Popie Jopie Journaal is met van alles bezig, behalve met het brengen van nieuws

Amber Brantsen en Jurgen van den Berg (foto: NOS)

Op 1 januari van dit jaar zijn de vaste presentatoren van het NOS Radio 1 Journaal Marcel Oosten en Frederique de Jong vervangen door Jurgen van den Berg en zijn sidekick Amber Brantsen. Het NOS Radio 1 Journaal moest namelijk verjongen. Het NOS Radio 1 Journaal bereikte namelijk geen jonge hoogopgeleide luisteraars. Snelle, gesjeesde jongens en meisjes die net van de universiteit af kwamen en aan het begin van hun werkzame carrière stonden. Jonge mannen die zaten tussen het jongetje zijn en een volwassen kerel. Waar dat soort mannen in de jaren ’90 van de vorige eeuw hun volwassenheid wilde tonen door een ringbaardje, halflang haar en een klein staartje (jawel, mannen hadden in die tijd een staartje!) is het voor dit soort mannen tegenwoordig hip om een halfvolle baard te dragen en het haar naar links te hebben gekamd. Die gingen massaal naar zenders als Q-Music, Veronica en Radio 538. Die hadden geen zin om iedere werkdag tussen 0600h en 0900h te luisteren naar een stelletje sikkeneurige sufferds die dachten alles beter te weten. Het moest allemaal sneller, hipper, jonger, flitsender en met een gulle glimlach. Lollig, grappig, luchtig. Niet zo streng. Niet zo stoffig. En vooral: niet te kritisch. Beetje oppervlakkig. Want kritisch staat voor ‘links’ en dat is nou net waarom er zoveel jonge, hoogopgeleide luisteraars weg lopen: het NOS Radio1 Journaal is te links en daar moest wat aan gebeuren.

De reddende engelen waren Jurgen van den Berg en Amber Brantsen. Van den Berg ziet er precies zo uit zoals de mannelijke luisteraar die NOS Radio 1 Journaal wil bereiken: halfvol baardje, moderne bril, haren naar links gekamd. Brantsen geldt als een lekker wijf.. euh... talent op Radio 1. Goed, dat zie je niet op de radio maar ze heeft zo’n lekkere geile stem en daarom mag ze van Van den Berg als sidekick spelen. Een sidekick is een soort aangeefster. Het verschijnsel is komen overwaaien uit – hoe kan het ook anders – de Verenigde Staten waar veel radio deejays een sidekick hebben. Een sidekick is vrijwel altijd een vrouw (of een hele domme man) die hier en daar wat domme opmerkingen maakt en wordt daarin gecorrigeerd door een slimme presentator, c.q. een presentator die voor slim speelt. Dat is lollig. Dat is grappig. Dat is luchtig. Jawel, een bloedserieus programma als het NOS Radio 1 Journaal heeft geen twee presentatoren van gelijke hoogte zoals Marcel Oosten en Frederique de Jong, maar één presentator en een sidekick. Wat zegt u daar? Jawel, een sidekick!

Dus dan zit je te luisteren naar een bloedserieus nieuwsprogramma en dan hoor je zo iets als:”Hey, weet je dat er tijdens de jaarwisseling in Keulen 90 vrouwen zijn aangerand en verkracht? Da’s kicken man. Cool! Zeg Amber, heb jij nog geneukt dit tijdens de jaarwisseling?”. Goed, dit is slechts een voorbeeldje maar dat is dus een voorbeeld van een sidekick. Maar is het wanstaltig hoe het nieuws tegenwoordig moet worden gebracht. Met een grap en een grol moet worden verteld dat er honderd mensen zijn bedolven onder een laag modder in India. Met een glimlach moet worden verteld dat terreurgroep Islamitische Staat weer een gijzelaar heeft onthoofd. Leuk, man! Niet zo statig want anders luistert er niemand meer. Gesprekken moeten kort en bondig zijn. Gesprekken moeten op hoge snelheid worden gevoerd. Beetje popie Jopie zoals Matthijs van Nieuwkerk in De Wereld Draait Door. Snel, kort en niet te moeilijk. Niet te ingewikkeld. Niet te kritisch want kritisch is links en dus gekleurd en dan lopen de luisteraars weg. Onderwerpen zijn van het niveau "Vrouw belt de politie omdat haar pizzabroodjes niet smaken". Dergelijk belachelijke berichten.

Vragen zijn kort en alleen Jurgen stelt de vragen. Amber houdt haar bek. Zij mag alleen mooi zijn en af en toe wat domme opmerkingen maken. Dat zou inderdaad niet misstaan op popie Jopie zenders als Veronica of Q-Music. Maar toch niet bij een bloedserieuze zender als Radio 1 waar het wereldnieuws tot de luisteraars wordt gebracht. Bij het luisteren naar het nieuwe NOS Radio 1 Journaal krijgt de schrijver van dit stukje echt het gevoel alsof hij naar Veronica of Q-Music zit te luisteren. Hij moest daarom ook even naar het beeldscherm van zijn DAB+ radio kijken om te zien of deze echt Radio 1 aangaf, de nieuws- en sportzender.

Voor de eindredactrice van NOS Radio 1 Journaal is bovenstaande misschien een compliment. Maar het niveau van het NOS Radio 1 Journaal is daarmee afgegleden naar een soort Popie Jopie Journaal. Het moet wel, want anders rent die jonge hoogopgeleide luisteraar weg naar Veronica, Q-Music of Radio 538. Daarom moet ook het NOS Radio 1 Journaal zich tot dat niveau verlagen.

Zonde.