Onafhankelijke informatie op internet bestaat niet

Welke briljante geest op het idee kwam om Independer.nl over te nemen, weet ik niet. Het zal wel een snelle manager zijn, die dacht via een briljante zet even een prachtige carrière te maken. Tenminste, zo stel ik me dat voor. Net afgestudeerd van het HBO of de universiteit komt zo'n wannabe manager de werkkamer van zijn baas binnen gestormd, waarna hij helemaal buiten adem in al zijn enthousiasme roept dat ze Independer.nl moeten overnemen. Een slimme zet van verzekeraar Achmea is het allerminst. Independer.nl werd in Nederland gezien als één van de weinige onafhankelijke adviseurs op het gebied van verzekeringen. Aan het opbouwen van het imago als onafhankelijke adviseur is jarenlang gewerkt en heeft miljoenen euro’s gekost. Kosten noch moeite werden gespaard en uiteindelijk gaf zelfs de Consumentenbond haar zegen aan de onafhankelijke adviseur Independer.nl. Op radio en televisie werd Independer.nl ook als onafhankelijk aangeprezen: TROS Radar, KASSA van de VARA en NOS Radio 1 Journaal liepen weg met de onafhankelijke adviezen van Independer.nl. En het klonk ook allemaal erg legitiem, wat de adviseurs van Independent.nl te melden hadden. Het kwam geloofwaardig over. Tot en met vandaag.

Want vandaag werd bekend dat verzekeraar Achmea de vergelijkingssite voor driekwart (77%) opslokt. Weg onafhankelijkheid! Weg vertrouwen met alle klanten, die je de afgelopen jaren zorgvuldig hebt opgebouwd. Weg klanten.

Toch is de situatie rond Achmea en Independer.nl niet nieuw, noch op zichzelf staand. Bekend en bewezen is dat veel zelfbenoemde onafhankelijke vergelijkingssites in werkelijkheid onderdeel zijn van de verkopende partij; dus is hun advies dus totaal ongeloofwaardig. En het is vrij eenvoudig uit te zoeken, welke zogenaamde onafhankelijke vergelijkingssite onderdeel is van welke verkopende partij (bank, verzekeraar,energiemaatschappij, enzovoorts). Voer een verzekering in en kijk welke verzekeraar als beste uit de bus komt. Een vergelijkingssite voor energie is onderdeel van een energieconcern en een vergelijkingssite voor elektronica is onderdeel van een fabrikant of groothandel in elektronica... enzovoorts, enzovoorts. Je denkt met een onafhankelijk adviseur van doen te hebben, omdat je niet ziet, wat er achter de schermen gebeurd. Achter de schermen zit vaak de verkoper, die jou voorziet van zogenaamd onafhankelijk advies. Independer.nl was al niet anders. Maar als de Consumentenbond zegt, dat het goed is, dan gelooft iedereen het meteen. Nog niet zo gek lang geleden ging je voor de juiste verzekering, het juiste huis of de perfecte auto alle winkels af, die er in de buurt waren. Je onderhandelde de prijs onderuit de kan en legde de verkoper over tafel. Tegenwoordig lever je je over aan een computer, waardoor je jezelf vleugellam maakt. Door je over te leveren aan vergelijkingssites als bijvoorbeeld Independer.nl, vergelijk.nl, Easyswitch.nl of KiesKeurig, ben je overgeleverd aan commerciële partijen, die grof geld verdienen met de informatie die je zoekt. Onafhankelijke informatie op internet bestaat namelijk niet.

Het is een aloude truuk op internet. Een truuk die al bestaat, zolang er onafhankelijke vergelijkingssites bestaan. Niet alleen voor verzekeringsproducten, maar ook voor elektronica, hotels, auto’s, energie, meubels, huizen… noem maar op. Als je van energieleverancier wilt veranderen en je gaat naar een vergelijkingssite, dan is het heel goed mogelijk dat die vergelijkingssite onderdeel is van je eigen energieleverancier. Het is een handige marketingtruuk. Achmea zal met Independer.nl hetzelfde voor ogen hebben. Op veel vergelijkingssites staan ook productbesprekingen (zgn. 'reviews'), die al helemaal onbetrouwbaar zijn. Het is de producenten van de besproken producten er alles aangelegen, dat hun producten zo goed mogelijk voor de dag komen. Dus doen veel verkopers van deze producten zich voor als consumenten en melden zich aan onder valse namen, zoals zo ongeveer iedereen dat op het internet doet (per slot van rekening willen we allemaal anoniem blijven, dus dan doet de producent mee). En terwijl veel mensen het product verkeerd vinden of er nare ervaringen mee hebben, zijn er steeds een paar gebruikers bij, die het product juist fantastisch vinden en er prima ervaringen mee hebben. Let op specifieke omschrijvingen van het product, zoals bijvoorbeeld gebruikte technieken of technische specificaties. Als die te duidelijk zijn omschreven in de bespreking, dan is deze betreffende consument de producent. Maar ook zonder die specifieke bespreking is de informatie op kieskeuring.nl of independer.nl verre van betrouwbaar. De beheerders van deze websites zijn gebaat bij veel bezoekers, die veel informatie plaatsen. Door hun product te bespreken op de betreffende website, weet de beheerder van de website dat u het apparaat bezit, die vakantie hebt geboekt of die auto hebt gekocht (ga zo maar door). Als u op een vergelijkingssite zoekt naar een bepaalde productbespreking, dat u van plan bent te kopen, dan weet de beheerder, dat u naar dit product op zoek bent. Hij (of zij) kan deze informatie doorspelen aan de verkopende partij of is (in veel gevallen) zelf de verkopende partij. Uw computer beschikt namelijk over een uniek adres, dat geen enkele andere computer ter wereld heeft. Dat adres heet een IP-adres en is gekoppeld aan uw huisadres. Als u op een website een productbespreking plaatst van bijvoorbeeld een Acer A500 tablet pc, dan weet de beheerder van deze site, dat de persoon achter dit betreffende IP-adres een Acer Tablet PC A500 heeft gekocht en kan die informatie door veel geld doorspelen aan Acer. U heeft uzelf verraden door uw eigen productbespreking. In het ergste geval in de betreffende vergelijkingssite onderdeel van Acer. En zo werkt het bij Independer.nl ook. Onafhankelijke informatie op internet bestaat niet.

Dat Independer.nl verre van onafhankelijk en dus absoluut niet betrouwbaar is, dat kan iedere idioot vermoeden. Maar blijkbaar willen we graag worden gefopt; in de tijd dat DSB nog bestond, sloten we massaal “goedkope” leningen af bij die bank. Met televisiereclames waarin “de ideale familie” werd getoond, lieten we ons verleiden tot het afsluiten van een in werkelijkheid peperdure lening bij DSB. Want bovenop de in de reclame genoemde ultra lage terugbetaalpremie, kwamen nog zevenendertig aparte verzekeringen. Die maakten de lening ongeveer tien keer duurder, dan wanneer we gewoon bij onze eigen bank waren gebleven. Alleen kwamen we daar pas achter, als de handtekening al was gezet. DSB moest zich de markt in vechten; een markt die (in Nederland) al jaren werd (en wordt nog steeds!!) gedomineerd door Rabobank en ABN AMRO. Buitenlandse partijen maken in Nederland bijna geen kans.

Independer.nl was ook vóór de overname door Achmea niet onafhankelijk. Onafhankelijkheid bestaat niet op het internet. Niemand kan leven van de lucht; ook Independer.nl niet. En terwijl consumentenprogramma’s op de televisie en nieuwsprogramma’s op de radio massaal riepen, hoe onafhankelijk de website Independer.nl was, zorgde ieder sprankje aandacht in de media voor extra bezoekers, dus voor extra afsluitingen via de website… dus extra provisie voor Independer.nl voor ieder verkocht verzekeringsproduct. Elk optreden van deze zogenaamde onafhankelijke website bracht kassa in het laatje; gratis publiciteit en weer een paar verkochte verzekeringsproducten. Independer.nl was gebakken lucht, is gebakken lucht en door de overname van Achmea wordt het er niet veel beter op.

Juist vandaag kwam het nieuws naar buiten, dat de Autoriteit Financiële Markten de vergelijkingssites op de vingers tikt. De toezichthouder vindt de websites ook erg afhankelijk van verzekeraars en wil meer spreiding. Die spreiding geeft meer marktwerking en dat is beter voor de consument. Perfecte timing van de AFM, maar geloofwaardig is het allerminst. Zou de AFM ook vermoeden dat veel vergelijkingssites onderdeel zijn van een groter geheel, zodals een verzekeraar of energieconcern? Dus als u uw keuze nog af laat hangen van vergelijkingssites als Independer.nl, dan bent u een heerlijke prooi voor de banken en verzekeraars. Het is dan ook te hopen, dat Achmea een zwaar boekverlies lijdt op de overname van Independer.nl. Boycot de zogenaamde onafhankelijke website Independer.nl daarom; de informatie is verre van onafhankelijk en daardoor onbetrouwbaar. Onafhankelijke informatie op internet bestaat namelijk niet.

Politicus van het Jaar is een gestolen titel

Tenzij u onder een steen heeft gelegen, van een andere planeet komt of op z’n minst van plan was, daar naar toe te reizen, zal u het niet zijn ontgaan dat “onze” minister-president Mark Rutte wederom is verkozen tot politicus van het jaar. In 2010 kreeg hij de titel ook al, omdat hem de positie van minister-president “paste als een jas”. Persoonlijk had in verwacht dat Geert Wilders in 2011 de titel toebedeeld zou krijgen, omdat zijn colbertjasje zo goed zat of Maxime Verhagen, omdat zijn stropdas hem zo goed stond. Maar nee, de zogenaamde onafhankelijke Nederlandse parlementaire pers koos in meerderheid andermaal voor Mark Rutte. Voor zijn gulle lach; voor zijn duidelijke taalgebruik. Omdat hij in zware tijden als deze er toch weer in slaagt meerderheden te vinden voor zijn minderheidskabinet CDA-VVD. Omdat hij zichzelf in deze gure tijden toch altijd weer weet te presenteren met een gulle lach; glimlachend kan roepen, dat we opnieuw 10 miljard euro gaan bezuinigen. Niemand die daartegen in het verweer komt. Nederland accepteert de forse bezuiniging slaafs. Leuk, he? De zogenaamde onafhankelijke parlementaire pers smult ervan; net als het voltallige Nederlandse volk. Een politicus laten winnen, die tegen dit kabinet is, zou in de ogen van het steeds stommer wordende Nederlandse volk overkomen als partijdigheid. Men zou schande spreken en niettemin is de Nederlandse pers massaal bang geworden voor de snoeiharde woorden van niemand minder dan dictator Geert Wilders, die meteen zou roepen dat de Nederlandse parlementaire pers op handen is van de PvdA, dus links en dus fout. Dat wil de Nederlandse parlementaire pers kosten wat het kost voorkomen. Dus verkoos het andermaal Mark Rutte verkozen tot politicus van het jaar. Dan blijft het volk ook stil; verliezen ze geen kijkers en/of lezers aan De Telegraaf. Adverteerders blijven adverteren en banen blijven behouden. Iedereen gelukkig, toch? Iedereen, op één na: uw Opinie Paultje.

Rutte is van de VVD. Dat is de partij, die steelt van de armen en gul geeft aan de rijken. Dat is de partij, die door de marktwerking in de zorg zo ongeveer elk ziekenhuis in Nederland vrijwel failliet heeft laten gaan. Dat is de partij, die door diezelfde marktwerking in de zorg de hele Nederlandse zorgstaat heeft uitgekleed, mensen de voedselbanken heeft ingejaagd en premies voor velen vrijwel onbetaalbaar heeft gemaakt. Dat is de man die, de bijstand verlaagde en de WW-duur verkortte, terwijl er wel 1,5 miljard euro vrij kwam voor een nieuwe rondweg om Utrecht en 800 miljoen voor het doortrekken van de A4 bij Midden-Delfland. Dat is de man, die even vrolijk laat weten, dat leraren in het speciaal onderwijs massaal worden ontslagen, terwijl er in datzelfde onderwijs elders honderden vacatures zijn. Dat is de man, die een recessie met een gulle lach kan aankondigen, zonder daarvoor te worden bekritiseerd door de Nederlandse parlementaire pers. Wat een positie heeft die man!

Toegegeven – zonder enige discussie –; Mark Rutte doet het als minister-president beter, dan zijn voorganger Jan-Peter Balkenende. Vergeleken met Balkenende is Rutte een verademing; is duidelijker dan Balkenende. Rutte heeft betere leidinggevende capaciteiten dan Balkenende en slaat een minder slecht pleefiguur dan Balkenende. Maar, zeg eens eerlijk: slechter dan Balkenende kon ook eigenlijk niet meer.

Maar het is ook de man, die oud-minister Donner via de bekende politieke achterkamertjes onderkoning van Nederland maakte. Politiek zwaargewichten Ernst Hirsch-Ballin (CDA) en Alexander Ronooy-Kan (D’66) waren zogenaamd niet geschikt bevonden. Rutte durft niet te zeggen, dat Ernst Hirsch-Ballin en Alexander Ronooy-Kan buiten de boot vallen vanwege hun weerzin tegen het kabinet Rutte-Wilders (Verhagen en zijn CDA doen voor spek en bonen mee, zoveel is duidelijk). Als onderkoning kan Piet-Hein Donner nu zijn eigen wetten goedkeuren en het kabinet Rutte-Wilders moeiteloos door deze regeerperiode heen helpen. Van onafhankelijkheid kan geen sprake zijn. Rutte geeft leiding aan een kabinet, dat bijstandsmoeders de helft kort op hun uitkering, maar tegelijkertijd met een lachend gezicht 1,5 miljard euro op tafel smijt voor een nieuwe snelweg. Rutte is ook de man, die zich deze zomer liefst 60 miljard euro misrekende. Het was de voormalige Italiaanse premier en opperpedofiel Silvio Berlusconi, die Rutte moest voorrekenen, dat de banken 50 miljard euro mee betaalden aan Griekenland en Nederland voor nog eens 60 miljard euro garant zou staan. Rutte is ook de man, die Wouter Bos najoeg dat deze een gat in zijn hand had, omdat Bos teveel geld uit gaf aan het redden van de economie. Rutte had de economische recessie van 2008 al in 2007 zien aankomen, zo liet hij tijdens de kiezer destijds trots weten. Nu Nederland opnieuw in een recessie dreigt te geraken, geeft de toch immer vrolijke VVD’er niet thuis.

Persoonlijk had ik niet verwacht, dat de immer aimabele en fatsoenlijke Job Cohen de titel politicus van het Jaar zou krijgen. Cohen, altijd keurig gemanierd en netjes in woordgebruik, maakte vooraf al geen schijn van kans. In een tijd, dat mensen in de maatschappij elkaar naar het leven staan, omdat ze een bepaalde huidskleur hebben, een bepaald geloof aanhangen of een bepaalde politieke partij stemmen, past het niet dat Cohen door de steeds rechtser wordende parlementaire pers zou worden verkozen tot beste politicus van 2011. In een tijd, dat Geert Wilders de PvdA vergelijkt met het nazistische regime uit de Tweede Wereldoorlog (hij verwart de socialistische NDAP stelselmatig met de fascistische NSDAP), past het niet, dat een redelijke vent als Cohen politicus van het jaar wordt. Zo zit Nederland niet in elkaar; zo zit de immer zeer op de PVV-hand zijnde parlementaire pers niet in elkaar. Want het is heel simpel: na alle kritiek van Geert Wilders dat de Nederlandse parlementaire pers te partijdig is, wordt vrijwel elke scheet die de dictator laat, breed uitgemeten in alle media. Dus daar heeft hij zijn zin, in ieder geval.

Rutte bindt het land niet; Rutte laat het land als een kristallen vaas uiteen vallen in duizenden stukjes. Rutte doet zaken met de PVV; een partij, die haat zaait, discrimineert en mensen tegen elkaar opzet, voor eigen politiek gewin. Tijdens de Arabische Lente worden de grootste dictators door het volk uit hun ambt verjaagd; mensen willen zelfs hun leven geven voor meer vrijheden. In Nederland ontvangt dit rechtse kabinet de dictator juist met open armen. Vinden we het als maatschappij heerlijk, als we in onze vrijheden worden beknot. Zolang we maar van die verschrikkelijke buitenlanders af zijn. Rutte doet zaken met het CDA, een partij die worstelt met haar eigen identiteit en daardoor elke economische vooruitgang tegenhoudt. Rutte is geen man die Nederland bij elkaar houdt; Rutte drijft de mensen alleen maar uit elkaar. En dat doet hij allemaal met een gulle lach. Met diezelfde gulle lach verdedigt hij zijn VVD-beleid, die voorstander is van marktwerking. Alles overlaten aan de markt. Is goed voor de consument. Met dat marktgerichte denken maakt de VVD Nederland helemaal kapot en geeft het een vrijhaven aan machtsmisbruikers. Maar dat vindt meneer Rutte allemaal goed.

De Nederlandse pers is al lang niet meer onafhankelijk, maar laat zich leiden door de grillen van Wilders en de roep, om rechtsere berichtgeving. Ze is bang voor zij n snoeiharde woorden. Kritische geluiden worden de mond gesnoerd, of kunnen een sneer verwachten. De Nederlandse maatschappij is grof in de bek, ruw in zijn manieren en keihard in zijn denken (voor zover je van denken kunt spreken). Mensen, die opkomen voor anderen, die iets over hebben voor anderen of die hun leven geven voor de vrijheid, worden met de nek aangekeken. Mensen die niet mee (kunnen) lopen in de pas van de maatschappij, worden als verliezers aangezien. Als uitschot, dat het land maar zo snel mogelijk moet verlaten. Mensen die door hun handicap of persoonlijke situatie gedwongen worden tot een ander leven, dan het even standaard als degelijke huisje-boompje-beestje, horen hier niet thuis. Dat zijn niet mijn woorden, maar de woorden van de maatschappij, waarvoor Mark Rutte en zijn VVD hebben gezorgd. Mark Rutte.

Daarom vind ik, dat de titel politicus van het Jaar niet veel meer of minder is, dan een gestolen titel.

he, fijn; Recessie!

Tenzij u de afgelopen dagen onder een steen heeft gelegen, c.q. op Mars heeft geleefd, zal het u niet zijn ontgaan: Nederland zit in een recessie. Officieus, want voor een officiële recessie moet de economie twee minstens kwartalen achtereen krimpen en dat is nog niet het geval. Officieel is er sprake van nog maar één kwartaal krimp; het derde kwartaal van 2011. In het vierde kwartaal van een jaar groeit de economie gewoontegetrouw, vanwege de bestedingen van consumenten tijdens de feestdagen. Kerstmis is immers verworden van een religieus feest onder Christenen, tot een Amerikaans vreetfestijn. Het Centraal Planbureau voorspelt voor 2012 een krimp in de economie en dus is er nú al sprake van een recessie. Alsof we het met z’n allen lekker vinden, dat die recessie er dan eindelijk is. Tijdens het vorige kabinet, het kabinet Balkenende MCMXVII, was officieel ook nog geen sprake van een recessie, omdat er slechts één kwartaal sprake was van krimp. Maar het Centraal Bureau voor de Statistiek (weer een andere rekenmeester) gaf een rekenfout toe en corrigeerde het voorgaande kwartaal ook, waardoor de groei in dat kwartaal ineens een krimp werd, zodat er officieel sprake was van een recessie.

Blijkbaar vinden we het met z’n allen heerlijk, om in doemscenario’s te denken en te roepen dat het recessie is. Alsof onze maatschappij het eeuwige negatieve zelfbeeld na streeft, zodat we met z’n allen weer kunnen gaan klagen. Want doemdenken en klagen horen nou eenmaal bij de Nederlander als staken bij Fransen en degelijkheid bij Duitsers; het zit in de genen. Het woord recessie roept in velen van ons een bepaalde vorm van blijdschap op; alsof het rampscenario past als een op maat gemaakte jas. Lang hebben we gestreefd naar het moment, dat het eindelijk zo ver was. Deskundigen, zoals hoogleraren, professoren, economisch journalisten, ministers en analytici, verdrongen zich de laatste maanden voor diverse televisiecamera’s en radiomicrofoons, om te vertellen dat er een doemscenario zit aan te komen. De vorige economische crisis heeft niemand zien aankomen (ook de zogenaamde deskundigen niet!), dus om maar de eerste te zijn, tuimelden de deskundigen de laatste maanden over elkaar heen om de nieuwe te voorspellen. In de media ging het op gegeven moment nergens anders meer over. En dan doet zich een eenvoudige psyche voor: als je iedere dag voorde spiegel gaat staan, om te zeggen dat je een idioot bent, dan ga je daar op gegeven moment in geloven. Ook al is dat niet zo. In het geval van de Mexicaanse Griep maakten deskundigen de hele wereld gek. Alsof er een Sodom en Chomorra zat aan te komen, waarbij miljoenen mensen het leven zouden laten, waakten deskundigen (op voorspraak van de farmaceutische industrie) voor een uitbraak van het griepvirus. Mensen gingen die onzin geloven en dus kochten overheden wereldwijd voor miljarden aan vaccins; niet geheel toevallig gefabriceerd door één en dezelfde fabrikant: het Zwitserse farmacieconcern Roché. Uiteindelijk zijn er wereldwijd ‘slechts’ een paar honderd mensen overleden aan de Mexicaanse Griep, in landen waar men het toch al niet zo nauw nam met hygiëne. Dat die mensen zijn overleden, is verschrikkelijk. Maar een paar honderd mensen op een wereldbevolking van 7 miljard is relatief weinig. Aan honger en ondervoeding gaan dagelijks meer dan tweeduizend mensen dood en daar hoor je verder niemand over. Maar zoals VVD-premier Mark Rutte vorige week al zei:”Armoede bestaat niet”.

Oplossingen komen er vooralsnog niet. De deskundigen zijn al lang blij, dat ze gelijk hebben gekregen en eisen nu hun plek op in de geschiedenisboekjes. Bijkomend probleem daarbij is, dat het er zoveel waren, dat moeilijk te voorspellen is, wie nou precies de eerste was, die sprak over een economische teruggang die zou beginnen in deze periode, zo eind december 2011. De deskundigen snappen dat niet (hoe deskundig ook). Het ging hen om de eer: Allemaal wilden ze namelijk de eersten zijn, die deze recessie heeft zien aankomen. Ze hebben het altijd al gezegd; we vroeg of laat krijgen we een economische teruggang. Na de bankencrisis van 2008 kon iedere gek voorspellen dat er snel een nieuwe recessie zal aankomen en die kwam er ook. In rond Hollands heet dit een ‘double dip’; twee keer snel achter elkaar een economische teruggang. Een kind van vier kon deze rampspoed nog wel voorspellen, maar de diverse deskundigen eisen nu hun plekje op in de geschiedenisboekjes. Aan de deskundigen deze rampspoed hebben voorspeld: Bedankt! De eer zal wel weer toe komen aan een Amerikaanse professor van een of andere prestigieuze universiteit, want die hebben immers altijd gelijk. Tenminste: we geven ze gelijk. Misschien doen we dat wel, om van het gezeur af te zijn. Zo voorspellen we elkaar allemaal hel en verdoemenis, zonder dat we echt met oplossingen komen voor de toekomst. PVV-leider en dictator in spe Geert Wilders maakt zich daar schuldig aan, maar ook de PvdA.

Een recessie heeft iedereen een vrijbrief om plotseling handelingen uit te voeren, waar eigenlijk niemand zich in kan vinden. Zo ontslaan werkgevers ineens bij bosjes hun veel te dure personeel, om aan de achterkant weer goedkoper personeel terug aan te nemen. Tijdelijke contracten worden plotseling niet verlengd en de overheid gaat nog harder bezuinigen, dan ze in eerste instantie van plan was. Maatregelen voor de zwakkeren in de samenleving komen nóg harder aan, onder de smoes dat het recessie is en iedereen moet meebetalen aan het herstel van de economie. Toch houdt deze ultrarechtse regering van het kabinet Rutte-Wilders de rechtse hobby’s overeind: handen af van de hypotheekrente-aftrek, meer geld naar wegen en we mogen straks allemaal 130 km/u rijden op de autosnelweg (kosten E 360 miljoen). Er wordt 240 miljoen euro besteed aan een gevechtsvliegtuig dat totaal nutteloos in een hangar staat te pronken en wordt er 2,5 miljard euro in de vrijwel tot stilstand gekomen huizenmarkt gepompt. De mensen die het toch al moeilijk hebben, worden het hardst gepakt: sociale werkplaatsen gaan massaal op slot, zorgpremies en premies ziektewet gaan omhoog en de WW-duur wordt verkort. Ondertussen blijft de overheid villa’s in ‘t Goy massaal sponsoren. Banken worden niet gestraft voor hun aandeel in de kredietcrisis en bankdirecteuren kunnen vrolijk verder met hun criminele praktijken. Het is immers allemaal VVD-volk. Geert Wilders is er niet meer voor Henk en Ingrid, maar voor Marie-Antoinette en Lodewijk-Willem. Het CDA klaagde vandaag dat de verhoging van de maximum snelheid ‘fatsoenlijk en verantwoordelijk’ moest gebeuren. Datzelfde CDA werkt nu samen met twee partijen, die de woorden ‘fatsoenlijk’ en ‘verantwoordelijk’ zo ongeveer nog moeten uitvinden.

De VVD ging er altijd prat op, dat ze de vorige recessie in 2008 mijlenver heeft zien aankomen. Toenmalig fractievoorzitter Mark Rutte riep destijds PvdA-leider Wouter Bos op, om direct maatregelen te nemen omdat er een recessie aan zat te komen. Volgens de VVD deed Bos te weinig; er moest harder worden gesnoeid in sociale verzekeringen, want het geld was gewoon op. Nu de VVD in de regering zit, is het minstens net zo traag of misschien wel trager, want het wil per se zaken doen met Geert Wilders, die elke vooruitgang in de economie tegen houdt, vanwege zijn immer grote haat aan linkse partijen in het algemeen en de PvdA in het bijzonder. Ondertussen zijn Geert Wilders en zijn PVV in 1,5 jaar tijd vaker gedraaid dan Wouter Bos in zeven levens. Er is Wilders blijkbaar veel aan gelegen, om de PvdA zo lang mogelijk uit de regering te houden. Diezelfde PvdA voorspelde de huidige recessie, omdat het regeringsbeleid 100.000 extra werklozen zou opleveren. Nederland gaat het nieuwe jaar in met bijna een half miljoen geregistreerde werklozen. In werkelijkheid zijn het er meer, want er zitten meer dan een miljoen mensen in de bijstand.

Opvallend is dat de altijd zo opgewekte premier Rutte nu geen idee heeft wat hij moet doen. Ingeklemd tussen Wilders, die elke vooruitgang blokkeert, en het CDA, dat worstelt met zijn eigen identiteit, moet Rutte laveren op een dun koord. Komende week zal duidelijk worden waar de extra 8 miljard euro vandaan moet komen, die het Kabinet Rutte-Wilders extra moet bezuinigen. Maak u niet ongerust: het kabinet zal meer korten op mensen, die het toch al moeilijk hebben. De VVD’er heeft daar voorlopig geen last van.

Mijn punt van bovenstaand betoog: als je steeds hetzelfde bericht krijgt te horen van mensen, die geacht worden deskundig te zijn op dit gebied, ga je erin geloven. Dat was met de Mexicaanse Griep zo; dat is met de huidige recessie precies zo. We praten elkaar de ellende alleen maar aan.

Ik wens u een fijne recessie, toe!

PvdA KAN WEL WAT VVD GEBRUIKEN

Nu het Kabinet Rutte-Wilders echte maatregelen gaat nemen om Nederland niet nóg verder in een recessie te laten geraken, wordt de roep om het kabinet te laten vallen, steeds luider. De publieke opinie pikt het niet langer meer, dan er geen geld is om sociaal zwakkeren, werklozen en ouderen te onderhouden, terwijl er wel miljarden naar Griekenland gaan, de villasubsidie blijft gehandhaafd en rechtse hobby’s als autorijden miljarden staatssteun ontvangen. Het Kabinet Rutte-Wilders staat nog steeds achter haar besluit om een JSF testtoestel te kopen; het wil dus graag 220 miljoen euro neertellen voor een apparaat, waarvan zelfs de fabrikant heeft gezegd dat het niet goed werkt. Ondertussen sluit het Kabinet Rutte-Wilders sociale werkplaatsen en snijdt het behoorlijk in de kosten; gemeenten krijgen steeds minder geld en steeds meer taken. Nu de storm rond de problemen van Griekenland een beetje is gaan liggen, doemen Italië en België op. In Europa is de Frans-Duitse as aan het roesten: Merkel is overal op tegen en Sarkouzy durft niets, omdat er verkiezingen aankomen en impopulaire maatregelen is koren op de molen van de Franse socialisten.

U zult denken: Kabinet Rutte-Wilders? Waar heeft die gek het over? Het is toch VVD-CDA met gedoogsteun van de PVV? En dáár heeft u een punt. Waar is Verhagen, hoor ik u denken? Precies: Waar is de strateeg Verhagen..? Het probleem is alleen dat het CDA nauwelijks zichtbaar is en de strateeg Verhagen in geen velden of vegen te bekennen is. Het CDA doet in dit kabinet alleen maar mee voor de cijfers; voor spek en bonen. Het CDA mag aanschuiven, om mee te stemmen met VVD en PVV. Feitelijk is de PVV een bijwagen van de VVD, alleen dan wat radicaler. In het binnenland steunt de PVV vrijwel alle VVD-maatregelen en in het buitenland geeft de PVV niet thuis. Voor de PVV telt alleen het eigen volk en dat eigen volk gaat vóór. Als het om buitenlands beleid gaat, kan de PVV niet anders doen, dan schreeuwen, tieren, schelden maar vooral stuntelen.

Een sleutelrol in de zware maatregelen is weggelegd voor de PvdA. De sociaaldemocraten worstelen al jaren met zichzelf. Samen met het CDA vecht de PvdA om de twijfelachtige eer, de kleinste partij van Nederland te worden. Sinds de laatste Kamerverkiezingen staan de sociaaldemocraten steevast op 16 tot 18 zetels in de peilingen. Vooralsnog lijkt het CDA het gevecht te hebben gewonnen: de christendemocraten verliezen in de peilingen wéér de helft van hun huidige zetelaantal en komen uit op 10 zetels. Daar, waar de PvdA de laatste weken weer wat aan het stijgen is, blijft het CDA hopeloos achter. Het CDA heeft de slag om wie de kleinste partij gaat worden, vooralsnog gewonnen.

Toch kunnen ze zich aan de Herengracht 52 in Amsterdam niet op de borst kloppen. De PvdA staat mijlenver af van de samenleving, vooral nadat ze de banden met de FNV heeft doorgesneden. Tot ven in de jaren ’90 hadden de sociaaldemocraten hun wortels binnen allerlei maatschappelijke organisaties in de samenleving. Onder druk van de PVV en de daarop volgende publieke opinie zijn die banden vrijwel allemaal doorgesneden. De PvdA had in de VARA altijd een prima spreekbuis; meer dan de helft van alle VARA-medewerkers stemde PvdA. Bestuurders van de FNV waren altijd verzekerd van een plekje in de partijtop van de PvdA. Dat is nu niet meer. PVV-stemmers zal dit goed doen, omdat het de PvdA niet veel goeds heeft gedaan.

Het zou goed voor de PvdA zijn, als ze de tijd die nog rest tot de volgende verkiezingen, gebruikt om zich te herpakken. Ten eerste zou het de partijtop goed doen, een goed antwoord te verzinnen op de ruziezoekers van de PVV. Een goed antwoord te verzinnen op de scheldkanonnades van Geert Wilders en het gestuntel van Dion Graus. Daarnaast zou de PvdA weer eens aansluiting moeten zoeken bij de andere linkse partijen: GroenLinks, SP en (in mindere mate) D’66. Links is in de Kamer hopeloos verdeeld en na meer dan 1,5 jaar wortelschieten hebben de linkse partijen nog geen deuk in een pakje boter kunnen schieten. De banden met vooral de vakbonden en (in mindere mate) de VARA zouden weer moeten worden aangehaald. Al was het alleen maar, omdat VVD en PVV in De Telegraaf, diens websites Telegraaf.nl en GeenStijl en televisiezenders PowNed en WNL hun eigen spreekbuis hebben. In dat perspectief is een spreekbuis als de VARA helemaal niet zo’n probleem, als de partijtop doet voorkomen. Rechts Nederland wil geen inmeninging van de politiek in het medialandschap, maar vindt het tegelijkertijd totaal niet erg als De Telegraaf zich mengt in diezelfde politiek. Met de nieuwe strategie van het weer aanhalen van banden met grote maatschappelijke organisaties, kan de PvdA zich weer terugvechten in de strijd. Terug daar, waar het altijd was en hoort: midden in de samenleving. En verhuizing van het grachtenpand aan de Herengracht 52 naar een grauw kantorenbouw achter de rug van God (en verder) levert niet veel meer stemmen op. Terugkeren in de samenleving echter wel.

U voelt ‘m al hangen, maar ik zal mijn punt verduidelijken: Mocht het Kabinet Rutte-Wilders nu vallen, dan is dat niet alleen rampzalig voor het CDA, maar ook desastreus voor de PvdA. Afgaand op de peilingen betekent dit alleen maar nog zwaardere tijden voor de sociaaldemocraten. Het wordt tijd dat de PvdA uit dat grachtenpand komt, en terugkeren de samenleving in. Dat het weer het gesprek aangaat met vakbonden en andere maatschappelijke organisaties. In dat licht is het alleen maar slecht, als het Kabinet Rutte-Wilders nu al struikelt. De tijd die het nog rest, ca. 2 jaar, moeten de sociaaldemocraten gebruiken om orde op zaken te stellen, wil het niet alsnog de strijd met het CDA winnen, om de kleinste partij van het land te worden.

De PvdA kan dus wel wat VVD gebruiken.