Pagina's

vrijdag 21 oktober 2016

Donald Trump bezorgt partijbonzen slapeloze nachten

De tweestrijd tussen de Amerikaanse presidentskandidaten Donald Trump en Hillary Clinton is zo goed als beslist. De Amerikaanse media houden het nog even spannend en rapporteren een nek-aan-nek-race. Maar alles wijst erop dat Hillary Clinton de nieuwe president van de Verenigde Staten gaat worden. Alleen de New York Times (traditioneel aan de linker kant te vinden) durft een voorspelling te doen: 91% kans voor Clinton tegen 9% voor Trump. Die finish haalde Clinton vrij simpel en eenvoudig, met de ogen gesloten en met betrekkelijk weinig inspanningen. Geen presidentskandidaat heeft ooit zo makkelijk het Witte Huis gehaald. Heel Hollywood schaarde zich achter Clinton, met uitzondering van acteurs John Travolta, Bruce Willis en regisseur Clint Eastwood. Bijna alle belangrijke ondernemers in de VS hebben zich achter Clinton geschaard. Zelfs de Washington Post schaarde zich achter Clinton. Dat had de krant sinds Kennedy niet meer gedaan. Opvallend was de keuze van de conservatieve oud-president George Bush en zijn zoon George Walker Bush, die zich eveneens achter Clinton schaarden. De laatste weken regent het steunbetuigingen uit de Republikeinse Partij aan Hillary Clinton.

Ondertussen breekt de baas van de Republikeinse Partij, Congresvoorzitter Paul Ryan, zijn hersenen over hoe nu verder. Want na twee keer Obama is het de Republikeinen wederom niet gelukt de hoofdprijs in de wacht te slepen: de president. Daarmee zijn de problemen voor Ryan nog niet voorbij: het Congres (waar hij nu dus de voorzitter is) dreigt door de escapades van Trump eveneens over te gaan naar de Democraten en daarmee verliest Ryan die baan. Derde en laatste probleem is dat veel Amerikaanse staten die normaliter Republikeins waren, voor langere tijd in handen dreigen te vallen van de Democraten. Belangrijke staten als Pensylvania, Colorado, Iowa en Texas krijgen een steeds grotere Latino gemeenschap en die zijn over het algemeen Democraat.

Wat Ryan en de zijnen rest is het nog eens goed bekijken van de eigen partijregels die als de bliksem herschrijven, zodat een herhaling van zetten wordt voorkomen. Het bestuur zal meer macht moeten krijgen om in te grijpen als zich in de toekomst wederom een gek als Trump aandient.

De kans is overigens groot dat Clinton het bij één periode houdt. Ze is aan het eind van haar regeerperiode 74 en ook niet de jongste meer. Het ging Clinton erom de eerste vrouwelijke president van de VS te worden. De kans is uiterst klein dat er ná Clinton binnen afzienbare tijd in de VS wederom een vrouw tot president zal worden gekozen. Daar is het land simpelweg te seksistisch voor. Dus zal Clinton de geschiedenisboeken in gaan als de eerste vrouwelijke president van de VS; een doel die ze in de jaren ´90 van de vorige eeuw al had. Boze tongen beweren dat Clinton destijds geen echtscheiding heeft aangevraagd toen haar man Bill met liefst acht vrouwen seks had, omdat ze dan haar kans op een toekomstig presidentschap verspeelde. Een bewering die op zich wel hout snijdt.

De Republikeinse Partij zal hoe dan ook zwaar gehavend uit de strijd komen. In zijn val heeft Trump niet alleen zichzelf maar ook de partij en het hele systeem meegesleurd. Jammer, want Trumps ideeën konden op rechts de strijd met de vage plannen van Clinton best aan. Trump wilde het Amerikaanse leger wereldwijd terugtrekken om de eigen landsgrenzen te verdedigen. Landen die Amerikaanse bescherming wilden behouden kregen daarvoor een factuur gepresenteerd. Een idee dat hout snijdt omdat niets in het leven gratis is. De Democraten slingerden echter succesvol het verhaal de wereld in dat met Trump aan de macht de Derde Wereldoorlog zou kunnen uitbreken;'A man who can be provoked by a tweet should not have his hands anywhere near the nuclear codes'. Trump wilde een muur bouwen tussen Mexico en de VS en de rekening naar Mexico sturen. Die muur staat er goeddeels al dus het was een kwestie van die muur afbouwen.

Opmerkelijk is dat niemand een plan van Clinton kan reproduceren. Op wat politieke volgers na, dan.

Maar Trump heeft zich de laatste weken voorafgaand aan de verkiezingen bijna onmogelijk gemaakt. Zijn uitspraken haalden steeds weer het nieuws. Meer dan de plannen van Clinton. Iedereen (behalve wat volgers) is zijn plannen voor het bouwen van een muur of het terugtrekken van Amerikaanse troepen alweer vergeten. Pers, publiek en kiezers concentreren zich nu op zijn domme en soms dolkomische uitspraken. 'Dit kan toch nooit de machtigste man ter wereld worden?'. En dat lijkt nu ook de mening van de Amerikaanse kiezer te worden.

Het zal partijbaas Ryan nog heel veel slapeloze nachten bezorgen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten