Ze zijn weer terug van eigenlijk nooit weggeweest: de coronamaatregelen. Sinds een week is het niet-medische mondkapje weer verplicht in openbare gelegenheden en sinds een paar dagen mag je ook niet meer dan 4 mensen thuis ontvangen, moet de horeca na 1900h sluiten en wordt het aantal plaatsen waar je zonder coronapas niet neer binnen mag, vergroot. Binnenkort wordt de privacywet aangepast zodat werkgevers van hun werknemers mogen eisen dat ze gevaccineerd zijn en dat moeten aantonen.
Het verloop van dit winterseizoen laat zich daarom ook al snel aftekenen: Het aantal besmettingen blijft hoog, dus komen er nóg strengere maatregelen. Er komen nog méér epidemiologen op radio en televisie die ons nóg banger maken voor elkaar. Er komen weer twee – of driewekelijkse persconferenties waarin de premier en de minister van Volksgezondheid het volk oproepen om de coronamaatregelen te volgen en dat die coronamaatregelen echt maar een paar weken gaan duren. Maar die paar weken worden al gauw een paar maanden en die coronamaatregelen worden almaar strenger, hiertoe opgehitst door de 17 miljoen epidemiologen die zich dagelijks opdringen in de media. We dachten dat we van ze af waren. Maar ook zij moesten natuurlijk op vakantie. Maar ze zijn terug van vakantie en dus kunnen we ons weer opmaken voor nog hardere en strengere maatregelen eisen dan hun voorganger(s) al hebben gedaan. Allemaal om straks ná de coronaheisa het gelijk aan hun zijde te trekken.
Nu al bijna twee jaar sukkelen we ons door de coronacrisis heen. In het najaar komen er strenge maatregelen, die vervolgens in het voorjaar weer worden versoepeld omdat de zakken van de reisorganisaties en luchtvaartmaatschappijen moeten worden gespekt. Vervolgens loopt het aantal besmettingen in het najaar weer op, om vervolgens ergens eind september weer de discussie over de mondkapjesplicht weer op tafel te gooien en dan verschijnen ook de 17 miljoen epidemiologen weer in de media met hun jaarlijkse ophitserij en bangmakerij. Dan volgt weer de anderhalve meter maatregel, de horeca krijgt wederom beperkingen opgelegd en we krijgen wederom een avondklok aangesmeerd.
Misschien wordt het tijd dat we accepteren dat het coronavirus nooit meer weggaat. De waarheid onder ogen zien en de situatie accepteren zoals hij is. De strebertjes van het RIVM wijs maken dat een vaccinatiegraad van 98% zoals in Portugal onlangs werd bereikt, in Nederland een utopie is. Maar ook de regering wijs maken dat het land nog een jaar in angst houden teveel van het goede is en de twee- of driewekelijkse persconferenties niet veel meer dan verkapte VVD campagnefilmpjes zijn, om aan te tonen dat premier Mark Rutte de grote leider is die ons uit deze crisis kan en gaat leiden. Deze crisis duurt alleen veel te lang. De persconferenties zijn langdradig en saai en zijn niet meer dan een herhaling van zetten van vorig jaar.
We zijn weer terug bij af en dat vormt het grootste gevaar voor Mark Rutte en zijn VVD. Want hoe langer deze crisis voortduurt, hoe minder mensen nog zin hebben om zich aan die maatregelen te houden. Afgelopen jaar tekende er zich al dalende kijkcijfers voor de VVD campagnefilmpjes… eh… de persconferenties af. Praatprogramma’s als Jinek en Op1 waar dagelijks weer andere epidemiologen aanschuiven kunnen eveneens rekenen op dalende kijkcijfers. Van enkele tientallen demonstranten stonden er een week geleden 25.000 mensen op het Malieveld te demonstreren tegen de coronamaatregelen. De weerstand in de samenleving groeit simpelweg omdat de coronacrisis en de daarmee gepaard gaande maatregelen te lang duren. Het geduld van de mensen begint op te geraken.
Rutte moet zorgen dat de coronacrisis snel wordt opgelost. Anders kan dit wel eens zijn Waterloo worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten