Sinds 27 mei kijken we naar een geheel vernieuwd journaal. Een Journaal met flitsende decors, jongere presentatoren en makkelijker taalgebruik. Niet dat het oudste nieuwsinstituut van Nederland leed onder de kijkcijfers. Het NOS Journaal is nog altijd het best bekeken programma van de Nederlandse televisie. Het kijkerspubliek verouderde echter in rap tempo. Misschien is dat ook wel, omdat de gehele Nederlandse populatie in rap tempo ouder wordt, omdat er bijna geen kinderen meer bij komen. Boeit de NOS blijkbaar niet. U bent als kijker geheel uit de gratie, wanneer u de vijftig bent gepasseerd. Het kijkerspubliek van het NOS Journaal was namelijk ouder dan vijftig jaar en dat wil de Nederlandse Publieke Omroep niet. Het wil een doelgroep bereiken van tieners, twintigers, dertigers en veertigers. Het liefst dan ook nog eens hoog opgeleid en een leuke baan; dure auto, GSM en laptop van de zaak en een veelbelovende carrière als manager X of directeur Y in het vooruitzicht. Dit is de groep die beter, hoger, sneller, harder, langer en breder kan. De groep die daarna komt, is geheel oninteressant. De groep die daarboven komt is niet meer boeiend; die kun je niets meer wijs maken. Als je de veertig bent gepasseerd, dan moet je op z'n minst die directeursfunctie al in je zak hebben, anders ben je toch wel een enorme loser. Wat doe je eigenlijk dan nog in deze maatschappij? Het moet allemaal jong, snel, wild, … Mocht het kijkerspubliek niet rap verjongen, dan moeten de journaalpresentatoren ook verjongen en eventueel nog eens schaars gekleed gaan en straattaal gebruiken. Het NOS Journaal is helemaal van deze tijd.
Het nieuwe Journaal is er bekaaid vanaf gekomen in de kritieken en ook Opinie Paultje zal ze niet sparen. Het nieuwe NOS Journaal is meer dan waardeloos geworden. Een programma waar je naar kijkt, omdat je wilt weten wat er allemaal in de wereld gebeurd, vindt de aankleding tegenwoordig interessanter dan de inhoud. Het programma is dan ook onnodig storend. Niet alleen huppelen de presentatoren hinderlijk door het decor heen, waardoor je helemaal op de presentator gaat letten en geen idee meer hebt, wat hij of zij zegt. Het decor wijzigt met de minuut, waardoor je ook nog eens dáár op gaat letten, in de plaats van de inhoud van het verhaal. De weermannen Marco Verhoef en Gerrit Hiemstra en weervrouw Willemijn Houbert zijn tijdens hun weerpraatje hinderlijk lang bezig met hun veel te grote iPad, waardoor je geen idee hebt wat voor weer het morgen wordt. Na het uitspreken van twee of drie zinnen, zijn ze met allerlei knoppen bezig, waardoor ze hun weerpraatje moeten onderbreken, om na het intikken van wat knoppen hun verhaal weer te vervolgen.
De bedenker van dit spektakel is Marcel Gelauff. Die gaat waarschijnlijk vaak met het openbaar vervoer van en naar het werk, want met alle kritiek uit de media en ook op dit blog is het NOS Journaal helemaal van deze tijd: hinderlijk. Het het openbaar vervoer zitten vooral meisjes en jonge vrouwen van tussen de 16 en 25 jaar, de hele tijd met hun GSM te spelen, terwijl ze ondertussen druk met elkaar in gesprek zijn. Via hun mobiele telefoon staan ze ondertussen in contact met de hele wereld via Twitter, Hyves, Facebook, WhatsApp, SMS, Ping en diverse weblogs. Terwijl ze hiermee bezig zijn, luisteren ze naar muziek, lezen een studieboek gauw nog even door en nemen de omgeving ook nog eens in zich op. Want ondanks alles zijn ze zich volledig bewust van wat er zich allemaal afspeelt in de ruimte waar ze zijn. Moeiteloos laten ze de conducteur hun kaartje zien, praten, spelen met hun telefoon, kijken om zich heen en maken oogcontact met die mooie jongen een paar stoelen verderop. Geen idee hoe ze het doen, maar als de trein of bus op zijn bestemming is, stappen ze moeiteloos uit en praten vrolijk verder. Het is een bewonderenswaardig tafereel.
Gelauff moet dit ook allemaal hebben gezien en hebben gedacht dat hij zijn presentatoren dit ook op kon leggen. Alleen zijn die presentatoren geen 26 en al helemaal geen 16 meer, waardoor deze multitasking iets teveel is gevraagd. Gelukkig is het taalgebruik niet afgezakt naar het bedenkelijke straatniveau, of worden het onherroepelijk naar het Nederlands verbasterde Engelse woorden gebruikt, waardoor het gesprek helemaal niet meer is te volgen. Ook het schelden blijft gelukkig achterwege; de discriminatie echter niet. Discrimineren doet het nieuwe NOS Journaal harder dan ooit; vijftigers zijn niet meer welkom en dat is treurig nieuws. Het programma smijt met tutoyerende opmerkingen. Het nieuwe NOS Journaal is verworden tot een popi-jopie–programma dat jong en energiek wil zijn, maar dat totaal niet is. Het geeft een soort Veronica-gevoel. Het is een populistisch instituut geworden van een bedenkelijk niveau; een instituut van gooi- en smijtfilms, zoals Veronica dat in de jaren '80 van de vorige eeuw was. Jong, snel, wild... Don Johnson, die op witte schoentjes nonchalant door Miami sjouwt of Samantha Fox, die ondanks haar energiek zingend op een speedboot springt, om daar de baai mee door te snellen. Ondertussen kan Johnson niet acteren en Fox niet zingen, maar dat boeit ons allemaal niet; beiden zien er goed uit. Johnson met zijn ongeschoren kop en Fox met haar veel te grote, bijna blote borsten. Het gaat om het beeld, niet de inhoud. In de plaats van onafhankelijk het nieuws van de dag te brengen – tot de aanleiding waarom je als kijker überhaupt kijkt – flitsen de items aan je voorbij voordat je goed en wel door hebt, waar het over gaat. Het moet allemaal kort en bondig. Inhoud doet er vandaag de dag niet meer toe.
Het NOS Journaal zou eigenlijk gewoon weer het statige programma moeten worden, dat het meer dan 50 jaar lang was. Een programma, waar heel Nederland aan de lippen van een presentator hangt, die in een paar formidabel Nederlandse volzinnen het onderwerp inleidt. Het huppelen van presentatoren Sasha de Boer en Rob Trip is onnodig hinderlijk. Misschien is het een kwestie van gewenning, maar als ik een paar blote borsten wil zien, dan ga ik wel naar websites als Femjoy of MetArt. Daar heb ik het NOS Journaal echt niet voor nodig.
We leven in een bizarre, vluchtige wereld waarin ontwikkelingen elkaar in moordend tempo opvolgen. Opinie Paultje probeert het allemaal te snappen. Op dit weblog geeft hij deze gebeurtenissen een plaatsje. Hierbij zijn bankdirecteuren en VVD'ers zijn favoriete speeltje
Opinie Paultje als uw columnist? Zoekt u een eigenzinnige columnist met lef die geen blad voor de mond neemt en die de lezer echt prikkelt, uitdaagt en vooral laat nadenken? Neem dan contact op via Twitter @opiniepaultje
vrijdag 1 juni 2012
Vijftigers zijn niet meer welkom
Labels:
discrimineren,
Femjoy,
Journaal,
MetArt,
multitasking,
naakt,
naaktmodellen,
NOS,
populair,
presentatie,
waardeloos plan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten