Pagina's

maandag 3 oktober 2011

Vrienden van het CDA...

Ik heb nog nooit zo goed geslapen als dit weekeinde. Niet alleen omdat ik in de nadagen van mijn vakantie zit, of omdat het nu eindelijk lekker weer is. Ook niet, omdat ik helemaal in de wolken ben over de opstartperiode van mijn eigen bedrijf; een uitgeverij van mijn eigen werk. Nee, ik ben helemaal gelukkig omdat nu langzaam maar zeker duidelijk wordt, dat Geert Wilders nooit minister-president van dit land zal worden. Mijn grootste angst is dit weekeinde weggenomen, met dank aan – ik zou bijna willen zegen – mijn vrienden van het CDA. Ik ben altijd redelijk kritisch geweest op deze partij en dat ben ik nog; ik zal dat ook blijven doen. Maar nu ik zie, dat het CDA langzaam in tweeën wordt gespleten, wordt langzaam duidelijk dat het CDA ervoor zorgt, dat Geert Wilders geen minister-president meer wordt van Nederland. Heerlijk, want nu kunnen we ons gaan richten op echte zaken. Belangrijke zaken, die er echt toe doen. Misschien wel zaken, die nodig zijn, om Nederland door de crisis heen te helpen.

Wat is er dit weekeinde gebeurd? Eigenlijk twee dingen: 1) Binnen het CDA is de achterban erg kritisch over de samenwerking met de ziekende, sarrende, scheldende en schofferende Geert Wilders van de PVV. Eerst richtte Wilders zijn pijlen voornamelijk op de PvdA, wat de CDA’ers wel konden waarderen. Maar nu het verhaal van Wilders richting de PvdA wat sleets begint te worden en de PVV (heel langzaam) in de peilingen zetels begint te verliezen, richt Wilders zijn pijlen nu ook op zijn eigen gedoogpartners; zijn coalitiepartners. En dat kunnen de Christenen van het CDA minder waarderen. Wilders is nu ook aan het schelden, trappen, schoppen, schofferen en slaan aan het adres van de VVD (“Doe eens normaal man!”) en aan het adres van oud CDA-bewindslieden als Ernst Hirsch-Ballin, Ab Klink en Ruud Lubbers; mensen die tegen de huidige samenwerking met de PVV zijn. Hirsch-Ballin was kandidaat voor de Raad van State, maar is tegen de PVV en dus mag hij niet meedoen in de sollicitatieronde. Politici uit de voor het CDA belangrijke provincie Noord-Brabant vinden een samenwerking met de PVV uit den boze. Het protest binnen het CDA klinkt steeds harder. Want, zo redeneren de zwaar gelovigen; de Heer zou het nooit hebben goedgekeurd, dat de ene apostel de andere apostel zou schofferen, uitschelden, sarren en zieken. Ab Klink waarschuwde al vóór aantreden van dit kabinet voor deze praktijken in een brandbrief aan het partijbestuur; maar die wilde er niets van weten. Die krijgen dus nu de deksel op hun neus.

Het zal u niet zijn ontgaan, dat de PvdA in de peilingen hard achteruit gaat in zetels. PvdA en CDA strijden om de twijfelachtige eer wie bij de volgende verkiezingen de kleinste wordt. Op zich iets om je zorgen over te maken. Ware het niet, dat de PvdA in de peilingen altijd slecht staat, maar in verkiezingstijd toch altijd weer overeind weet te krabbelen. De laatste twintig jaar is de PvdA altijd de belangrijkste partij geweest op links, waar altijd een rechtse partij tegenover stond. Traditiegetrouw was dit het CDA, met de laatste jaren een haperende Jan Peter Balkenende als tegenstander. De laatste verkiezingen maakte het CDA plaats voor de VVD. Het CDA was in zetelaantal tot drie keer toe gehalveerd: landelijk, provinciaal en gemeentelijk. Die zetels zijn bijna allemaal overgegaan naar de PVV. Overeenkomst met de PvdA is, dat het CDA in de peilingen het net zo slecht deed als de sociaaldemocraten; bij het CDA kwam de nachtmerrie echter ook uit. De schade bij de PvdA bleef beperkt tot een verlies van 2 zetels, waar het CDA halveerde van 45 naar 21 zetels. En de toekomst ziet er voor het CDA niet al te best uit. Of toch wel?

Onmiskenbaar doet het CDA aan deze coalitie mee voor spek en bonen. CDA voert beleid uit, dat door VVD en PVV is gemaakt. Het CDA is er puur voor de vorm. Ze mogen het Kabinet Rutte-Wilders aan een meerderheid helpen en verder moeten Verhagen en zijn mensen slikken of stikken. Het CDA stemde in met het boerkaverbod en mag op hoofdlijnen de begroting steunen. Alle bezuinigingen mag het CDA gedogen. Verder hebben de mannen van Verhagen helemaal niets te zoeken in dit kabinet Rutte-Wilders; de koers die het CDA zo graag uitzet, is helemaal verdwenen. Het CDA is onzichtbaar en veel CDA-kiezers kunnen zich helemaal niet meer vinden in het beleid van dit kabinet. Dus gaan de christendemocraten in de peilingen van 21 naar 13 zetels; er is een moment geweest dat het er minder dan 10 waren. Door die keizers is het gedoogkabinet Rutte-Wilders II nu al geen optie meer. Er bestaat geen draagvlak voor in de Nederlandse samenleving. Een nieuw kabinet Rutte-Wilders (of Wilders-Rutte, zo u wilt) komt er simpelweg niet, omdat het CDA de twee VVD’ers niet aan een meerderheid kan helpen. Ook met gedoogsteun van de SGP – de partij die vrouwen net zo minderwaardig vindt, als de door de PVV zo gehate Moslims – komt er geen kabinet Rutte-Wilders II (of Wilders-Rutte I). Het CDA heeft gedaan, wat het wilde: het heeft hiermee Geert Wilders en zijn PVV uitgeschakeld. Dat is het eerste goede nieuws.

Omdat er geen andere partijen in de Tweede Kamer zijn, die een samenwerking met de PVV willen aangaan, zal Geert Wilders geen minister-president worden. Probleem één is, dat het CDA de twee niet aan een meerderheid kan helpen; al zou ze het willen. Probleem twee is misschien nog wel erger: nu Geert Wilders er niet voor terugdeinst zijn eigen zakenpartners te schofferen, sarren en zieken, zullen CDA’ers de buik vol hebben en de stekker uit de samenwerking trekken. Eerder achtte ik de kans groot, dat de VVD dit zal doen, maar inmiddels dicht ik ook het CDA een goede kans toe. Mocht dat gebeuren (en die kans is vrij groot), dan is er nog maar één partner in crime over voor de PVV. Hiermee heeft Geert zijn kans verkeken om minister-president te worden. Het gaat simpelweg niet. Maar er is méér…

Omdat er nog maar één partij over is, die met de PVV wil samenwerken, zijn er dus meerdere partijen, die dit niet willen. De kans dat de PVV in zijn eentje 76 zetels haalt, is erg klein (doch niet onaannemelijk). In dat geval zouden alle zetels van het CDA en een groot deel van de VVD moeten overgaan naar de PVV en dat zie ik nog niet zo snel gebeuren. Dus na de eerstvolgende verkiezingen kan er dus niet anders dan een nationaal kabinet komen, met daarin VVD, CDA, PvdA, GroenLinks en D’66, eventueel gesteund door de SP. Misschien wel, dat de VVD zal moeten plaatsmaken voor de SP. Maar ook hier mag het CDA ook weer meedoen voor spek en bonen; voor de vorm. Het is niet zeker of de christendemocraten dat wel willen. Aan de andere kant is de SP geen bestuurderspartij; anders dan de PvdA. Het kan dus zijn, dat de SP zijn goedkeuring geeft aan de PvdA.

Hoe het ook zij; Met het gesar en getier wordt Geert Wilders geen minister-president. Sterker nog; zal de PVV hierdoor verdwijnen in de marge. Want wat CDA en PvdA nu meemaken – daling in de peilingen - gaat de PVV ook nog overkomen. De 24 zetels van de PVV moeten als hoogtepunt in zijn bestaan worden beschouwd. Veel meer zal het niet worden. Punt is wel, dat dankzij het CDA de rechtse wind in Nederland een beetje is gaan liggen. We zagen het al eerder in Denemarken, waar nu een centrum-linkse regering het stokje heeft overgenomen van een ultra-rechtse regering. En dat wat in Denemarken is gebeurd, is een voorbode voor wat er in Nederland staat te gebeuren. Dankzij mijn vrienden van het CDA…

1 opmerking:

  1. Hiervan zal ik ook beter slapen. Dit is politiek van opbouwde hoop!

    De politiek van de straat, de Telegraaf en rechtse achterkamertjes verdeelt Nederland tot het top op bot.

    Gezien de staat van het land is een nationaal kabinet helemaal geen onwenselijk scenario.

    BeantwoordenVerwijderen