De laatste weken worden we als publieke opinie vrijwel onophoudelijk met feitjes geserveerd over het eventuele criminele verleden van onze nieuwbakken Kamerleden van de PVV (‘onze’,… nou ja, er is niets van mij bij, maar als ik Wilders moet geloven bestaat Nederland uit 1,5 miljoen mensen en die hebben allemaal op de PVV gestemd). Daar, waar Geert Wilders’ anti-Islambeweging politiek zo succesvol is, wordt de GroteLeider omringd door partijgenoten die mislukt lijken in het burgerleven en daarom maar een carrière als kamerlid gaan proberen. De door Wilders zelf zo vaak bekritiseerde linkse pers, heeft jarenlang onophoudelijk geprobeerd aan te tonen dat ze helemaal niet links zijn en brachten onophoudelijk feitjes over hem naar buiten. De linkse pers gaf niet genoeg aandacht aan zijn PVV en dus kwam de ‘linkse pers’ onophoudelijk met nieuws over hem, om maar aan te tonen dat ze toch echt onafhankelijk is. Presentatoren bij de Publieke Omroep die teveel kritiek op Wilders hadden, werden op een zijspoor geplaatst en de hele programmering werd omgegooid, om maar aan te tonen dat de Nederlandse Publieke Omroep ‘het nieuws van alle kanten’ belicht. Ook kwamen er typisch rechtse omroepen als PowNed en WNL en ‘rechtse’ presentatoren zoals TROS-presentator Bas van Werven (EenVandaag) en zelfs ‘rechtse’ programma’s als Nieuwsuur. En laten nou juist die rechtse programma’s gaan spitten in het verleden van de nieuwbakken Kamerleden. De riooljournalistiek was geboren. Keert het succes van Wilders zich nu tegen hem?
De lijst van Kamerleden met een discutabel verleden wordt met de dag langer; Eric Lucassen, Hero Brinkman, Gidi Marcuszower, Dion Graus, Jihm van Bemmel, James Scharpe, Marcial Hernandez, … enzovoorts, enzovoorts. Hoe ze functioneren als volksvertegenwoordiger weten we niet, maar hun hele verleden ligt 6 weken na de start van het nieuwe Kabinet al op straat. De ene geeft een kopstoot, de ander ontduikt de belastingen, bedreigt mensen met de dood of zit ladderzat achter het stuur van een auto. Inmiddels hebben maar liefst 8 van de 24 leden (dat is een derde deel) de Grote Leider verkeerd of niet volledig geïnformeerd over hun verleden. Bij de meeste van de 8 nieuwbakken leden gaat het om geweldsmisdrijven. Dion Graus sloeg zijn vrouw neer en Brinkman een barman. Hernandez gaf een kopstoot en ook Sharpe heeft dames mishandeld, toen hij directeur was een het pornobedrijf Digitania. Ook heeft de pornokoning van Den Haag in zijn Hongaarse periode een boete gehad van de Hongaarse consumentenautoriteiten voor het misleiden van consumenten. Lucassen kon in zijn tijd als marinier niet afblijven van twee vrouwelijke rekruten van op dat moment nog 17 jaar en de dames hebben hem aangegeven vanwege onzedelijke handelingen. Lucassen is daarvoor veroordeeld door de militaire tuchtraad, maar heeft dit smetje op zijn blazoen niet doorgegeven aan de Grote Leider. Een kwaal, die meerdere PVV’ers schijnen te hebben.
De Grote Leider zit er aardig mee in de maag en kan niet veel meer doen, dan mensen hun woordvoerderschap ontnemen of een tijdelijk spreekverbod opleggen. Ze uit de fractie verwijderen kan niet, want dan valt het Kabinet en dan hebben we weer opnieuw verkiezingen. En met die verkiezingen zal het dit keer niet goed gaan met Wilders’ haatbeweging; in de peilingen staat hij nu al op 5 zetels verlies. En dat is vervelend, voor een man die op basis van diezelfde peilingen zijn hele strategie baseert. Begin dit jaar leek het er op, dat hij minister-president van dit land zou worden omdat zijn discriminerende beweging de grootste van het land was… in de peilingen, dan. Maar dichterbij de Kamerverkiezingen leek het er steeds meer op, dat dat niet meer zou gebeuren. Uiteindelijk werd hij de derde partij van het land. Een ongekend succes, maar een motie van treurnis richting de samenleving. Wilders is deze samenwerking met VVD en CDA aangegaan, om op basis van de peilingen eenvoudig de stekker uit het Kabinet te trekken, zodat hij bij eerstvolgende verkiezingen de grootste zal worden.
Maar die peilingen keen zich nu tegen hem. Net als de door hem zo gewilde rechtse publieke omroep. Het zijn nou juist de ‘rechtse’ omroepen en programma’s die aan de riooljournalistiek doen en Wilders en zijn dictatoriaal geleide haatbeweging met de grond gelijk maken. De door Wilders zo verfoeide ‘linkse’ omroepen houden zich ver van de schandelijke journalistiek die PowNed, WNL en Nieuwsuur bedrijven. Wilders staat weliswaar nog steeds op een forse voorsprong van zijn concurrenten op rechts, CDA en VVD. In de peilingen had de dictatoriale haatbeweging 31 zetels. Daar zijn er nu nog maar 26 van over. Slechts 2 meer dan hij nu heeft. In de praktijk betekent dit, dat hij zetels gaat verliezen ten opzichte van wat hij nu heeft, omdat de peilingen altijd een paar zetels afwijken van de voorspelling. Het aantal van 24 zetels is dus het hoogst haalbare. De kiezer is bang voor LPF-achtige praktijken. Praktijken, die Wilders door middel van een dictatoriaal regime had willen voorkomen. Alleen hij zal het woord voeren en de rest zal precies moeten zeggen, wat hij wil. De beweging was tegen een democratisch model; leden werden en worden niet toegelaten. Verwoede pogingen van alcoholist Brinkman ten spijt. In feite zou je kunnen stellen dat Brinkman de meest linkse van het stel is. Wilders heeft, en houdt de totale zeggenschap over zijn partij. Iets, dat wijlen Pim Fortuyn niet had. Maar Wilders hoeft niet bang te zijn voor LPF-praktijken, omdat de LPF vooral ten onder is gegaan door interne partijruzies van machtswellustelingen. Binnen de LPF waren alle Kamerleden mislukte ondernemers (voornamelijk vastgoedjongens), die een gooi deden naar de macht. Ze hadden nauwelijks oog voor wat Pim Fortuyn eigenlijk met Nederland wilde. Zo gebeurde het, dat de partij aan zijn eigen succes ten onder ging. Zelfs al had Pim nog geleefd, dan had de LPF vandaag de dag waarschijnlijk niet meer bestaan. Wilders vreest nu dat hem hetzelfde staat te gebeuren, door de weetjes over zijn onderdanen, waar van er iedere dag meer weer nieuwe aan het licht komen.
Feit is dat al deze weetjes wellicht interessant zijn voor het grote publiek, dat smult van al deze onzin op Telegraaf-niveau, maar dat het afleidt van de kern. De kern is namelijk dat de anti-Islambeweging van Wilders een samenleving voorstaat, die in tweeën wordt gedeeld en elkaar niet meer kan luchten of zien. Een samenleving waar agressie en onbehouwen gedrag hoogtij vieren, omdat de overheid door de veel te ver doorgezette marktwerking zijn regie over die samenleving volledig is kwijtgeraakt. Dat is de inhoud en dat is ook waar iedere discussie over zal moeten gaan. Dat een Kamerlid in een ver verleden doktertje heeft gespeeld op de zolderkamer met het buurmeisje, doet vrijwel niets toe of af aan de inhoud waarmee de haatbeweging van Wilders ooit begon. Je zou bijna verwachten dat de PVV dit hele verhaal zelf heeft geregisseerd, zodat ze op de achtergrond rustig hun agenda konden uitvoeren en als de stof is neergedaald, zal de samenleving er achter komen, dat de PVV er nog gewoon zit en alle PVV-punten er inmiddels door zijn gedrukt.
Nog een feit is, dat het uitspitten van het Haagse journaille ook andere Kamerleden in het nauw drijft. Het bij-effect van dit soort sensatiejournalistiek is ook dat steeds het steeds meer mensen weerhoudt om het openbaar bestuur in te gaan. Men is bang dat die boete voor fout parkeren of het niet afrekenen van een artikel in de winkel omdat de cassière het het item over het hoofd heeft gezien, ze hun hele leven lang blijft achtervolgen. In een poging de PVV te beschermen, opende de redactie van RTL Nieuws naar aanleiding van het verleden van de PVV’ers de aanval op andere partijen en Kamerleden. In een open brief aan alle partijen schreef de redactie van de commerciële zender dat ze wilde weten welk Kamerlid er nog meer een discutabel verleden had. En als de Kamerleden er niet zelf mee naar voren zouden komen, dan zou de redactie zelf wel op onderzoek uit gaan. Het gewoel van RTL Nieuws leverde niet meer op dan een VVD’er die ooit het rijbewijs was ontnomen vanwege te hard rijden en een SP’er die was veroordeeld vanwege wildplassen, of iets dergelijks. Dan een Kamerlid ooit een boete heeft gehad voor fout parkeren wil niet zeggen dat hij of zij niet goed functioneert als Kamerlid. Als journalist moet je een Kamerlid beoordelen op zijn functioneren als volksvertegenwoordiger en op de inhoud van de partij. Maar niet op een eventueel vermeend verleden als pizzakoerier of verkoper van illegale porno Cd’s. Het moet niet zover gaan als de riooljournalistiek die in de VS wordt bedreven. Daar kiezen de mensen een president omdat hij een mooie achternaam heeft, of niet. Op de inhoud van zijn beleid wordt nauwelijks gelet. Hoezeer ik ook een hekel heb aan de PVV en alles wat er omheen hangt, kan het niet de bedoeling zijn dat PVV’ers worden beoordeeld op hun verleden als schuinsmarcheerder. Wilders en zijn anti-Islambeweging zijn verworden van volkshelden tot schandpaal. Nooit gedacht dat ik ooit nog medelijden zou krijgen met Geert Wilders.
Sterkte, jongen!
donderdag 25 november 2010
vrijdag 12 november 2010
Geert Wilders wordt geen werknemer van de maand bij Randstad
En alweer beheerst de PVV al drie dagen achtereen het nieuws. Het angstvallige Nederlandse journaille beschikt vandaag de dag over de gave om een partij die een dictatoriaal regime nastreeft, breeduit te meten in de pers, terwijl een aanslag op het partijbureau van de PvdA afgelopen dinsdag niet veel meer aandacht kreeg dan een filmpje van 48 seconden op de website van de NOS. Een aanslag die hoogstwaarschijnlijk het werk is van diezelfde PVV of in ieder geval zijn aanhangers. Lafaards die niet in discussie durven gaan en daarom maar een brandbom tegen de gevel smijten, in de hoop dat het gebouw vlam vat. Een oud Chinees gezegde omschreef al eens dat een man geweld gaat gebruiken, als hij geen argumenten meer heeft.
Wat is er aan de hand? PVV Tweede Kamerlid Eric Lucassen schijnt in een ver verleden in zijn tijd als marinier twee vrouwelijke collega’s onzedelijk te hebben betast en daarna aan gerand en verkracht. Ook heeft hij seks gehad met twee minderjarige recruten. De tuchtraad van de Marine schijnt hem er zelfs voor te hebben bestraft en een week op water en brood te hebben gezet. En dat, terwijl je het toch over mariniers hebt; ruwe bolsters, blanke pit. Stevige mannen en vrouwen die de wereldzeeën over varen en de vijand met een klap op z’n kop uitschakelen. Bovenop de seksuele escapades, heeft Lucassen buren en buurtbewoners bedreigd in een hondenpoep-kwestie. Al deze ontboezemingen werden gedaan door het toch ‘rechtse’ televisieprogramma Nieuwsuur. Voor wie de laatste jaren heeft doorgebracht op Mars of Venus; het Nederlandse omroepbestel was volgens de PVV te links en dus werd de hele programmering met ingang van dit nieuwe televisieseizoen omgegooid, om zoveel mogelijk ‘rechtse’ programma’s te tonen en te laten merken dat de Nederlandse Publieke Omroep toch echt onafhankelijk is. Zelfs presentatrice Clairy Polak,die zich herhaaldelijk kritisch heeft uitgelaten over Wilders en zijn anti-Islambeweging, werd op een zijspoor gezet. Haar veel te linkse programma NOVA werd vervangen door het ‘rechtse’ (en dus onafhankelijke) Nieuwsuur en laat dat programma nu met het nieuws naar buiten komen over Lucassen. Vat u ‘m nog?
Van Wilders kan niet echt worden gezegd dat hij een fijne neus heeft voor werving en selectie. Wat dat betreft zal hij nooit werknemer van de maand worden bij Randstad, Start of een ander uitzendbureau. Lucassen is namelijk niet de eerste PVV’er die een geweldsverleden heeft. Eerder kwam PVV-Tweede Kamerlid Dion Graus al in het nieuws met het mishandelen van zijn zwangere vrouw. Je vraagt je sterk af welke vrouw zwanger wil worden van de man, die er zo vreselijk uit ziet, dat hij de casting van een horrorfilm iedere keer maar net misloopt. Ook pitbull terriër Hero Brinkman kon zijn handjes niet thuis houden en mishandelde de barman van Perscentrum Nieuwspoort, nadat deze weigerde het zoveelste glaasje sterke drank te schenken aan een toch al volledig beschonken Brinkman. PVV Tweede Kamerlid Marcial Hernandez werd vorige maand opgepakt nadat hij iemand een kopstoot zou hebben gegeven en kandidaat-lid Gidi Markuszower trok zich terug na verhalen dat hij de wapenwet had overtreden. De PVV is inmiddels verworden tot één grote bende misdadigers. Hero Brinkman stond eind 2007 te schreeuwen dat de Nederlandse Antillen één grote corrupte boevenbende was; zijn PVV wordt er zo langzamerhand niet veel beter op. Nu 5 Tweede Kamerleden een – eufemistisch uitgedrukt – discutabel verleden hebben van verkrachten, bedreigen, handtastelijkheden, schoppen, schelden en slaan kun je onmogelijk nog zeggen dat de PVV een betrouwbare partner is. Het is een kwestie van tijd voordat de overige 19 leden – Wilders incluis – iets op hun kerfstok blijken te hebben. Toegegeven: aan elke boom hangen wel een paar rotte appels. Maar aan de PVV-boom hangen er momenteel wel heel erg veel en vooral heel erg veel doorgerotte appels. De Grote Leider himself zit erg met de kwestie in de maag, maar verdedigt zich voorlopig met het argument dat de PVV geen geld heeft om ieder nieuw lid te laten natrekken. Maar ondertussen wel geld over hebben om Neerlands duurste strafpleiter, Abraham Moszkowitz, in de armen nemen om zich te verdedigen in zijn eigen showproces. Maar de kostenbewuste Grote Leider kan natuurlijk ook niet weten dat een bwijs van goed gedrag E 30,50 kost en door het aspirant Kamerlid kan worden opgevraagd bij zijn eigen gemeente. En mocht de dictator in spe nog geen vertrouwen hebben in het rechtssysteem – het is immers veel te links -, dan kan hij zich wenden tot de AIVD, die op zijn verzoek kosteloos en binnen enkele uren een achtergrondverhaal op kan lepelen.
Minister-president Mark Rutte houdt zich ondertussen op de vlakte. Hij kijkt wel uit om nu iets te gaan roepen over de onbetrouwbaarheid van zijn regeringspartner. Maar net als zijn voorganger Gerrit Zalm zal ook Mark Rutte vroeg of laat een keuze moeten maken of hij wel door wil gaan met deze boevenbende. Zalm trok destijds de stekker uit het Kabinet. Dit hield nieuwe verkiezingen in en de VVD verloor die verkiezingen. Want in Den Haag geldt nog altijd; ‘wie breekt, die betaalt’; de partij die de stekker uit het Kabinet trekt, zal de eerstkomende verkiezingen zeker verliezen. Rutte weet dat en zegt daarom niets. En bovendien zal de PVV bij vervroegde verkiezingen de grootste worden en dat is nogaltijd de angst bij CDA en VVD. Je kunt stellen dat CDA en VVD de PVV in toom willen houden, door ze deel te laten nemen aan dit Kabinet. Het is echter lastig om deze boevenbende te temmen. Maar er zal nog een reden zijn om Lucassen en andere gewelddadige PVV’ers binnen boord te houden, onlangs het feit dat ze hun handjes erg lastig kunnen thuishouden. Het opzeggen van het vertrouwen in welk lid dan ook van één van de drie fracties (CDA/VVD/PVV), zal het einde betekenen van de kleine meerderheid die het ultra-rechtse kabinet heeft en Links zal met scherp gaan schieten. Omdat het een minderheidskabinet is, zal de combinatie CDA/VVD het onderspit delven en wel moeten dansen naar de pijpen van de linkse oppositie. Een groot aantal rechtse plannen kan daardoor de prullenmand in en de PVV zal op den duur zelf de stekker uit dit kabinet trekken, omdat het beleid in hun ogen ‘te links’ wordt. Of de oppositie gaat samenwerken en vormt één links blok tegen dit kabinet, om het vervolgens te laten vallen. Dat laatste zie ik niet zo snel gebeuren, want Job Cohen heeft zich nog niet echt ontpopt tot oppositieleider. Die rol is op dit moment toebedeeld aan D’66-leider Alexander Pechtold. Hoewel Cohen dat natuurlijk behoort te zijn en hoewel de PVV de PvdA in dit soort situaties zou knippen en scheren, mist de PvdA mog altijd de finesse om bij de kiezer aan te tonen wat voor onbetrouwbaar bij elkaar geraapt stelletje ongeregeld de PVV is en dat het met de PVV dezeflde kant op gaat als met de LPF. Als laatste is Mark Rutte erg bang om zijn grip op de PVV te verliezen; hij heeft nu grip op ze (denkt-ie), omdat de deel uit maken van het Kabinet (de PVV gedoogt dit Kabinet, maar in feite praten ze wel degelijk mee). Als de VVD, net als in 2002 de stekker uit het Kabinet trekt, dan zal de PVV bij nieuwe verkiezingen vrijwel alle VVD’ers aan zich binden en dan is de ambtstermijn van de eerste VVD-minister president sinds 1918 alweer verleden tijd. In gat geval zal Rutte weer 91 jaar moeten wachten, vóór er weer een nieuwe VVD-minister president komt. Rutte neemt wéér geen leiding; geen regie. Net als Balkenende laat hij dit maar op zijn beloop, Rutte vindt het een interne kwestiem terwijl deze boevenbende wel degelijk belangrijk is voor het voortbestaan van zijn Kabinet. Kaken stijf op elkaar, dus.
Maar Lucassen hoeft voorlopig nergens voor te vrezen; de inkt van dit stukje was nog niet nat, of het Hof in Arnhem meldde al dat ze de processtukken, dagvaarding en aantekeningen van Lucassen kwijt was geraakt. Dat doet me een beetje denken aan die foto’s die een Nederlandse militair eind jaren ’90 maakte van de oorlog in het voormalig Joegoslavië. Deze foto’s raakte tijdens het ontwikkelingsproces ook kwijt. Op deze foto’s stond genocide; mishandeling van mensen waar we met z’n allen na 1945 hebben afgesproken: DIT NOOIT MEER! Bang voor publicatie van de waarheid, zorgde het toenmalige ministerie van Defensie dat de foto’s vakkundig werden kwijt gemaakt en nooit meer zouden opduiken. Zo ook bewijsstukken in een onderzoek naar een eventueel corrupt verleden van de Franse president Sarkouzy. Ook die stukken raakten op de procesdag bij toeval zoek en dus kon Sarkousy zonder vrees plaatsnemen in het Elysee. Hetzelfde gevoel bekroop me, toen ik het nieuws las dat de processtukken, dagvaarding en aantekeningen van meneer Lucassen waren verdwenen. Het was me allemaal net iets te toevallig.
Geruzie doet een partij zelden goed. De PVV gaat ondertussen dezelfde kant uit als zijn illustere voorganger, de LPF: een bij elkaar geraapt zootje ongeregeld, dat zich Kamerlid mag noemen. En bij de LPF hield dat maar één ding in: het begin van het einde.
Laten we het hopen.
Wat is er aan de hand? PVV Tweede Kamerlid Eric Lucassen schijnt in een ver verleden in zijn tijd als marinier twee vrouwelijke collega’s onzedelijk te hebben betast en daarna aan gerand en verkracht. Ook heeft hij seks gehad met twee minderjarige recruten. De tuchtraad van de Marine schijnt hem er zelfs voor te hebben bestraft en een week op water en brood te hebben gezet. En dat, terwijl je het toch over mariniers hebt; ruwe bolsters, blanke pit. Stevige mannen en vrouwen die de wereldzeeën over varen en de vijand met een klap op z’n kop uitschakelen. Bovenop de seksuele escapades, heeft Lucassen buren en buurtbewoners bedreigd in een hondenpoep-kwestie. Al deze ontboezemingen werden gedaan door het toch ‘rechtse’ televisieprogramma Nieuwsuur. Voor wie de laatste jaren heeft doorgebracht op Mars of Venus; het Nederlandse omroepbestel was volgens de PVV te links en dus werd de hele programmering met ingang van dit nieuwe televisieseizoen omgegooid, om zoveel mogelijk ‘rechtse’ programma’s te tonen en te laten merken dat de Nederlandse Publieke Omroep toch echt onafhankelijk is. Zelfs presentatrice Clairy Polak,die zich herhaaldelijk kritisch heeft uitgelaten over Wilders en zijn anti-Islambeweging, werd op een zijspoor gezet. Haar veel te linkse programma NOVA werd vervangen door het ‘rechtse’ (en dus onafhankelijke) Nieuwsuur en laat dat programma nu met het nieuws naar buiten komen over Lucassen. Vat u ‘m nog?
Van Wilders kan niet echt worden gezegd dat hij een fijne neus heeft voor werving en selectie. Wat dat betreft zal hij nooit werknemer van de maand worden bij Randstad, Start of een ander uitzendbureau. Lucassen is namelijk niet de eerste PVV’er die een geweldsverleden heeft. Eerder kwam PVV-Tweede Kamerlid Dion Graus al in het nieuws met het mishandelen van zijn zwangere vrouw. Je vraagt je sterk af welke vrouw zwanger wil worden van de man, die er zo vreselijk uit ziet, dat hij de casting van een horrorfilm iedere keer maar net misloopt. Ook pitbull terriër Hero Brinkman kon zijn handjes niet thuis houden en mishandelde de barman van Perscentrum Nieuwspoort, nadat deze weigerde het zoveelste glaasje sterke drank te schenken aan een toch al volledig beschonken Brinkman. PVV Tweede Kamerlid Marcial Hernandez werd vorige maand opgepakt nadat hij iemand een kopstoot zou hebben gegeven en kandidaat-lid Gidi Markuszower trok zich terug na verhalen dat hij de wapenwet had overtreden. De PVV is inmiddels verworden tot één grote bende misdadigers. Hero Brinkman stond eind 2007 te schreeuwen dat de Nederlandse Antillen één grote corrupte boevenbende was; zijn PVV wordt er zo langzamerhand niet veel beter op. Nu 5 Tweede Kamerleden een – eufemistisch uitgedrukt – discutabel verleden hebben van verkrachten, bedreigen, handtastelijkheden, schoppen, schelden en slaan kun je onmogelijk nog zeggen dat de PVV een betrouwbare partner is. Het is een kwestie van tijd voordat de overige 19 leden – Wilders incluis – iets op hun kerfstok blijken te hebben. Toegegeven: aan elke boom hangen wel een paar rotte appels. Maar aan de PVV-boom hangen er momenteel wel heel erg veel en vooral heel erg veel doorgerotte appels. De Grote Leider himself zit erg met de kwestie in de maag, maar verdedigt zich voorlopig met het argument dat de PVV geen geld heeft om ieder nieuw lid te laten natrekken. Maar ondertussen wel geld over hebben om Neerlands duurste strafpleiter, Abraham Moszkowitz, in de armen nemen om zich te verdedigen in zijn eigen showproces. Maar de kostenbewuste Grote Leider kan natuurlijk ook niet weten dat een bwijs van goed gedrag E 30,50 kost en door het aspirant Kamerlid kan worden opgevraagd bij zijn eigen gemeente. En mocht de dictator in spe nog geen vertrouwen hebben in het rechtssysteem – het is immers veel te links -, dan kan hij zich wenden tot de AIVD, die op zijn verzoek kosteloos en binnen enkele uren een achtergrondverhaal op kan lepelen.
Minister-president Mark Rutte houdt zich ondertussen op de vlakte. Hij kijkt wel uit om nu iets te gaan roepen over de onbetrouwbaarheid van zijn regeringspartner. Maar net als zijn voorganger Gerrit Zalm zal ook Mark Rutte vroeg of laat een keuze moeten maken of hij wel door wil gaan met deze boevenbende. Zalm trok destijds de stekker uit het Kabinet. Dit hield nieuwe verkiezingen in en de VVD verloor die verkiezingen. Want in Den Haag geldt nog altijd; ‘wie breekt, die betaalt’; de partij die de stekker uit het Kabinet trekt, zal de eerstkomende verkiezingen zeker verliezen. Rutte weet dat en zegt daarom niets. En bovendien zal de PVV bij vervroegde verkiezingen de grootste worden en dat is nogaltijd de angst bij CDA en VVD. Je kunt stellen dat CDA en VVD de PVV in toom willen houden, door ze deel te laten nemen aan dit Kabinet. Het is echter lastig om deze boevenbende te temmen. Maar er zal nog een reden zijn om Lucassen en andere gewelddadige PVV’ers binnen boord te houden, onlangs het feit dat ze hun handjes erg lastig kunnen thuishouden. Het opzeggen van het vertrouwen in welk lid dan ook van één van de drie fracties (CDA/VVD/PVV), zal het einde betekenen van de kleine meerderheid die het ultra-rechtse kabinet heeft en Links zal met scherp gaan schieten. Omdat het een minderheidskabinet is, zal de combinatie CDA/VVD het onderspit delven en wel moeten dansen naar de pijpen van de linkse oppositie. Een groot aantal rechtse plannen kan daardoor de prullenmand in en de PVV zal op den duur zelf de stekker uit dit kabinet trekken, omdat het beleid in hun ogen ‘te links’ wordt. Of de oppositie gaat samenwerken en vormt één links blok tegen dit kabinet, om het vervolgens te laten vallen. Dat laatste zie ik niet zo snel gebeuren, want Job Cohen heeft zich nog niet echt ontpopt tot oppositieleider. Die rol is op dit moment toebedeeld aan D’66-leider Alexander Pechtold. Hoewel Cohen dat natuurlijk behoort te zijn en hoewel de PVV de PvdA in dit soort situaties zou knippen en scheren, mist de PvdA mog altijd de finesse om bij de kiezer aan te tonen wat voor onbetrouwbaar bij elkaar geraapt stelletje ongeregeld de PVV is en dat het met de PVV dezeflde kant op gaat als met de LPF. Als laatste is Mark Rutte erg bang om zijn grip op de PVV te verliezen; hij heeft nu grip op ze (denkt-ie), omdat de deel uit maken van het Kabinet (de PVV gedoogt dit Kabinet, maar in feite praten ze wel degelijk mee). Als de VVD, net als in 2002 de stekker uit het Kabinet trekt, dan zal de PVV bij nieuwe verkiezingen vrijwel alle VVD’ers aan zich binden en dan is de ambtstermijn van de eerste VVD-minister president sinds 1918 alweer verleden tijd. In gat geval zal Rutte weer 91 jaar moeten wachten, vóór er weer een nieuwe VVD-minister president komt. Rutte neemt wéér geen leiding; geen regie. Net als Balkenende laat hij dit maar op zijn beloop, Rutte vindt het een interne kwestiem terwijl deze boevenbende wel degelijk belangrijk is voor het voortbestaan van zijn Kabinet. Kaken stijf op elkaar, dus.
Maar Lucassen hoeft voorlopig nergens voor te vrezen; de inkt van dit stukje was nog niet nat, of het Hof in Arnhem meldde al dat ze de processtukken, dagvaarding en aantekeningen van Lucassen kwijt was geraakt. Dat doet me een beetje denken aan die foto’s die een Nederlandse militair eind jaren ’90 maakte van de oorlog in het voormalig Joegoslavië. Deze foto’s raakte tijdens het ontwikkelingsproces ook kwijt. Op deze foto’s stond genocide; mishandeling van mensen waar we met z’n allen na 1945 hebben afgesproken: DIT NOOIT MEER! Bang voor publicatie van de waarheid, zorgde het toenmalige ministerie van Defensie dat de foto’s vakkundig werden kwijt gemaakt en nooit meer zouden opduiken. Zo ook bewijsstukken in een onderzoek naar een eventueel corrupt verleden van de Franse president Sarkouzy. Ook die stukken raakten op de procesdag bij toeval zoek en dus kon Sarkousy zonder vrees plaatsnemen in het Elysee. Hetzelfde gevoel bekroop me, toen ik het nieuws las dat de processtukken, dagvaarding en aantekeningen van meneer Lucassen waren verdwenen. Het was me allemaal net iets te toevallig.
Geruzie doet een partij zelden goed. De PVV gaat ondertussen dezelfde kant uit als zijn illustere voorganger, de LPF: een bij elkaar geraapt zootje ongeregeld, dat zich Kamerlid mag noemen. En bij de LPF hield dat maar één ding in: het begin van het einde.
Laten we het hopen.
woensdag 10 november 2010
een nieuw jacht in de haven van Monaco is ook een goed doel
Op zijn eerste werkdag stuurde VVD-staatssecretaris Ben Knapen een overzicht van de salarissen van topmensen bij goede doelen naar de Tweede Kamer. Uit dit overzicht blijkt, dat meer dan de helft van de goede doelen de directie met een jaarsalaris van 74.000 euro naar huis stuurt, en dat goede doelen organisaties als het Rode Kruis zelfs 3x méér betalen dan de Balkenende-norm an 180.000 euro. In het vorige kabinet heeft de PvdA hier al paal en perk aan gesteld, maar blijkbaar gingen die maatregelen niet ver genoeg. Dus de volgende keer als u aan een goed doel geeft, dan heeft u dus ook geld aan de bonus van de directie en de leasebak van de directeur.
Het was voormalig topbestuurder Dolph Pagano die begin deze eeuw aantrad bij het Rode Kruis. Hij zou deze baan twee jaar bekleden maar na een paar maanden werd duidelijk dat Pagano een jaarsalaris van meer dan 600.000 gulden opstreek. Voor een organisatie die jaarlijks miljoenen een staatssubsidie ontvangt en vrijwillige collectanten door weer en wind langs de deuren stuurt, gaat het natuurlijk een beetje ver om je directeur met 600.000 gulden naar huis te sturen. Het salaris van Pagano werd een landelijke rel en het imago van het Rode Kruis liep een enorme deuk op. Pagano vertrok, maar kreeg wel bijna anderhalf miljoen gulden afkoopsom mee. Toen de rel daarover ook weer was bedaard, bleek, dat Pagano en het Rode Kruis niet een geval op zich waren. Ook de directie van grote organisaties als Oxfam-Novib en Warchild streken tonnen per jaar aan salaris op. Ook bleek uit een later onderzoek dat bekende Nederlanders als Ruud Gullit en Caroline Tensen voor hun actie voor het ‘goede doel’ een slordige 100.000 euro opstreken. Een bekende Nederlander die zich ontfermt over zieke en hongerige kindertjes doet het altijd goed bij het grote publiek en dus wordt er gul gegeven. Ivo Niehe streek met zijn tv-actie voor Terre des Hommes een slordige twee miljoen euro op. Een dergelijk bedrag wat die avond dankzij de TV-actie werd opgehaald door donateurs, kon dus direct worden overgemaakt op de bankrekening van Niehe’s tv-productiebedrijf. Inmiddels is het bedrijf niet meer van Niehe, maar van Reinout Oerlemans. De gulle gift van Terre des Hommes aan Ivo Niehe leverde veel negatieve publiciteit op en zorgde zelfs bijna voor de ondergang van de goede doelen-organisatie. En geheel terecht. De mensen die reageerden op het avondvullende programma van Niehe wilden de arme kleine kinderen in verre oorden helpen, niet de villa van Niehe in ’t Goy sponseren. Hetzelfde overkwam Foster Parents Plan; ook deze organisatie kwam in een negatief daglicht toen bleek dat de directie twee keer de Balkenende-norm mee naar huis nam, terwijl het ondertussen via collectanten, overheidssubsidies en TV-acties geld inzamelde. Foster Parents Plan werd fors gestraft en verloor vrijwel al zijn donateurs ging (overigens geheel terecht) failliet. Het onderging een naamsvervandering. Het heet nu Plan Nederland. Maar of er wat aan de hoge salarissen van de directie ie gewijzigd, valt nog stertk af te vragen.
Eigenlijk staat niemand vandaag de dag nog echt vreemd te kijken, als bijkt dat van elke 100 goede doelen, er nog altijd 10 zijn, die de directie een fors salaris betalen. Over het algemeen wordt het schandelijk gevonden, maar de organisaties op zich lijden er weinig schade aan. Situaties als bij Plan Nederland gebeuren maar zelden. Mag een directeur van een ontwikkelingsorganisatie dan niks verdienen? Dat mag zeker. Dat je een dergelijke organisatie leidt, is alleen maar een nobel streven en moet alleen maar gestimuleerd worden. Dat je je leven spendeert aan het helpen van minder bedeelden en sociaal zwakkeren, is prima. Maar hij (of zij) hoeft zich niet als een gevierd zakenman of –vrouw te gedragen, met een megasalaris, GSM, leasebak, villa, laptop en niet te vergeten einde-jaarsuitkering ofwel bonus. Vooral de villa en het megasalaris stuit menigeen tegen de borst. Het is nog altijd een ideeel doel dat je nastreeft en daar krijg je voor betaald. Het salaris moet wel sociaal-verantwoord zijn. Zo zijn bijvoorbeeld bonussen uit den boze en is het heel normaal, als je de directie in ieder geval niet méér betaalt dan de Balkenende-norm. Salarissen van 6 ton of hoger zijn sociaal niet meer te verantwoorden. Ook die leasebak is niet te verantwoorden; je leeft op het geld wat een ander gul heeft gegeven, met de gedachte er minder bedeelden mee te helpen. Het is echter nog maar de vraag of dit allemaal gaat gebeuren. Je kunt als manager bij je vrienden niet aankomen dat je geen leasebak hebt en geen bonusen krijgt. Je staat als directeur voor gek als je je wel directeur noemt, maar ondertussen er niet naar leeft. Dan ben je ook geen directeur. Bovendien is de Balkenende-norm nog altijd een norm en geen wet. De Overheid weigert nog altijd in te grijpen bij ontwikkelingsorganisaties, die jaarlijks miljoenen steun krijgen, en die miljoenen vervolgens doodleuk uitbetalen aan hun eigen managers en directeuren. De orgsanisatie zegt dan, met de accountantsverklaring in de hand, dat ze zich keurig aan de wet houdt met 10% van het totale budget dat mag besteed worden an overheadkosten. Het CBF, het Centraal Bureau Fondsenwerving, die namens de overheid een vinger aan de pols houdt bij ontwikkelingsorganisaties, staat machteloos tegenover deze goede doelen, zolang de overheid geen strengere maatregelen stelt. En met het huidige rechtse kabinet zal dat ook niet heel snel gaan veranderen. Ontwikkelingshulp (het helpen van mensen in nood) is immers een linkse hobby en het huidige ultrarechtse Kabinet heeft een broertje dood aan alles wat links is. Dus zolang dit kabinet zit, blijven de goede doelen vrij spel houden.
De overheid is met ontwikkelingsorganisaties al jaren verkeerd bezig; of er nou een links-, of een rechts kabinet aan de macht was. Daar, waar de marktwerking in de zorg, openbaar vervoer en energiesector tot in het overdrevene is doorgezet, laat de Overheid ontwikkelingsorganisaties al jaren hun gang gaan. Ondertussen stroomt het belastinggeld met miljoenen tegelijk naar de goede doelen, die er hun directie weer rijkelijk van betalen. Het enige wat de overheid wettelijk heeft geregeld, is dat de goede doelen niet meer dan 10% van hun totale budget uitgeven aan overheadkosten. Een organisatie als het Rode Kruis krijgt tientallen miljoenen per jaar binnen; het is voor hen een oud kunstje om zich aan die 10%-norm te houden. En daarmee houden ze zich inderdaad aan de wet. De Overheid stelt niet als voorwaarde dat de directie niet méér mag verdienen dan de Balkenende-norm. De Balkenende-norm is nog altijd een norm; geen wet. Ook stelt de overheid nauwelijks aanvullende eisen voor een miljoenensubsidie; er worden geen eisen gesteld aan de te behalen doelen. Een goed doel mag alleen geen winst maken. Zo ver gaat de Overheid ongeveer. Verder hebben ze vrij spel. En omdat verregane maatregelen ontbreken, is dit verworden tot een heuze industrie. In hun betekenis zijn de ontwikkelingsorganisaties hun doel volledig voorbij geschoten.
Dus denkt u even verder na, als u komende week een reclamespotje op de radio hoort, waarin u wordt opgeroepen na u dood een deel van uw geld na te laten aan een goed doel. Een volkomen legitiem spotje, aangezien er jaarlijks enkele miljarden euro’s omgaan in de ‘testament-business’. En het dient ook een ander goed doel; uw kinderen zijn gelukkig, als ze bij de notaris te horen krijgen dat zij geen cent krijgen omdat hun vader of moeder alles heeft geschonken aan een goed doel. “Wat goed van ma, dat ze haar geld heeft nagelaten aan een goed doel en wij geen cent krijgen? We zijn echt trots om mamma.” Tenzij die kinderen lid zijn van de raad van bestuur van één van die goede doelen. Inderdaad, dan zullen ze vrolijk zijn.
Maar goed: een nieuw jacht in de haven van Monaco zodat de directie van de ontwikkelingsorganisatie kan vergaderen, is ook een goed doel.
Het was voormalig topbestuurder Dolph Pagano die begin deze eeuw aantrad bij het Rode Kruis. Hij zou deze baan twee jaar bekleden maar na een paar maanden werd duidelijk dat Pagano een jaarsalaris van meer dan 600.000 gulden opstreek. Voor een organisatie die jaarlijks miljoenen een staatssubsidie ontvangt en vrijwillige collectanten door weer en wind langs de deuren stuurt, gaat het natuurlijk een beetje ver om je directeur met 600.000 gulden naar huis te sturen. Het salaris van Pagano werd een landelijke rel en het imago van het Rode Kruis liep een enorme deuk op. Pagano vertrok, maar kreeg wel bijna anderhalf miljoen gulden afkoopsom mee. Toen de rel daarover ook weer was bedaard, bleek, dat Pagano en het Rode Kruis niet een geval op zich waren. Ook de directie van grote organisaties als Oxfam-Novib en Warchild streken tonnen per jaar aan salaris op. Ook bleek uit een later onderzoek dat bekende Nederlanders als Ruud Gullit en Caroline Tensen voor hun actie voor het ‘goede doel’ een slordige 100.000 euro opstreken. Een bekende Nederlander die zich ontfermt over zieke en hongerige kindertjes doet het altijd goed bij het grote publiek en dus wordt er gul gegeven. Ivo Niehe streek met zijn tv-actie voor Terre des Hommes een slordige twee miljoen euro op. Een dergelijk bedrag wat die avond dankzij de TV-actie werd opgehaald door donateurs, kon dus direct worden overgemaakt op de bankrekening van Niehe’s tv-productiebedrijf. Inmiddels is het bedrijf niet meer van Niehe, maar van Reinout Oerlemans. De gulle gift van Terre des Hommes aan Ivo Niehe leverde veel negatieve publiciteit op en zorgde zelfs bijna voor de ondergang van de goede doelen-organisatie. En geheel terecht. De mensen die reageerden op het avondvullende programma van Niehe wilden de arme kleine kinderen in verre oorden helpen, niet de villa van Niehe in ’t Goy sponseren. Hetzelfde overkwam Foster Parents Plan; ook deze organisatie kwam in een negatief daglicht toen bleek dat de directie twee keer de Balkenende-norm mee naar huis nam, terwijl het ondertussen via collectanten, overheidssubsidies en TV-acties geld inzamelde. Foster Parents Plan werd fors gestraft en verloor vrijwel al zijn donateurs ging (overigens geheel terecht) failliet. Het onderging een naamsvervandering. Het heet nu Plan Nederland. Maar of er wat aan de hoge salarissen van de directie ie gewijzigd, valt nog stertk af te vragen.
Eigenlijk staat niemand vandaag de dag nog echt vreemd te kijken, als bijkt dat van elke 100 goede doelen, er nog altijd 10 zijn, die de directie een fors salaris betalen. Over het algemeen wordt het schandelijk gevonden, maar de organisaties op zich lijden er weinig schade aan. Situaties als bij Plan Nederland gebeuren maar zelden. Mag een directeur van een ontwikkelingsorganisatie dan niks verdienen? Dat mag zeker. Dat je een dergelijke organisatie leidt, is alleen maar een nobel streven en moet alleen maar gestimuleerd worden. Dat je je leven spendeert aan het helpen van minder bedeelden en sociaal zwakkeren, is prima. Maar hij (of zij) hoeft zich niet als een gevierd zakenman of –vrouw te gedragen, met een megasalaris, GSM, leasebak, villa, laptop en niet te vergeten einde-jaarsuitkering ofwel bonus. Vooral de villa en het megasalaris stuit menigeen tegen de borst. Het is nog altijd een ideeel doel dat je nastreeft en daar krijg je voor betaald. Het salaris moet wel sociaal-verantwoord zijn. Zo zijn bijvoorbeeld bonussen uit den boze en is het heel normaal, als je de directie in ieder geval niet méér betaalt dan de Balkenende-norm. Salarissen van 6 ton of hoger zijn sociaal niet meer te verantwoorden. Ook die leasebak is niet te verantwoorden; je leeft op het geld wat een ander gul heeft gegeven, met de gedachte er minder bedeelden mee te helpen. Het is echter nog maar de vraag of dit allemaal gaat gebeuren. Je kunt als manager bij je vrienden niet aankomen dat je geen leasebak hebt en geen bonusen krijgt. Je staat als directeur voor gek als je je wel directeur noemt, maar ondertussen er niet naar leeft. Dan ben je ook geen directeur. Bovendien is de Balkenende-norm nog altijd een norm en geen wet. De Overheid weigert nog altijd in te grijpen bij ontwikkelingsorganisaties, die jaarlijks miljoenen steun krijgen, en die miljoenen vervolgens doodleuk uitbetalen aan hun eigen managers en directeuren. De orgsanisatie zegt dan, met de accountantsverklaring in de hand, dat ze zich keurig aan de wet houdt met 10% van het totale budget dat mag besteed worden an overheadkosten. Het CBF, het Centraal Bureau Fondsenwerving, die namens de overheid een vinger aan de pols houdt bij ontwikkelingsorganisaties, staat machteloos tegenover deze goede doelen, zolang de overheid geen strengere maatregelen stelt. En met het huidige rechtse kabinet zal dat ook niet heel snel gaan veranderen. Ontwikkelingshulp (het helpen van mensen in nood) is immers een linkse hobby en het huidige ultrarechtse Kabinet heeft een broertje dood aan alles wat links is. Dus zolang dit kabinet zit, blijven de goede doelen vrij spel houden.
De overheid is met ontwikkelingsorganisaties al jaren verkeerd bezig; of er nou een links-, of een rechts kabinet aan de macht was. Daar, waar de marktwerking in de zorg, openbaar vervoer en energiesector tot in het overdrevene is doorgezet, laat de Overheid ontwikkelingsorganisaties al jaren hun gang gaan. Ondertussen stroomt het belastinggeld met miljoenen tegelijk naar de goede doelen, die er hun directie weer rijkelijk van betalen. Het enige wat de overheid wettelijk heeft geregeld, is dat de goede doelen niet meer dan 10% van hun totale budget uitgeven aan overheadkosten. Een organisatie als het Rode Kruis krijgt tientallen miljoenen per jaar binnen; het is voor hen een oud kunstje om zich aan die 10%-norm te houden. En daarmee houden ze zich inderdaad aan de wet. De Overheid stelt niet als voorwaarde dat de directie niet méér mag verdienen dan de Balkenende-norm. De Balkenende-norm is nog altijd een norm; geen wet. Ook stelt de overheid nauwelijks aanvullende eisen voor een miljoenensubsidie; er worden geen eisen gesteld aan de te behalen doelen. Een goed doel mag alleen geen winst maken. Zo ver gaat de Overheid ongeveer. Verder hebben ze vrij spel. En omdat verregane maatregelen ontbreken, is dit verworden tot een heuze industrie. In hun betekenis zijn de ontwikkelingsorganisaties hun doel volledig voorbij geschoten.
Dus denkt u even verder na, als u komende week een reclamespotje op de radio hoort, waarin u wordt opgeroepen na u dood een deel van uw geld na te laten aan een goed doel. Een volkomen legitiem spotje, aangezien er jaarlijks enkele miljarden euro’s omgaan in de ‘testament-business’. En het dient ook een ander goed doel; uw kinderen zijn gelukkig, als ze bij de notaris te horen krijgen dat zij geen cent krijgen omdat hun vader of moeder alles heeft geschonken aan een goed doel. “Wat goed van ma, dat ze haar geld heeft nagelaten aan een goed doel en wij geen cent krijgen? We zijn echt trots om mamma.” Tenzij die kinderen lid zijn van de raad van bestuur van één van die goede doelen. Inderdaad, dan zullen ze vrolijk zijn.
Maar goed: een nieuw jacht in de haven van Monaco zodat de directie van de ontwikkelingsorganisatie kan vergaderen, is ook een goed doel.
Abonneren op:
Posts (Atom)