Kerstmis maakt altijd toch weer de emotionele mens in ons los. Waar we elkaar het hele jaar door in de haren vliegen, uitschelden en tieren, worden we met kerstmis 2 dagen in het jaar ineens toch weer sentimenteel en meelevend met de minderbedeelden. Mensen, die van dit kerstfeest geen vreetfestijn kunnen maken simpelweg omdat ze het geld er niet voor hebben. Mensen, die dit kerstfeest, net als alle andere dagen van het jaar, hun kroost bijna niets te eten kunnen geven juist omdat de crisis en de daarmee samenhangende bezuinigingen hen extra hard treft. Als het Opperwezen ons één keer per jaar vraagt ook aan hen te denken, dan veranderen de doorgaans zo egoïstische en materialistische Nederlanders twee dagen per jaar in sociale wezens. Plotseling blijkt dat we toch wel wat voor elkaar over hebben. De actie Serious Request van 3FM haalde dit jaar het recordbedrag van 12,6 miljoen euro op. Het geld gaat rechtstreeks naar het Nederlandse Rode Kruis, die het zal inzetten om kindersterfte tegen te gaan. Vorig jaar ging het naar hun moeders, die 7,8 miljoen euro kregen.
Persoonlijk heb ik erg veel respect voor iedereen die de moed heeft getoond geld te geven voor dit project. Nu ben ik niet het monster dat vindt dat het geld niet naar buitenlandse kindjes moet gaan, maar naar binnenlandse en die buitenlandse kindjes maar laten sterven, zoals ik eerder deze weer hoorde van bekenden. Toch roepen dit soort bedragen ieder jaar weer het idee op waar het geld daadwerkelijk naar toe gaat. Voor wie gelooft dat elke eurocent van de opgehaalde 12,6 miljoen euro terecht komt bij de 19.000 hulpeloze kinderen, moet even uit de droom worden geholpen. Alleen al de directeur van het Rode Kuis in Nederland, Cees Breedveld gaat ieder jaar met 142.000 euro naar huis. Dat is weliswaar keurig onder de Balkenendenorm van 191.000 euro, maar nog rijkelijk veel voor een organisatie die van rijkssubsidies afhankelijk is. Hierbij is het wel opletten; feitelijk is elk salaris van boven de 100.000 euro rijkelijk veel, maar staat Breedveld wel aan het hoofd van een organisatie met een hoop personeel en dus veel verantwoordelijkheid. Of dat het hoge salaris rechtvaardigt, is een discussie waar we waarschijnlijk nooit uit zullen komen. Wat is veel; wat is weinig? Een haar in je soep is veel; een haar op je hoofd is weinig. In 2010 maakte toenmalig minister van EZ Maxime Verhagen zich al druk over de hoge salarissen bij de top van het Rode Kruis. Verhagen liet zijn linkse hart spreken en dreigde zelfs te korten op de jaarlijkse subsidie als de hoge salarissen niet naar een acceptabeler niveau zouden worden gebracht. Door het amateurisme van Geert Wilders viel het kabinet echter waar Verhagen in zat en heeft Nederland bijna een jaar zonder regering gezeten. De Nederlandse overheid is door Wilders’ populisme verworden tot een tandeloze tijger; veel grommen, maar niet bijten.
Eigenlijk zouden we met z’n allen voorwaarden moeten scheppen aan zo’n actie als Serious Request; de voorwaarde dat elke euro van het geschonken geld echt naar het doel gaat waar het voor is bestemd. Dat zou dat moeten worden gecontroleerd door een onafhankelijke accountant, niet door het Centraal Bureau Fondsenwerving (CBF), die andere tandeloze tijger. Het CBF is destijds in het leven geroepen om excessen als bij het Rode Kruis te voorkomen. Want het kan nog erger; één van de voorgangers van Breedveld, Dolph Pagano, kreeg voor een intermklusje omgerekend bijna 289.000 euro toegeschoven (destijds 600.000 gulden). Het fonds van het Rode Kruis, dat een CBF-keurmerk wil dragen, moest met officiële papieren aangeven hoeveel van hun inkomsten wordt besteed aan organisatorische kosten en hoeveel naar het beoogde doel gaat. Tot nu toe voldeed het Rode Kruis daar prima aan; een voor het CBF acceptabele hoeveelheid van het opgehaalde bedrag gaat naar het door het Rode Kruis beoogde doel. Daarmee is voor de tandeloze tijger CBF de kous af. En als het CBF het goed vindt, dan gaat er nóg een instantie naar kijken en dat is de Consumentenautoriteit. Hier ook weer; veel grommen, weinig actie ondernemen.
Dat de directie van het Rode Kruis zich fetteert met geld dat eigenlijk naar de armen moet, is niet goed te praten. Als ik de VVD hoor praten dat er minder geld moet naar ontwikkelingshulp, omdat de goede doelen dit zelf zouden kunnen bepalen. Onder het motto meer mensen zelfstandig heeft de VVD de marktwerking inde hand geholpen en dus excessen als torenhoge salarissen bij goede doelen als het Rode Kruis. Met twee PvdA-ministers die nu moeten toezien op de gang van zaken bij het Rode Kruis is er wellicht kans op verbetering, maar de vraag is hoeveel macht Plasterk (Binnenlandse Zaken) en Ploumen (ontwikkelingssamenwerking) eigenlijk hebben. Hoever kunnen deze twee ministers gaan om de lading BMW’s, iPhones en MacBooks aan banden te leggen?
Misschien moeten we ophouden met discussiëren en eens met een oplossing komen. Ik zal hierin een schotje voor de boeg geven: Misschien moeten we niet meer één keer per jaar over ons goede hart strijken en respectvol zijn, als Kerstmis nadert. Misschien zou het helpen om niet meer één keer per jaar voor moraalridder te spelen en/of delen van ons kerstpakket schenken aan de voedselbanken. Oproepen kerstpakketten te schenken aan de voedselbanken, zoals de PvdA bijna jaarlijks kraait, is een nobel streven, maar onnodig. De oplossing zou zijn om dit het hele jaar door te doen. Misschien zou het verstandiger zijn als we ons oor niet meer te luisteren leggen bij populistisch geleuter van partijen als SP en PVV, georkestreerd door een walgelijk blad als De Telegraaf.
Misschien moeten we vanaf nu een heel jaar respect tonen en delen met de minder bedeelden. En dat is een lastige opgave, maar misschien kan hierin de nieuwe Maya Kalender helpen. U weet wel, die Maya kalender, die ons eerder hel en verdoemenis beloofde afgelopen vrijdag 21 december 2012, wanneer de wereld zou vergaan. Er is inmiddels een nieuwe Maya kalender aangevangen; een tijdperk waarin we volgens de Maya’s wat meer respect voor elkaar zouden gaan tonen. Lijkt me een prima plan en ik neem hierin graag het voortouw.
Wie volgt?
We leven in een bizarre, vluchtige wereld waarin ontwikkelingen elkaar in moordend tempo opvolgen. Opinie Paultje probeert het allemaal te snappen. Op dit weblog geeft hij deze gebeurtenissen een plaatsje. Hierbij zijn bankdirecteuren en VVD'ers zijn favoriete speeltje
Opinie Paultje als uw columnist? Zoekt u een eigenzinnige columnist met lef die geen blad voor de mond neemt en die de lezer echt prikkelt, uitdaagt en vooral laat nadenken? Neem dan contact op via Twitter @opiniepaultje
dinsdag 25 december 2012
Kerstgedachte
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten