Pagina's

dinsdag 29 juli 2014

Schaakspel



Afgelopen week belde de Amerikaanse president Barack Obama met een vijftal Europese leiders om te overleggen welke nieuwe sancties de Europese Unie en de VS gaan opleggen aan Rusland. De sancties die tot nu toe zijn opgelegd aan een select groepje hooggeplaatste dames en heren rond de Russische president Poetin hebben op z’n zachtst gezegd niet het gewenste effect opgeleverd. Uitreisvisa, het blokkeren van Europese banktegoeden, het boycotten van Russische bedrijven… het heeft allemaal niets opgeleverd. De nieuwe sancties gaan veel verder dan nu. De nieuwe sancties zullen ook de economie van de VS en Europa treffen. Maar Barack Obama en de zijnen vergeten één klein detail: de nieuwe sancties zullen vooral hun eigen economie treffen, want Poetin ligt er geen minuut langer wakker van.

Vladimir Vladimirovitsj Poetin heeft namelijk genoeg alternatieven, zoals de leverantie van wapens een technologie aan instabiele regimes in het Midden Oosten, waaronder Syrië, Tsjetsjenië  en Iran. Maar ook levert het gas aan China. Het is dus een farce dat de Russen voor hun inkomsten afhankelijk zijn van het Westen. Dat is al lang niet meer het geval. Door de leveranties van olie en gas (de basis van dit opgelaaide conflict) en de aanvoer daarvan in o.a. de haven van Rotterdam en een dure pijpleiding in de Oostzee naar Duitsland is het Westen afhankelijker geworden van Rusland dan Rusland van het Westen. Het Westen heeft Rusland te lang de dans laten leiden en niet goed nagedacht over bijvoorbeeld alternatieve energie. Vrijwel de gehele Russische economie draait op de winning van olie en gas. Maar zet in het Westen ergens een windmolen neer – of denk daar als politicus alleen maar over na – dan is de kritiek niet van de lucht. Horizonvervuiling, hoofdpijnklachten en waardedaling van het huis worden iedere keer als basisredenen genoemd om zo’n windmolen niet neer te zetten. Allemaal linkse retoriek van millieugekkies.

Maar het alternatief voor zo’n windmolen is olie en gas uit instabiele regimes uit het Midden Oosten en dus ook Rusland. Het alternatief is soldaten de woestijn van Irak in sturen en roepen dat je de democratie komt brengen, terwijl je gewoon uit bent op olie en gas om je eigen economie draaiende te houden. Het alternatief is 2 miljoen mensen op de vlucht in Syrië. Het alternatief is een rivier vol kankerverwekkende stoffen in Nigeria, waardoor de vis zo is vervuild dat de lokale bevolking geen eten meer heeft. Het alternatief is een Russische president die door middel van huurlingen een buurland binnenvalt omdat hij de distributie van olie en gas beter te kunnen beheersen. Tot nu toe heeft het Westen daar naar gekeken en niets gedaan.

Met het neerschieten van de MH17 is de wereld wakker geworden. Met het neerhalen stierven 280 onschuldige mannen, vrouwen en kinderen in een strijd waar ze part noch deel aan hebben. De wereld onderneemt actie maar daarvoor moesten wel eerst 280 westerlingen dood. Maar het is te laat. Het heeft te lang geduurd voordat alle Westerse landen het met elkaar eens werden, want handelsbelangen lagen in de weg. In een land dat lijdt onder een diepe crisis ga je als politicus geen handelsbarrières opwerpen naar een partner waar je veel aan verdient. Het gold voor Duitsland, die veel auto’s en machines exporteert, het gold voor Nederland, die veel agrarische producten exporteert en het gold voor Frankrijk die veel wapens levert aan de Russen. Al die tijd dat het Westen toekeek hoe de Russen huis hielden op de Krim en in de Oekraïne heeft Poetin vrijuit kunnen spelen, zonder dat de Westerse wereld ook maar één pion op het politieke schaakbord verzette. De nieuwe sancties die nu worden opgelegd lijken de Russen verder te isoleren van het Westen, maar de Russen hebben hun focus al lang niet meer op het Westen gericht. Immers wisten ze dat de dag zo komen dat het Westen met sancties zou terug slaan en dus sloot Poetin een gascontract af met China. En dus leverde Poetin maar wat graag wapentuig aan Assad. En dus liepen de geldstromen niet meer via Westerse banken, maar via Chinese. Russische miljardairs hebben hun geld al lang niet meer op Westerse banken staan, maar hebben hun vermogen weg geluisd naar China nog vóór de nieuwe sancties van kracht werden. Ze waren er al op voorbereid.

Dat de sancties tegen Rusland niet of nauwelijks effect hebben zal het Westen verder tot wanhoop drijven. Poetin is het Westen simpelweg steeds drie stappen vóór. Wat Poetin uiteindelijk wil is knokken. Gewoon ordinair knokken. Zijn Spetznatz tegenover Amerikaanse G.I.’s en Navy Seals. Gewoon: een gevecht van man tot man. In dat gevecht zullen de Russen zeker aan het langste end trekken. De Amerikanen mogen dan ultramodern wapentuig hebben dat ze een mug op tien kilometer afstand kunnen castreren; Poetin weet dat zijn elitekorps in een man tot man gevecht beter  af is. Maar de vraag is of het Westen het wil laten aankomen op ordinair knokken. Want de belangrijkste sanctie heeft het Westen nog altijd niet opgelegd en die ligt toch echt in het minder afhankelijk worden van Ruslands belangrijkste inkomstenbron: olie en gas. Meer zelfvoorzienend worden. Maar zolang er in het Westen politici zijn die blijven geloven dat alternatieve energie een links verhaal is waaraan zij niet zullen meewerken, blijft het Westen afhankelijk van olie en gas uit instabiele regimes en dus van landen als Syrie, Irak en Rusland. Op die manier blijft Poetin doorgaan met schaken, zonder dat het Westen ook maar één pion op het schaakbord durft te verzetten.

Op die manier blijft Poetin vooralsnog aan de winnende hand.

zaterdag 19 juli 2014

Derde Wereldoorlog



Israël, waar het al jaren hommeles is tussen de Israëlisch en Palestijnen. Het lukt ze maar niet om één land met elkaar te delen. Ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet en plegen voortdurend aanslagen op elkaar. Israël schiet koelbloedig huizen kapot, waarna Palestijnen weer honderden raketten afvuren. De strijd heeft al honderden doden aan Palestijnse zijde gekost (waarvan het merendeel vrouwen en kinderen) en het einde lijkt nog niet in zicht. In Mali woedt al enige tijd religieus geweld: Moslims tegen Christenen. Ben je voor de één of de ander, dan ben je je leven eigenlijk al niet meer zeker. Zo ook in Nigeria en Ghana; tot voor kort twee relatief rustige landen op het Afrikaanse continent die zelfs economisch gezien behoorlijk in opkomst waren. Irak, waar de meedogenloze moslimfundamentalisten van ISIS iedereen die tegen de invoering van de Sharia is op brute en gruwelijke wijze afmaakt. Syrië, waar een eenzame dictator koelbloedig bijna 200.000 mensen heeft afgeslacht en er nog eens 2,5 miljoen mensen op de vlucht zijn geslagen. Nieuw dieptepunt in de wereldwijde crisis is echter de Oekraïne. Op jacht naar de totale controle over de distributie van olie en gas wil Rusland haar voormalige Sovjet republiek Oekraïne weer terug. Daarbij deinst het niet terug voor excessief geweld, met het neerhalen van een passagiersvliegtuig de week als nieuw dieptepunt.

Vanzelfsprekend wijst iedereen naar elkaar. Het zwarte pieten was een klein uur na de aanslag al begonnen. Hard bewijs ontbreekt vooralsnog, maar alles wijst erop dat de opstandelingen die Rusland een handje helpen bij het teruggeven van Oekraïne hier achter zitten. Ze manipuleren bewijsmateriaal, voeren stiekem lichamen af, verbergen wapens en ontnemen onderzoekers hardhandig de toegang tot het gebied. Als Kiev en de Westerse wereld in hun ogen verantwoordelijk zijn voor de aanslag, waarom zouden ze dat dat niet willen laten zien? Het zijn Oekraïense huurlingen, Tsjetsjeense rebellen en Russische soldaten nemen met modern wapentuig deel aan de strijd. Ze leken aan de winnende hand, maar met behulp van het Westen sloeg het Oekraïense leger de laatste weken keihard terug. Diverse steden werden weer heroverd, maar de opstandelingen gaven zich niet zomaar gewonnen. Met behulp van modern Russisch wapentuig werden vorige week een grenspost aangevallen en een Oekraïens militair transportvliegtuig neergehaald. Alles wijst erop dat de rebellen dachten nu weer met een militair transportvliegtuig te maken hebben. Maar dat bleek een inschattingsfout: het was een passagiersvliegtuig. Maar op het moment dat ze daar achter kwamen was de Buk M1 raket al afgevuurd en het lot van de 285 passagiers en 15 bemanningsleden beslecht. De raket raakte het vliegtuig vol en het sprong in de lucht al uiteen. Niemand kon ook maar in paniek raken. De raket raakte het toestel vol, waarna het uiteen spatte. De passagiers waren opslag dood. Vóór deze passagiers überhaupt door hadden wat er was gebeurd waren ze al dood. Het is met afstand de grootste ramp in de Nederlandse luchtvaartgeschiedenis en misschien wel wereldwijd.

Dit soort gebeurtenissen kunnen eigenlijk maar met één woord worden omschreven: catastrofe. Het toont maar weer eens aan hoe machteloos de rest van de wereld staat tegenover een agressor als Rusland, die eigenlijk alles kan doen en laten wat het wil. De Russen permitteren zich steeds ruime grenzen van fatsoen. Er is werkelijk niets of niemand die de Russen kan tegenhouden in hun agressieve arrogante houding. De wereld keek machteloos toe hoe Rusland moeiteloos De Krim annexeerde, een oorlog in Georgië voerde en moeiteloos tientallen tegenstanders van Poetin afvoerde naar Siberië of zelfs vermoordde. De wereld blijkt een tandeloze tijger als Rusland openlijk toegeeft wapens te leveren aan het misdadige regime van Assad. Ook in de Oekraïne houdt Rusland aardig huis. De ruzie tussen de Oekraïne en door Rusland gesteunde separatisten is al lang geen lokaal conflict meer, maar een wereldwijd probleem. Het toont aan hoe afhankelijk we nog altijd zijn van Russisch olie en gas, want dat is de reden waarom we niets doen. Het toont aan dat handelsbelangen nog altijd prevaleren boven mensenlevens. Agrarische producten uit Nederland, wapensystemen uit Frankrijk, wijn uit Spanje en bier uit Denemarken. Daar kregen we olie en gas voor terug. Die handel moest toch vooral doorgaan. De agressor doet ons pijn. Maar wij schijnen dat moeiteloos te accepteren.

Letterlijk de hele wereld is met elkaar in gevecht. De Derde Wereldoorlog komt er niet aan: die is er al. Die Derde Wereldoorlog wordt niet gevoerd met moderne wapens, robots of via internet, zoals veel Hollywoodfilms ons willen doen geloven. Nee, de Derde Wereldoorlog wordt gewoon gevoerd met conventionele wapens. Gewoon van man tot man. Met pistolen, mitrailleurs, handgranaten en raketwerpers. De rest van de wereld kon er tot nu toe naar kijken en doen alsof er niets aan de hand was. NIMBY: not in my back yard (“De ellende speelt zich allemaal niet af in niet in mijn achtertuin, dus wat zou het?”). De wereld beschouwde alle brandhaarden in de wereld als niemendalletjes. Problemen die zichzelf wel een keertje zouden oplossen. Zolang die gasten zichzelf uitmoordden was het allemaal niet ons probleem. De Westerse wereld heeft te lang weggekeken en gedaan alsof er niets aan de hand was. Het probleem in de Oekraïne was altijd al groter dan een legertje huurlingen bestaande uit slechts enkele duizenden idioten die vochten tegen aansluiting bij Europa of voor Rusland. Het ging om het in handen houden van die distributie. Het ging om de tienduizenden kilometers pijpleidingen die dwars door de Oekraïne naar Europa lopen, waardoor kostbaar olie en gas stroomt. Dat dit een ordinair olie- en gasconflict is van het niveau in veel Afrikaanse landen wist iedereen. Niemand durfde het beestje bij de naam te noemen. Door het neerhalen van MH17 door de door Rusland gesteunde Oekraïense separatisten is de Westerse wereld plotseling onderdeel geworden van een zo op het eerste blik lokaal conflict. Het probleem is akelig dichtbij gekomen. Het doet denken aan de aanval op Pearl Harbour, wat de Amerikanen uiteindelijk deed meedoen in de Tweede Wereldoorlog. Vóór die tijd sloten de Amerikanen ook hun ogen voor alle ellende zich zich in Europa afspeelde. Dit is een wereldwijd probleem geworden. Goed, er wordt momenteel niet gevochten in de straten van Europese steden. Ook in de VS en Australië is het allemaal nog redelijk veilig. Maar het probleem escaleert als Rusland niet eens goed wordt aangepakt. Dat kunnen we ook niet, want de Westerse Wereld is met handen en voeten aan Rusland gebonden. We kunnen bijna niet meer zonder Russisch olie of gas en ook niet zonder Russisch graan. Dat weet Vladimir Poetin en die kaart speelt hij helemaal uit. Rusland lijkt namelijk overal mee weg te komen. In het Kremlin lachen ze zich ondertussen een ongeluk, want de wereld spreekt schande van hun daden, maar doet niets. Van sancties liggen die Russen al lang niet meer wakker. 

Pijpleidingen in de Oekraïne waardoor kostbaar Russisch olie en gas stroomt. (foto: Twitter)

zaterdag 5 juli 2014

De halfjaar cijfers van Opinie Paultje



Met het afsluiten van het politieke jaar is het weer tijd voor de cijfers. Het is 2014, dus de kiezer rekent de politici niet alleen af tijdens verkiezingen, maar ook tussentijds. Wie deden het goed? Wie sloegen er een flater? Wie kan beter uit Den Haag vertrekken? Uw Opinie Paultje gaf in december 2013 politici de volgende cijfers:

Stijgers (december 2013):
1. Lodewijk Asscher (minister van Sociale Zaken, PvdA, rapportcijfer: 9)
2. Jeroen Dijsselbloem (minister van Financiën, PvdA, rapportcijfer: 8)
3. Alexander Pechtold (fractievoorzitter, D66, rapportcijfer: 7,5)
4. Arie Slob (fractievoorzitter, ChristenUnie, rapportcijfer: 7,5)
5. Geert Wilders (partijleider, PVV, rapportcijfer: 6)
6. Bram van Ojik (fractievoorzitter, GroenLinks, rapportcijfer: 6)

Dalers (december 2013):
1. Sybrand van Haersma Buma (fractievoorzitter, CDA, rapportcijfer:  1)
2. Fred Teeven (staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, VVD, rapportcijfer: 3)
3. Jetta Klijnsma (staatssecretaris van Sociale Zaken, PvdA, rapportcijfer:  3)
4. Ivo Opstelten (minister van Veiligheid en Justitie, VVD, rapportcijfer: 4)
5. Emile Roemer (fractievoorzitter, SP, rapportcijfer: 4,5)
6. Ronald Plasterk (minister van Binnenlandse Zaken, PvdA, rapportcijfer: 5)

Tijd voor een nieuw lijstje.

Stijgers:
1. Lodewijk Asscher (minister van Sociale Zaken en vice-premier, PvdA)
Rapportcijfer: 9 (gelijk gebleven)
Geen wijziging voor de absolute nummer één beste politicus van dit land. Een staatsman. De wekelijkse persconferenties (bij afwezigheid van Rutte) en gesprekken met Asscher zijn een genot om naar te kijken en luisteren. Asscher is beheerst, praat netjes en is nooit te betrappen op steken onder water. Weet partijen bij elkaar te brengen en is misschien we de brug tussen de twee tegenpolen van deze coalitie PvdA en VVD. Wordt getipt als opvolger van Rutte: de nieuwe minister president.

2. Alexander Pechtold (fractievoorzitter, D66)
Rapportcijfer: 8 (gestegen van 3 naar 2)
Dirigent. Houdt eigenhandig deze coalitie in stand omdat hij weet dat, als deze coalitie valt, de beurt over gaat naar Emile Roemer en Geert Wilders. Pechtold heeft van D66 een ideale vluchtroute gemaakt voor kiezers die de PvdA de rechts en de VVD te links vinden. Steeds meer twintigers en dertigers voelen zich tot D66 aangetrokken en dat gaat ten koste van PvdA en in mindere mate van de VVD. Het zorgt ervoor dat D66 sinds de gemeenteraadsverkiezingen in maart onafgebroken bovenaan in de peilingen staat. Maar hoogmoed komt ten val en het gevaar ligt op de loer: tussen 2010 en 2012 stond de SP 1,5 jaar lang bovenaan in de peilingen, maar wist die winst tijdens de Kamerverkiezingen nauwelijks te verzilveren.

3. Jeanine Hennis (minister van Defensie, VVD)
Rapportcijfer: 8 (nieuw in de lijst)
Vrouw met ballen. Respect voor deze minister. Daadkrachtig, helder, duidelijk en staat voor haar manschappen. Deze winter bivakkeerde ze al tussen haar manschappen in een ijskoude grot tijdens een oefening in Noorwegen. Ook deed ze mee in Afghanistan en is regelmatig te vinden in Mali. De aangeschafte JSF wil niet maar niet vliegen, de gloednieuwe NH-90 helikopter roest onder je kont vandaan en er zijn binnen Defensie grote ICT problemen. Maar Hennis is nergens bang voor. Heerlijke vrouw. Respect. Serieuze opvolgster voor Mark Rutte als partijleider van de VVD en zou daarmee veel kiezers kunnen wegkapen bij D66. Vooral dertiger en veertiger vrouwen.

4. Jeroen Dijsselbloem (minister van Financiën, PvdA)
Rapportcijfer: 7,5 (gedaald van plaats 2 naar 4)
Houdt ’s lands financiën goed in de gaten en is internationaal een vraagbaak voor velen. Gaat dezelfde route op als zijn voorgangers Wouter Bos en wijlen Wim Duijsenberg. Keurig, innemend en berekenend. Houdt niet van vriendjespolitiek maar blijft neutraal. Maakt kans op een zetel als Eurocommissaris. Wat hem doet zakken in de lijst is dat hij de VVD wel heel erg te vriend is en weinig of geen oog heeft voor zijn eigen PvdA.

5. Mark Rutte (minister president, VVD)
Rapportcijfer: 6,5 (nieuw in de lijst)
Timmert vooral internationaal behoorlijk aan de weg. Dat zal alles te maken hebben met zijn carrière na zijn partijleiderschap, want Rutte zal er bij de komende Kamerverkiezingen niet bij zijn.  Zijn kansen op een internationale carrière zijn groter nu hij steun geniet van zijn vrienden David Cameron (VK), Frederik Reinfeld (Zweden) en Angela Merkel (Duitsland). Rutte was een prima gastheer tijdens de Nuclear Security Summit in Den Haag en onderhoudt prima banden met grootmachten in Europa, zoals Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. Binnenlands is hij vooral achter de schermen te vinden om evenwicht te brengen tussen heethoofden Diederik Samsom en Halbe Zijlstra. Een forse verbetering tenopzichte van zijn voorganger Balkenende (CDA). Maar dat kon ook haast niet slechter.

6. Arie Slob (fractievoorzitter, ChristenUnie)
Rapportcijfer: 6 (gedaald van plaats 4)
Zonder Arie Slob geen regen van akkoorden. Liep de afgelopen twee jaar mee aan de leiband van D66 om allerlei akkoorden te steunen. Zorgde er hoogstpersoonlijk voor dat de PvdA niet al teveel naar rechts opschoof door de akkoorden een links tintje te geven. Zonder de ChristenUnie was de PvdA een kopie van de VVD geworden. Slob is de vleesgeworden menselijkheid. Omdat alle akkoorden door de Eerste Kamer heen zijn en GroenLinks aan het onderwijsakkoord heeft meegedaan is hij steeds onzichtbaarder geworden. Dat heeft gezorgd voor een daling op deze lijst.

Dalers:
1. Geert Wilders (partijleider, PVV)
Rapportcijfer: 1
Ooit een fantastisch debater met een immense dossierkennis. Wist bij iedere uitspraak de vaderlandse- en internationale pers op zijn hand te krijgen. Door wekenlange berichtgeving steeg zijn PVV in de peilingen. Maar de afgelopen maanden gaat het goed fout binnen de PVV. Het personeel rent weg, uitspraken worden niet meer breeduit gemeten in de media en de samenwerking met het Front National is uitgelopen op een fiasco. Bij de gemeenteraadsverkiezingen verloor hij in Den Haag en ook de Europese Verkiezingen werden een drama. Coalitiepartners willen niet meer met hem samenwerken waardoor de kans om regeringsdeelname is geslonken van nihil naar nul. De afgelopen jaren is door onder andere D66 en de PvdA geprobeerd de PVV uit te schakelen. Maar Geert Wilders schakelt zichzelf uit. Voor het eerst sinds de oprichting in 2005 speculeert de vaderlandse pers voorzichtig over een einde van de PVV.

2. Jetta Klijnsma (staatssecretaris van Sociale Zaken, PvdA)
Rapportcijfer:  3,5 (gedaald van 3 naar 2)
Ooit de verpersoonlijking van het PvdA gedachtegoed en daardoor mateloos populair bij de achterban. Maar is uitgelopen op een mislukking. Het sluiten van sociale werkplaatsen en verzorgingstehuizen, het eisen van het spreken van de Nederlandse taal bij het verkrijgen van een uitkering… het is allemaal VVD beleid dat deze PvdA minister moet uitvoeren. Klijnsma is wel daadkrachtig en voert een hoop plannen uit en dat doet haar één plaatsje stijgen op deze lijst. Maar het is allemaal VVD beleid en daarmee  krijgt ze nog altijd een dikke onvoldoende.

3. Sybrand van Haersma Buma (fractievoorzitter, CDA)
Rapportcijfer: 3,5 (stijgt van 5 naar 3)
Doet voor komen dat in Nederland alles gratis wordt als het CDA aan de macht komt, maar vergeet dat zijn eigen CDA een fors aandeel heeft in de huidige ellende in dit land. Als grootste partij maakte het CDA tien jaar lang verkeerde keuzes door met het zootje ongeregeld van de LPF en later de ongeleide projectielen van de PVV in zee te gaan. Door het gevecht tussen Balkenende en Bos en de angst voor de destijds mateloos populaire PVV durfde het CDA geen knopen door te hakken, wat dit land in de achteruit stand heeft gezet. PvdA en VVD ruimen die rommel nu voor hen op. De afgelopen jaren hield het CDA de PVV in leven omdat veel ontevreden CDA kiezers zijn overgelopen naar de PVV. Maar Geert Wilders blunder na blunder begaat zouden die wel eens terug kunnen komen naar het CDA vanwege de ‘alles wordt gratis als het CDA aan de macht komt’-politiek en dat doet de Christendemocraten stijgen in de peilingen maar ook op dit lijstje.

4. Jan Nagel (partijleider, 50Plus (of iets dar daarop lijkt))
Rapportcijfer: 4 (nieuw in de lijst)
Jan Nagel staat garant voor heisa. Overal waar Jan Nagel komt breekt de pleuris uit. Ooit burgemeester van Hilversum voor de PvdA, richtte hij inderhaast Leefbaar Nederland op om Pim Fortuyn een podium te geven. Zowel binnen de PvdA als LPF brak de pleuris uit en de LPF is inmiddels ter ziele. Zijn nieuwe avontuur 50Plus  werd door de vaderlandse pers getipt als serieuze bedreiging voor de PvdA. Maar inmiddels kunnen de sociaaldemocraten weer rustig gaan slapen, want ook 50Plus is op weg naar de uitgang. Eigenlijk zouden we de hele fractie van 50Plus moeten nomineren, maar het gaat om bewindslieden.  

5. Edith Schippers (minister van Volksgezondheid, VVD)
Rapportcijfer: 4 (nieuw in de lijst)
Het allerminst daadkrachtige optreden van Edith Schippers bij de Nederlandse Zorgautoriteit toen bleek dat het bestuur zich liet fêteren door farmaceutische concerns heeft haar in deze lijst doen komen. Schippers heeft de gezondheidszorg overgelaten aan het marktkapitalisme en speelt daarom met mensenlevens. Ziekenhuizen worden overgelaten aan private investeerders. Zorgverzekeraars bepalen welke patiënten mogen worden behandeld en of ze hun behandeling vergoed krijgen. Daarbij gaan de premies en het eigen risico steeds verder omhoog. Ziekenhuizen met Eerste en Tweede Klassen liggen op de loer. Schippers is de verpersoonlijking van de uitverkoop van de zorg.

6. Ronald Plasterk (minister van Binnenlandse Zaken, PvdA)
Rapportcijfer: 5 (gelijk gebleven)
De PvdA kiezer die op Ronald Plasterk heeft gestemd verlangt terug naar die minister van Onderwijs, die pal voor de emancipatie van homo’s en lesbiennes ging staan. De man die alle leraren aan zijn kant kreeg en zich tussen protesterende studenten mengde om die tot rust te bedaren. Die Ronald Plasterk is geen schim meer van zichzelf. Sloeg de plank mis in een afluisterschandaal en wist de superprovincie niet te realiseren (dit tot grote vreugde van zijn eigen PvdA, die niets zag in dit plan). Omdat de VVD veel taken naar zich toe heeft getrokken is Plasterk een tandeloze tijger geworden en dat is de man niet waard.

woensdag 2 juli 2014

No higher taxes!

Sinds de stormachtige opkomst van de Lijst Pim Fortuyn, Trots op Nederland en de Partij voor de Vrijheid is het politieke landschap totaal versnipperd. Het heeft het land instabiel gemaakt en de toekomst onduidelijk. Beslissingen werden nauwelijks nog genomen, uit angst dat kiezers massaal over stapten naar de grootste schreeuwer. De partij die het beste oppositie voerde. Tot voor kort was de prijs voor beste oppositiepartij ontegenzeglijk weggelegd voor de PVV. De anti-Islambeweging houdt er op z'n zachtst gezegd nogal discutabele ideeën op na, maar de manier waarop Geert Wilders oppositie voert is onnavolgbaar. Zelfs voor het CDA, die na de verkiezingen van 2010 klap na klap te verwerken kreeg. De Christendemocraten verloren veel kiezers aan de PVV. Zoveel zelfs, dat rustig kan worden gesteld dat het CDA de PVV in leven houdt. De Christendemocraten beseften zich dat terdege en probeerden daarom de ontevreden CDA kiezer terug te halen door een samenwerking aan te gaan met de PVV: het zogenaamde inkapselen. Dat mislukte, wat Geert Wilders laat zich niet temmen. Nu het CDA ook dáár achter is, probeert men een kopie van D66 te worden, afgemaakt met een vleugje VVD. Het CDA was decennia lang tegenstander van de gekozen burgemeester, maar leek dit voorjaar ineens gedraaid toen de partijleiding zag dat steeds minder burgemeesters van CDA-huize waren. VVD, PvdA en in mindere mate D66 hadden dat stokje overgenomen. Daarna kwam het afschaffen van accijnzen voor tankhouders in de grensstreek. De nieuwste vinding is lagere belastingen. CDA wil een kleinere overheid en geen belastingverhogingen meer: no higher taxes!


CDA doet daarmee voorkomen alsof belastingen helemaal niet nodig zijn. Alsof we kunnen leven in een land waar alles gratis is. Het trekt veel kiezers aan, maar het is kiezersbedrog van het reinste soort. Alleen belastingparadijzen als Monaco, Liechtenstein en Gstaad kunnen op deze manier opereren. Van Nederland een tweede Zwitserland maken is een nobel streven van het CDA, maar een utopie en ook dat weten ze bij het CDA. Feitelijk neemt het CDA met de lagere belastingen-politiek de plek in van de VVD, die ook een kleinere overheid wil, waardoor belastingen omlaag kunnen. Het is onzin en dat weet de partijleiding van het CDA ook wel. Het is een waardeloos verhaal zonder enige grond, want de Christendemocraten weten ook wel dat wegen moeten worden onderhouden, scholen gebouwd en uitkeringen verstrekt en dat gebeurd allemaal van belastinggeld. Maar de roep om lagere belastingen trekt argeloze kiezers aan die genoeg hebben van dit Kabinet. Kiezers die de oorzaak van al deze ellende maar niet onder ogen willen zien. Gewoonweg omdat het CDA die ellende ook niet wil laten zien. Ellende verbergen voor het oog van de buitenwereld is de Katholieke Kerk niet vreemd. Het CDA, waar de Katholieke Kerk decennia lang een behoorlijke invloed had, heeft deze bespottelijke houding meegenomen in het bedrijven van politiek.

Het CDA realiseert zich onvoldoende dat ze de hoofdschuldige is van de hele financiële puinhoop die PvdA en VVD nu proberen op te lossen. De Christendemocraten hadden zo’n enorme hang naar de macht dat zelfs samenwerking met een zootje ongeregeld als de LPF of een ongeleid projectiel als Geert Wilders tot de mogelijkheden behoorde. Om de VVD een hak te zetten heeft het CDA eraan meegeholpen banken en verzekeraars de vrije hand te geven. Omdat er minder regels waren waaraan de banken en verzekeraars zich hoefden te houden hadden die de vrije hand. Het kapitaal regeerde dit land. Het CDA mocht dan wel de grootste partij van het land zijn, maar het regeerde nauwelijks. Het liet zich leiden door de waan van de dag. Eerst het geld, daarna door de LPF en daarna door Geert Wilders’ PVV. Het CDA heeft tot aan de verkiezingen van september 2012 nooit stelling durven nemen tegen de verschrikkelijke ideeën van de PVV; het scheiden van blanken van mensen met een ander kleurtje of geurtje. Het is een teleurstellende houding van een partij die pretendeert een brede volkspartij voor iedereen te zijn. Het CDA heeft zich met deze houding niet alleen totaal ongeloofwaardig gemaakt, maar ook overbodig.

Deze houding heeft Nederland niet alleen in de achteruit stand gezet, maar ook veel geld gekost. Geld in de zin van geen of slecht uitgevoerd beleid of beslissingen op de lange baan schuiven. Door problemen niet aan te pakken, maar er omheen te draaien. Ogen te sluiten alsof het niet bestond. Het zorgde voor en instabiel land dat op tal van terreinen de koppositie in de wereld verloor. Onder het CDA is het poldermodel bijvoorbeeld hardhandig de nek om gedraaid. Uit angst kiezers te verliezen aan de mateloos populaire LPF (en diens opvolger PVV) werden onder regie van het CDA nauwelijks knopen doorgehakt. Blijkbaar hebben de Christendemocraten daar nauwelijks van geleerd.