Wat een geweldige tijd is dit voor uw Opinie Paultje. Niet alleen omdat het buiten schitterend mooi weer is - dat betalen de weergoden weer terug met een zomer vol regenbuien –, maar ook omdat de PVV stevig aan het blunderen is. Dat is ook merkbaar in de peilingen; de anti-Islambeweging verliest steeds meer terrein aan de VVD. En om eerlijk te zijn, is het veel beter zaken doen met de VVD, dan met de partij met oogkleppen op; de PVV. De partij die had beloofd 3.000 man extra politieagenten in te zetten (het in het rechtse kamp veel gehoorde ‘meer blauw op straat’) en 5.000 mensen extra zorgpersoneel aan te nemen (meer handen aan het bed), het kwartje van Kok terug zou brengen naar de burger, komt al na één jaar mee regeren bedrogen uit. Het Kwartje van Kok is meer dan 10 jaar en 5 rechtse kabinetten nog steeds niet terug bij de burger (zal ook nooit gebeuren, want is een lekker extraatje voor de schatkist) en in de plaats van 5.000 extra politieagenten aan te nemen, worden er 10.000 (gedwongen) de laat uit gestuurd. Het aantal handen aan het bed gaat van 3.000 naar nul en ook weet Gerd Wilders… sorry… eh… Gerd Leers zich nog steeds geen raad met het allochtonenbeleid. Daar, waar de PVV liefst morgen alle Moslims de grens over zou willen zetten en Nederland terug wil geven aan de Nederlanders, is er tot nu toe nog geen Moslim het land uit gezet.
En als klap op de vuurpijl riep PVV’er Richard Mos (u weet wel, die man met die iets te losse handjes) deze week, dat Nederland de Olympische Spelen voor Geestelijk Gehandicapten binnen moet halen. Wat bezielt die man? Kan dan de aanhang van de PVV ook eens in beweging komen? Wil meneer Mos ook eens iets doen voor zijn achterban? Immers, er zijn 1,5 miljoen laaggeletterden in Nederland en tijdens de laatste Tweede Kamerverkiezingen stemden 1,5 miljoen mensen op de PVV. Zou er een causaal verband zijn? Gaat de PVV nu met rechts geld, linkse hobby’s financieren? Sociale zaken zijn toch voor verschrikkelijke linkse afdelingen als PvdA, GroenLinks en SP? Waarom deze Spelen organiseren? Is de PVV bang om zelf buiten te prijzen te vallen?
De PVV: Dat was die partij, die deze week ook het plan lanceerde om de koningin uit te schakelen tijdens regeringsformaties. De koningin had tijdens het formatieproces namelijk aangestuurd op een Paars Plus kabinet met PvdA, GroenLinks, D’66 en VVD. Een bij voorbaat kansloze missie, maar de PVV is daar nog steeds erg verbouwereerd over. De koningin sympathiseert met de PvdA en iedereen die dat doet, moet monddood worden gemaakt en het liefst worden verbannen naar Noord-Korea. De koningin mag alleen nog maar lintjes doorknippen en verder haar mond houden over politiek.
De PVV: dat is niet alleen de Partij voor de Veroordeelden (liefst negen PVV-kamerleden kwamen eind 2010 in het nieuws, omdat ze een veroordeling met geweldsincidenten aan hun broek hadden), maar ook de Partij van het Verraad. Openbaar Vervoer aanbesteden in Amsterdam, Den Haag, Rotterdam en Utrecht. Dat is goed voor de marktwerking. Het marktgerichte denken is er in Nederland ingesleten en hoewel iedereen talloze voorbeelden op kan noemen, waaruit duidelijk en helder naar voren komt, dat marktwerking alleen maar slechter is voor de voormalige nutsbedrijven, blijft Nederland ervan overtuigd, om hele land maar over te geven aan de marktwerking. Het begon met de telecom en spoorwegen, daarna de zorg, toen de energie en als het aan de VVD ligt, volgen de autosnelwegen en het gevangeniswezen zeer binnenkort. Ondertussen vliegen er bij Defensie 10.000 mensen uit en bij KPN nog eens 5.000 mensen. Het kleine beetje noodzakelijke maakindustrie wat we nog hebben in Nederland, wordt door de VVD zo gewenste marktwerking verkwanseld aan Amerikanen, Duitsers, Fransen en Zweden en Nederland blijft met lege handen achter.
De PVV: een partij, die verre van democratisch is en ook niet echt democratisch aan de macht is gekomen. De anti-Islambeweging doet naar de buitenwereld net, alsof ze deze supperrechtse regering alleen gedoogt. Maar ondertussen hangen de ministers Opstelten en Leers als marionettenpoppen aan de nylon draadjes van meneer Wilders en mevrouw Agema. Als burgemeesters waren Opstelten en Leers keien in hun vak. Bewonderenswaardige bestuurders waren het. Als ministers bakken ze er nog bijzonder weinig van, omdat ze onder strenge regie van dictator Wilders staan. Niet Mark Rutte is minister-president, maar Geert Wilders. Rutte doet namelijk bij elke toespraak zijn uiterste best, om geen uitspraken te doen, die Wilders tegen de borst stuiten. Want dan verliest Rutte zijn ondemocratische gedoogsteun en daarmee elke steun voor deze ondemocratische regering. Nederland wilde dit kabinet eigenlijk helemaal niet; het strafte het CDA keihard af tijdens de Tweede Kamerverkiezingen. Daarna tijdens de Eerste Kamerverkiezngen nog een keer en nog steeds staat het CDA historisch laag in de peilingen. Als er nu nieuwe verkiezingen zouden worden gehouden, dan zouden de Christendemocraten (wat heet, 'democraten') nog maar 15 zetels over houden, van de 22 die ze er nu hebben. Nederland was en is CDA-moe; CDA-beu! Maar toch doet het CDA mee. Tel daarbij op, dat het een minderheidsregering is, dan kun je niet anders concluderen dat dit een ondemocratisch gekozen regering is, die Nederland helemaal niet wil. En ondertussen slaat de oppositie onder leiding van de niet echt heel sterke Job Cohen nog geen deuk in een pakje boter.
De PVV: Ooit de partij die tegen alles was, wat links of Moslim (of beiden) was. De PVV was ooit de partij, die tegen Europa was, omdat het teveel allochtonen uit niet-Westerse landen naar Nederland zou trekken. En juist in Europa behaalden ze hun grootste succes tot nu toe. De PVV, de partij die fel voorstander is van het verbranden van de Koran en alleen al daarom de loftrompet afstak voor de Amerikaanse dominee Terri Jones, die tijdens een showproces de Koran schuldig achtte aan misdaden tegen de menselijkheid en het heilige boek daarom veroordeelde tot rituele verbranding. Het showproces werd gefilmd en op internet geplaatst. Zelfs de Amerikaanse regering had Jones gesmeekt dit vooral niet te doen, om de stabiliteit in de wereld te bewaren. Maar Jones luisterde niet en verbrandde het heilige boek ritueel. Moslims over de hele wereld kwamen direct in beweging en schreeuwden het uit van woede. Jones heeft alleen nog maar de haat over zich heen geroepen en in Nederland is de PVV alleen maar blij met de actie van Jones.
De PVV: dat is tegelijkertijd die partij, die een dictee onder basisschoolscholieren in Den Haag wil verbieden, omdat het onderwerp een allochtone moeder en dochter zijn. Woest verklaarde een Haags PVV-raadslid dat het een schande is en (vanzelfsprekend) de schuld van die verfoeide linkse kerk, dat onschuldige kinderen nu worden dood gesmeten met linkse retoriek als de belevenissen van een allochtone moeder uit Somalië en haar dochter. In Japan voltrekt zich de grootste kernramp sinds Tjsernobyl in 1989; 80.000 mensen worden noodgedwongen geëvacueerd en kunnen de komende 100 jaar niet terug keren naar hun geboortegrond of de huizen, waar ze al generaties lang in woonden, en de PVV maakt zich in Nederland druk om een opstel voor basisschoolleerlingen en het organiseren van de Olympische Spelen voor Geestelijk Gehandicapten. En dat, terwijl het opstel inging op het integreren van beide Somalische dames. Daar kan de PVV toch onmogelijk tegen zijn. Toch?
Je zou je bijna afvragen wie die Spelen nu het hardst nodig heeft.
We leven in een bizarre, vluchtige wereld waarin ontwikkelingen elkaar in moordend tempo opvolgen. Opinie Paultje probeert het allemaal te snappen. Op dit weblog geeft hij deze gebeurtenissen een plaatsje. Hierbij zijn bankdirecteuren en VVD'ers zijn favoriete speeltje
Opinie Paultje als uw columnist? Zoekt u een eigenzinnige columnist met lef die geen blad voor de mond neemt en die de lezer echt prikkelt, uitdaagt en vooral laat nadenken? Neem dan contact op via Twitter @opiniepaultje
vrijdag 22 april 2011
zaterdag 9 april 2011
Waarom we om elkaar moeten geven
Alphen aan den Rijn (ZH) ligt me na aan het hart. Niet dat het een bruisende stad is, waar doorgaans zoveel te beleven is. Sterker nog; Alphen aan den Rijn is niet meer dan een woonstad; een forensenstad. Het volk wat hier woont, werkt doorgaans in Den Haag of Utrecht. Alphen aan den Rijn is een stad herrezen uit het poldermoeras. De stad dankt haar bestaan eigenlijk alleen maar aan de centrale ligging voor iedereen die wonen in Den Haag of Utrecht niet aantrekkelijk of te duur vindt. Met enige moeite kom je via de N11 op de A12, waar je aansluit in de file naar Den Haag. De stad is gegroeid als kool; van een kleine 17.000 inwoners half jaren '70 van de vorige eeuw, tot een kleine 80.000 inwoners nu. Alphen aan den Rijn is een drama op zichzelf. Als ik buitenlandse gasten over heb (mensen uit Ierland, Zwitserland, Roemenië of Engeland), dan is Alphen aan den Rijn wel de laatste plek op aarde waar die ik ze zou willen laten zien. Het is de laatste plek die ik zou willen aanbevelen als toeristische attractie. Er is helemaal niets te beleven in Alphen aan den Rijn.
Toch heb ik er iets mee. Alphen aan den Rijn roept in mij hetzelfde gevoel op, als Tilburg; Ik heb er een haat-liefde-verhouding mee. Want op nog geen tweehonderd meter van het winkelcentrum Ridderhof, niet ver van de bushalte, waar bussen 75, 77, 169, 249 en 381 stoppen (geen idee of die er toen ook al stopten), steek je Burgemeester Bruins Slotsingel over, vervolgens de sloot over en kom je in straten die vernoemd zijn naar een aantal planeten in ons sterrenstelsel: Polluxstraat, Artemisstraat, Orionstraat, Poolsterstraat, enzovoorts, enzovoorts. En in die buurt staat het huis, waar ik in de vroege woensdagochtend om 0700u van de eerste januari van het jaar des herens 1975 ter wereld kwam. Toen ik kon lopen, zette ik mijn eerste stapjes in deze buurt. In deze straten; in het nabij gelegen parkje aan de Saturnusstraat heb ik heel wat voetstapjes gezet. Met mijn moeder en mijn twee jaar oudere zusje ging ik altijd inkopen doen in het dan nog pover uitziende winkelcentrum Ridderhof. Zo doende ken ik de omgeving van Ridderhof vrij goed. Hoe kon ik als kleine jongen vermoeden, dat 36 jaar later op precies diezelfde plaats waar ik me op mijn kleine voetjes voortbewoog, 7 mensen de dood zouden vinden en nog eens 16 mensen zwaar gewond zouden worden door een psychopaat. Een gestoorde gek. Een hulpbehoevende man, die door de maatschappij totaal is genegeerd.
Met verbazing en afschuw heb ik dan ook - net als veel mensen - ervaren hoe een 24-jarige gestoorde man 7 mensen dood schoot in winkelcentrum Ridderhof, in Alphen a/d Rijn. Naar verluid liggen er nog eens 16 mensen in het ziekenhuis, die nog in levensgevaar verkeren. Artsen, doktoren en andere hulpverleners doen hun uiterste best om deze mensen te redden. Hopelijk komt de hulp niet te laat. De 6 slachtoffers die zijn overleden (de zevende is de dader zelf) waren op een verkeerd moment, op de verkeerde plaats. Verschrikkelijk, hoe hun lot ten deel viel aan een idioot, die met een doorgeladen volautomatisch pistool willekeurig mensen doodde. Mensen, die op een zonnige zaterdagmiddag niets anders deden, dan gewoon inkopen voor het weekeinde en voor de komende week. Zij werden nietsvermoedend de dood in gejaagd.
Dit is niet het moment om te gaan wijzen in de richting van de politiek. Hoe links of rechts je ook bent; een dag als vandaag kan alleen maar worden bestempeld als een drama. Op een dag als vandaag moet je het niet hebben over foute beslissingen van VVD of PVV. Je moet het niet gaan hebben over het gescheld en getier van Geert Wilders. Iets, wat ik anders altijd zo graag doe op dit weblog. Maar vandaag heb ik er even geen puf voor. Ik ben vandaag ook totaal niet in de stemming om Hans Hillen met de grond gelijk te maken of om te jakkeren op het verschrikkelijke PVV-beleid.
Even terug in de recente geschiedenis: Op Koninginnedag 2009 in Apeldoorn rijdt een totaal verwarde man in op een publiek, dat tot dat moment nog vrolijk zwaaide naar de voorbijrijdende koningin en haar gevolg. Voor 6 slachtoffers was het zwaaien naar de koningin hun laatste actie en was een voorbijrijdende bus het laatste wat ze zagen, voor ze de dood in werden gejaagd. Een jaar later op Bevrijdingsdag in Amsterdam schreeuwt een even gestoorde man de boel bij elkaar tijdens de Dodenherdenking van de slachtoffers die vielen in de Tweede Wereldoorlog, op de Dam in Amsterdam. Vele gewonden; gelukkig geen doden. De man gaat voortaan door het leven als 'de Damschreeuwer', maar moet in feite worden verzorgd in een inrichting. Vandaag schiet een gestoorde man 6 mensen en zichzelf dood in Alphen aan den Rijn.
Natuurlijk barst straks de discussie los over hoe snel de hulpverlening ter plaatse was en volgt onderzoek na onderzoek over hoe slecht de hulpverlening al niet was. De waarnemend burgemeester zal worden aangesproken op het feit dat het Rijnland Ziekenhuis in het weekeinde is gesloten en waarschijnlijk zal de VVD'er Bas Eenhoorn het veld moeten ruimen. Alsof Eenhoorn in zijn eentje dit drama had kunnen voorkomen. Tot nu toe krijgt Eenhoorn van mij alleen maar een dikke pluim. Professoren in den lande wrijven zich al smuilend in de handen om onderzoek na onderzoek te doen en kritiek te leveren op het functioneren van de overheden. De ene na de andere deskundige zal concluderen dat het ziekenhuis open had moeten zijn; dat de politie sneller ter plekke had moeten zijn en dat met (nog) meer beveiligingscamera's dit drama wellicht niet had hoeven gebeuren. Geen professor of anderszins deskundige die denkt aan de slachtoffers. Wel leggen ze duimdikke rapporten neer en strijken tonnen aan salaris op, om informatie neer te leggen waarmee de levens van de slachtoffers echt niet terug komen.
Geen professor die je hoort over de totale chaos, die er momenteel in de Nederlandse samenleving heerst. Want wat hier aan de hand is, is dat deze mensen functioneren in een totaal ontwrichte maatschappij. En de maatschappij, dat ben jij. Wij Nederlanders vinden dat deze acties in Nederland niet voor kunnen komen. Nederland is gevrijwaard van deze idioten, vinden wij. Een aanslag gebeurt in Nederland niet. Toch gebeurt het. Deze mensen schreeuwen om aandacht. Ze hebben hulp nodig, maar krijgen die over het algemeen niet. De link met de drama's in Apeldoorn, Amsterdam en nu Alphen aan den Rijn is heel simpel: er wordt niet of nauwelijks omgekeken naar deze mensen. Er is niemand meer, die op ze let. Niemand, die zich over deze mensen ontfermd. Ze hebben geen vrienden, geen familie en leven in hun eigen wereldje. De zorginstelling die ze verzorgd (als dat al gebeurd) is een commerciële NV of BV geworden, genoemd naar schilders als Mondriaan of Rembrandt, met dikbetaalde managers en directeuren aan het roer, die de wijkverpleegster op de kop af 2 minuten en 16 seconden geven om deze geesteszieke meneer te verzorgen. En als het 2 minuut 17 wordt, of de hulpbehoevende meneer maar 2 minuut 16 en achttiende van een seconde langer zorg krijgt, dan wordt er direct met speadsheets en computersystemen gerommeld, zodat er aan het einde van het boekjaar toch nog een mooie nettowinst onderaan de streep staat. Dan kan de directeur weer uitzien naar zijn nieuwe Bentley of de zorgmanager met zijn BMW 7-serie de A12 op rijden en aansluiten in de volgende file naar Den Haag. Of Wassenaar.
Ik ga niet mijn gelijk halen over de ruggen van de slachtoffers van vandaag. Wel kunnen we met z'n allen lering trekken uit het drama van vandaag. Ook uit de drama's die zich hebben afgespeeld in Apeldoorn en Amsterdam; geef om elkaar. Schenk aandacht aan je buurman of buurvrouw en ontferm je over hen. Weet wie je naaste buren zijn en wie er bij je in de straat woont. Mocht je merken dat mensen zich in hun eigen wereldje begeven, denk dan eens na hoe deze persoon zich uit dit wereldje gehaald kan worden. De zorgmanager, die een dik betaalde baan heeft en een Audi A7 leasebak, interesseert het allemaal niet meer. Zijn BV moet winst maken en volgende week heeft hij weer een meeting waarin hij gaat praten over de inkoop van zorg met de zorgverzekeraar. Misschien gaat die conference call wel over het gebruik van goedkope medicijnen. Maar nergens in deze commercie komt die geesteszieke man voor, die totaal vervreemd is geraakt van deze maatschappij. Laten wij het dan met en voor elkaar doen. Misschien dat die zorgmanager dan ook eens na gaat denken.
Toch heb ik er iets mee. Alphen aan den Rijn roept in mij hetzelfde gevoel op, als Tilburg; Ik heb er een haat-liefde-verhouding mee. Want op nog geen tweehonderd meter van het winkelcentrum Ridderhof, niet ver van de bushalte, waar bussen 75, 77, 169, 249 en 381 stoppen (geen idee of die er toen ook al stopten), steek je Burgemeester Bruins Slotsingel over, vervolgens de sloot over en kom je in straten die vernoemd zijn naar een aantal planeten in ons sterrenstelsel: Polluxstraat, Artemisstraat, Orionstraat, Poolsterstraat, enzovoorts, enzovoorts. En in die buurt staat het huis, waar ik in de vroege woensdagochtend om 0700u van de eerste januari van het jaar des herens 1975 ter wereld kwam. Toen ik kon lopen, zette ik mijn eerste stapjes in deze buurt. In deze straten; in het nabij gelegen parkje aan de Saturnusstraat heb ik heel wat voetstapjes gezet. Met mijn moeder en mijn twee jaar oudere zusje ging ik altijd inkopen doen in het dan nog pover uitziende winkelcentrum Ridderhof. Zo doende ken ik de omgeving van Ridderhof vrij goed. Hoe kon ik als kleine jongen vermoeden, dat 36 jaar later op precies diezelfde plaats waar ik me op mijn kleine voetjes voortbewoog, 7 mensen de dood zouden vinden en nog eens 16 mensen zwaar gewond zouden worden door een psychopaat. Een gestoorde gek. Een hulpbehoevende man, die door de maatschappij totaal is genegeerd.
Met verbazing en afschuw heb ik dan ook - net als veel mensen - ervaren hoe een 24-jarige gestoorde man 7 mensen dood schoot in winkelcentrum Ridderhof, in Alphen a/d Rijn. Naar verluid liggen er nog eens 16 mensen in het ziekenhuis, die nog in levensgevaar verkeren. Artsen, doktoren en andere hulpverleners doen hun uiterste best om deze mensen te redden. Hopelijk komt de hulp niet te laat. De 6 slachtoffers die zijn overleden (de zevende is de dader zelf) waren op een verkeerd moment, op de verkeerde plaats. Verschrikkelijk, hoe hun lot ten deel viel aan een idioot, die met een doorgeladen volautomatisch pistool willekeurig mensen doodde. Mensen, die op een zonnige zaterdagmiddag niets anders deden, dan gewoon inkopen voor het weekeinde en voor de komende week. Zij werden nietsvermoedend de dood in gejaagd.
Dit is niet het moment om te gaan wijzen in de richting van de politiek. Hoe links of rechts je ook bent; een dag als vandaag kan alleen maar worden bestempeld als een drama. Op een dag als vandaag moet je het niet hebben over foute beslissingen van VVD of PVV. Je moet het niet gaan hebben over het gescheld en getier van Geert Wilders. Iets, wat ik anders altijd zo graag doe op dit weblog. Maar vandaag heb ik er even geen puf voor. Ik ben vandaag ook totaal niet in de stemming om Hans Hillen met de grond gelijk te maken of om te jakkeren op het verschrikkelijke PVV-beleid.
Even terug in de recente geschiedenis: Op Koninginnedag 2009 in Apeldoorn rijdt een totaal verwarde man in op een publiek, dat tot dat moment nog vrolijk zwaaide naar de voorbijrijdende koningin en haar gevolg. Voor 6 slachtoffers was het zwaaien naar de koningin hun laatste actie en was een voorbijrijdende bus het laatste wat ze zagen, voor ze de dood in werden gejaagd. Een jaar later op Bevrijdingsdag in Amsterdam schreeuwt een even gestoorde man de boel bij elkaar tijdens de Dodenherdenking van de slachtoffers die vielen in de Tweede Wereldoorlog, op de Dam in Amsterdam. Vele gewonden; gelukkig geen doden. De man gaat voortaan door het leven als 'de Damschreeuwer', maar moet in feite worden verzorgd in een inrichting. Vandaag schiet een gestoorde man 6 mensen en zichzelf dood in Alphen aan den Rijn.
Natuurlijk barst straks de discussie los over hoe snel de hulpverlening ter plaatse was en volgt onderzoek na onderzoek over hoe slecht de hulpverlening al niet was. De waarnemend burgemeester zal worden aangesproken op het feit dat het Rijnland Ziekenhuis in het weekeinde is gesloten en waarschijnlijk zal de VVD'er Bas Eenhoorn het veld moeten ruimen. Alsof Eenhoorn in zijn eentje dit drama had kunnen voorkomen. Tot nu toe krijgt Eenhoorn van mij alleen maar een dikke pluim. Professoren in den lande wrijven zich al smuilend in de handen om onderzoek na onderzoek te doen en kritiek te leveren op het functioneren van de overheden. De ene na de andere deskundige zal concluderen dat het ziekenhuis open had moeten zijn; dat de politie sneller ter plekke had moeten zijn en dat met (nog) meer beveiligingscamera's dit drama wellicht niet had hoeven gebeuren. Geen professor of anderszins deskundige die denkt aan de slachtoffers. Wel leggen ze duimdikke rapporten neer en strijken tonnen aan salaris op, om informatie neer te leggen waarmee de levens van de slachtoffers echt niet terug komen.
Geen professor die je hoort over de totale chaos, die er momenteel in de Nederlandse samenleving heerst. Want wat hier aan de hand is, is dat deze mensen functioneren in een totaal ontwrichte maatschappij. En de maatschappij, dat ben jij. Wij Nederlanders vinden dat deze acties in Nederland niet voor kunnen komen. Nederland is gevrijwaard van deze idioten, vinden wij. Een aanslag gebeurt in Nederland niet. Toch gebeurt het. Deze mensen schreeuwen om aandacht. Ze hebben hulp nodig, maar krijgen die over het algemeen niet. De link met de drama's in Apeldoorn, Amsterdam en nu Alphen aan den Rijn is heel simpel: er wordt niet of nauwelijks omgekeken naar deze mensen. Er is niemand meer, die op ze let. Niemand, die zich over deze mensen ontfermd. Ze hebben geen vrienden, geen familie en leven in hun eigen wereldje. De zorginstelling die ze verzorgd (als dat al gebeurd) is een commerciële NV of BV geworden, genoemd naar schilders als Mondriaan of Rembrandt, met dikbetaalde managers en directeuren aan het roer, die de wijkverpleegster op de kop af 2 minuten en 16 seconden geven om deze geesteszieke meneer te verzorgen. En als het 2 minuut 17 wordt, of de hulpbehoevende meneer maar 2 minuut 16 en achttiende van een seconde langer zorg krijgt, dan wordt er direct met speadsheets en computersystemen gerommeld, zodat er aan het einde van het boekjaar toch nog een mooie nettowinst onderaan de streep staat. Dan kan de directeur weer uitzien naar zijn nieuwe Bentley of de zorgmanager met zijn BMW 7-serie de A12 op rijden en aansluiten in de volgende file naar Den Haag. Of Wassenaar.
Ik ga niet mijn gelijk halen over de ruggen van de slachtoffers van vandaag. Wel kunnen we met z'n allen lering trekken uit het drama van vandaag. Ook uit de drama's die zich hebben afgespeeld in Apeldoorn en Amsterdam; geef om elkaar. Schenk aandacht aan je buurman of buurvrouw en ontferm je over hen. Weet wie je naaste buren zijn en wie er bij je in de straat woont. Mocht je merken dat mensen zich in hun eigen wereldje begeven, denk dan eens na hoe deze persoon zich uit dit wereldje gehaald kan worden. De zorgmanager, die een dik betaalde baan heeft en een Audi A7 leasebak, interesseert het allemaal niet meer. Zijn BV moet winst maken en volgende week heeft hij weer een meeting waarin hij gaat praten over de inkoop van zorg met de zorgverzekeraar. Misschien gaat die conference call wel over het gebruik van goedkope medicijnen. Maar nergens in deze commercie komt die geesteszieke man voor, die totaal vervreemd is geraakt van deze maatschappij. Laten wij het dan met en voor elkaar doen. Misschien dat die zorgmanager dan ook eens na gaat denken.
zaterdag 2 april 2011
Johan Cruyff; zijn naam is groot, zijn daden klein
En alweer is er een Nederlandse voetbalclub in de problemen. Hoewel… je kunt beter zeggen: nog steeds is er een Nederlandse voetbalclub in de problemen. Ditmaal is het niet een club, die geen geld meer heeft om zonder steun van de overheid en dus de hardwerkende lokale belastingbetaler voort te blijven bestaan, maar een club die organisatorisch al bijna tien jaar een ramp is. De club is vernoemd naar een halfgod, maar de godenzonen – zoals de voetballers zichzelf zo graag liefkozend noemen – bakken er al sinds het begin van deze eeuw niets van. Ajax (want dat is de naam van de voetbalclub in casu) is al jaren een zinkend schip. Tot nu toe is dat aardig verborgen gebleven, omdat de club bulkte van het geld. Maar nu zelfs dat op is en er incapabele mensen aan het roer zitten, is Ajax verworden tot een middelmatige amateurclub.
En dat is clubicoon en voetbalgrootheid Johan Cruyff en doorn in het oog. Hij lanceerde daarom een plan om de club weer op het hoogste niveau te brengen; een uitspraak die tekenend is voor de situatie waarin de Amsterdammers zich momenteel bevinden. Nog niet zo gek lang geleden bevond Feyenoord zich in dezelfde problemen. Na het vertrek van Jorien van den Herik is het eigenlijk nooit meer goed gekomen met de Rotterdammers. Ook bij de Rotterdammers namen oud-topvoetballers het roer over van de leiding en dat heeft geleid tot een volksclub in verval. Datzelfde staat Ajax ook te wachten, als Johan Cruyff de leiding overneemt. En sinds gisteravond heeft Ajax officieel geen leiding meer en staat Johan Cruyff voor een voldongen feit. Het Orakel uit Vinkeveen heeft tot nu toe altijd een grote mond op kunnen zetten, maar nu moet hij echt laten zien dat hij De Verlosser is. Iets, dat hij eigenlijk niet wil en ook niet kan. Bij Johan Cruyff zijn alleen de woorden groot; zijn daden als trainer en manager vallen zwaar tegen.
In de tijd dat Cruyff trainer was bij Ajax werd hij nooit landskampioen en ook bij FC Barcelona – zijn clubliefde – presteerde hij als trainer maar matig. In zijn tijd bij Ajax ging PSV er drie keer met het landskampioenschap vandoor (iets, waar ze in Eindhoven nu alleen maar van kunnen dromen). Cruyff won als trainer hoogst zelden prijzen en besloot al snel dat hij als trainer slecht was. Enige zelfkennis is Cruyff niet vreemd en hij wist dat zijn suffe uitspraken legendarisch waren en dook het lezingencirciut in. Immers, zijn verschrikkelijk domme en soms misselijkmakend duffe uitspraken zijn talloze malen opgetekend in tientallen boeken (internet bestond toen nog niet). Cruyff realiseerde zich dat praten over voetbal meer geld opleverde, dan eraan deelnemen. Hij gaf lessen aan voetbaltrainers en praatte tegen iedereen, die zijn domme en daardoor lachwekkende uitspraken aan wilde horen. Als je er maar genoeg geld voor over had, dan kwam De Verlosser bij je bedrijf langs om een paar uur en voor veel geld een paar suffe uitspraken te doen en het hele management had weer een geweldige dag gehad. Cruyff is vaak gevraagd als trainer of bondscoach; onder andere van Chelsea en van Liverpool. Maar Cruyff merkte zelf ook wel, dat hij met praten meer mensen aan zich kon binden en dat leverde ook nog eens meer op. Cruyff startte zijn eigen Cruyff University, een onderwijsinstituut in hartje Barcelona, waar voetbaltrainers voor veel geld een paar dagen lang suffe uitspraken van Cruyff aan kunnen horen. Tot vervelends toe.
Toegegeven; Cruyff heeft een grote naam. De naam Cruyff opent deuren, die anders gesloten blijven. Nederland staat in het buitenland niet alleen bekend om de drugs, vrije seks en Amsterdamse grachten; het is vooral de wereldvoetballer Johan Cruyff die iedereen kent. Maar Cruyff is de omgekeerde Piet Hein: De naam van Cruyff is groot; zijn daden klein. Het doet herinneren aan de jaren ’80, toen Nederland en Nederlandse clubs en teams vrijwel alle prijzen wonnen die te winnen vielen op het Europese voetbaltoneel. Van Basten, Rijkaard en Gullit waren daar hoogstpersoonlijk verantwoordelijk voor. Het trio voetbalde niet veel later bij AC Milan de sterren van de hemel. Maar na hun periode bij de Italiaanse topclub, werd het alleen maar tobben. Gullit faalde heimelijk als trainer bij Chelsea, Feyenoord en LA Galaxy. Van Basten ging eerst 10 jaar op de golfbaan staan, waarna hij toch maar besloot bondscoach van Oranje en trainer van Ajax te worden. Ook Van Basten faalde als trainer en trok zich na het debacle bij Ajax terug op de golfbaan. Rijkaard had succes bij FC Barcelona; hij won twee keer de landstitel en zorgde ervoor, dat de Spaanse topclub de Champions League won. Maar zelfs wanneer je met dat spelersmateriaal Champions League wint, ben je gewoon een slechte trainer. Rijkaard faalde als bondscoach van Oranje en als trainer van Galatasaray en Excelsior Rotterdam. Ondertussen streek Cruyff met de eer door te roepen dat hij er persoonlijk voor verantwoordelijk was, dat Frank Rijkaard zijn weg naar FC Barcelona had gevonden. Cruyff kon niet vaak genoeg roepen, dat hij toch echte het begin was van dit succes van Rijkaard. Ook die andere grootheid in het voetbal, Ronald Koeman, kon tot nu toe als trainer zijn grote naam als wereldvoetballer niet waarmaken; bij Vitesse, Ajax, Benfica, PSV, Valencia en AZ faalde hij heimelijk. Koeman zit al twee jaar vrijwel werkloos thuis. Koeman mag af en toe op komen draven bij voetbalprogramma’s op de televisie en af en toe een lezing houden. Hij kreeg bij zijn werkgever Valencia bijna 9 miljoen euro afkoopsom mee, dus op een houtje bijten hoeft de voormalig topvoetballer van wereldklasse niet.
Waar is de vergelijking met Cruyff? Simpel: Rijkaard, Gullit, Van Basten en Koeman (en zo nog een heel rijtje verder) zijn allen voormalig topvoetballers van wereldformaat. In hun tijd als voetballer waren ze een klasse apart; weergaloos. Ze konden een hele club dragen; Van Basten voorop. Hij leidde AC Milan persoonlijk naar de grootste successen van de club ooit. Als hij speelde, had de tegenstander geen schijn van kans op het veld. Cruyff was ook een wereldvoetballer. Op het veld was hij weergaloos. Maar, zoals het een echte Amsterdammer betaamt, ging hij buiten het veld naast zijn schoenen lopen van verwaandheid en werd hij arrogant (en dat is hij nog!). Hij ging met hoofd in de wolken lopen en keerde nooit meer terug op aarde.
Conclusie: een topvoetballer is niet automatisch een toptrainer. Een topvoetballer is niet per se een topmanager. Een voormalige topvoetballer in je management geeft niet automatisch garanties op toekomstige successen. Hij kan dan wel goed zicht hebben op het spel en weten hoe je met een mooie omhaal de bal tussen de palen krijgt; een team smeden kan hij niet, want in zijn tijd als voetballer was hij de ster. Alles draaie om hem. Er is maar één club op deze wereld waar het is gelukt om voormalig topvoetballers in de directie neer te zetten en daarvan een succes te maken: Bayern München. Alleen bij Bayern München is het gelukt, om topvoetballers om te vormen tot topmanagers. Verder is er geen enkele club ter wereld, die dat heeft kunnen waarmaken. Dus lukt dat ook Ajax niet en Feyenoord al helemaal niet. Als je kijkt naar Nederlandse trainers, die successen hebben behaald, dan zijn dat allemaal voormalige leraren. Ik geef u een paar namen: Guus Hiddink (ex-sportleraar), Co Adriaanse (voormalig gymleraar), Louis van Gaal (eveneens voormalig sportleraar), wijlen Rinus Michels (voormalig leraar Nederlands), Leo Beenhakker (net als Adriaanse voormalig gymleraar), ... enzovoorts, enzovoorts. Genoemde toptrainers waren als voetballer zelden succesvol.
Cruyff moet nu de daad bij het woord voegen en dat gaat ‘m niet lukken. Het kan Cruyff dan steken, dat Ajax sinds 2003 al geen beker of schaal meer in de prijzenkast heeft kunnen bijzetten; hij kan er zelf niets aan doen. Cruyff is vooral een man die goed kan praten. Zelden of nooit leiden zijn uitspraken tot daden. Hoewel de grootmeester daar zelf natuurlijk anders over denkt. Maar da's logisch. De voormalig wereldvoetballer vindt zichzelf fantastisch, maar kan hoogstzelden bogen op goede prestaties of gewonnen prijzen. Als voetballer was Cruyff fenomenaal; als trainer was hij ronduit slecht en nu hij zichzelf noodgedwongen aan het hoofd van Ajax heeft gezet, kan het eigenlijk alleen maar slechter met de oud-topvoetballer.
Met het aantrekken van topcoach Martin Jol (eveneens niet echt succesvol als voetballer, maar des te succesvoller als trainer) leek Ajax de goede weg op te gaan. Jol kreeg Danny Blind als assistent. Blind was al een keer hoofdtrainer geweest, maar ook de voormalig topvoetballer Blind (eveneens weergaloos in zijn tijd) faalde en dus moest er een leermeester komen, die hem in een paar jaar tijd de fijne kneepjes van het vak moest leren. Dat leek ideaal. Maar Jol stuitte op de typische Amsterdamse muur van verwaandheid, waarbij ieder succesje wordt aangegrepen om de titel te pakken. Jol was nou juist gekomen om Ajax in een paar jaar tijd rustig voor te bereiden op de titel. In die missie is De Hagenaar gefaald. Nu moet Ajax helemaal opnieuw beginnen, terwijl Martin Jol volgend seizoen bij een Engelse topclub zijn miljoenen zit te tellen. Ondertussen zit Ajax nog verder in de problemen, aangezien Cruyff direct na het opstappen van de voltallige directie van Ajax, meteen al uitsprak dat het niet zijn probleem was, dat Ajax nu zonder leiding zat. Maar ik durf de weddenschap aan dat, als Ajax straks weer landskampioen wordt, meneer Cruyff weer van de daken gaat schreeuwen dat hij daarvoor had gezorgd. Het typeert de mens Johan Cruyff. Hij maakt de problemen, een ander mag het voor hem oplossen en als het probleem is opgelost, strijkt Cruyff met de eer. Tot die tijd is het allemaal niet het probleem van meneer Cruyff.
Johan Cruyff; zijn naam is groot, zijn daden klein.
En dat is clubicoon en voetbalgrootheid Johan Cruyff en doorn in het oog. Hij lanceerde daarom een plan om de club weer op het hoogste niveau te brengen; een uitspraak die tekenend is voor de situatie waarin de Amsterdammers zich momenteel bevinden. Nog niet zo gek lang geleden bevond Feyenoord zich in dezelfde problemen. Na het vertrek van Jorien van den Herik is het eigenlijk nooit meer goed gekomen met de Rotterdammers. Ook bij de Rotterdammers namen oud-topvoetballers het roer over van de leiding en dat heeft geleid tot een volksclub in verval. Datzelfde staat Ajax ook te wachten, als Johan Cruyff de leiding overneemt. En sinds gisteravond heeft Ajax officieel geen leiding meer en staat Johan Cruyff voor een voldongen feit. Het Orakel uit Vinkeveen heeft tot nu toe altijd een grote mond op kunnen zetten, maar nu moet hij echt laten zien dat hij De Verlosser is. Iets, dat hij eigenlijk niet wil en ook niet kan. Bij Johan Cruyff zijn alleen de woorden groot; zijn daden als trainer en manager vallen zwaar tegen.
In de tijd dat Cruyff trainer was bij Ajax werd hij nooit landskampioen en ook bij FC Barcelona – zijn clubliefde – presteerde hij als trainer maar matig. In zijn tijd bij Ajax ging PSV er drie keer met het landskampioenschap vandoor (iets, waar ze in Eindhoven nu alleen maar van kunnen dromen). Cruyff won als trainer hoogst zelden prijzen en besloot al snel dat hij als trainer slecht was. Enige zelfkennis is Cruyff niet vreemd en hij wist dat zijn suffe uitspraken legendarisch waren en dook het lezingencirciut in. Immers, zijn verschrikkelijk domme en soms misselijkmakend duffe uitspraken zijn talloze malen opgetekend in tientallen boeken (internet bestond toen nog niet). Cruyff realiseerde zich dat praten over voetbal meer geld opleverde, dan eraan deelnemen. Hij gaf lessen aan voetbaltrainers en praatte tegen iedereen, die zijn domme en daardoor lachwekkende uitspraken aan wilde horen. Als je er maar genoeg geld voor over had, dan kwam De Verlosser bij je bedrijf langs om een paar uur en voor veel geld een paar suffe uitspraken te doen en het hele management had weer een geweldige dag gehad. Cruyff is vaak gevraagd als trainer of bondscoach; onder andere van Chelsea en van Liverpool. Maar Cruyff merkte zelf ook wel, dat hij met praten meer mensen aan zich kon binden en dat leverde ook nog eens meer op. Cruyff startte zijn eigen Cruyff University, een onderwijsinstituut in hartje Barcelona, waar voetbaltrainers voor veel geld een paar dagen lang suffe uitspraken van Cruyff aan kunnen horen. Tot vervelends toe.
Toegegeven; Cruyff heeft een grote naam. De naam Cruyff opent deuren, die anders gesloten blijven. Nederland staat in het buitenland niet alleen bekend om de drugs, vrije seks en Amsterdamse grachten; het is vooral de wereldvoetballer Johan Cruyff die iedereen kent. Maar Cruyff is de omgekeerde Piet Hein: De naam van Cruyff is groot; zijn daden klein. Het doet herinneren aan de jaren ’80, toen Nederland en Nederlandse clubs en teams vrijwel alle prijzen wonnen die te winnen vielen op het Europese voetbaltoneel. Van Basten, Rijkaard en Gullit waren daar hoogstpersoonlijk verantwoordelijk voor. Het trio voetbalde niet veel later bij AC Milan de sterren van de hemel. Maar na hun periode bij de Italiaanse topclub, werd het alleen maar tobben. Gullit faalde heimelijk als trainer bij Chelsea, Feyenoord en LA Galaxy. Van Basten ging eerst 10 jaar op de golfbaan staan, waarna hij toch maar besloot bondscoach van Oranje en trainer van Ajax te worden. Ook Van Basten faalde als trainer en trok zich na het debacle bij Ajax terug op de golfbaan. Rijkaard had succes bij FC Barcelona; hij won twee keer de landstitel en zorgde ervoor, dat de Spaanse topclub de Champions League won. Maar zelfs wanneer je met dat spelersmateriaal Champions League wint, ben je gewoon een slechte trainer. Rijkaard faalde als bondscoach van Oranje en als trainer van Galatasaray en Excelsior Rotterdam. Ondertussen streek Cruyff met de eer door te roepen dat hij er persoonlijk voor verantwoordelijk was, dat Frank Rijkaard zijn weg naar FC Barcelona had gevonden. Cruyff kon niet vaak genoeg roepen, dat hij toch echte het begin was van dit succes van Rijkaard. Ook die andere grootheid in het voetbal, Ronald Koeman, kon tot nu toe als trainer zijn grote naam als wereldvoetballer niet waarmaken; bij Vitesse, Ajax, Benfica, PSV, Valencia en AZ faalde hij heimelijk. Koeman zit al twee jaar vrijwel werkloos thuis. Koeman mag af en toe op komen draven bij voetbalprogramma’s op de televisie en af en toe een lezing houden. Hij kreeg bij zijn werkgever Valencia bijna 9 miljoen euro afkoopsom mee, dus op een houtje bijten hoeft de voormalig topvoetballer van wereldklasse niet.
Waar is de vergelijking met Cruyff? Simpel: Rijkaard, Gullit, Van Basten en Koeman (en zo nog een heel rijtje verder) zijn allen voormalig topvoetballers van wereldformaat. In hun tijd als voetballer waren ze een klasse apart; weergaloos. Ze konden een hele club dragen; Van Basten voorop. Hij leidde AC Milan persoonlijk naar de grootste successen van de club ooit. Als hij speelde, had de tegenstander geen schijn van kans op het veld. Cruyff was ook een wereldvoetballer. Op het veld was hij weergaloos. Maar, zoals het een echte Amsterdammer betaamt, ging hij buiten het veld naast zijn schoenen lopen van verwaandheid en werd hij arrogant (en dat is hij nog!). Hij ging met hoofd in de wolken lopen en keerde nooit meer terug op aarde.
Conclusie: een topvoetballer is niet automatisch een toptrainer. Een topvoetballer is niet per se een topmanager. Een voormalige topvoetballer in je management geeft niet automatisch garanties op toekomstige successen. Hij kan dan wel goed zicht hebben op het spel en weten hoe je met een mooie omhaal de bal tussen de palen krijgt; een team smeden kan hij niet, want in zijn tijd als voetballer was hij de ster. Alles draaie om hem. Er is maar één club op deze wereld waar het is gelukt om voormalig topvoetballers in de directie neer te zetten en daarvan een succes te maken: Bayern München. Alleen bij Bayern München is het gelukt, om topvoetballers om te vormen tot topmanagers. Verder is er geen enkele club ter wereld, die dat heeft kunnen waarmaken. Dus lukt dat ook Ajax niet en Feyenoord al helemaal niet. Als je kijkt naar Nederlandse trainers, die successen hebben behaald, dan zijn dat allemaal voormalige leraren. Ik geef u een paar namen: Guus Hiddink (ex-sportleraar), Co Adriaanse (voormalig gymleraar), Louis van Gaal (eveneens voormalig sportleraar), wijlen Rinus Michels (voormalig leraar Nederlands), Leo Beenhakker (net als Adriaanse voormalig gymleraar), ... enzovoorts, enzovoorts. Genoemde toptrainers waren als voetballer zelden succesvol.
Cruyff moet nu de daad bij het woord voegen en dat gaat ‘m niet lukken. Het kan Cruyff dan steken, dat Ajax sinds 2003 al geen beker of schaal meer in de prijzenkast heeft kunnen bijzetten; hij kan er zelf niets aan doen. Cruyff is vooral een man die goed kan praten. Zelden of nooit leiden zijn uitspraken tot daden. Hoewel de grootmeester daar zelf natuurlijk anders over denkt. Maar da's logisch. De voormalig wereldvoetballer vindt zichzelf fantastisch, maar kan hoogstzelden bogen op goede prestaties of gewonnen prijzen. Als voetballer was Cruyff fenomenaal; als trainer was hij ronduit slecht en nu hij zichzelf noodgedwongen aan het hoofd van Ajax heeft gezet, kan het eigenlijk alleen maar slechter met de oud-topvoetballer.
Met het aantrekken van topcoach Martin Jol (eveneens niet echt succesvol als voetballer, maar des te succesvoller als trainer) leek Ajax de goede weg op te gaan. Jol kreeg Danny Blind als assistent. Blind was al een keer hoofdtrainer geweest, maar ook de voormalig topvoetballer Blind (eveneens weergaloos in zijn tijd) faalde en dus moest er een leermeester komen, die hem in een paar jaar tijd de fijne kneepjes van het vak moest leren. Dat leek ideaal. Maar Jol stuitte op de typische Amsterdamse muur van verwaandheid, waarbij ieder succesje wordt aangegrepen om de titel te pakken. Jol was nou juist gekomen om Ajax in een paar jaar tijd rustig voor te bereiden op de titel. In die missie is De Hagenaar gefaald. Nu moet Ajax helemaal opnieuw beginnen, terwijl Martin Jol volgend seizoen bij een Engelse topclub zijn miljoenen zit te tellen. Ondertussen zit Ajax nog verder in de problemen, aangezien Cruyff direct na het opstappen van de voltallige directie van Ajax, meteen al uitsprak dat het niet zijn probleem was, dat Ajax nu zonder leiding zat. Maar ik durf de weddenschap aan dat, als Ajax straks weer landskampioen wordt, meneer Cruyff weer van de daken gaat schreeuwen dat hij daarvoor had gezorgd. Het typeert de mens Johan Cruyff. Hij maakt de problemen, een ander mag het voor hem oplossen en als het probleem is opgelost, strijkt Cruyff met de eer. Tot die tijd is het allemaal niet het probleem van meneer Cruyff.
Johan Cruyff; zijn naam is groot, zijn daden klein.
Abonneren op:
Posts (Atom)