Als Wilders een bedrijf was, dan was het groter dan General Electric en meer waard dan Apple

Het is ondertussen letterlijk de hele wereld opgevallen dat Geert Wilders een verkiezingsprogramma heeft gepresenteerd dat niet veel meer is dan een velletje A4 met wat gekrabbel. Een elf-puntenplan (waarom geen 10?) met daarop onderwerpen die de PVV eigenlijk al een jaar of tien roept. Niets nieuws. Maar de manier waarop het wordt gebracht is wel degelijk nieuw. Wereldwijd hebben de media het opgepakt en streng bekritiseerd. Politicologen en parlementair journalisten kraken de actie van de PVV voorman tot de grond af. Zij menen dat de PVV zich buitenspel heeft geplaatst voor welke coalitie dan ook. Maar is dat wel zo?

Ook al ben je geen fan van Geert Wilders (zoals de schrijver van dit stukje), je moet de PVV voorman na geven dat hij als enige Nederlandse politicus zijn standpunten wereldwijd aan de man kan brengen. Alles wat Wilders zegt en doet wordt wereldwijd door vrijwel alle media opgenomen. Na Johan Cruijff is Geert Wilders onbeslist de bekendste Nederlander ter wereld. Wilders staat garant voor volle zalen. Als enige politieke beweging heeft Wilders niet alleen in Nederland flink wat aanhang, maar ook ver daarbuiten.

Wilders treedt dan ook graag in het buitenland op. Vooral om zijn politieke broeders te helpen maar zeker ook voor het thuisfront.  Wilders haalde eigenhandig het Front Nationaal uit het slop en blies de Oostenrijkse aniti-Islampartij FPÖ nieuw leven in. Door Wilders kon Nigel Farage zijn anti-EU agenda promoten en dankzij Wilders kon de Alternative für Deutschland door Frauke Petry opnieuw worden uitgevonden.

Als Wilders een bedrijf was dan was het groter dan General Electric (het grootste concern ter wereld) en meer waard dan Apple (het duurste beursgenoteerde bedrijf ter wereld)

Één ding valt hierbij op: in het buitenland presenteert hij zich standaard als de nieuwe president van Nederland. Dat is natuurlijk niet zo. Al was het alleen maar omdat Nederland geen republiek is. Maar ook omdat geen enkele partij nog zit te wachten op samenwerking met de PVV. Zelfs Mark Rutte liet in het VVD-ledenblad De Telegraaf weten geen trek te hebben in een hernieuwde samenwerking.

Maar dat is ook helemaal de bedoeling niet, zo betoogt The Post Online-verslaggever Chris Aalbers. Aalbers noemt in zijn stukje heel plausibele redenen waarom Wilders zijn verkiezingsprogramma heeft beperkt tot slechts wat gekrabbel op een A4tje. Wilders wil helemaal niet regeren: Wilders wil dat zijn standpunten worden overgenomen door andere partijen, zo zegt Aalbers.

En daar heeft Aalbers een punt: het is Wilders inderdaad niet te doen om mee te regeren. Partijen moeten zijn standpunten overnemen en dat gebeurd dan ook in grote getale. Zo schreef de VVD in 2012 vrijwel het gehele partijprogramma van de PVV uit 2010 over (dat was toen nog een heel boekwerk). Voor de verkiezingen in maart 2017 dreigt de totaal in paniek geraakte VVD dat kunstje te herhalen, omdat het grote groepen kiezers dreigt te verliezen aan de PVV. Vooral het CDA neemt nu de plaats in van de vroegere VVD-standpunten; schuift dus op van een middenpartij naar de leegte die de VVD achter laat op gematigd rechts. Het eerder deze week gepresenteerde partijprogramma van D66 is juist weer een beetje van alles wat. De liberaal democraten vullen daarmee dus de leegte op die het CDA als middenpartij achter laat. Het valt te verwachten dat de Partij van de Arbeid de leegte opvult die D66 weer achter laat en GroenLinks gaat de voormalig PvdA kiezers bedienen.

Zo schuift iedere partij een klein stukje op naar rechts. En dat is precies de bedoeling van Geert Wilders’ verkorte verkiezingsprogramma. Want de PVV heeft zich met het belachelijk korte verkiezingsprogramma misschien buitenspel gezet voor welke coalitie dan ook. Het hoeft niet mee te regeren. Dat doet het namelijk al.