NIETS IS VERANDERLIJKER DAN HET CDA

Het is zo langzamerhand de kijkcijferhit op de zondagochtend: de peilingen van Maurice de Hond. Sociale media staan iedere week  weer vol van de winnaars en verliezers. De verliezers zijn inmiddels wel bekend: regeringspartijen PvdA en VVD. Simpelweg omdat kiezers van beide kanten geweldig ontevreden zijn over deze samenwerking. Als iets illustreert hoe deze twee partijen tegenover en niet naast elkaar staan dan zijn het wel de wekelijkse peilingen van Maurice de Hond, IPSOS en Synovate. De winnaar is ook al wel bekend: de PVV, de anti-Islambeweging van Geert Wilders. Hij is zo ongeveer nog de enige hoop waaruit de Nederlandse kiezer put, want verder staan vrijwel alle partijen op (fors verlies). Opmerkelijk is dat de SP nauwelijks weet te profiteren van de impopulariteit van de PvdA. Datzelfde geldt voor CDA dat weliswaar stijgt maar geen grote sprongen maakt ondanks de impopulariteit van de VVD. De PVV spint er wel garen bij. Zoals het er nu naar uit ziet wordt de haatbeweging van Geert Wilders in 2017 de grootste partij. De vraag is alleen nog maar hoe groot. Tijd dus om te kijken of een kabinet met de PVV haalbaar is.

Voor een coalitie over rechts zijn meerdere partijen nodig. Naast de PVV (momenteel op 40 zetels) zal dat de VVD zijn. Onofficieel heeft de VVD laten weten niet echt happig te zijn op een hernieuwde samenwerking met de anti-Islambeweging van Wilders maar helemaal afwijzend zullen ze er niet tegenover staan. Al was het alleen maar omdat de VVD tijdens de verkiezingen van 2012 het partijprogramma van de PVV uit 2010 vrijwel integraal heeft overgenomen in haar eigen partijprogramma. Datzelfde geldt overigens voor de Partij van de Arbeid, die in 2012 het partijprogramma van de SP uit 2010 bijna helemaal heeft overgenomen. Maar de VVD heeft momenteel nooit echt afstand genomen van de PVV. Toch zal het met 20 zetels in die peilingen en onvoldoende zijn voor een meerderheid. Er zal dus een derde misschien wel vierde partij moeten aanschuiven en dat zal zijn het CDA.

Natuurlijk, de christendemocraten hebben nu al volmondig geroepen dat een hernieuwde samenwerking met de PVV er niet in zit. Letterlijk zei partijleider Sybrand van Haersma Buma:”Onder mijn leiding, zolang ik partijleider ben, komt er geen samenwerking met de PVV!” Maar hoe geloofwaardig zijn die woorden van Buma eigenlijk? Komt het CDA die uitspraken wel na? Durven de christendemocraten hun poot stijf te houden en bij een uitnodiging van formateur Wilders te herhalen wat Buma zo stellig beweerde?

Het antwoord: Helaas, het CDA zal buigen. Het zal barsten voor de uitnodigende hand van Geert Wilders en gewoon meedoen in een Kabinet Wilders I. De christendemocraten zijn namelijk te machtsgeil. Na vier jaar afwezigheid willen ze te graag weer deel uitmaken van het centrum van de macht. Hoe beter is deze stelling te onderbouwen met de gekozen burgemeester. Het CDA was decennia lang tegen de gekozen burgemeester. Waar komt die plotselinge draai van het CDA dan ineens vandaan? Heel simpel: Op het moment dat de partijtop de beslissing nam voorstander te zijn van de gekozen burgemeester viel de ene na de andere CDA-burgemeester weg en werd zijn/haar positie overgenomen door een burgemeester van VVD-huize en in mindere mate door een burgemeester van de Partij van de Arbeid. De laatste maanden echter krijgt de ene na de andere CDA’er een mooie burgemeesterspost (Alphen aan den Rijn, Capelle aan den IJssel) en zwijgt het CDA weer als het graf over de gekozen burgemeester. Saillant detail: De Partij van de Arbeid, decennia lang voorstander van de gekozen burgemeester, vindt nu dat ‘er meer onderzoek moet komen naar de haalbaarheid’. Men is dus gewoon van voorstander ineens tegenstander omdat de laatste maanden veel burgemeestersposten vervallen aan CDA en nu ook D66 (Enschedé, Almere).

In Rotterdam houdt het CDA een coalitie met D66 en Leefbaar Rotterdam in stand, zo meldt opiniewebsite Joop.nl. Noodgedwongen, want Alexander Pechtold wilde per se dat de PvdA niet zou deelnemen aan een coalitie. Dat zou dan voor het eerst sinds 1975 zijn en daarmee zou D66 geschiedenis schrijven. Net als in Amsterdam, waar de PvdA voor het eerst sinds bijna 80 jaar uit de coalitie is gewipt door D66. Maar Leefbaar Rotterdam vrijt openlijk met de PVV. Één van de geestelijk vaders van Leefbaar Rotterdam, Ronald Sörensen, was jarenlang gemeenteraadslid voor de Leefbaren maar is nu lid van de Eerste Kamer voor de PVV. Marco Pastors is voormalig fractievoorzitter van Leefbaar Rotterdam en ook hij vrijt openlijk met de PVV. De huidige voorman van Leefbaar Rotterdam, Joost Eerdmans, wordt eveneens regelmatig gezien aan de zijde van Geert Wilders.

Het CDA zal zeker ingaan op een uitnodiging van de PVV. Het zal vervolgens een herhaling van zetten worden: duizenden CDA leden bijeen in één of andere evenementenhal waarin de nieuwe partijleider de zaal huilend toespreekt. Nieuwe partijleider? Ja, natuurlijk. Want Sybrand van Haersma Buma zal aftreden en de partijleiding zal beweren dat Buma de uitspraken ”Onder mijn leiding, zolang ik partijleider ben, komt er geen samenwerking met de PVV!” op persoonlijke titel deed. Het CDA zal moeiteloos meegaan in de moslimhaat en zonder blikken of blozen accepteren dat Nederland uit de Europese Unie stapt. Het zal instemmen met een enorme kilometers lange muur van Nieuweschans via Oldenzaal naar Vaals en via Goirle naar Cadzand, naar Israëlisch voorbeeld. Een dergelijk betonnen kolos kost ca. 20 miljard euro maar het CDA zal accepteren dat dit wordt betaald uit belastinggeld. Een zelfverklaarde oorlog met de Islam; het CDA vindt het prima! Het CDA zal toekijken hoe tienduizenden ‘anders gekleurden’ worden gearresteerd op basis van huidkleur en etniciteit, vastgezet en de grens worden overgezet. Allemaal zaken waar het CDA decennia tegenstander van was. Maar nu ineens voorstander van zal zijn.

Niets is veranderlijker dan het CDA.

 

Lees ook: 

Geert for President!

Kom in verzet, mensen!