Het zal allemaal wel los lopen met die Derde Wereldoorlog

De Derde Wereldoorlog komt eraan. Tenminste, als we hoogleraar Korea Studies Remco Breuker mogen geloven. Breuker (“Pauw”, 13 april 2017) wijst erop dat Noord Korea sterker is dan het Westen tot nu toe aannam en dat zowel de Noord Koreaanse dictator Kim Jung Un als de Amerikaanse dictator… sorry… president Donald Turmp zeer instabiele factoren zijn. Trump is bang dat Noord Korea een raket kan ontwikkelen waar een kernkop op kan worden geschroefd, waarmee het makkelijk de kust van Californië kan bereiken. Dat zou miljoenen doden aan de Amerikaanse westkust betekenen en het begin van een langdurige oorlog. Anders dan dat kan Noord Korea ook een raket maken die de miljoenenstad Seoul kan bereiken. Ook daar kan een kernkop op worden geschroefd, wat 20 – 25 miljoen doden zou betekenen.

Breuker vindt dat de wereldgemeenschap te lang heeft weggekeken. Noord Korea is te lang voor een afvallig sullig land gezien waar we graag naar toe gingen om aapjes te kijken. Anders dan de media schrijven is Noord Korea niet zo gesloten. Je kunt – weliswaar onder strenge begeleiding – een visum krijgen voor Noord Korea en toeristische attracties bekijken. Er is zelfs een mogelijkheid om te gaan skiën in Noord Korea. Het regime heeft de deur een klein beetje open gezet omdat het de dollars die de toeristen meebrengen broodnodig heeft. En daar gaat Breuker de fout in.

Op zich heeft Breuker wel een punt als hij zegt dat Noord Korea sterker is dan het Westen tot nu toe heeft aangenomen. Het Westen heeft inderdaad te lang weggekeken. Maar daar houdt zijn gelijk ongeveer wel op. Want ondanks ferme uitspraken van Donald Trump zullen de Verenigde Staten geen oorlog met Noord Korea beginnen. Ten eerste zijn de Amerikanen doodmoe van de oorlogen in Irak en Afghanistan, die niet alleen tientallen Amerikaanse levens heeft gekost maar ook miljarden aan Amerikaans belastinggeld. De Verenigde Staten hebben simpelweg het geld niet om opnieuw ten strijde te trekken en bovendien ontbreekt de binnenlandse steun voor een nieuwe oorlog. Trump is nou juist gekozen omdat alle voorgaande Amerikaanse presidenten meer aandacht hadden voor het buitenland dan voor de binnenlandse problemen.

Zouden de Verenigde Staten alsnog ten strijde willen trekken dan zouden Japan en Zuid Korea aan de kant van de Verenigde Staten worden meegezogen in de strijd. Onvrijwillig. Aan de andere kant van de grens staan Chinese en Russische troepen om de Noord Koreanen bij te staan. Het zou het uitbreken van de Derde Wereldoorlog betekenen en een Derde Wereldoorlog betekent zo goed als zeker het einde van de menselijke beschaving zoals we die nu kennen. Het zou tientallen, zo niet honderden miljoenen doden betekenen en dat alleen maar om Amerikaanse belangen te beschermen. En dan verzwijgen we de economische gevolgen die eventueel wapengekletter teweeg zal gaan brengen. De hele wereldhandel zou tot stilstand komen.

Tot slot: Donald Trump staat bekend om zijn ferme taal en woede uitbarstingen maar als het erop neer komt geeft ‘ie niet thuis. Letterlijk, want sinds zijn aanstelling tot president van de Verenigde Staten op 21 januari heeft hij in iets minder dan 3 maanden al achttien (18) keer zijn privé golfcourse in Florida bezocht. Dat betekent dus dat de Air Force One met gevolg vanuit de militaire luchtmachtbasis Andrews bij Washington naar Florida vliegt omdat de president even een balletje wil slaan.

Het zal dus allemaal wel los lopen met die Derde Wereldoorlog. Die Remco Breuker kan weer achter zijn PlayStation plaatsnemen. Als hoogleraar is hij in ieder geval ongeschikt.

Dikke Dijsselduim

Jeroen Dijsselbloem is herkozen als voorzitter van de Eurogroep; de commissie van landen die de stabiliteit van de euro in de gaten moet houden. Die herbenoeming ging niet zonder slag of stoot: in de Frankfurter Allgemeine meende de demissionair minister van Financiën dat Europese ambtenaren zich maar wat graag te goed doen aan hoeren en drank; Met één hand bedelen ze bij de Europese Commissie om miljarden staatssteun voor hun onderdanen, terwijl ze dat met de andere hand weer uitgeven aan duurbetaalde hoeren en uitgaan. Dat geld was eigenlijk bedoeld om de economie van hun land weer draaiende te krijgen maar een belangrijk deel van dat geld zou zijn doel nooit halen. Het ‘frauen und schnapps’ schandaal was geboren.

Zuid-Europese politici spraken direct schande van de uitspraken van Dijsselbloem. Vooral uit Spanje, Portugal en Italië kwam zwaar protest. Diverse politici noemden zijn uitspraak misdadig, nergens op gebaseerd en bovendien erg vrouwonvriendelijk. Ze vonden dat hij zijn beweringen uit zijn dikke Dijsselduim had gezogen. Ze eisten excuses of anders aftreden. Later voegden zich een groot aantal Oost-Europese landen daarbij. De positie van Dijsselbloem leek onhoudbaar.

Maar al in één van de eerste lessen op de politieschool leert een rechercheur in opleiding dat wie de grootste mond heeft, naar alle waarschijnlijkheid ook het meeste op zijn kerfstok heeft. Wie het YouTube filmpje van GeenStijl verslaggever Tom Staal uit 2013 heeft gezien (zie hier) schrikt van de luxe en weelde waarin de dames en heren Europarlementariërs zich wanen. Wie de schandalen rond Europese politici als Marine Le Pen( kreeg geld voor een medewerker die op de loonlijst stond, maar die geen arbeid verrichte) en Ernst Strasser (Oostenrijkse Europarlementariër liet zich door een journalist die zich voordeed als lobbyist omkopen) volgt ziet dat er in het Europees Parlement met geld wordt gesmeten. Hoe vaak is al niet aangetoond hoever Europarlementariërs in de zak zitten van lobbyclubs van de auto-industrie en de bancaire sector? Dijsselbloem heeft absoluut een punt als hij opmerkt dat Europese politici zich maar wat graag te goed doen aan overdadige weelde en luxe, betaald door de Europese belastingbetaler.

En daarvoor hoef je ook geen excuses aan te bieden. In de Nederlandse pers werd de uitspraak van Dijsselbloem al gauw recht gepraat omdat zijn partij, de PvdA, zo’n enorme klap kreeg bij de afgelopen Tweede Kamerverkiezingen. Maar daar is helemaal niets van waar: Dijsselbloem deed zijn uitspraak in de Frankfurter Allgemeine al ver vóór 15 maart. Dat Dijsselbloem deze uitspraken deed viel alleen maar in goede aarde bij de grote Europese landen die wel op de centen letten en vooral dankzij hen mag Dijsselbloem door met een nieuwe termijn. Nederland stemde in met de herbenoeming van Dijsselbloem deels uit medelijden met het enorme verlies van Dijsselbloem’s PvdA bij de Tweede Kamerverkiezingen (om dezelfde reden werd Khadija Arib (eveneens PvdA) al herkozen tot Tweede Kamervoorzitter) en omdat Dijsselbloem de steun had van Duitsland.

De vraag kan echter terecht worden gesteld of de uitspraken van Dijsselbloem echt iets zullen veranderen. Voor de waarheid hoeft Dijsselbloem geen sorry te zeggen.

Still uit het verslag van Tom Staal. (c) GeenStijl 2013

Moet ik (weer) gaan beleggen?

Beleggen is weer hip, hot en happening. Net als op de helft van de jaren ’90 van de vorige eeuw vliegen de reclames de argeloze kijker en luisteraar weer om de oren. Als gevolg van de financiële crisis (2008 – ca. 2015) moeten de banken hun balansen versterken zodat bij een nieuwe malaise de belastingbetaler niet wéér moet bijspringen. Dus moeten de banken extra vreemd vermogen aantrekken en daarvoor komen ze bij u, de spaarder langs.

Want de spaarrente staat met 0,2% historisch laag. De verwachting is dat de spaarrente binnen een paar maanden als gevolg van het stimuleringsfonds van de Europese Centrale Bank zal omslaan naar negatief. Geld is nog nooit zo goedkoop geweest en dus levert de spaarrekening niets meer op. Velen van u hebben gehoor gegeven aan de smeekbedes om weer te gaan beleggen want inmiddels stromen de miljarden aan particulier spaargeld de beursvloer weer op. Of het een verstandige beslissing is geweest uw spaargeld naar Beursplein 5 te brengen valt nog maar te betwijfelen. Hier is waarom:

Ten eerste is het grootste verschil tussen halverwege de jaren ’90 en nu dat de wereld van vandaag zeer instabiel is geworden. In de jaren ’90 kenden we nog geen instabiele Amerikaanse president met het IQ van een goudvis. Het dreigende uiteenvallen van de Europese Unie speelde toen niet. We kenden ook nog geen doorgedraaide Turkse president met honger naar wereldmacht en er was ook nog geen Noord Korea die om de haverklap testen uitvoert met raketten die kernkoppen kunnen meedragen. We kenden ook nog geen Russische president die aan landjepik doet en we kenden ook nog geen Russische president die met hackers de Amerikaanse presidentsverkiezingen wilde beïnvloeden (en wie weet, welke verkiezingen nog meer). We kenden ook nog geen oorlog in Syrië, waar ter bescherming van olie- en gasbelangen de halve wereld bommen en granaten afwerpt op honderdduizenden onschuldige burgers teneinde een handjevol heilsoldaten van IS te verdrijven. We kenden geen massale exodus uit Afrika waar door klimaatverandering al jaren geen druppel regen meer uit de lucht is gekomen. China had destijds lang niet zo’n sterk leger als vandaag de dag en het inmiddels hebzuchtige China was destijds ook niet zo’n belangrijke wereldmacht als vandaag de dag. Bovendien doet ook China aan ordinair landjepik, zoals in Hong Kong en de eilandjes in de Zuid-Chinese Zee. Daar bovenop komt dat de Chinese economie lang zo hard niet meer groeit als vandaag de dag.

Goed, in de jaren ’90 speelden er ook conflicten, zoals de gisgasaanval door Saddam Hoessein op eigen burgers (1995) en de oorlog op de Balkan, waar moslims en Christenen elkaar bestreden in de Joegoslavië Oorlog (1991 – 1999). Maar de ellende die daar heerste valt in het niets vergeleken bij de instabiele wereld van vandaag.

Met bovenstaande ontwikkelingen in het achterhoofd is het uiterst onverstandig om met je spaargeld nu te gaan beleggen. Er spelen simpelweg teveel onzekerheden in de wereld om je zuurverdiende spaargeld nu over te geven aan een bank of beleggingsinstelling. Van het beloofde rendement – voor zover dat nog wordt beloofd – komt niets terecht. Goed, als je echt iedere dag bezig bent met je beleggingsportefeuille dan kun je best een aardig rendement halen. Maar je geld overgeven aan een bank en er dan lange tijd niet naar kijken is erg onverstandig.

Wat wel te doen met je spaargeld? Simpel: Schulden aflossen. De op de pof gekochte auto, de “gratis” GSM, het uitstaande saldo op de credit card en zelfs de hypotheek versneld aflossen levert op lange termijn méér geld op dan het toevertrouwen aan een bank of beleggingsinstelling, die er toch alleen maar grote salarissen en bonussen van gaat betalen.

Advies om nu te gaan beleggen is dus: niet doen.