Waarvoor moeten we méér op onze hoede zijn: de steeds
verder oprukkende Islamitische Staat, of de naderende Russen? Op wie moeten we
meer beducht zijn; op een groep gelovigen die er onorthodoxe maatregelen op
nahoudt of een stel oorlogszuchtige machtswellustelingen? Wat is erger: geweld en
onderdrukking door een groep Middeleeuwse fanaten die iedereen een heilig boek
wil opdringen, of een groep fanaten dat van geen ophouden weet? Vragen waar
niet iedereen zomaar even een antwoord op heeft. Misschien wel heeft, maar het
niet durft te geven. Want het antwoord kan eigenlijk alleen maar gevonden
worden in het uitroepen van de Derde Wereldoorlog. Een nachtmerrie van iedere
politicus. Want een Derde Wereldoorlog zou onherroepelijk leiden tot het Einde
der Tijden. Het einde van het bestaan van de mensheid op aarde. Niet iedereen wil
daaraan denken. Maar de wapens oppakken is misschien wel de enige remedie.
Laten we vooralsnog eerst eens de feiten op een rijtje
zetten: zowel Islamitische Staat als de Russen zijn beiden goed uitgerust met
wapentuig. Waar de heilige soldaten het wapentuig vandaan krijgen (en vooral het geld om dat te betalen) mag alleen
Allah weten. Maar het is een feit dat ze beschikken over hypermodern wapentuig
waarmee ze zeer succesvol zijn. Ze zijn goed georganiseerd en bespelen de media
op een indrukwekkend perfecte manier. Ander feit is dat de Russen uit het
verdomhoekje zijn gekomen en bezig zijn aan een opmars. Na De Krim is een relatief
klein deel van de Oekraïne geannexeerd en dat ruikt naar meer. Na de val van de
stad Debaltsjevo op 18 februari lijkt het niet ondenkbaar dat de door Rusland
gesteunde separatisten verder oprukken om nog meer land in te pikken. De overwinning smaakt naar méér. En zolang het Westen nog erg terughoudend is met
het steunen van het Oekraïense leger lijkt het vechten van David (Oekraïne)
tegen Goliath (Rusland). Dat is en ongelijke strijd die Oekraïne vroeg of laat
zal gaan verliezen. De Russen zijn goed georganiseerd, beschikken over
hypermodern materieel en een immens uithoudingsvermogen. Maar het belangrijkste
wapen waarover de Russen beschikken is niet het moderne materieel. Ook niet de
tot in de vezels gedreven Spetznatz; de elite eenheid van het Russische leger.
Het belangrijkste wapen waarover de Russen beschikken is het zwakste punt van
het Westen: geld. Na jaren van hoge olie- en gasprijzen bulken de Russen namelijk
van het geld.
Akkoord na akkoord wordt gesloten. Maar geen van die
akkoorden lijkt te werken. Sancties werken ook niet. Rusland kijkt gewoon de andere kant op, naar de Chinezen. Die doen met iedereen zaken, zolang er maar geld te verdienen valt. Het Westen is tot op het bot verdeeld over de aanpak
van zowel Islamitische Staat als de steeds verder oprukkende Russen. Een steeds
groter groeiende groep in de Verenigde Staten wil dat het Westen wapens en
misschien wel manschappen gaat leveren aan de Oekraïne. President Obama staat
steeds verder onder druk. Het staat zo goed als vast dat de volgende president
van de VS weer een Bush gaat worden; Jeb Bush maakt kans om als derde van de
familie plaats te nemen in het Witte Huis en daarmee neemt de kans toe dat de
VS het wel genoeg vinden. Daarmee lijkt de kans de groeien dat de VS
manschappen naar het front gaan sturen om de Russen terug in hun hok te
drijven. Maar Europa is daarin nog erg terughoudend. Frankrijk en Duitsland
weigeren manschappen naar het front te sturen; bang voor een Derde
Wereldoorlog. Na de ellende in het voormalige Joegoslavië niet wéér een oorlog
in de achtertuin.
Let op; dit is geen mening, maar een feit. Het is een
opeenstapeling van wat er het afgelopen jaar heeft plaatsgevonden en de
oplossing is niet in zicht. Zowel Rusland als Islamitische Staat lijkt niet van
ophouden te weten. Iedere gewonnen centimeter is zwaar bevochten maar smaakt
vooral naar méér. In beide gevallen is het ordinair landjepik. Maar in beide gevallen lijkt het niet te stoppen. Waar bij de Russen het nog wel even duurt voordat ze aan de
grens van de EU staan lijkt Islamitische Staat daar niet zover vanaf. Het
Westen kijkt er met argusogen naar, maar is tegelijkertijd hopeloos verdeeld
over hoe deze fanatiekelingen moeten worden aangepakt. Praten lijkt niet te
helpen. Praten met elkaar wel. Maar praten met de tegenstander niet. Want; wie
heeft eigenlijk de leiding bij IS? Wie is de grote man bij IS? Als er al iemand
is die namens IS het woord voert, is die man dan betrouwbaar? Het Westen krijgt
maar geen grip op zowel de oprukkende Russen als de heilsoldaten van IS. Hoe
bestrijd je een groep die niet bestreden kan worden? Waar zich dagelijks
honderden jihadisten aansluiten die van over de hele wereld naar het Kalifaat
reizen om deel te nemen aan de heilige oorlog? Met bommenwerpers? De
heilsoldaten van IS lachen daar om; Ze horen een vliegtuig ruim van tevoren
aan komen, dus hebben ruim te tijd om te vluchten. Ze zijn al weg voordat de
eerste bommen zijn afgeworpen. Manschappen sturen lijkt de enige oplossing.
Maar daar wil het Westen niet aan. Geen Westerse levens in de waagschaal
leggen, maar andere soldaten trainen en die het veld in sturen. Liever hun
leven ten einde dan dat van een Westerling. Dat kost namelijk geen zetels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten