Gevallen ster

Eigenlijk zou het deze week over het historische verlies van de Partij van de Arbeid moeten gaan. Over idealen die door de partij zijn verkwanseld in ruil voor regeringsdeelname. Over standpunten waar de sociaaldemocraten decennia lang tegen waren, maar nu ineens voorstander. Over links campagne voeren en rechts regeren. Over het steunen van besluiten als het aanschaffen van de JSF, het strafbaar stellen van illegaliteit, het sluiten van verzorgingstehuizen, het sluiten van sociale werkplaatsen, het overlaten van de zorg aan de markt, het dominante en arrogante gedrag van bestuursleden. De baantjesjagers die de partij van binnenuit kapot hebben gemaakt en waar de partijleiding niets mee deed. Over bestuurders in Rotterdam Feijenoord die vriendjespolitiek bedreven, over een stelend raadslid in Utrecht en ronselende raadsleden in Soest en Heusden. Over steden die de partij altijd trouw bleven ondanks matig tot slecht beleid. Steden als Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Leiden, Utrecht, Nijmegen, Tilburg, Zwolle en Groningen. Steden waar de PvdA niet meer weg te denken viel uit het lokaal bestuur. Daar zou het deze week allemaal over moeten gaan. Maar het liep anders…

Geert Wilders eiste de aandacht weer voor zich op door te roepen dat Den Haag best af kon met minder Marokkanen. Vervolgens vroeg hij zijn achterban – aanwezig in een Haags café en dus stomdronken – of zij meer of minder Marokkanen wilden in Nederland. Vanzelfsprekend reageerden de aanwezigen met de inmiddels historisch geworden woorden “minder, minder, minder!”. Hierop stond heel Nederland op zijn achterste poten. Dit kon toch allemaal niet? Dit was pure discriminatie! Er werden ook alweer banden gelegd met het verleden. Ze kwamen allemaal weer voorbij: Goebbels, rassenhaat en zelfs Adolf Hitler werd even genoemd. Het regende aangiftes tegen de PVV en tientallen PVV’ers verlieten daarop de partij. PVV’ers die wel wat stevige opmerkingen van Geert Wilders gewend waren, maar dit vonden ze echt te ver gaan. De grote uittocht binnen de partij is inmiddels begonnen en het einde van de haatbeweging lijkt in zicht. Alle partijen in Den Haag, Almere en de Tweede Kamer hebben inmiddels aangegeven niet meer te willen samenwerken met de PVV, vanwege deze ‘Marokkanen-opmerking’. De VVD was tot vandaag nog de enige bloedbroeder, maar nu Wilders de opmerking niet terug wil nemen heeft ook de VVD leiding aangegeven dat iedere vorm van toekomstige samenwerking is uitgesloten. Docu Hoogland van de Partij van de Arbeid heeft zelfs op Twitter aangegeven dat zijn partij geen enkel voorstel van de PVV meer zal steunen. Een cordon sanitaire lijkt te zijn gevormd. Maar hoeveel hypocrisie wil je eigenlijk hebben? Al deze mensen en partijen hebben toch een klont boter op het hoofd als ware het betonblokken?

Als we de uitspraken van Geert Wilders de afgelopen jaren analyseren dan is er een duidelijke trend waarneembaar: ze worden steeds steviger. Wilders is een slimme man en rekt de grenzen van het fatsoen en het toelaatbare steeds verder op. Wie de lijn van zijn uitspraken volgt, weet dat Wilders steeds feller tekeer gaat tegen alles wat islamitisch of niet Westers is. De afstand tot het oproepen tot geweld was niet zo groot meer. Een uitspraak als ‘minder, minder, minder’ was te verwachten. Wilders moet immers steeds harder worden in zijn uitspraken, want letterlijk de hele wereld weet inmiddels wel waarvoor hij staat en wat hij wil. Dus als hij dat verhaal maar blijft herhalen, dan vervaagt de aandacht. Geen aandacht, geen pers en dus geen kiezers. Wilders heeft geen geoliede campagnemachine als bijvoorbeeld de PvdA, VVD en CDA die wel hebben. Dus is Wilders haast verplicht zijn opmerkingen iedere keer een beetje bij te stellen waardoor hij weer aandacht krijgt in de pers. Maar wat Wilders roept, is eigenlijk niet nieuw. Wat hij roept, roept hij al tien jaar. Het is niet nieuw! Alleen al daarom is de ophef van de laatste dagen zo vreemd, maar vooral hypocriet.

Ook de deserterende partijgenoten van Wilders in de provinciale staten en gemeenteraden van Den Haag en Almere zijn op z’n minst toch wel een klein beetje hypocriet te noemen. Zij roepen nu dat ze de Marokkanen-uitspraak van Wilders te ver vinden gaan en daarom het zinkende schip verlaten. Maar Wilders roept al tien jaar niets anders. Zijn deze ratten dan nu ineens wakker geworden? Nee, hoor. Ze denken aan hun carrière en deze opmerking is gewoon slecht voor hun carrière. Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen zakte de PVV van 24 naar 15 zetels. De 9 Kamerleden die het strijdtoneel moesten verlaten hebben lang thuis gezeten of zitten nu nog werkloos thuis. Dat heeft niets te maken met hun allochtone afkomst, maar met het PVV stempel op hun CV. Met het aansluiten bij de een immens populaire beweging als de PVV dachten ze even snel minister of staatssecretaris te kunnen worden. Ze dachten een leuk baantje te kunnen bemachtigen in het openbaar bestuur of misschien wel het bedrijfsleven. Even het gebazel over het afnemen van paspoorten, terugsturen van moslims, het verlaten van de Europese Unie het terugnemen van de Gulden en afbreken van Moskeeën aanhoren. Allemaal onzin waarvan ze vooraf al wisten dat het toch niet ging gebeuren. Maar het grote doel was het cashen. Mooie baantjes op belangrijke posities en cashen. Maar het liep anders: geen werkgever wilde ze hebben. De Amsterdamse politie moest oud PVV'er Hero Brinkman wel weer in dienst nemen, op basis van een wet waarin staat dat een ambtenaar na een politieke carrière altijd terug kan keren op zijn oude post. Liever had het Amsterdamse politiekorps Brinkman niet meer opgenomen in hun personeelsbestand. Slecht voor hun imago. De PVV heeft immers een niet al te beste naam. Een werkgever heeft liever een voormalig Kamerlid van een partij die er al wat langer zit (zelfs van GroenLinks of SP) dan van een partij die haat zaait, discrimineert en mensen tegen elkaar opzet voor eigen gewin. Een personeelslid die bij een dergelijke partij in dienst is geweest (de PVV heeft immers maar één lid en dat is Wilders zelf) is niet goed voor de teambuilding. Zeker als er zich een allochtoon in het team bevindt.

Iedereen die de afgelopen dagen aangifte heeft gedaan of stelling genomen tegen de Marokkanen-uitspraak van Wilders is op z’n minst een beetje hypocriet. Tien jaar geleden leek Wilders op een soort messias; een verlosser. In de pers werd hij afgeschilderd als een orakel. Hij zou die vastgelopen politieke elite wel even veranderen. Met zijn uitspraken kreeg hij veel mensen mee. Niet allen nationaal, maar ook international. Hij kreeg het voor elkaar om een Haagse rechter weg te sturen omdat deze banden had met de PvdA. Hij kreeg het voor elkaar om presentatrice Clary Polak weg te sturen bij discussieprogramma Buitenhof nadat zij in een interview stelling had genomen tegen de PVV. Waar Wilders kwam wachtten honderden nationale, maar vooral internationale journalisten. Wilders had een uitgesproken mening over moslims, wat zo kort na de aanslagen op de Twin Towers gevaarlijk was. In tien jaar tijd is daaraan niet veranderd. En al die tijd hebben alleen PvdA en D66 stelling genomen tegen die uitlatingen en mogen vooral VVD en CDA de hand in eigen boezem steken, want die hebben met de PVV in één kabinet gezeten. Maar nu is Wilders zwak en zijn macht is weggeslagen. Nu kunnen ze stelling nemen tegen de PVV zonder bang te hoeven zijn dat hun kiezers overlopen naar de PVV. Het is een monster doden dat toch al verzwakt is en vervolgens de overwinning opeisen. Het is hypocriet van zowel CDA als VVD.

Alle PVV’ers die deserteren zijn in ieder geval hypocriet. Hebben zij het partijprogramma van de PVV niet doorgelezen voordat ze in dienst traden van de anti-Islambewegig? Deze deserteurs roepen hoog van de toren naar de buitenwereld dat hun besluit kwam na de Marokkanen-uitspraak, maar dat is natuurlijk lariekoek. Onzin. Niet waar. Kolder. Het is hun carrière en daarmee hun inkomen die ze hiermee veilig hopen te stellen. De gedeserteerde Bontes, Van Vliet en Van Klaveren blijven immers gewoon in de Tweede Kamer zitten. Het jaarsalaris van 93.000 euro bruto bevalt ze immers prima! En vergeet niet het wachtgeld dat hen na hun ontslag op hun wacht...!

Ondertussen dringt zich de vraag zich op of de PVV in deze situatie nog wel bestaansrecht heeft. De kans dat de PVV ooit nog gaat regeren is sinds deze week geslonken van nihil naar nul komma nul. Dat zullen de sponsoren van de PVV – rijke Amerikaanse en Israëlische Joden – niet leuk vinden. Nederland wordt geen tweede Israël, waar moslims en christenen worden gescheiden door en immense muur, die dwars door huizen, tuinen, stadswijken en over plantages loopt. Hierdoor zal de PVV niet alleen politiek in een isolement geraken, maar ook financieel. Belangrijker is echter hoe de kiezer denkt over al deze ophef. Wilders leeft bij de gratie van de peilingen van Maurice de Hond en als de PVV daarin achter blijft, net zoals bijvoorbeeld de PvdA nu en eerder 50+, dan zal hij de stekker uit de partij trekken. Als hij dat doet komt er wel een volgend probleem om de hoek kijken: dan vervalt namelijk ook zijn door de belastingbetaler betaalde bewaking, geschatte kosten pl./min 25 miljoen euro per jaar. De PVV hoopte met de Europese verkiezingen op 22 mei flink te kunnen scoren. Dat kunnen ze nu waarschijnlijk wel op hun buik schrijven. Als die voorspelling uit komt, dan zal Wilders kort daarna de stekker uit zijn partij trekken. Voor voor een dergelijke actie is namelijk wat voorbereidingstijd nodig.

Maar de ster lijkt aan zijn val te zijn begonnen.