Vanaf morgen (zondag 19 december 2021) gaat Nederland voor de tweede keer helemaal op slot. Alleen supermarkten, tankstations en bibliotheken mogen nog open blijven. De nieuwe Omnicron variant slaat zo hard om zich heen dat het Kabinet Rutte zoveel tot deze nieuwe oude coronamaatregelen is overgegaan. Volgens de media wil het Kabinet Rutte zoveel tijd kopen om de derde prik – de zogenaamde boosterprik – efficiënt te kunnen uitdelen. Buitenlandse media – van The News York Times via de Süddeutsche Zeiting tot aan 7 News in Australië – zien de nieuwe lockdown vooral als een falen van deze regering omdat de vaccins al in september beschikbaar waren, maar de nieuwe vaccinatiecampagne in Nederland pas laat van de grond is gekomen.
Buitenlandse media zijn erg kritisch op Rutte, gezien de vele fouten die de VVD premier heeft gemaakt waardoor de Nederlandse zorg vrijwel vleugellam is. In 12 jaar tijd moesten diverse ziekenhuizen de deuren sluiten en werden tienduizenden zorgmedewerkers ontslagen omdat Rutte de zorgverzekeraars meer macht gaf via de marktwerking in de zorg – een VVD vondst. De ziekenhuizen sloten terwijl half jaren ’90 van de vorige eeuw (nu bijna 30 jaar geleden dus!) al werd voorspeld dat er rond 2020 een enorme vraag naar zorg zou komen. Niet vanwege de uitbraak van een virus – want die was toen niet te voorspellen. Het betrof het steeds ouder worden van de Nederlander en de daardoor steeds grotere behoefte aan zorg. Maar Rutte’s VVD maakte het voor ouderen juist moeilijker om een beroep te doen op zorg.
Rutte loog over zijn kennis in de toeslagenaffaire en wist wel degelijk van het bonnetje in de deal tussen de overheid en crimineel Cees Houtman. Niet alleen eiste de toeslagenaffaire enkele levens van wanhopig geworden slachtoffers; nog eens 1.100 kinderen werden door Jeugdzorg uit huis geplaatst vanwege de financiële problemen van de wanhopige ouders – vaak alleenstaande moeders met een migratieachtergrond. Het Kamerlid dat de affaire aan het licht bracht was CDA Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt. Hij werd door VVD’er Rutte eigenhandig uit het CDA gezet. Omtzigt bemand nu een eenmansfractie en wordt bij de komende verkiezingen vrijwel zeker uit de Kamer weggestemd. Missie geslaagd. Ook eiste Rutte tijdens de langste formatie ooit (271 dagen) dat PvdA en GroenLinks eerst zouden fuseren. Daarna zou door Rutte worden gekeken of ze een keer mochten meepraten over eventuele deelname aan het Kabinet Rutte IV. Toen D66 in april dit jaar een motie van wantrouwen dreigde te steunen waardoor Rutte het veld zou moeten ruimen zag Rutte de bui al hangen en kocht D66 om met het Kamervoorzitterschap van D66’er Vera Bergkamp. D66 stemde vervolgens niet mee in de motie waardoor er geen meerderheid was om Rutte de wacht aan te zeggen.
Wanneer dit soort praktijken zich voordoen in bijvoorbeeld Polen of Hongarije dat is Rutte er als de kippen bij om ze te veroordelen. In eigen land gaat Rutte hier vrolijk mee door, omdat anderen altijd de klappen van zijn fouten opvangen en het veld ruimen. Niet eerder traden er zoveel bewindslieden af als tijdens het Kabinet Rutte 3.
In de Nederlandse media is echter geen kwaad woord te vinden over Rutte. De Nederlandse media zijn juichend over de VVD’er, die volgens het Nederlandse journaille ‘zo gewoon is gebleven’. Volgens de buitenlandse media heeft Rutte juist een puinhoop gemaakt van zijn premierschap. De Süddeutsche Zeitung merkt daarbij in liefst twee (!) redactionele commentaren op dat er in de Nederlandse media geen enkele kritische noot klinkt over de leugens, schandalen, achterklap en vrijages met multinationals als Shell en Unilever, die beiden uiteindelijk toch naar Londen vertrokken om nog minder dan nul euro belasting te betalen. Geen woord over de honderden miljarden waarmee wordt gestrooid. Geld dat ooit zal moeten worden terugbetaald, maar waar niemand het nu over heeft. In de Nederlandse media geen enkele kritische noot over het wankele en falende beleid tijdens de coronacrisis, merkt The New York Times op. Sterker nog: Juist omdat de politiek al 20 jaar kraait dat de Nederlandse media ‘te links’ (dat wil zeggen: te kritisch) zijn, zijn de Nederlandse media een tandeloze tijger geworden. Ook over de bemoeienis van Nederlandse politici en Kamerleden met de media zijn buitenlandse media behoorlijk kritisch. Zij noemen dit het begin van het eind van de democratie.
Ondertussen is er ook in de Kamer niemand te vinden die Rutte het leven echt moeilijk kan maken. De linkse oppositie mompelt wat maar is door haar kleine omvang nauwelijks van betekenis. In de praatprogramma’s die de Nederlandse beeldbuis rijk is schuiven bijna alleen maar rechtse of rechts populistische politici aan. Dezelfde politici die kraaien dat ze niet vaak genoeg worden uitgenodigd omdat de Nederlandse praatprogramma’s ‘te links’ zijn. De Belgische nieuwssite HLN merkte al na de verkiezingen van maart 2021 op dat Rutte in Nederland bijna geen criticasters meer heeft, en ‘dat geeft Rutte maar al teveel macht’, zo merkte HLN op. En toen moest de affaire Omtzigt, waarin Rutte pleitte voor een ‘functie elders’ nog komen.
We mogen als Nederland – net als de buitenlandse media – best wel eens een kritische noot plaatsen bij het beleid van de regering Rutte. De leugens van Rutte, het falende coronabeleid en het kwistig strooien met geld mogen best wel eens tegen het daglicht worden gehouden. Dat Rutte zich actief bemoeit met het beleid bij andere politieke partijen mag best eens ter discussie worden gesteld. De macht die Rutte heeft om het totale Nederlandse journaille monddood te maken is zorgelijk.
Maar dat lijken ze alleen in het buitenland te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten