Pagina's

vrijdag 12 maart 2010

Wouter Bos kon de dreigementen niet meer aan en vertrok

Vandaag heeft Wouter Bos afscheid genomen als partijleider van de Partij van de Arbeid. Volgens de officiele lezing wil hij meer tijd besteden aan zijn gezin, net als Camiel Eurlings (CDA). Heeft het vaderschap plaatsgemaakt voor de drukke baan? Gaat de modernde 30er en 40er nu een carriére opgeven voor zijn gezin, of zit er méér achter, zoals mogelijke doodsbedreigingen van PVV-aanhangers?

Bos is na Agnes Kant (gaf eerder deze week aan te stoppen), Eurlings en Van Mierlo (overleed vandaag) de derde belangrijke politicus die in nog geen week tijd de handdoek in de ring gooit. Een aderlating voor de Nederlandse politiek, die steeds grimmer en harder wordt. Dit is mede ingegeven door aanhangers van de Partij voor de Vrijheid. Wilders en zijn aanhangers hebben het nooit echt opgehad met Wouter Bos, de PvdA en alles wat links is en schroomden zich niet, om tegenstanders met de dood te bedreigen. Dat noemt zich dus de 'partij van het vrije woord', de hoeder van de vrijheid van meningsuiting. Tegelijkertijd wordt tegenstanders de mond gesnoerd en als het even kan, worder ze met de dood bedreigd. Cabaretier Herman van Veen, advocaat Gerard Spong en journalist Peter de Vries hebben eerder forse kriteik geuit op Wilders' verhaal en vonden niet veel lagter doodsbedreigingen in hun mailbox. Dat is het nieuwe debat in Nederland; Praten doen we niet meer. "We dreigen je gewoon dood te maken als je het niet met ons eens bent", zo is de nieuwe debatvorm in Nederland.

Bos en de PvdA zijn door een slimme truck van Wilders en zijn aanhangers verantwoordelijk gemaakt voor zowat alles wat er mis ging en gaat in Nederland. Het is in eerste instantie de schuld van de niet-Westerse allochtonen en die zijn massaal binnengehaald voor Bos en de PvdA, zo luidt de kortzichtige en bekrompen gedachte van de PVV'ers. Bos heeft meerdere malen gezegd dat de PVV geen goede coaltiepartner is voor de PvdA, een uitspraak die met veel gehoon en boegeroep werd ontvangen. Het was ook niet handig om de PVV bij voorbaat al in een verdomhoekje te plaatsen. Het beste was geweest als Bos had gezegd:"PVV zou een prima coaltiepartner zijn, als ze het anti-Islamverhaal zouden laten varen". Daarmee zou hij weer een doelpunt kunnen hebben gescoord tegen het elftal van Wilders en de zijnen.

Ik geloof er helemaal niets van dat Bos stopt omdat hij tijd wil besteden aan zijn kinderen. Het is geen handig moment om zo vlak vóór de verkiezingen te stoppen met het politieke debat. Hoewel in Job Cohen een goede vervanger is gevonden, had Bos nog altijd dezelfde truck kunnen uithalen als in 2003: Zou de PvdA de grootste worden, dan zou Job Cohen premier worden en hij partijleider blijven. Het wordt de Bolkestein-methode genoemd. VVD'er Frits Bolkestein won in de jaren '90 glansrijk de verkiezingen, maar aanvaardde geen ministerschap. Hij bleef als partijleider lid van de Tweede Kamer. Diezelfde weg had Bos kunnen bewandelen maar dat weigerde hij. En dat is waarschijnlijk omdat zijn gezin werd bedreigd door PVV-aanhangers.

Aan inmiddels oud-burgemeester van Amsterdam Job Cohen de zware en ondankbare taak om de Partij vande Arbeid naar grotere hoogten te leiden. Volgens opiniepeiler Maurice de Hond - wier peilingen de afgelopen tijd steeds in het teken stonden van de PVV - kan de PvdA wel eens goed gaan scoren met Cohen.

Maar Cohen heeft nog een ondankbare en loodzware taak; Hij zal het stoffige imago van de PvdA van zich af moeten schudden en een 'nieuwe PvdA' moeten introduceren, net als Tony Blair dat deed toen hij aan de macht kwam bij de Labour Party in het Verenigd Koninkrijk. Hij smeedde een nieuwe linkse partij en wist de partij het stoffige imago van zich af te schudden. Links werd nieuw links en die taak heeft Cohen er ook bij. Kortom: mocht Cohen het niet redden als minister-president, dan valt er nog voldoende werk te doen binnen de partij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten