Wie wordt de Haagse Wonder Woman?

Decennialang leert de Amerikaanse filmindustrie ons domme westerlingen wat goed en wat niet goed is. Zo leerde de Amerikaanse filmindustrie ons dat de Russen het grote gevaar vormden (en nu dus de moslims). Maar als de aarde vergaat dan is daar altijd nog Amerika om het probleem op te lossen. Seks kan alleen worden bedreven tussen man en vrouw en als het even kan met kleren aan of op z’n minst onder een dekbed waarbij de borsten van de vrouw bedekt zijn. Mannen zijn stoer en lossen alle problemen al dan niet met verbaal of fysiek geweld op. Vrouwen horen voor de kinderen te zorgen. Vrouwen horen niet te vechten. Vrouwen zijn liefaardige wezentjes die het beste met de wereld voor hebben.

Dat laatste beeld lijkt de laatste jaren echter langzaam te keren. Steeds vaker spelen vrouwen stoerder rollen waarin ze hier en daar een tik uitdelen. Het tij lijkt te keren. Hollywood lijkt zich te realiseren dat vrouwen anno 2017 volledig deel uit maken van onze maatschappij en niet noodzakelijkerwijs achter het aanrecht gaan staan om de man te dienen als hij weer thuis komt van een nieuw avontuur. Dus bracht Hollywood de Fifty Shades-filmserie uit en is daar recentelijk de kaskraker Wonder Woman; beiden met een sterke rol voor mondige vrouwen toebedeeld. Hollywood heeft een nieuwe markt ontdekt: de vrouw. Hollywood lijkt ons suffe westerlingen te vertellen dat meisjes en vrouwen los moeten komen van dat liefelijke zelfbeeld. Nee, je bent geen lustobject. Er zijn de laatste jaren zelfs pornofilms gemaakt speciaal voor vrouwen; de pornafilms: Video’s met een pornografisch karakter vanuit de belevingswereld van vrouwen. Vaak nemen de vrouwen in seksscènes het initiatief en kijk je als het ware mee door de ogen van de vrouwelijke hoofdpersoon.

Toch lijken de vrouwen eenmaal de bioscoopzaal verlaten weer terug te keren in hun traditionele rol van het dienen van de man. Ach, leuk dat een vrouwelijke regisseur voor het eerst sinds het bestaan van de Oscars in 1902 pas in 2010 een Oscar kreeg (Kathryn Bigelow). Leuk dat de eerste big budgetfilm geregisseerd door een vrouw (Sam Taylor Wood) een kassucces wordt. Leuk dat er eindelijk een vrouw is die een actiefilm regisseert met een vrouw (Patty Jenkins) in de hoofdrol (Gal Gadot) eveneens een kassucces wordt. Maar wat hebben wij als Nederlandse vrouwen daaraan?

Eigenlijk helemaal niets, want de Nederlandse vrouw blijft vrij traditioneel in haar rol. Wel klagen dat Nederlandse vrouwen minder verdienen dan hun mannelijke evenknieën, maar vergeten dat 2/3 van de Nederlandse vrouwen in deeltijd werkt. Wel klagen dat politiek Den Haag uit teveel mannen bestaat maar ondertussen de hand weigeren op het moment dat een politieke partij een nieuwe partijleider zoekt. Wel klagen dat vrouwen te vaak voor de kinderen en het huishouden moeten zorgen maar ondertussen de hoogste commentaar hebben op het moment dat Jesse Klaver een pappadag inlast tijdens de formatiebesprekingen. Hoe hard heeft de PvdA moeten zoeken naar een vrouw die zic wilde kandideren voor het lijsttrekkerschap voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2017? En hoe wat dat gedenkwaardige interview ook alweer van Rick Nieman, die de nummers twee van CDA (Mona Keizer), VVD (Jeanine Hennis), D66 (Stientje van Veldhoven) en SP (Renske Leiten) vroeg of zij de ambitie hadden om premier te worden? De nummers twee verscholen zich achter hun mannelijke leider.

Hollywood zal vaker met het vingertje naar de vrouw moeten wijzen wil ze het snappen. Ze zullen er een schepje bovenop moeten doen.