De schrijver van dit stukje deed ondanks een testje met
zichzelf. Een testje dat iedereen bij zichzelf kan doen. Heeft niets met seks
te maken, maar wel met geheugentraining. Het is al even simpel als eenvoudig:
zet je radio aan en beluister iedere heel uur het journaal. Maakt niet uit op welke
zender. Luister naar het journaal en doe tijdens die uitzending twee dingen:
probeer bij ieder onderwerp terug te denken neem daarbij in je hoofd de
wereldkaart. Probeer het land in je hoofd te nemen waar het onderwerp zich
afspeelt. Na afloop van het journaal moet je nog een testje doen: probeer
direct ná de uitzending eens aan je zelf te vertellen wáár het nou precies over
ging. Welke onderwerpen kwamen aan bod en wat werd er precies verteld. Je denkt
dat je ter plekke dementeert. Maar wees gerust: dat is niet het geval. Het is
namelijk heel normaal dat je van een hele woordenbrij slechts enkele woorden
onthoudt en daarvan je eigen verhaal maakt.
Wat niemand zal ontgaan is dat de verkiezingen voor de
Provinciale Staten eraan komen. Dat staat garant voor veel politiek nieuws en
debatten. Deze verkiezingen zijn erg belangrijk, want de door u gekozen Gedeputeerde
Staten kiezen ook de Eerste Kamer. Die Gedeputeerden stemmen in bijna alle gevallen
op hun eigen partijleden. Behalve dan het Noord-Hollandse D66 lid Wim Kool, die in 2010
zijn stembiljet met blauw invulde en dus die stem uitging naar een PvdA’er. Meneer
Kool is geen graag geziene gast meer in zijn fractie, maar de essentie is dat
deze Provinciale Statenverkiezingen een stem vóór of tegen het Kabinet Rutte II
zal zijn en daarmee het voortbestaan van dit Kabinet in gevaar zal brengen.
De belangen zijn dus groot. Verliest één van beide veel
zetels, dan kan het Kabinet inpakken. Je zou verwachten dat de partners in dit
Kabinet elkaar dus zouden steunen, maar dat is niet het geval. Vanuit de VVD
fractie wordt een zorgvuldige campagne georkestreerd die paniek suggereert bij
de PvdA fractie. Kleine, korte inhoudsloze berichtjes worden stiekem
doorgespeeld naar Paul Jansen van De Telegraaf, die daar een stevig bericht van
maakt. Het bericht stelt niets voor en is erg suggestief, want het iedere zit
drie zitten slagen on de arm. “Binnen de VVD zou men zich zorgen maken”, “De
PvdA fractie zou vinden dat”, “Wellicht zou dit wel eens kunnen betekenen dat…”.
De Telegraaf weer ook wel dat dit onzin is, maar doet graag mee aan de show van
Elias en Zijlstra. Een kleine PvdA is iets waar de krant van Wakker VVD al jaren over droomt.
Het bericht is klein, kort en bondig en daarom plaatst men er maar een hele
grote foto bij van een streng kijkend PvdA politicus. Zo lijkt het artikel nog
wat. Maar het NOS Journaal opent er
dezelfde avond nog mee en een dag later nemen alle ‘serieuze’ media het bericht
één op één over. Maar wat de gewone man in de straat onthoudt zijn niet de
woorden ‘wellicht’, ‘misschien’ of ‘het zou kunnen’ of ‘het zou wel eens’,
waarmee eigenlijk wordt onderstreept dat het bericht eigenlijk nergens over
gaat. Wat de lezer (of: kiezer) onthoudt is dat er iets mis is bij de PvdA en
dat de VVD denkt dat er binnenkort weer verkiezingen aan komen.
Opvallend genoeg komt De Telegraaf namelijk altijd als eerste met berichtgeving over ellende binnen de PvdA. Je kunt er dus op wachten dat wanneer het
verkiezingscircus de komende twee maanden gaat losbarsten meer van dit soort
suggestieve berichten naar buiten zullen worden gebracht. Telegraaf-broertje
PowNed gaat op zoek in het land en zal ergens diep in de provincie, ergens
weggestopt onder een dikke laag klei een man of vrouw vinden die ergens ooit
wellicht een connectie heeft gehad (of nog heeft) met de PvdA en die zijn of
haar verkeersboete twee dagen te laat heeft voldaan, graag naakt loopt of
iedere dag met twee verschillende kleuren sokken het huis verlaat. Of iemand die
aan een ander vraagt om op hem of haar te stemmen, wat worden opgenomen met een
smart phone en vervolgens breeduit
wordt gemeten in alle media, en wordt uitgelegd als stemmen ronselen. Het
Openbaar Ministerie wordt op de zaak gezet, er wordt aangifte gedaan bij de
politie en de hele partijleiding staat in brand. De woorden ‘wellicht’, ‘misschien’,
‘het zou kunnen’ of ‘het zou wel eens’
worden door de kiezer niet onthouden. PowNed heeft zijn doel bereikt: de
aandacht wordt afgeleid, de boodschap komt niet meer over en de partij verliest
bij de eerstkomende verkiezingen. Ná de verkiezingen maakt het Openbaar
Ministerie bekend dat er niets aan de hand is. Maar goed, dan zijn de stemmen
al geteld.
Regisseurs van deze show zijn Ton Elias en Halbe
Zijlstra, die graag door willen met de constante winnaars van de huidige
peilingen: CDA en D66. Weet u nog wat er in 2009 gebeurde? CDA-leider Maxime
Verhagen zag de PVV huizenhoog in de peilingen staan. Tegelijkertijd zag hij
dat veel CDA-kiezers wegliepen naar de anti-Islambeweging. Dus trok hij de
conclusie dat zijn partij in zee moest met de destijds mateloos populaire PVV.
Maar het CDA zat nog in een coalitie met de PvdA en die waren faliekant tegen
het verlengen van de oorlogsmissie in Uruzgan. Een uitgelezen kans voor het
CDA om te roepen dat zijn wel voorstander waren van de missie in Uruzgan, met
als gevolg een ruzie met de coalitiepartner PvdA. Allemaal strak geregisseerd,
want het Kabinet Balkenende MCMXVII viel, waarna er nieuwe verkiezingen kwamen
en de gedroomde coalitie met de PVV kon worden gesmeed. Vanaf dat moment ging
het sterk bergafwaarts met het CDA: de partij schoot van 45 naar 21 zetels tijdens
de Kamerverkiezingen van 2010, en tijdens de Kamerverkiezingen van 2012 van 21 naar de huidige 12 zetels nu.
Conclusie: in de coalitie verbreken om in zee te kunnen gaan met op dat moment
actuele populaire partijen is onverstandig. Een zelfde lot staat de VVD dus te
wachten als Elias en Zijlstra hun coalitiepartner bij de Statenverkiezingen in
maart 2015 niet door de winter helpen. Hun droomcoalitie met CDA en D66 zal er
wel komen, maar die coalitie houdt niet lang stand. Het zal de VVD erg veel
schade berokkenen, ten gunste van hun directe concurrent op rechts: D66.
Maar of Elias en Zijlstra dat door hebben, is maar sterk
te vraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten