Pagina's

maandag 21 december 2009

Het arme zeilmeisje

Laura Dekker is een jong meisje van een jaar of 14 die de wereld over wil zeilen met haar zeilbootje. Deze zomer wilde ze vertrekken en kwam daarmee landelijk in het nieuws. De rechter stak een stokje voor haar vermeende reis om de wereld en plaatste haar onder huisarrest. Laura kon de druk blijkbaar niet meer aan en afgelopen vrijdag heeft ze 3.500 euro opgenomen van haar spaarrekening en de benen genomen naar St. Maarten. Sinds ze in het nieuws kwam wordt ze liefkozend Het Zeilmeisje genoemd. Voor mij is Laura niets meer en vooral niets minder, dan een over het paard getild verwend wicht.

Een beetje puber krijgt tegenwoordig een GSM, lap top en/of een Playstation van zijn ouders. Zo kunnen ze hele dagen computerspelletjes spelen, MSN'en en SMS'en. De huidige generatie kinderen raakt hierdoor totaal vervreemd van de samenleving. Zo gauw ze uit de buik van moeders komen, beginnen ze te praten in nullen en enen, in bits en bytes. Lekker buiten spelen... ravotten in de speeltuin of met een vriendje sporten op bijvoorbeeld het voetbalveld of de tennisbaan is er niet meer bij. Ik dacht dat hiermee zo ongeveer de grens was bereikt. Maar blijkbaar kan het allemaal nog veel erger. Er zijn kinderen die niet meer blij zijn met een GSM, lap top of een Playstation. En merkkleding, een blitse schooltas of een paar kekke schoenen... daar kun je op het schoolplein ook niet meer mee aankomen. Kom op, zeg. Ze zien je al staan. Hallo, trekken je ouders van de soos of zo? De ouders van Laura vonden de oplossing: ze gaven hun dochtertje een zeilboot. Niet één op schaalformaat… Nee, een echte. Daar zouden de kinderen op het schoolplein pas van opkijken. En zo geschiedde.

Als je als ouders geen kinderen kunt opvoeden of de regie moeilijk kunt bewaren over een kind, is het het beste om geen kinderen te krijgen. Want Laura Dekker is een verwend wicht, die niet meer in de hand te houden is. Ze schreeuwt om de aandacht van haar ouders, die totaal de regie over haar kwijt zijn. Als je je dochter 3.500 euro laat opnemen en haar de gelegenheid geeft om het vliegtuig te pakken naar de andere kant van de oceaan, dan ben je de controle over haar kwijt (overigens had Laura twee paspoorten: een Nieuw-Zeelands en een Nederlands; daar heb ik Geert Wilders nog niet over gehoord, maar dit geheel ter zijde). Dan vind je als vader en/of moeder je eigen leventje belangrijker dan het leventje van je dochter. Als moeder bezig is met flaneren op feestjes en vader met zijn werk, valt dochter Laura letterlijk buiten de boot. Ze zijn misschien iets teveel met zichzelf bezen en denken het gebrek aan aandacht voor hun dochter te compenseren door haar lekker te verwennen. Die verwennerij gaat dan wel heel ver. Laura stapte al eens in een zeilbootje en zette koers naar Engeland. De Britten waren daar niet echt van gecharmeerd en zetten haar in een kindertehuis. Vader Dekker had pas na een week tijd om zijn dochter in Engeland op te halen. Eigenlijk kan ik het wel begrijpen, dat Jeugdzorg zich nu bekommert over het ongeleide projectiel Laura. Hoewel ik denk dat het te laat is, want Laura is een op hol geslagen paard, dat niet meer te temmen is.

Je kind een zeilboot geven is voor mij hét teken, dat het kind ontspoord is. Het is totaal de weg kwijt. Ze is niet meer blij met kleine, geinige dingetjes als warmte en liefde. Een zeilboot houdt haar pas koest. Maar het bij Laura kan het blijkbaar allemaal nog gekker: ze heeft zowaar haar eigen advocaat (Peter de Lange) en een eigen woordvoerster (Mariska Woertman). Laura is zó verwend, dat ze waarschijnlijk zelfs verongelijkt is, als het dopje niet goed op de tandpasta zit. Je zult er als man straks maar mee getrouwd zijn. Even een foutje en je vrouw neemt 3.500 euro op en zit ineens in Kuala Lumpur. Ik kreeg bijna een hartaanval, toen ik afgelopen zomer in het Jeugdjournaal zag, dat er meerdere kinderen in Nederland leefden, die een eigen zeilboot hadden. Ik kon eigenlijk maar één ding denken: Het moet toch niet gekker worden! Wat is de volgende stap? Een vliegbrevet... een eigen zakenjet? Dan nog: je kind alleen in een zeilboot stoppen en de wereld over sturen, is vragen om aandacht en de ultieme vorm van egotrippen. Want jij bent wel even de vader van dat meisje met die zeilboot... het Zeilmeisje. Ik krijg al spontaan braakneigingen als ik dat woord ‘zeilmeisje’ alleen al hoor. Het woord zal wel verzonnen zijn door een ouwe, vieze, geile kerel die op kleine meisjes valt. Want kort na de bekendmaking van haar solo tocht om de wereld, afgelopen zomer, kreeg Laura zowaar huwelijksaanzoeken. Welke idioot doet een meisje van (toen nog) 13 jaar een huwelijksaanzoek? De pedofiel die dat doet, moet een klap van de molenwiek hebben gehad. Niet één, maar meerdere. Net als de ouders van Laura. Want ik geloof erin, dat Laura hier niet echt veel aan kan doen. Een kind van 13 hoort op school, aan haar toekomst te werken. Ze hoort te studeren en haar vrije tijd te besteden aan haar sociale leven. Ze hoort te sporten en leuke dingen te doen.

Net als in Amerika, hebben de ouders van Laura hun dochtertje gebruikt als handelswaar. Als aandachttrekker. Kinderen worden daar al van jonge leeftijd gestimuleerd... wat zeg ik... gedwongen om te presteren. Birtney Spears was op 13-jarige leeftijd al een zangeres van wereldfaam. Als gevolg hiervan kreeg ze sinds die tijd geen seconde rust meer. Ze werd achtervolgd door fotografen en journalisten. Maar ze werd vooral achtervolgd door pedofielen, die als bijen op de honing afkwamen op haar speelfilm Crossroads, waarin ze halfnaakt te zien was. Spears is als gevolg van die hele hype totaal verwoest. Spears was op haar 16de al multimiljonaire en op haar 22ste al moeder van 2 zoons. En vergeet niet het kindsterretje aller kindsterren... Michael Jackson. Hij werd nooit volwassen, omdat hij zijn kindertijd nooit bewust heeft meegemaakt. MacCulhay Culkin, Miley Cirus, ... ze waren al miljonair voordat het schaamhaar begon te groeien. En wij hebben Laura Dekker. Haar ouders stimuleren haar om als jongste ooit een zeiltocht over de wereldzeeën te maken. Maar er is één verschil met Laura Dekker en haar Amerikaanse evenknieën: de ouders van de Amerikaanse kindsterretjes hebben wel degelijk controle over hun kinderen. Al is het niet de controle die ik zou voorstaan, zou ik een dochter of een zoon hebben (ik ga er vanuit dat dat nog niet zo is).

De één noemt Laura Dekker volwassen, maar in mijn ogen is ze volledig ontspoord. Ze is de weg kwijt en zelfs een goed navigatiesysteem kan haar niet meer helpen weer de juiste weg te gaan bewandelen. De rechter doet in juni 2010 uitspraak of Laura mag beginnen aan haar solotocht om de wereld, of niet. Maar wat de rechter ook zal besluiten, Laura zal uiteindelijk toch voor het ruime sop gaan kiezen. Zo vaart ze de gevaren van piraterij, woeste golven, haaien en immense olietankers tegemoet. Want zo'n klein bootje zal op de radar van een groot containerschip niet opvallen. Het bakbeest zal over haar bootje heen varen en verder gaan, alsof er niets is gebeurd. Het kan Laura en haar ouders niet tegenhouden. Want natuurlijk liggen er commerciële belangen aan de basis. Als de reis eenmaal is voltooid, liggen de miljoenen op haar te wachten. Ze kan er boeken over schrijven en er komt een film over haar tocht. Om over de miljoenen een sponsoring maar te zwijgen. Misschien kan de hele stemmingmakerij rondom haar reis dan ook als opzet worden gezien. Ze wordt wereldberoemd. Het moet niet gekker worden: een kind van 13 (inmiddels 14) de gevaren van de grote zee opsturen, voor eigen gewin. Wat is de volgende stap: een kind van 12, 11 of tien de wereldzeeën over sturen..?

zondag 20 december 2009

Er waait een populistische wind door Hilversum

Gisteravond werd het satirische programma 'Dit was het Nieuws' voor het laatst uitgezonden. Na 13 jaar stopt de TROS met het succesvolle programma, met daarin Harm Edens, Raoul Heertje en Jan Jaap van der Wal als komische maar zeker ook kritische noten. Iedere week trok het programma 1 miljoen kijkers; een ongekend hoog aantal voor het tijdstip waarop het werd uitgezonden. Als officiële reden heeft de TROS aangegeven dat het programma's moet schrappen omdat het zendtijd moet inleveren. Maar ik vermoed iets meer; politiek.

Pim Fortuyn gaf bij leven veel kritiek op de publieke omroep; het zou een te links apparaat zijn. Veel te veel aandacht voor de regerende coalitie van PvdA, VVD en D'66 en veel te weinig voor rechtse partijen zoals de LPF. Vreemd genoeg werden CDA en VVD niet genoemd. Vooral de PvdA moest het destijds als grootste partij ontgelden. Ook viel Fortuyn over de succesformule van de VARA op zaterdagavond. De VARA trok erg veel kijkers met programma's als 'Kassa', 'Oppassen', 'Unit 13', Jack Spijkerman en 'Het Lagerhuis'. Te moeilijke programma's volgens Fortuyn. Te links. De publieke omroep was niet onafhankelijk genoeg.

De Publieke Omroep deed er in eerste instantie weinig aan. Het ging weliswaar in de tegenaanval, door te zeggen dat Fortuyn onzin uitkraamde. Verder deed het niets. De uitspraken van Fortuyn hadden op het publiek wel invloed; kijkers schaarden zich massaal achter Fortuyn en keerden de Publieke Omroep de rug toe. Vooral, toen Jack Spijkerman tekende voor de geldmachine van Talpa en de VARA de rug toe keerde. Het kijkerspubliek van de Publieke Omroep bestond op gegeven moment vooral uit ouderen en hoger opgeleiden. Maar 'Jan met de Pet', de 'gewone man op de straat' keek liever naar SBS6 en RTL4. Die boden veel meer vermaak en sneden niet zulke moeilijke thema's aan, zoals het vervuilde milieu, de Tweede Wereldoorlog en het opraken van energiebronnen. Allemaal te linkse thema's, volgens Fortuyn en de zijnen.

Fortuyn overleed en Geert Wilders zag het gat in de markt dat Fortuyn achter liet. Hij sprong daar met zijn PVV direct op in en ging door met het aanvallen van alles en iedereen, die meer had dan hij. Zo ook de Publieke Omroep, die hij - net als Fortuyn - te links noemde. Hij ging door met de door Fortuyn ingeslagen weg, die aangaf dat de Publieke Omroep niet genoeg aandacht gaf aan de PVV. De Publieke Omroep raakte steeds meer achterop. De Publieke Omroep raakte steeds meer in paniek. Hoewel men met 3 netten nog steeds meer mensen bereikten dan RTL en SBS met samen 7 netten, wilde men in Hilversum niet nóg meer kijkers kwijt raken. Daarmee zouden ook adverteerders weglopen en daarmee het grote geld. Het alleen maar zeggen dat het onafhankelijk was, was blijkbaar niet genoeg. Inmiddels had Wilders zich openlijk uitgesproken tegen de Publieke Omroep. Nog steeds te links en dus moest de Publieke Omroep het maar doen met minder staatssubsidie, zo gauw de PVV deel zou nemen aan de regering. Geen subsidie meer voor de linkse kerk, zo waarschuwde Wilders in diverse toespraken en interviews.

De Publieke Omroep werd bang. Ze ontvangt per jaar naar schatting een kleine 800 miljoen euro uit Den Haag en dat wilde ze natuurlijk niet kwijt. Dus gooide men het in Hilversum over een andere boeg: Meer aandacht voor Wilders en de zijnen en minder voor de rest. Presentatoren en andere belangrijke medewerkers mochten zich niet meer uitspreken over hun politieke voorkeur. De Publieke Omroep werd één grote reclamezuil voor de PVV. Iedere scheet die Wilders vanaf dat moment liet, werd in elk programma van de Publieke Omroep breeduit besproken. Tot soms wel twee weken lang... iedere dag. Op internetfora van de Publieke Omroep kwamen steeds vaker stellingen van Wilders steeds vaker voorbij. Actualiteitenrubrieken ÉénVandaag en Netwerk zijn inmiddels verworden tot spreekbuizen van de PVV. Ze durven niet meer duidelijk stelling te nemen. Uit angst voor het commentaar van de PVV, de vervolgens weglopende kijker en daarmee het verlies van het grote geld. De vrijheid van meningsuiting geldt blijkbaar alleen voor de Partij voor de Vrijheid. Net als in de Verenigde Staten worden mensen die kritiek hebben op het overheidsbeleid met zachte hand aan de kant geschoven. In dit geval werden mensen die kritiek hadden op het PVV-beleid met zachte hand aan de kant geschoven.

'Dit was het Nieuws' had Raoul Heertje als vaste waarde. Hij is een fervent aanhanger van de Socialistische Partij. En socialisme, daar moet Geert Wilders niets van hebben. Wilders en zijn PVV'ers kunnen het bloed van links-georiënteerde mensen wel drinken. Heertje stak niet onder stoelen of banken dat hij Wilders' uitspraken discriminerend en haatdragend vond. Heertje was een fervent tegenstander van alles wat met de PVV te maken had en ageerde daartegen in 'Dit was het Nieuws'. Hij maakte niet alleen korte metten met Wilders, maar ook met zijn volgelingen. Het televisieprogramma was zijn spreekbuis om het gewone volk op te roepen vooral niet op Wilders te stemmen. En daar heeft de Publieke Omroep, de TROS in het bijzonder, nu wat aan gedaan. Het zal één van de werkelijke redenen zijn, waarom de TROS het programma heeft gestopt. De TROS zal alle bovenstaande aantijgingen ontkennen. Maar de houding van de 'grootste familie van Nederland' roept ook vragen op: Waarom geeft de TROS geen toestemming om het programma door een andere omroep te laten uitzenden? En waarom gaan de programmamakers niet rechtstreeks naar de BBC, eigenaar van het oorspronkelijke idee achter 'Dit was het Nieuws'?

De TROS is op zoek naar vermaak voor de gewone man. De omroep zet liever een camera neer in Volendam, zodat heel Nederland kan kijken naar de grote borsten van Yolanthe Cabeau Van Karsbergen. Liever de zoveelste André van Duin-show, dan met de neus op de feiten worden gedrukt, moet de programmadirecteur van de TROS hebben gedacht. De TROS is altijd al een omroep geweest van vertier, sensatie en vermaak. Satire als 'Dit was het Nieuws' hoort daarom niet thuis in het programma-aanbod. De TROS is altijd al een steunpilaar geweest voor rechtse partijen. Eerst de VVD, nu de PVV. 'Jan met de Pet' zit niet te wachten op de zoveelste aanval van Heertje op Wilders. Wilders heeft inmiddels een heldenstatus verworven en zonder in de regering te zitten, bepaalt hij het beleid in Hilversum.

En misschien kan de TROS er ook niet zoveel aan doen, maar ligt de lat hoger; bij de Raad van Commissarissen van de Publieke Omroep. Zij hebben immers het besluit genomen dat 'Dit was het Nieuws' ook niet op een ander net mocht worden uitgezonden. De schuld van Raoul Heertje? Nee. Het is de schuld van het niet onafhankelijk willen zijn. De schuld van het met alle winden mee waaien.

Vooral de populistische wind.

zaterdag 19 december 2009

Sinterklaas kruist de degens met de Kerstman

Sinterklaas, ... wie kent 'm niet? Sinterklaas, Sinterklaas en natuurlijk Zwarte Piet! Sinterklaas was oorspronkelijk de bisschop van het plaatsje Myra in Turkije, die zich bekommerde om de allerarmsten. De bisschop zorgde in tijden van tegenspoed dat de allerarmsten toch nog was te eten hadden. De armsten vonden dat een geschenk van God en zo ontstond Sinterklaas. In de 19de eeuw werd het pas een kinderfeest en dat is het nu nog. Dat ik niet met mijn eieren na Pasen kom, zal ik u uitleggen. Ik vind Sinterklaas een oer-Hollands gezelligheidsfeest. Beter dan die nagemaakte Amerikaanse troep die Kerstman heet.

Woest kan ik me maken, als ik hoor en/of lees dat er weer een psycholoog pleit voor het afschaffen van Sinterklaas. Sinterklaas is uit de tijd. Sinterklaas heeft nooit bestaan en dat zou kinderen op latere leeftijd trauma's kunnen geven. Sinterklaas komt wel aan, maar vertrekt niet. Sinterklaas' hulpje, Zwarte Piet, kan discriminerend over komen bij zwarte kinderen. En dan last, but not least, is Sinterklaas een katholiek en moeten we denken aan de Joodse kinderen en kinderen die een ander geloof aanhangen. Kinderpsychologen pleiten ervoor om kinderen hun eigen cadeautjes te laten verpakken en open maken. Vooral bij autistische kinderen zou dit erg helpen. Waarom hebben die kinderpsychologen eigenlijk stemrecht? Waarom krijgen die pseudo-deskundigen ieder jaar weer zendtijd op de televisie en radio? Waarom wordt er aandacht aan deze mensen geschonken? Zijn die psychologen helemaal door het dolle heen en weten ze het ook niet meer, hoe ze voor zichzelf zoveel mogelijk media-aandacht moeten genereren? Waarom zijn die lui toch ieder jaar weer in staat om een kinderfeestje te verpesten?

Dat Sinterklaas niet heeft bestaan, is op zich al een leugen. Sinterklaas heeft wel degelijk bestaan, in de gedaante van deze bisschop van Myra. Dat Sinterklaas niet meer leeft, is een ander verhaal. Maar bestaan heeft hij zeker. Het is toch prachtig, als je kinderen kunt wijsmaken dat er een man bestaat, die het beste met je voor heeft en dat, als je lief bent, je op 5 december een geschenk van hem krijgt. Wat is er mis mee, als je kinderen het idee geeft, dat er ergens op de wereld (in Spanje, om precies te zijn) een man leeft, die het beste met je voor heeft? In feite zijn we allemaal door onze ouders voorgelogen dat Sinterklaas bestaat en kwamen we er op 6- of 7-jarige leeftijd achter, dat dat helemaal niet waar is. Maar wat hebben we die 7 jaar lang genoten van dat idee. Als kleine jongen liep is 's avonds laat de straat op en keek naar de daken, om te kijken of ik Sinterklaas kon ontdekken. Ik kon me niet voorstellen dat de daken zo'n zwaar paard konden houden. Ook kon ik me niet voorstellen wat voor immense logistieke operatie het moest zijn, om 7 miljoen huishoudens in één avond van pakjes te voorzien. Overal moest Sinterklaas zakken voor de deur zetten of pakjes door de schoorsteen werpen. Hoe kreeg zo'n stokoude kerel dat voor elkaar? En die Zwarte Piet moest wel verdomd lening zijn, om door de schoorsteenpijp naar beneden te zakken om mij een cadeautje te geven. Daarna moest hij weer omhoog klauteren, om dat bij het volgende huis weer te doen. Was dat paard niet ongelofelijk moe aan het eind van zo'n avond? Ik deed nog maar een extra worteltje in mijn schoen, die ik voor de open haard zette. Het is toch alleen maar prachtig, dat je als kleine jongen zó op los fantaseert over de werkzaamheden van Sinterklaas? Daar hoeft een kind toch geen traumatische ervaringen aan over te houden?

Op 6 december, als Sinterklaas zijn hielen nog niet heeft gelicht, begint de detailhandel zich op de Kerstman te richten. Alsof Sinterklaas er nooit is geweest. Dan komen ieder jaar weer dezelfde liedjes op de radio voorbij: 'Last Christmas' van WHAM, 'All I want for Christmas' van Miriah Carrey, 'I am Dreaming of a White Christmas' van Bing Crosby of 'It's the most wonderful time of the year' van Andy Williams. Nou, voor mij is het niet 'the most wunderful time of the year'; ik vind Kerstmis verschrikkelijk. Kerstmis is voor mij verplicht gezellig doen. Familie en vrienden die je anders nooit ziet, ben je verplicht te zien met Kerstmis. Het hele jaar vecht je elkaar de tent uit; met Kerstmis is het even twee dagen tijd voor verzoening en vreet je je buik drie keer vol. Daarna stop je elkaar vol met cadeaus die je eigenlijk niet wilt hebben en daarna vecht je elkaar de tent weer uit. Kerstmis is vooral big business voor de detailhandel en doorgaans is de Kerstman goed voor de economie. Het zijn vooral vrolijke feestdagen voor het bedrijfsleven. Bedrijven geven kerstpakketten aan bevriende relaties en personeel. En er zit zelden of nooit wat in, wat je echt kunt gebruiken. Het bestellen van deze kerstpakketten begint al, als de zon nog hoog aan de hemel staat en iedereen aan het strand ligt te bakken. De essentie van het kerstverhaal is helemaal weg. Er is geen mens die stilstaat bij de Kerstgedachte, namelijk de geboorte van de kindje Jezus. De drie Wijzen uit het Oosten… U kent het verhaal hopelijk wel. De Kerstman woont in Finland, wordt de Amerikaanse kindertjes wijsgemaakt. In Lapland, om precies te zijn. Geen kinderpsycholoog die dat verhaal in twijfel trekt. Terwijl de Kerstman juist wel een verzinsel is, van Nederlandse emigranten die naar Amerika verhuisden en daar het Sinterklaasfeest misten. Nee, er wordt lustig op los gekocht en gevreten. Waar je van Sinterklaas nog een ouderwetse chocoladeletter krijgt, is Kerstmis verworden tot een vreetfestijn, die zijn weerga niet kent. Op de radio en televisie wordt er lustig in het Amerikaans op los gekoeterwaald... Want tussen 6 december en 1 januari schijnt niemand in Nederland nog een fatsoenlijk woord Nederlands over de lippen te kunnen krijgen. Vooral het bedrijfsleven kan er dan wat van. Ik schakel vaak over van radiostation, omdat ik denk dat ik dan ineens naar een Amerikaans radiostation luister. Op de televisie komen ineens allerlei Amerikaanse reclames voorbij. De oer-Hollandse stamppot heeft plaatsgemaakt voor de plastic hamburgercultuur uit Amerika. Kerstmis is zó gemaakt. Bah! Gek genoeg heb ik me als kleine jongen nooit afgevraagd, hoe de logistieke operatie van de Kerstman in elkaar steekt.

Als Sinterklaas de degens moet kruisen met de Kerstman, komen bij mij de volgende zaken op: 1) Sinterklaas is leuk. De Kerstman is gemaakt-leuk. 2) Sinterklaas heeft echt bestaan in de vorm van de bisschop uit Myra, Turkije. De Kerstman is verzonnen door Nederlandse emigranten die naar Amerika verhuisden en Sinterklaas misten. 3) Sinterklaas is december; ijskoud en stamppot met spekjes. De Kerstman is volgevreten dikke en vooral luie mensen die alleen maar in hamburgertaal kunnen denken. Als ze al kunnen denken. 4) Sinterklaas is oer-Hollandse gezelligheid. De Kerstman is gemaakt van slecht Amerikaans plastic. 5) Sinterklaas komt uit Turkije en spreekt perfect Nederlands (dat mag ook wel, na een inburgeringscursus van 1.700 jaar); de Kerstman koeterwaalt iets in een taal dat voor Engels door moet gaan (echt ingeburgerd is deze Finse meneer nog niet; volgens de principes van Geert Wilders moet hij dan de grens over worden gezet). 6) Sinterklaas is een feest ter nagedachtenis van een bestaand persoon; de Kerstman is een compleet verzinsel die in niets doet denken aan de geboorte van het kindje Jezus. 7) De cadeautjes van de Sint zijn altijd leuk en je hebt er altijd wel wat aan. De kerstpakketten zijn altijd saai en nooit functioneel.

Kortom: Sinterklaas is gewoon leuk. Einde discussie.

Voor mij is er na 35 jaar dus nog steeds één winnaar die uit deze titanenstrijd naar voren kan komen; de stokoude goedheiligman uit Spanje. Het Nederlandse bedrijfsleven zal dat niet met mij eens zijn. Maar goed, daar is Nederland (nog steeds) een democratie voor.

MERRY CHRISTMAS!

maandag 14 december 2009

Socialisme heeft zijn langste tijd gehad

De hele wereld vergadert op dit moment in de Deense hoofdstad Kopenhagen over het wereldklimaat in de toekomst. Pessimisten roepen dat het einde der tijden snel aanbreekt, als er nu geen goed akkoord uit rolt. Optimisten roepen dat er niets aan de hand is en dat het klimaat het enige wapen is, dat het socialisme nog een beetje overeind houdt. Groen is links en links staat gelijk aan fout. De wereld is het socialisme beu. Het socialisme heeft zijn langste tijd gehad.

Dat de wereld het socialisme beu is, blijkt wel uit de steeds harder en individualistischer worden van deze maatschappij. Was het echte socialisme nog schouder aan schouder op de barricades; tegenwoordig sluit iedereen zich op in zijn eigen territorium en daar mag niemand aan komen. Geen overheid die zijn onderdanen aan het verstand krijgt, dan consuminderen eigenlijk heel goed is en dat je er zelfs geld mee kunt verdienen. Agressiviteit is aan de orde van de dag. Mensen voelen zich bedreigd als de overheid iets van ze vraagt. Ze willen niets meer geven. Alleen maar nemen. Ze hebben de afgelopen tien, twintig jaar al zoveel gegeven. En 'hun belastinggeld gaat toch alleen maar naar die buitenlanders'. Je weet wet, 'die lui die 'onze baantjes komen wegpikken' en de hele dag thuis zitten en niets doen. Behalve op vrijdagmiddag, dan gaan ze naar de moskee'. Het wederzijds respect is tegenwoordig ver te zoeken. Het is niet meer 'iedereen telt mee', zoals de PvdA ons zo graag wil doen geloven. Het is 'wij' tegen 'zij'. Vrijheid van meningsuiting geldt alleen nog maar voor één groep. Krijgt die groep van repliek gediend, dan geldt de vrijheid van meningsuiting in eens niet meer voor die tegenpartij. Nee, het is 'luisteren en anders opdonderen'.

Deze ontwikkeling baart mij ernstig zorgen. Als ik hoor dat het leefklimaat waarin we met z'n allen een plaats moeten vinden, ernstig wordt bedreigd door de schaarste aan natuurlijke mineralen en grondstoffen, maak ik me zorgen. Als ik hoor dat er een oorlog uitbreekt, omdat een land per se olie nodig heeft, maak ik me zorgen. Als ik zie, dat het ijs op de noord- en zuidpolen smelt, maak ik me zorgen. Als ik zie, dat er bijna geen plekje meer is in Nederland, waar je nog even rustig kunt wandelen, maak ik me zorgen. Als ik zie, dat er bijna geen dieren mee in zee kunnen leven, omdat de zee te smerig is, maak ik me zorgen.

Niets van dit alles, roepen de partijen op rechts. Het is altijd al zo geweest. Het klimaat is al eeuwen aan het veranderen en dat zal nog wel even doorgaan. Er is niets aan de hand. Men verwijst naar nieuwsberichten dat hackers erin zijn geslaagd, om de e-mails van klimaatdeskundigen te kraken. In die e-mails zou worden aangetoond dat het allemaal wel meevalt, met dat klimaat. De mails zijn echter nooit wereldkundig gemaakt. Niemand heeft de 'valse' statistieken gezien. Maar het nieuws alleen al, dat het allemaal helemaal niet zo erg is gesteld met het milieu, als wordt beweerd, is voor rechtse partijen genoeg aanleiding om het hele klimaatverhaal in twijfel te trekken. Dat de wereld naar de kloten gaat, is links geleuter. Het is werk van 'de Groene Khmer' (verwijzend naar de Vietnamese Rode Khmer, die in de jaren 70 miljoenen doden maakte). Terwijl er niet alleen cijfers en statistieken zijn, maar zichtbare voorbeelden. De zeespiegel die stijgt, dieren die met uitsterven worden bedreigd. Olie die opraakt. Miljoenen mensen die dagelijks omkomen van de honger omdat ze niks te eten hebben. En die mensen wonen niet alleen in Afrika, maar ook gewoon in de Westerse landen. Niet luisteren naar dat linkse gereutel, roepen de rechtse partijen. Lekker door blijven rossen in je auto's. We leggen nog een snelweg aan. En we bouwen er nog een industrieterrein bij.

'Het zijn communisten, die socialisten. Ze hebben de wereld niet verbeterd, maar alleen maar slechter gemaakt. Ze hebben die Moslims in ons leven laten binnendringen en van onze verworvenheden gebruik laten maken. En nu vallen ze ons van binnenuit aan. En dat is de schuld van de socialisten'. Alleen al hierom keren mensen zich af van wat ooit het echte socialisme was. Ze zijn bang om in hun eer en leefomgeving te worden aangetast. Bang, dat hun zuurverdiende centen worden gebruikt, om tegen ze te gebruiken. Ze worden bang gemaakt door rechts en op die angst drijft het rechts extremisme het socialisme het strijdtoneel af. Mensen ballen de vuisten en nemen de wapens op, om mensen die anders zijn dan zij, te verjagen. Alleen daarvoor krijg je de gemiddelde burger nog warm. In de tegenwoordige maatschappij moet je hetzelfde denken als de grote massa. Alle neuzen moeten dezelfde kant op. Iedereen moet dezelfde kleding dragen, dezelfde auto rijden en in hetzelfde huis wonen. Je hele leven moet er hetzelfde uit zien, als dat van de grote massa; Huisje, boompje, Opel Asta, beestje. Kies je ergens anders voor, dan ben je links en links staat gelijk aan fout. En om dat te bereiken, zijn mensen zelfs in staat om een dictatoriaal regime te accepteren. Een regime, dat mensen met allerlei regels en wetten in bedwang houdt. Zolang je meedoet in de grote massa, zal jou niets overkomen. Maar kies je ergens anders voor, dan val je buiten de boot.

Dat extremisme fout is, is geen geheim. Waar dat extremisme ook vandaan komt; links of rechts.

De enige kans voor het socialisme om het rechts extremisme te overleven is aan te tonen dat de maatschappij die zijn voorstaan, dictatoriaal is en niet is, wat we met z'n allen moeten willen. Dat de keuzevrijheid zeer beperkt wordt, als rechts-extremisten hun kans krijgen. Dat de vrijheid van meningsuiting wordt ingeperkt, als we niet als vanouds schouder aan schouder de barricades opgaan. Dat de verschrikkingen uit de Tweede Wereldoorlog worden herhaald, zo gauw extreem rechts zijn zin krijgt. Hoewel de excessen uit de Tweede Wereldoorlog nog steeds niet tot de verbeelding spreken, ondanks de talloze films en documentaires die er de afgelopen decennia over zijn gemaakt. In die tijd was het ook 'wij' tegen 'zij'. Oproepen tot wederzijds respect moet niet meer op de Balkenende-wijze, die een beetje kolderiek en met gegniffel werd ontvangen. Hoewel Balkenende gelijk had met zijn oproep tot wederzijds respect, nam niemand die handschoen op. De oproep van Balkenende is inmiddels verstomd in het geschreeuw van rechts extremisten.

Als het socialisme niet keihard terug slaat naar het rechts extremisme van mensen als Geert Wilders, is het einde van het socialisme in zicht.

woensdag 9 december 2009

Alle aapjes schieten met banaantjes

Afgelopen zomer werd er een feestje georganiseerd in Rotterdam. Dat is niets vreemd, want Rotterdam presenteert zich graag als evenementenstad van Nederland. Er worden jaarlijks zo'n 1.700 grote feesten georganiseerd (dat aantal hoor ik vandaag ook voor het eerst op het NOS Journaal), uiteenlopend van simpele bijeenkomsten tot hele dansfestijnen. Zo af en toe komt er wat wit poeder bij kijken, maar zo af en toe wordt het een knalfuif.

Zo ook op de bewuste avond in Hoek van Holland, onder de rook van de evenementenstad van Nederland. Maar vanwege het poeder, wat pilletjes en wat alcohol lieten een paar idioten zich de vrije loop en verstoorden het evenement. Omdat het vooraf bekend was, dat deze idioten de orde mogelijk zouden kunnen gaan verstoren, werd politie in burger ingezet, die patrouilleerde op het feest. De idioten herkenden de politie in burger en begon zich dreigend op te stellen naar die agenten. De agenten voelde zich bedreigd en vreesden voor hun leven. Na herhaalde oproepen te stoppen, trokken ze hun pistool. Toen dat niet bleek te helpen, losten ze een waarschuwingsschot. De idioten waren zó onder invloed van alcohol en drugs, dat ze ook daarop niet reageerden. Het was niet één idioot, ... Het waren er wel honderden. Daarna schoot de politie gericht. Één idioot werd hierbij gedood. De anderen bleven roepen:"Rotterdam hooligans!"

Na het incident werden de bedreigde agenten in staat van beschuldiging gesteld. De rechtbank moet eraan te pas komen om te bepalen dat de agenten uit noodweer hadden geschoten; hun leven stond op het spel. Daarna werd er een diepgravend onderzoek gestart en nu de resultaten bekend zijn, wil heel Nederland dat de politietop, de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders aftreedt. De politie steekt de hand in eigen boezem en haalt naar aanleiding van het incident de bezem door het personeelsbestand. Je vraagt je af waarom. Zoals zo vaak bij populistische uitspraken, verzucht ook hier weer de voltallige politietop, de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders weer onder de argeloze wil van de bevolking. Omdat niemand aftreedt, roepen populisten zelfs al dat Rotterdam een bananenrepubliek is geworden.

Als we na ieder incident in een stad of dorp het aftreden gaan eisen van de volledige politietop, de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders, dan wordt het pas een bananenrepubliek. Dan krijgen we in Nederland Italiaanse toestanden; daar wordt een bestuurder de deur gewezen, zo gauw er ook maar iets verkeerd gaat. En zie het resultaat: Italië is een totaal onbestuurbaar land, waar het recht van de sterksten geldt. En de sterksten zijn de mensen met het meeste geld en de meeste wapens: de maffia.

Als we dat in Nederland ook willen, dan moeten we vooral gehoor geven aan de oproep van de populisten. Populisten, zoals meneer Pastors, die hun oor te luisteren leggen bij de bevolking. Wat de bevolking vandaag vindt, vinden zij ook. Hoe irreëel en onuitvoerbaar de ideeën van de mensen ook zijn. Maar het doen van populistische uitspraken levert stemmen op en daarmee geld en macht. Eigenlijk zijn populisten als dhr. Pastors ook net mensen. Maar het aftreden eisen van iedereen die ook maar iets verkeerds heeft gedaan, gaat echt te ver. Als het voltallige stadsbestuur aftreedt, na elke gemaakte fout, kan Rotterdam alleen al elke jaar 1.700 keer naar de stembus. Ook ruiken oppositiepartijen dan natuurlijk lont. Het is heel simpel: je gaat niet met elkaar in discussie op het stadhuis, maar je stuurt een stel hooligans naar een feestje om daar rotzooi te trappen. Vervolgens eis je als oppositie dat het voltallige stadsbestuur aftreedt en dat gebeurt, onder druk van de publieke opinie. Je krijgt zo een onbestuurbare stad. Het wordt een bananenrepubliek, om het maar even populair te zeggen. Dhr. Pastors en de zijnen zijn blijkbaar vergeten dat de fout niet bij de politie ligt, maar bij de idioten die onder druk van drank, drugs en pillen de orde menen te verstoren. Niet normaal een feestje kunnen vieren, zonder dat de hun mede-feestgangers de hersenen in rammen of iemand anders het leven zuur menen te maken. In deze kwestie moet niet de politie worden aangepakt, maar de volslagen idioten die het feest kwamen verstoren. Want wie garandeert er, dat er niets meer gaat gebeuren in evenementenstad Rotterdam, als de voltallige politietop, de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders aftreedt? Zijn alle problemen uit de wereld, als iedere keer maar weer bestuurders aftreden? Moeten bestuurders niet eens die Feyenoord-fans aan gaan pakken? Voor zover je van Feyenoord-fans mag spreken. Feyenoord... de club met de grootste supportsschare van Nederland. Hoe slecht het ook gaat met die club, het stadion De Kuip zich altijd bomvol met echte supporters. En als PSV'er heb ik daar echt bewondering voor. In Eindhoven kunnen we daar nog een puntje aan zuigen. Maar ik ben er vast van overtuigd dat het degelijke Feyenoord niet met tuig geassocieerd wil worden, dat herrie schopt op feesten zoals in Hoek van Holland. En ergens kan ik me dat ook wel voorstellen.