Het is nog maar recentelijk dat Bulgaren de Nederlandse staatskas kraakten door het aanvragen van toeslagen waar zij totaal geen recht op hadden. Zo verdwenen onterecht enkele tientallen miljoenen euro’s naar Bulgarije, indirect in de handen van criminele Bulgaarse bendes. Geld dat de Nederlandse overheid met geen mogelijkheid terug te halen valt, mits de frauderende Bulgaar zich weer in Nederland meldt. De kans dat dat gebeurd is overigens uiterst klein.
Polen werken hier slechts enkele weken, melden zich ziek en gaan op papier in Polen hun ziekte uitzitten. In werkelijkheid keren ze niet meer terug naar Nederland maar krijgen ondertussen wel twee jaar lang van de Nederlandse overheid doorbetaald, terwijl ze in Polen gewoon weer aan het werk zijn. Kosten voor de Nederlandse belastingbetaler enkele tientallen miljoenen euro’s. Geld dat de Nederlandse overheid met geen mogelijkheid terug te halen valt, mits de frauderende Pool zich weer in Nederland meldt. De kans dat dat gebeurt is overigens uiterst klein.
Turken die een tweede huis in Turkije hebben; Marokkanen die in Nederland zijn veroordeeld door ernstige misdrijven, maar gewoon uitkeringen krijgen van de Nederlandse overheid, terwijl ze niet meer in Nederland verblijven maar in Marokko. Jaarlijks wordt de Nederlandse schatkist door frauderende niet-Nederlandse ingezetenen voor tientallen miljoenen opgelicht. De overheid staat ondertussen met lege handen. Op basis van mensenrechtenverdragen is het verplicht de sommen geld uit te keren, terwijl de ontvangers alle mogelijke wetten en regels aan hun laars lappen. verzorgingsstaat, onze infrastructuur en ons fantastische onderwijssysteem. Zelfs van onze belastingvoordelen. Dat alles terwijl ze er geen eurocent belasting aan bijdragen. Ze krijgen alleen maar geld van de belastingbetaler.
Nederland is verbijsterd. De Nederlandse kiezer komt daartegen in opstand met haar keuzes voor PVV en Forum voor Democratie. Nederland spreekt hier schande van. De Nederlandse overheid is gedwongen maatregelen te nemen om verder misbruik te voorkomen.
Toch is er iets vreemds aan de hand, dames en heren. Op de Amsterdamse Zuidas, in Heemstede-Aerdenhout, Wassenaar en in ’t Goy is iets soortgelijks aan de hand. In die plaatsen woont de rijkste 1% van ons land. Mensen die lachen om een belastingvrijstelling van 30.000 euro spaargeld. Mensen die geen zaken doen onder het miljoen. Mensen die hun ogen niet open doen voor een modaal jaarsalaris. Dat modale jaarsalaris verdienen zij in één dag. Miljonairs uit Baarn, Bilthoven, Bussum en Hilversum. Die hoek.
Deze mensen, dames en heren. Deze mensen dragen door slimme belastingconstructies jaarlijks niet of nauwelijks bij aan de Nederlandse schatkist. Omdat zij zich omgeven met goede accountants en adviseurs en daardoor de wegen beter kennen, krijgen zij jaarlijks enkele tientallen miljoenen euro’s uitgekeerd van de Nederlandse belastingbetaler.
We kennen de soap rond de dividendbelasting. Jaarlijks zou er 2,1 miljard euro uit de schatkist naar het bedrijfsleven vloeien, zodat banen in Nederland behouden zouden blijven. Uiteindelijk bleken er 4 bedrijven om de afschaffing van de dividendbelasting te hebben gevraagd: Akzo Nobel, Philips, Unilever en Shell. Uiteindelijk was het goed voor twee bedrijven: Unilever en Shell. Uiteindelijk leverde het slechts 70 extra banen op; alleen in het hogere segment van slechts één van de twee bedrijven: Unilever. Uiteindelijk keerden activistische aandeelhouders zich tegen de directie en eisten dat het hoofdkantoor van Unilever in Londen zou blijven. Zo geschiedde. Het afschaffen van de dividendbelasting ging niet door. Toch kwam er een lastenverlichting van 2,1 miljard voor bedrijven. Daar profiteren vooral Shell en Unilever van. Krijgen ze toch nog wat ze oorspronkelijk wilden, in een ander vormpje.
Velen van ons zullen zich herinneren dat Shell over de jaarlijkse omzet in Nederland van 1,3 miljard euro geen belasting betaalt. Sterker nog, omdat kosten die in het buitenland zijn gemaakt in Nederland kunnen worden afgetrokken van de belasting krijgt Shell er zelfs geld toe. Internetgigant Uber verhuist haar hoofdkantoor naar de Amsterdamse Zuidas om – weliswaar éénmalig – een belastingteruggaaf van liefst EUR 6 miljard te krijgen. Uber, Airbus, Facebook, Airbus, Starbucks, Ferrari, Ikea, Deutsche Bank en zelfs popgroepen als U2 en The Roling Stones zijn allemaal bedrijven die op papier Nederlandse instanties zijn, maar hun hoofdkantoor in het buitenland hebben gevestigd. Zij dragen nauwelijks banen bij aan de Nederlandse economie. Airbus heeft in Nederland geen fabriek staan. Die staan in Hamburg, Sevilla, Toulouse en Saint Nazaire. In Houghton in het Verenigd Koninkrijk. Toch geniet Airbus wel van talloze Nederlandse belastingvoordelen. Het gaat hier om miljarden die zó vanuit de Nederlandse staatskas naar Franse-, Britse, Duitse- en Amerikaanse hoofdkantoren vloeien.
Sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw brachten Shell, Unilever en Philips hun personeelsbestand terug van tienduizenden mensen naar enkele duizenden vandaag de dag. Unilever sloot enkele jaren geleden nog haar fabriek in Oss, waardoor enkele honderden mensen hun baan verloren. Philips sloot fabrieken in Eindhoven, Tilburg, Roosendaal en Drachten. Philip Morris sloot zijn fabriek in Bergen op Zoom. Het Finse Wärtsilä sloot haar fabriek in Drunen. De productie van deze fabrieken is verhuisd naar lage lonenlanden als Polen, China en Vietnam. Door deze bedrijfssluitingen verloren tienduizenden veelal laagopgeleide mensen hun baan. Al deze bedrijven genieten wel van Nederlandse belastingvoordelen.
Mijn punt, dames en heren: De superrijken dit in dit land wonen en de grote bedrijven die – al dan niet op papier – hun hoofdkantoor in dit land hebben zetelen, maken gebruik van onze verzorgingsstaat, onze infrastructuur en ons fantastische onderwijssysteem. Zelfs van onze belastingvoordelen. Dat alles terwijl ze er geen eurocent belasting aan bijdragen. Dat de Nederlandse staatskas floreert ligt niet aan rijken, welgestelden en multinationals die meer belasting betalen omdat zij méér vermogen bezitten. Dat de Nederlandse staatskas floreert komt omdat er méér belasting binnen komt omdat er meer mensen aan het werk zijn.
Toch is Nederland niet verbijsterd. Toch staat de Nederlandse kiezer niet op om daartegen in het verweer te komen. Nederland spreekt er geen schande van. De Nederlandse overheid is geenszins van plan om maatregelen te nemen waardoor de ongelijkheid in onze samenleving alleen maar toeneemt. Niemand maakt zich zorgen over Shell, Philips, Akzo Nobel, Shell, Unilever, Uber, Airbus, Facebook, Airbus, Starbucks, Ferrari, Ikea, The Roling Stones en U2 en Deutsche Bank, die zich door de Nederlandse belastingbetaler laten fêteren, zonder dat zij ook maar één eurocent bijdragen aan de Nederlandse staatskas. Zonder ook maar één eurocent belasting betalen. Zonder ook maar één cent bij te dragen aan onze verzorgingsstaat, onze infrastructuur en/of ons onderwijssysteem.
Ik kom tot de volgende conclusie, dames en heren: Eerder genoemde steeds verder groeiende ongelijkheid in onze samenleving zorgt voor onrust en de daaropvolgende onzekerheid. Die twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ongelijkheid en onrust zijn de voedingsbodem voor het huidige nationalisme, racisme en fascisme. De bevolking wordt een worst voorgehouden dat het de buitenlanders zijn die frauderen en misbruik maken van onze voorzieningen, zonder dat ze daar ook maar één eurocent belasting aan bijdragen. Rijken, welgestelden en multinationals die de belastingen ontduiken worden echter met rust gelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten