Pagina's

maandag 4 januari 2016

DE NAUWE GRENS TUSSEN DEMOCRATIE EN DICTATUUR



Al een jaar of tien, vijftien vindt een groot deel van de rechter kant van het politieke spectrum dat de publieke omroep ‘te links’ is. Wat onder ‘te links’ wordt verstaan is in die tien, vijftien jaar nooit helemaal duidelijk geworden omdat elke fundamentele onderbouwing ontbreekt. Volgens Jan Roos, Annabel Naninga, Joeri Albrecht, Margreet Spijker, Dominique Weesie en een heel rijtje anderen wordt er te weinig aandacht besteed aan de ‘rechtse zaak’. Wat daarmee precies wordt bedoeld kan ook niemand van hen echt onderbouwen. Te weinig aandacht voor Geert Wilders? Te rooskleurig verhaal over de vluchtelingencrisis? Geen journalist die een politicus helemaal de huid vol scheldt? Wat is precies ‘rechts nieuws’?

Om daar een einde aan te maken hebben de rechts-populistische regeringen van Hongarije en Polen besloten de media aan banden te leggen. Voortaan wordt vanuit de regering bepaald wanneer de media wat precies mogen zeggen. Wie hierin niet meegaat kan zijn uitzendvergunning of persvergunning kwijt raken. Buitenlandse journalisten kunnen het land uit worden gezet als ze niet meegaan in de wil van de staats gecontroleerde media. Binnenlandse journalisten riskeren een boete of zelfs gevangenisstraf als ook maar één letter verkeerd staat geschreven. De Staat benoemt zelf hoge bestuurders bij de omroep. Tegen? Prima, maar dan ook zendvergunning kwijt.

Waar kennen we dit soort praktijken van? Precies, uit Turkije, Rusland, China en Noord Korea. Landen waarvan we allemaal schande spreken dat dit soort praktijken gebeuren. Nu gebeurt het ook in ons eigen Europa. Maar de Europese Commissie laat nauwelijks haar tanden zien. In 2014, toen de Hongaren als eerste de media onder controle van de Staat stelden protesteerde de Europese Commissie. Maar na een tijdje viel het stil. Ook de Poolse regering ligt onder vuur nu het in sneltreinvaart de nieuwe mediawet door zowel de Tweede Kamer al de Senaat heeft gejaagd. Hongarije en Polen gaan dezelfde kant op als Turkije, China en Noord Korea, waar de Staat de media controleert. Landen waarop de Europese Commissie stevige kritiek heeft. Maar ook landen waar de Europese Commissie alleen haar tanden laat zien. Maar waar niemand echt van onder de indruk lijkt te zijn. De Europese Commissie heeft geen maatregelen genomen tegen Hongarije. Ze ging verder met zich druk maken om futiliteiten als de prijs van een entreekaartje voor Eurodisney en plusjes op een energielabel. De Hongaarse president Viktor Orban, een graag geziene gast in Moskou, blijft gewoon aanschuiven in Brussel. En zo zal het de Polen ook vergaan; ‘Brussel’ zal protesteren tegen de nieuwe Poolse mediawet, maar uiteindelijk komt die er toch en schuiven ook de Polen gewoon weer aan tafel in Brussel alsof er niets aan de hand is. Alsof de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid in Polen totaal niet zijn ingeperkt. En die 10 miljard euro steun die Polen jaarlijks aan steunt ontvangt uit Brussel voor het aanleggen van nieuwe wegen, rioleringen en voor de landbouw? Ook die Brusselse miljardensteun blijft gewoon naar Warshau stromen.

Wat is de overeenkomst met Hongarije, Polen en de Nederlandse situatie? Heel simpel: het rechts populisme. Zowel Polen als Hongarije hebben een rechts populistische regering. Zeg maar zusterpartijen van de PVV. Want ook in Nederland wil de regering steeds meer grip krijgen op wat de media schrijven en uitzenden. Staatssecretaris Sander Dekker (VVD) probeerde al eerder een verbod op amusement op de publieke omroep er doorheen te jagen. Het initiatief strandde in de Senaat. Maar als Jan Roos, Annabel Naninga, Joeri Albrecht, Margreet Spijker, Dominique Weesie en vrienden hun zin krijgen dan gaat het nog veel verder. Dan gaat het dus de richting op van Polen en Hongarije, waar de media en dus de persvrijheid stevig wordt ingeperkt. De PVV mag dan wel de “V” van “vrijheid” in haar naam voeren; in de basis gaat de PVV net zo slordig met de persvrijheid en vrijheid van meningsuiting om als de Polen en Hongaren. Goed, de Turken, Russen, Chinezen en Noord-Koreanen verbieden geen Koran en willen geen gebedshuizen sluiten en slopen, zoals de Polen, Hongaren en hier in Nederland de PVV wel willen. Grappig eindelijk dat Jan Roos, Annabel Naninga, Joeri Albrecht, Margreet Spijker, Dominique Weesie en vrienden iets pas onder de vrijheid van meningsuiting vinden vallen als zij hun zin krijgen.

Het is grappig om te zien dat juist de vrijheid van meningsuiting zij propageren die juist door hen wordt beperkt. Waarom hebben partijen met “Vrijheid” in hun naam juist de neiging om die vrijheid juist te beperken?

Da’s geen democratie. Da’s een dictatuur.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten