Het gedrag van de pastoors en bisschoppen om homo's en lesbo's uit te sluiten van deelname aan de Katholieke Kerk is bespottelijk. De Kerk wil geen hosti's ("het lichaam van Jezus Christus") uitdelen aan homo's en lesbo's omdat ze vindt dat het huwelijk iets is tussen man en vrouw. Dat is regelrechte discriminatie. De pastoors en bisschoppen die dit hebben bedacht, kunnen hiervoor worden aangeklaagd en een boete krijgen. Bij het niet betalen van die boete, kunnen ze de cel in draaien. Maar blijkbaar hebben pastoors en bisschoppen in Nederland een soort heiligenstatus. Zij kunnen doen en laten wat ze willen, zonder dat ze daar verantwoording over hoeven af te leggen. Tegelijkertijd volgt de Katholieke Kerk de trend van het moment: geen eenheidsworst? Dan hoor je er niet meer bij!
Als de Katholieke Kerk zich afvraagt, waarom de kerk zo massaal leeg loopt, dat heeft ze waarschijnlijk het antwoord al gevonden: ze zijn te oubollig bezig. Dat weet ze ook wel, maar veranderingen kosten tijd en mogen niet worden doorgevoerd, zonder de toestemming van de Paus in Rome. En die peinst er niet over om iedereen gelijkwaardig te behandelen. Als je anders ben dan de rest, hoor je er gewoon niet bij. Is dát de boodschap die Jezus Christus 2.000 jaar geleden kwam brengen? Staat daar iets over in het Oude Testament? En ik maar denken dat de Heer er was, voor ons allemaal. Die boodschap wordt toch ieder jaar met Kerstmis uitgedragen, tussen alle Amerikaanse commerciële rommel door. Blijkbaar heeft God niet het allerbeste met ons allemaal voor: Zeker niet met diegenen, die niet in de pas lopen met de rest.
Het is de laatste jaren gemeengoed geworden in Nederland om elkaar maar zwart te maken en uit te sluiten van deelname aan de maatschappij. Het begon bij Pim Fortuyn, die mensen die niet aan het ideaalbeeld voldeden, het land uit wilde zetten. Geert Wilders ging daar nog even een stapje verder mee: Antillianen, Surinamers maar vooral Moslims in het algemeen en Marokkanen in het bijzonder, ... Ze moesten zich allemaal maar aanpassen en anders hoor je er niet meer bij. Aanpassen wil over het algemeen zeggen: Man, vrouw, getrouwd, twee kindjes (jongen en een meisje), wonend in een rijtjeshuis met spaarhypotheek, Opel Astra voor de deur en met sleurhut ieder jaar naar dezelfde camping in Frankrijk. Man is midden dertig en heeft een fantastische baan als manager bij een groot bedrijf, waar hij meeting na meeting bijwoont. Vrouw is ook midden dertig zit thuis en past op de beeldschone kindjes van 12 en 15. Ze is lief voor haar man en maakt voor haar hele gezin iedere avond trouw het eten. De kindjes doen het goed op school; hij wordt profvoetballer en zij zit op hockey en gaat studeren. Ze kijken samen naar RTL4 en luisteren trouw naar SkyRadio. Ze lezen De Telegraaf en bemoeien zich verder niet met politiek of de toestand in de wereld. Dat is allemaal te moeilijk. Ze hebben veel vrienden. Vooral veel vrienden. Vrienden, die net zo zijn als zij. Maar bovenal; ze lopen allemaal in het gelid. Geen misstappen... geen stappen over ongebaande wegen. Kortom: één grote DSB-reclame.
Het is een totaal achterhaald beeld, maar het is hét ideaalbeeld van de gemiddelde Nederlander. Het is een beeld uit de jaren zestig en zeventig, dat vrijwel door iedereen in die tijd werd verafschuwd. Destijds was het beeld van de eenheidsworst een schrikbeeld. En dat bleef het dertig jaar lang. Maar nu de kinderen geboren in de jaren zestig en zeventig volwassen zijn en zelf kindjes hebben, keert datzelfde schrikbeeld weer terug. De vrijheid is totaal verdwenen. Het erge is, dat mensen die zichzelf willen zijn, volledig worden buiten gesloten. Precies het omgekeerde van waar in de jaren zestig en zeventig zoveel mensen voor hebben gestreden en een strijd waarbij zelfs doden en gewonden zijn gevallen.
Het acceptatieniveau van de gemiddelde Nederlander is de laatste jaren tot ver onder het zeeniveau gedaald. "We dreigen je gewoon dood te maken als je het niet met ons eens bent", zo is de nieuwe debatvorm in Nederland. Wederzijds respect is ver te zoeken. Je mag vandaag de dag in Nederland niet meer zijn wie je wilt zijn. Dat geldt voor homo's en lesbo's, maar zeker ook voor Moslims. "Aanpassen of wegwezen" luidt over het algemeen het devies. Je bent haast verplicht een eenheidsworst te zijn, anders spuwt de maatschappij je gewoon uit. Dat is niet alleen walgelijk, het is bespottelijk en tegelijkertijd discriminerend en bijzonder asociaal. Nederland maakt in het buitenland graag de sier met de immense tolerantie die we hier voor elkaar hebben. Maar in werkelijkheid gunnen we elkaar het licht niet in de ogen. En daar krijg ik ondertussen braakneigingen van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten