De laatste dagen klinken er steeds meer schreeuwen vanuit het bedrijfsleven aan de overheid om ‘bij te springen’. Door de huidige coronacrisis lopen bedrijven opdrachten mis of moeten om een andere reden noodgedwongen hun operatie staken. Zo hebben KLM en Transavia vrijwel al hun vluchten moeten staken. Maar zo moesten onder druk van nieuwe regels van de overheid diverse kappers en winkels hun deuren sluiten, of deden dat op vrijwillige basis. Nu de advertentiemarkt in elkaar is gezakt moeten ook de krantenuitgevers worden gesteund. ZZP’ers, die door het beleid van de huidige VVD regering een paar jaar geleden bruut zijn ontslagen, en via een ZZP constructie in dezelfde functie – tegen lagere kosten natuurlijk – weer zijn aangenomen bij dezelfde werkgever. Door de werknemer ondernemer te maken kon de werkgever lekker veel kosten besparen, waardoor de winsten nog verder opliepen.
Inmiddels is het al duidelijk dat die enorme winsten niet ten goede kwamen aan het personeel, maar via de Zuidas weg vloeiden naar belastingparadijzen op de Caraïben. Datzelfde personeel kreeg er de laatste jaren nauwelijks geld bij. Sterker nog, het zorgpersoneel, waarvoor de VVD politici vorige week nog zo hard stonden te applaudisseren, moest meer dan een half jaar lang staken voordat ze er 2,3% loon bij kregen. Onder het huidige inmiddels bijna 10-jaar durende VVD regime is de winstbelasting voor grote bedrijven alleen maar omlaag gegaan, terwijl de lasten voor de gewone burger alleen maar zijn gestegen.
Zolang het goed gaat, mag de overheid zich ook nergens mee bemoeien. De overheid mag niet ingrijpen en wanneer de overheid om een aalmoes vraagt, dan wordt er direct geschreeuwd dat die aalmoes banen gaat kosten. Ondertussen vloeien er nog meer miljoenen via de Zuidas weg naar belastingparadijzen.
Nu het crisis is een een diepe recessie dreigt moet de overheid plotseling weer klaar staan met de portemonnee van de belastingbetaler. In die portemonnee zit gemeenschapsgeld dat moet worden besteed aan politie, brandweer, justitie en zorg. U weet wel, waarvoor die VVD politici vorige week nog zo hard stonden te applaudisseren. Maar het bedrijfsleven, dat al decennia alle belastingregels aan zijn laars lapt en de belastingbetaler tilt waar het kan, eist nu ineens dat diezelfde belastingbetaler ‘bij springt’ anders zou het wel eens banen gaan kosten. Altijd weer dat driegement van het gaat banen kosten… De overheid moet klaar staan met een buidel met geld en dat staat het ook: Per kwartaal wordt er 20 miljard euro gemeenschapsgeld uitgegeven aan liefst 50.000 bedrijven en organisaties, die nooit ook meer één cent belasting hebben betaald, en de belasting hebben ontdoken waar het kon en waar mogelijk. En diezelfde bedrijven en organisaties eisen nu dat diezelfde overheid hen helpt te overleven.
Om de ironie nog groter te maken: Denkt u dat er ná de coronacrisis (wat er komt een keer een eind aan) wel keurig netjes belasting wordt betaald? Denkt u dat die 50.0000 bedrijven en organisaties die jarenlang de belastingen hebben ontdoken en ondanks dat tóch nog een tegemoetkoming krijgen, straks na de coronacrisis wél netjes hun belastingen gaan betalen, uit berouw? Als dank dat de belastingenbetaler ná de bankencrisis uit 2008, veroorzaakt door de banken en verzekeraars zelf, de hele Nederlandse bankensector redde, werden tienduizenden bankmedewerkers ontslagen en werden er met de overheidssteun – gemeenschapsgeld dus – dikke bonussen uitgedeeld aan mensen die de ellende zelf hadden veroorzaakt. Ook destijds kraaide de bankensector dat de Overheid moest klaarstaan met steun, want anders… inderdaad… zou het wel eens banen gaan kosten.
Het geld dat nu wordt uitgestrooid over de bedrijven en organisaties die slachtoffer zijn van de coronacrisis, is geleend geld. Met andere woorden: dat geld moet eens terug naar de persoon waarvan we het geld hebben geleend. Dat moest ook met de ruim 70 miljard euro gemeenschapsgeld waarmee in 2008 de bankensector moest worden gered van de ondergang. Die rekening kwam uiteindelijk terecht bij de zwakkeren in de samenleving. De laagst betaalden. De laagst opgeleiden. Zij waren het die moesten inleveren omdat zorgpremies, energierekeningen en levensmiddelen fors duurder zijn geworden. Geen enkele politicus durfde de rekening voor de bankencrisis – zo’n slordige 70 miljard euro – neer te leggen bij de veroorzakers van diezelfde bankencrisis, de banken en verzekeraars zelf.
En zo zal het nu ook gaan. Hoewel er geen aanwijsbare reden is dat de coronacrisis is veroorzaakt door iemand die daar uiteindelijk veel geld mee verdient – hoewel die er ongetwijfeld zal zijn – wordt de rekening van die 20 miljard euro (per kwartaal) straks na de coronacrisis gewoon weer neergelegd bij de zwakkeren in de samenleving, en niet bij notoire belastingontduikers zoals Shell, AkzoNobel, Philips en Unilever, of buitenlandse ondernemingen die hun hoofdzetel in Nederland hebben zodat ze in eigen land de belastingen kunnen ontduiken zoals Ferrari, Uber, Deutsche Bank, Airbus, Amazon, Facebook en Apple.
Hoe langer de coronacrisis duurt, hoe hoger de rekening zal worden (per kwartaal er dus 10 – 20 miljard euro bij) en hoe meer dat ten koste zal gaan van algemene
voorzieningen zoals daar zijn de hulpverleners voor wie we nu zo hard applaudisseren.
Gratis geld bestaat nou eenmaal niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten