Pagina's

zaterdag 19 december 2009

Sinterklaas kruist de degens met de Kerstman

Sinterklaas, ... wie kent 'm niet? Sinterklaas, Sinterklaas en natuurlijk Zwarte Piet! Sinterklaas was oorspronkelijk de bisschop van het plaatsje Myra in Turkije, die zich bekommerde om de allerarmsten. De bisschop zorgde in tijden van tegenspoed dat de allerarmsten toch nog was te eten hadden. De armsten vonden dat een geschenk van God en zo ontstond Sinterklaas. In de 19de eeuw werd het pas een kinderfeest en dat is het nu nog. Dat ik niet met mijn eieren na Pasen kom, zal ik u uitleggen. Ik vind Sinterklaas een oer-Hollands gezelligheidsfeest. Beter dan die nagemaakte Amerikaanse troep die Kerstman heet.

Woest kan ik me maken, als ik hoor en/of lees dat er weer een psycholoog pleit voor het afschaffen van Sinterklaas. Sinterklaas is uit de tijd. Sinterklaas heeft nooit bestaan en dat zou kinderen op latere leeftijd trauma's kunnen geven. Sinterklaas komt wel aan, maar vertrekt niet. Sinterklaas' hulpje, Zwarte Piet, kan discriminerend over komen bij zwarte kinderen. En dan last, but not least, is Sinterklaas een katholiek en moeten we denken aan de Joodse kinderen en kinderen die een ander geloof aanhangen. Kinderpsychologen pleiten ervoor om kinderen hun eigen cadeautjes te laten verpakken en open maken. Vooral bij autistische kinderen zou dit erg helpen. Waarom hebben die kinderpsychologen eigenlijk stemrecht? Waarom krijgen die pseudo-deskundigen ieder jaar weer zendtijd op de televisie en radio? Waarom wordt er aandacht aan deze mensen geschonken? Zijn die psychologen helemaal door het dolle heen en weten ze het ook niet meer, hoe ze voor zichzelf zoveel mogelijk media-aandacht moeten genereren? Waarom zijn die lui toch ieder jaar weer in staat om een kinderfeestje te verpesten?

Dat Sinterklaas niet heeft bestaan, is op zich al een leugen. Sinterklaas heeft wel degelijk bestaan, in de gedaante van deze bisschop van Myra. Dat Sinterklaas niet meer leeft, is een ander verhaal. Maar bestaan heeft hij zeker. Het is toch prachtig, als je kinderen kunt wijsmaken dat er een man bestaat, die het beste met je voor heeft en dat, als je lief bent, je op 5 december een geschenk van hem krijgt. Wat is er mis mee, als je kinderen het idee geeft, dat er ergens op de wereld (in Spanje, om precies te zijn) een man leeft, die het beste met je voor heeft? In feite zijn we allemaal door onze ouders voorgelogen dat Sinterklaas bestaat en kwamen we er op 6- of 7-jarige leeftijd achter, dat dat helemaal niet waar is. Maar wat hebben we die 7 jaar lang genoten van dat idee. Als kleine jongen liep is 's avonds laat de straat op en keek naar de daken, om te kijken of ik Sinterklaas kon ontdekken. Ik kon me niet voorstellen dat de daken zo'n zwaar paard konden houden. Ook kon ik me niet voorstellen wat voor immense logistieke operatie het moest zijn, om 7 miljoen huishoudens in één avond van pakjes te voorzien. Overal moest Sinterklaas zakken voor de deur zetten of pakjes door de schoorsteen werpen. Hoe kreeg zo'n stokoude kerel dat voor elkaar? En die Zwarte Piet moest wel verdomd lening zijn, om door de schoorsteenpijp naar beneden te zakken om mij een cadeautje te geven. Daarna moest hij weer omhoog klauteren, om dat bij het volgende huis weer te doen. Was dat paard niet ongelofelijk moe aan het eind van zo'n avond? Ik deed nog maar een extra worteltje in mijn schoen, die ik voor de open haard zette. Het is toch alleen maar prachtig, dat je als kleine jongen zó op los fantaseert over de werkzaamheden van Sinterklaas? Daar hoeft een kind toch geen traumatische ervaringen aan over te houden?

Op 6 december, als Sinterklaas zijn hielen nog niet heeft gelicht, begint de detailhandel zich op de Kerstman te richten. Alsof Sinterklaas er nooit is geweest. Dan komen ieder jaar weer dezelfde liedjes op de radio voorbij: 'Last Christmas' van WHAM, 'All I want for Christmas' van Miriah Carrey, 'I am Dreaming of a White Christmas' van Bing Crosby of 'It's the most wonderful time of the year' van Andy Williams. Nou, voor mij is het niet 'the most wunderful time of the year'; ik vind Kerstmis verschrikkelijk. Kerstmis is voor mij verplicht gezellig doen. Familie en vrienden die je anders nooit ziet, ben je verplicht te zien met Kerstmis. Het hele jaar vecht je elkaar de tent uit; met Kerstmis is het even twee dagen tijd voor verzoening en vreet je je buik drie keer vol. Daarna stop je elkaar vol met cadeaus die je eigenlijk niet wilt hebben en daarna vecht je elkaar de tent weer uit. Kerstmis is vooral big business voor de detailhandel en doorgaans is de Kerstman goed voor de economie. Het zijn vooral vrolijke feestdagen voor het bedrijfsleven. Bedrijven geven kerstpakketten aan bevriende relaties en personeel. En er zit zelden of nooit wat in, wat je echt kunt gebruiken. Het bestellen van deze kerstpakketten begint al, als de zon nog hoog aan de hemel staat en iedereen aan het strand ligt te bakken. De essentie van het kerstverhaal is helemaal weg. Er is geen mens die stilstaat bij de Kerstgedachte, namelijk de geboorte van de kindje Jezus. De drie Wijzen uit het Oosten… U kent het verhaal hopelijk wel. De Kerstman woont in Finland, wordt de Amerikaanse kindertjes wijsgemaakt. In Lapland, om precies te zijn. Geen kinderpsycholoog die dat verhaal in twijfel trekt. Terwijl de Kerstman juist wel een verzinsel is, van Nederlandse emigranten die naar Amerika verhuisden en daar het Sinterklaasfeest misten. Nee, er wordt lustig op los gekocht en gevreten. Waar je van Sinterklaas nog een ouderwetse chocoladeletter krijgt, is Kerstmis verworden tot een vreetfestijn, die zijn weerga niet kent. Op de radio en televisie wordt er lustig in het Amerikaans op los gekoeterwaald... Want tussen 6 december en 1 januari schijnt niemand in Nederland nog een fatsoenlijk woord Nederlands over de lippen te kunnen krijgen. Vooral het bedrijfsleven kan er dan wat van. Ik schakel vaak over van radiostation, omdat ik denk dat ik dan ineens naar een Amerikaans radiostation luister. Op de televisie komen ineens allerlei Amerikaanse reclames voorbij. De oer-Hollandse stamppot heeft plaatsgemaakt voor de plastic hamburgercultuur uit Amerika. Kerstmis is zó gemaakt. Bah! Gek genoeg heb ik me als kleine jongen nooit afgevraagd, hoe de logistieke operatie van de Kerstman in elkaar steekt.

Als Sinterklaas de degens moet kruisen met de Kerstman, komen bij mij de volgende zaken op: 1) Sinterklaas is leuk. De Kerstman is gemaakt-leuk. 2) Sinterklaas heeft echt bestaan in de vorm van de bisschop uit Myra, Turkije. De Kerstman is verzonnen door Nederlandse emigranten die naar Amerika verhuisden en Sinterklaas misten. 3) Sinterklaas is december; ijskoud en stamppot met spekjes. De Kerstman is volgevreten dikke en vooral luie mensen die alleen maar in hamburgertaal kunnen denken. Als ze al kunnen denken. 4) Sinterklaas is oer-Hollandse gezelligheid. De Kerstman is gemaakt van slecht Amerikaans plastic. 5) Sinterklaas komt uit Turkije en spreekt perfect Nederlands (dat mag ook wel, na een inburgeringscursus van 1.700 jaar); de Kerstman koeterwaalt iets in een taal dat voor Engels door moet gaan (echt ingeburgerd is deze Finse meneer nog niet; volgens de principes van Geert Wilders moet hij dan de grens over worden gezet). 6) Sinterklaas is een feest ter nagedachtenis van een bestaand persoon; de Kerstman is een compleet verzinsel die in niets doet denken aan de geboorte van het kindje Jezus. 7) De cadeautjes van de Sint zijn altijd leuk en je hebt er altijd wel wat aan. De kerstpakketten zijn altijd saai en nooit functioneel.

Kortom: Sinterklaas is gewoon leuk. Einde discussie.

Voor mij is er na 35 jaar dus nog steeds één winnaar die uit deze titanenstrijd naar voren kan komen; de stokoude goedheiligman uit Spanje. Het Nederlandse bedrijfsleven zal dat niet met mij eens zijn. Maar goed, daar is Nederland (nog steeds) een democratie voor.

MERRY CHRISTMAS!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten