Het gedrag van de pastoors en bisschoppen om homo's en lesbo's uit te sluiten van deelname aan de Katholieke Kerk is bespottelijk. De Kerk wil geen hosti's ("het lichaam van Jezus Christus") uitdelen aan homo's en lesbo's omdat ze vindt dat het huwelijk iets is tussen man en vrouw. Dat is regelrechte discriminatie. De pastoors en bisschoppen die dit hebben bedacht, kunnen hiervoor worden aangeklaagd en een boete krijgen. Bij het niet betalen van die boete, kunnen ze de cel in draaien. Maar blijkbaar hebben pastoors en bisschoppen in Nederland een soort heiligenstatus. Zij kunnen doen en laten wat ze willen, zonder dat ze daar verantwoording over hoeven af te leggen. Tegelijkertijd volgt de Katholieke Kerk de trend van het moment: geen eenheidsworst? Dan hoor je er niet meer bij!
Als de Katholieke Kerk zich afvraagt, waarom de kerk zo massaal leeg loopt, dat heeft ze waarschijnlijk het antwoord al gevonden: ze zijn te oubollig bezig. Dat weet ze ook wel, maar veranderingen kosten tijd en mogen niet worden doorgevoerd, zonder de toestemming van de Paus in Rome. En die peinst er niet over om iedereen gelijkwaardig te behandelen. Als je anders ben dan de rest, hoor je er gewoon niet bij. Is dát de boodschap die Jezus Christus 2.000 jaar geleden kwam brengen? Staat daar iets over in het Oude Testament? En ik maar denken dat de Heer er was, voor ons allemaal. Die boodschap wordt toch ieder jaar met Kerstmis uitgedragen, tussen alle Amerikaanse commerciële rommel door. Blijkbaar heeft God niet het allerbeste met ons allemaal voor: Zeker niet met diegenen, die niet in de pas lopen met de rest.
Het is de laatste jaren gemeengoed geworden in Nederland om elkaar maar zwart te maken en uit te sluiten van deelname aan de maatschappij. Het begon bij Pim Fortuyn, die mensen die niet aan het ideaalbeeld voldeden, het land uit wilde zetten. Geert Wilders ging daar nog even een stapje verder mee: Antillianen, Surinamers maar vooral Moslims in het algemeen en Marokkanen in het bijzonder, ... Ze moesten zich allemaal maar aanpassen en anders hoor je er niet meer bij. Aanpassen wil over het algemeen zeggen: Man, vrouw, getrouwd, twee kindjes (jongen en een meisje), wonend in een rijtjeshuis met spaarhypotheek, Opel Astra voor de deur en met sleurhut ieder jaar naar dezelfde camping in Frankrijk. Man is midden dertig en heeft een fantastische baan als manager bij een groot bedrijf, waar hij meeting na meeting bijwoont. Vrouw is ook midden dertig zit thuis en past op de beeldschone kindjes van 12 en 15. Ze is lief voor haar man en maakt voor haar hele gezin iedere avond trouw het eten. De kindjes doen het goed op school; hij wordt profvoetballer en zij zit op hockey en gaat studeren. Ze kijken samen naar RTL4 en luisteren trouw naar SkyRadio. Ze lezen De Telegraaf en bemoeien zich verder niet met politiek of de toestand in de wereld. Dat is allemaal te moeilijk. Ze hebben veel vrienden. Vooral veel vrienden. Vrienden, die net zo zijn als zij. Maar bovenal; ze lopen allemaal in het gelid. Geen misstappen... geen stappen over ongebaande wegen. Kortom: één grote DSB-reclame.
Het is een totaal achterhaald beeld, maar het is hét ideaalbeeld van de gemiddelde Nederlander. Het is een beeld uit de jaren zestig en zeventig, dat vrijwel door iedereen in die tijd werd verafschuwd. Destijds was het beeld van de eenheidsworst een schrikbeeld. En dat bleef het dertig jaar lang. Maar nu de kinderen geboren in de jaren zestig en zeventig volwassen zijn en zelf kindjes hebben, keert datzelfde schrikbeeld weer terug. De vrijheid is totaal verdwenen. Het erge is, dat mensen die zichzelf willen zijn, volledig worden buiten gesloten. Precies het omgekeerde van waar in de jaren zestig en zeventig zoveel mensen voor hebben gestreden en een strijd waarbij zelfs doden en gewonden zijn gevallen.
Het acceptatieniveau van de gemiddelde Nederlander is de laatste jaren tot ver onder het zeeniveau gedaald. "We dreigen je gewoon dood te maken als je het niet met ons eens bent", zo is de nieuwe debatvorm in Nederland. Wederzijds respect is ver te zoeken. Je mag vandaag de dag in Nederland niet meer zijn wie je wilt zijn. Dat geldt voor homo's en lesbo's, maar zeker ook voor Moslims. "Aanpassen of wegwezen" luidt over het algemeen het devies. Je bent haast verplicht een eenheidsworst te zijn, anders spuwt de maatschappij je gewoon uit. Dat is niet alleen walgelijk, het is bespottelijk en tegelijkertijd discriminerend en bijzonder asociaal. Nederland maakt in het buitenland graag de sier met de immense tolerantie die we hier voor elkaar hebben. Maar in werkelijkheid gunnen we elkaar het licht niet in de ogen. En daar krijg ik ondertussen braakneigingen van.
zondag 28 februari 2010
zaterdag 27 februari 2010
"Niets aan de hand, mensen. Het schip zinkt niet"
Gisteren werd bekend dat Nederland één voetbalclub minder mag afvraardigen in de Europa League, de opvolger van de UEFA Cup. Door de uitschakeling van PSV, Ajax en FC Twente uit het Europese bekertoernooi is Nederland gezakt naar de 10de plaats op de UEFA coëfficientielijst. Dat was sinds 1985 niet meer gebeurd. De plaats op de UEFA coefficientielijst bepaalt hoeveel clubs een land mag afvaardigen op Europese podia. Op deze lijst moesten Nederlandse clubs concurreren met Portugese clubs en die presteren naar verhuiding veel beter. Nederlandse voetbalclubs hebben de mond vol van het behalen van Europese podia aan het eind van het seizoen. Maar ze vergeten steeds vaker te presteren op deze podia. Emoties zijn hiervan de oorzaak.
In 1985 gebeurde het voor het laatst dat geen enkele Nederlandse voetbalclub wist door te dringen tot de beste 16 clubs van Europa. Nederland, met de KNVB voorop, dat zijn mond altijd zó vol heeft van "ten strijde trekken", de Oranje Leeuw die "de hele wereld aan kan" en meer van dat soort onzin gaat ten onder aan emoties. Want in een klein land als Nederland is er te weinig geld voor zoveel betaald voetbalclubs. Het zijn er 38 en dat zijn er op z'n minst 10 tot 15 teveel. De Benelux League is al jaren hét beste antwoord op de steeds sterker wordende clubs uit Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en Engeland. Iedereen is het daar zo ongeveer wel over eens, maar niemand diet er wat aan.
De KNVB en KBVB zijn al jaren aan het strijden over de opzet van een Benelux League. De Belgen wilen het graag; de Nederlanders zijn er sceptisch over. De KNVB is bang dat een Belgische club de titel gaat winnen en dat zou al helemaal een afgang zijn voor het Nederlandse voetbal. Zeker als je kijkt hoe betrekkelijk eenvoudig het grote Ajax opzij werd gezet door het kleinere Standard Luik, afgelopen jaar in de Europa League. Dikke managers reizen op kosten van de belstingbetaler liever af naar China om daar het merk "Eredivisie" te promoten. Terwijl de meeste clubs uit de Eredivisie een aanfluiting zijn en de KNVB stond al helemaal in zijn hemd (!), toen bleek dat de Nederlandse voetbalrechten voor minder geld waren verkocht, dan de Belgische. Aan de miljardenrace in Engeland, Duitsland en Spanje zullen ze niet kunnen voldoen in Zeist. Maar ze kunnen een heel eind komen als ze binnen nu en vijf jaar een Benelux League oprichten.
Emoties liggen ten grondslag aan het nog steeds niet oprichten van een Benelux League. Niet alleen is de KNVB te trots op Andelecht of Standard Luik te laten winnen van het eens zo grote Feyenoord of Ajax; het is nog steeds niet helder hoeveel Belgische- en hoeveel Nederlandse clubs zullen worden afgevaardigd in de nieuwe Benelux League. En die "lux" staat voor Luxemburg dus er moeten ook Luxemburgse clubs mee kunnen doen. Dat betekend nóg minder Nederlandse clubs vertegenwoordigd op dit podium. Maar het trotse PSV gaat echt niet naar Usseldange afreizen om daar te verliezen van de plaatselijke FC. Het eenheidsgevoel is blijkbaar ook in Eindhoven ver te zoeken.
Hoewel de Eindhovenaren wel voorstander zijn van minder clubs in de Eredivisie. Dat is tenminste al iets. Er zijn nu 18 clubs vertegenwoordigd en PSV ijvert al jaren voor 2 clubs minder op het hoogste Nederlandse podium. Hierdoor kunnen de mediagelden beter worden verdeeld en blijft er dus meer over voor de rest. Maar ook in Eindhoven staan ze niet te springen om een wedstrijd te verliezen van een veel betere club als RC Genk. Dat tast het trotse Nederlandse gevoel aan. Alsof het steeds verder wegzakken op de UEFA coëfficientielijst het trotse Nederlandse gevoel niet aantast. De Eredivisie is straks niet veel beter dan de IJslandse divisie, waar officiële wedstrijden nog gewoon op trapveldjes met omheining worden afgewerkt. Als de emoties van de KNVB niet opzij worden gezet, is de Eredivisie over een paar jaar niet veel meer waard dan diezelfde IJslandse competitie. Daar wordt nu lacherig over gedaan. Liever een pendeldienst naar China, dan kijken hoe je de steeds slechter wordende situatie in Nederland kunt verbeteren.
Niet alleen de oprichting van een Benelux League is hét antwoord op de steeds slechter wordende sportieve prestaties van de Nederlande voetbalclubs. Geld speelt niet niet onbelangrijke rol in dit geheel. De voetbalclubs hebben zichzelf allerlei regels opgelegd; maar die regels worden niet of nauwelijks opgevolgd en er staan geen straffen op overtredingen dus zijn die regels meer dan waardeloos. Het is hetzelfde als de slager die zijn eigen vlees keurt. Alle Nederlandse voetbalclubs hebben afgesproken dat ze maximaal 60% van hun budget uitgeven aan salarissen. Maar omdat de meeste clubs bang zijn dat hun jeugspelers naar Engeland of Spanje vertrekken, hebben ze soms wel 50 spelers onder contract staan. In de hoop dat een Chelsea of een Liverpool voorbij komt en het vaak nog veel te jonge spelertje wil hebben. Dan kunnen ze er flink geld voor vragen. Maar in Engeland zijn ze ook niet gek en kijken rustig verder als de prijs te hoog wordt of wachten, totdat het spelertje transfervrij is. Weg geld.
Ook wordt door Nederlandse voetbalclubs weinig of niets gedaan aan het opleiden van nieuw talent. Er is natuurlijk een regel die stelt dat van transferbedragen een klein pecentage moet worden gestoken in de jeugdopleiding. Tot nu toe is alleen Ajax de gene die zich hier het meest aan heeft gehouden. Maar ook bij de Amsterdammers zitten er teveel mannetjes tussen, die allemaal een geldbedrag ontvangen uit die transfer. Ookal hebben ze er geen recht op. Zie ook hier weer een regel die bedacht is door de voetbalclubs, maar die niet wordt nageleefd.
Moet de overheid zich hiermee bemoeien? Nee! Laat de clubs maar lekker doorgaan op deze voet en laat ze maar rustig voetballend tenonder gaan. Natuurlijk is heel Nederland het eens dat er wat moet gebeuren. Maar trots en emoties staan iedere oplossing in de weg. Maar het trots em emoties win je de concurrentiestrijd met de 9 landen boven je (op de UEFA coëfficientelijist) niet. Zelfs een land als Oekraïne, waar de meeste mensen nog geen cent op de kont te krabben hebben, doet het op Europese podia beter, dan de Nederlandse clubs. De grote drie clubs Dynamo Kiev, Djnepr Djnepropertovsk en Sjachtar Donjesk hebben namelijk net zoveel te besteden als alle clubs uit de Nederlandse eredivisie samen. Om maar te zwijgen over Real Madrid en FC Barcelona, die met z'n tweeën al meer te besteden hebben dan alle 18 clubs uit de hele Nederlandse Eredivisie. HSV, een middenmotor uit de Duitse competitie, heeft twee keer meer budget dan een "topclub" als Ajax, PSV of Feyenoord.
Als we met z'n allen de trots, het nationalisme en de emoties nou even opzij zetten en toestaan dat Anderlecht de winnaar wordt van de Benelux League. dan kunnen andere clubs daarvan profiteren. Meer concurrentie maakt de clubs sterker. Bovendien zullen clubs als Roda JC, Willem II en Sparta Rotterdam van het hoogste podium verdwijnen. Dat is misschien erg in Kerkrade, Tilburg en Rotterdam. Maar het maakt de rest wel sterker. Er zijn 38 betaald voetbalclubs en daarvan zitten er op z'n minst 20 zinkende schepen bij. Het is net de Titanic, waarvan de KNVB kan worden gezien als de kapitein:"Niets aan de hand, mensen. Het schip zinkt niet". En binnen een uur lag de onzinkbare Titanic op de zeebodem.
In 1985 gebeurde het voor het laatst dat geen enkele Nederlandse voetbalclub wist door te dringen tot de beste 16 clubs van Europa. Nederland, met de KNVB voorop, dat zijn mond altijd zó vol heeft van "ten strijde trekken", de Oranje Leeuw die "de hele wereld aan kan" en meer van dat soort onzin gaat ten onder aan emoties. Want in een klein land als Nederland is er te weinig geld voor zoveel betaald voetbalclubs. Het zijn er 38 en dat zijn er op z'n minst 10 tot 15 teveel. De Benelux League is al jaren hét beste antwoord op de steeds sterker wordende clubs uit Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en Engeland. Iedereen is het daar zo ongeveer wel over eens, maar niemand diet er wat aan.
De KNVB en KBVB zijn al jaren aan het strijden over de opzet van een Benelux League. De Belgen wilen het graag; de Nederlanders zijn er sceptisch over. De KNVB is bang dat een Belgische club de titel gaat winnen en dat zou al helemaal een afgang zijn voor het Nederlandse voetbal. Zeker als je kijkt hoe betrekkelijk eenvoudig het grote Ajax opzij werd gezet door het kleinere Standard Luik, afgelopen jaar in de Europa League. Dikke managers reizen op kosten van de belstingbetaler liever af naar China om daar het merk "Eredivisie" te promoten. Terwijl de meeste clubs uit de Eredivisie een aanfluiting zijn en de KNVB stond al helemaal in zijn hemd (!), toen bleek dat de Nederlandse voetbalrechten voor minder geld waren verkocht, dan de Belgische. Aan de miljardenrace in Engeland, Duitsland en Spanje zullen ze niet kunnen voldoen in Zeist. Maar ze kunnen een heel eind komen als ze binnen nu en vijf jaar een Benelux League oprichten.
Emoties liggen ten grondslag aan het nog steeds niet oprichten van een Benelux League. Niet alleen is de KNVB te trots op Andelecht of Standard Luik te laten winnen van het eens zo grote Feyenoord of Ajax; het is nog steeds niet helder hoeveel Belgische- en hoeveel Nederlandse clubs zullen worden afgevaardigd in de nieuwe Benelux League. En die "lux" staat voor Luxemburg dus er moeten ook Luxemburgse clubs mee kunnen doen. Dat betekend nóg minder Nederlandse clubs vertegenwoordigd op dit podium. Maar het trotse PSV gaat echt niet naar Usseldange afreizen om daar te verliezen van de plaatselijke FC. Het eenheidsgevoel is blijkbaar ook in Eindhoven ver te zoeken.
Hoewel de Eindhovenaren wel voorstander zijn van minder clubs in de Eredivisie. Dat is tenminste al iets. Er zijn nu 18 clubs vertegenwoordigd en PSV ijvert al jaren voor 2 clubs minder op het hoogste Nederlandse podium. Hierdoor kunnen de mediagelden beter worden verdeeld en blijft er dus meer over voor de rest. Maar ook in Eindhoven staan ze niet te springen om een wedstrijd te verliezen van een veel betere club als RC Genk. Dat tast het trotse Nederlandse gevoel aan. Alsof het steeds verder wegzakken op de UEFA coëfficientielijst het trotse Nederlandse gevoel niet aantast. De Eredivisie is straks niet veel beter dan de IJslandse divisie, waar officiële wedstrijden nog gewoon op trapveldjes met omheining worden afgewerkt. Als de emoties van de KNVB niet opzij worden gezet, is de Eredivisie over een paar jaar niet veel meer waard dan diezelfde IJslandse competitie. Daar wordt nu lacherig over gedaan. Liever een pendeldienst naar China, dan kijken hoe je de steeds slechter wordende situatie in Nederland kunt verbeteren.
Niet alleen de oprichting van een Benelux League is hét antwoord op de steeds slechter wordende sportieve prestaties van de Nederlande voetbalclubs. Geld speelt niet niet onbelangrijke rol in dit geheel. De voetbalclubs hebben zichzelf allerlei regels opgelegd; maar die regels worden niet of nauwelijks opgevolgd en er staan geen straffen op overtredingen dus zijn die regels meer dan waardeloos. Het is hetzelfde als de slager die zijn eigen vlees keurt. Alle Nederlandse voetbalclubs hebben afgesproken dat ze maximaal 60% van hun budget uitgeven aan salarissen. Maar omdat de meeste clubs bang zijn dat hun jeugspelers naar Engeland of Spanje vertrekken, hebben ze soms wel 50 spelers onder contract staan. In de hoop dat een Chelsea of een Liverpool voorbij komt en het vaak nog veel te jonge spelertje wil hebben. Dan kunnen ze er flink geld voor vragen. Maar in Engeland zijn ze ook niet gek en kijken rustig verder als de prijs te hoog wordt of wachten, totdat het spelertje transfervrij is. Weg geld.
Ook wordt door Nederlandse voetbalclubs weinig of niets gedaan aan het opleiden van nieuw talent. Er is natuurlijk een regel die stelt dat van transferbedragen een klein pecentage moet worden gestoken in de jeugdopleiding. Tot nu toe is alleen Ajax de gene die zich hier het meest aan heeft gehouden. Maar ook bij de Amsterdammers zitten er teveel mannetjes tussen, die allemaal een geldbedrag ontvangen uit die transfer. Ookal hebben ze er geen recht op. Zie ook hier weer een regel die bedacht is door de voetbalclubs, maar die niet wordt nageleefd.
Moet de overheid zich hiermee bemoeien? Nee! Laat de clubs maar lekker doorgaan op deze voet en laat ze maar rustig voetballend tenonder gaan. Natuurlijk is heel Nederland het eens dat er wat moet gebeuren. Maar trots en emoties staan iedere oplossing in de weg. Maar het trots em emoties win je de concurrentiestrijd met de 9 landen boven je (op de UEFA coëfficientelijist) niet. Zelfs een land als Oekraïne, waar de meeste mensen nog geen cent op de kont te krabben hebben, doet het op Europese podia beter, dan de Nederlandse clubs. De grote drie clubs Dynamo Kiev, Djnepr Djnepropertovsk en Sjachtar Donjesk hebben namelijk net zoveel te besteden als alle clubs uit de Nederlandse eredivisie samen. Om maar te zwijgen over Real Madrid en FC Barcelona, die met z'n tweeën al meer te besteden hebben dan alle 18 clubs uit de hele Nederlandse Eredivisie. HSV, een middenmotor uit de Duitse competitie, heeft twee keer meer budget dan een "topclub" als Ajax, PSV of Feyenoord.
Als we met z'n allen de trots, het nationalisme en de emoties nou even opzij zetten en toestaan dat Anderlecht de winnaar wordt van de Benelux League. dan kunnen andere clubs daarvan profiteren. Meer concurrentie maakt de clubs sterker. Bovendien zullen clubs als Roda JC, Willem II en Sparta Rotterdam van het hoogste podium verdwijnen. Dat is misschien erg in Kerkrade, Tilburg en Rotterdam. Maar het maakt de rest wel sterker. Er zijn 38 betaald voetbalclubs en daarvan zitten er op z'n minst 20 zinkende schepen bij. Het is net de Titanic, waarvan de KNVB kan worden gezien als de kapitein:"Niets aan de hand, mensen. Het schip zinkt niet". En binnen een uur lag de onzinkbare Titanic op de zeebodem.
dinsdag 23 februari 2010
Banenbeurs als moderne slavernij
Vandaag zag ik een grote advertentie in de krant en hoorde een reclamespot op de radio:”Ben jij een jonge, hoogopgeleide professional? Kom dan naar het carreer event!”. Voor de laaggeschoolden onder ons – zoals de schrijver van dit stuk –; een career event is een banenbeurs voor hoger opgeleiden. Maar omdat deze mensen bijna geen Nederlands meer spreken, moet alles worden uitgelegd in het Amerikaans-Engels of iets wat erop lijkt. Anders komen de high potentials gewoon niet opdagen. Ze begrijpen het dan gewoon niet. Daar krijgen de high potentials (goede, hulpvaardige maar vooral goedkope werknemers) door toekomstige werkgevers een carreer planning (loopbaanbegeleiding)of een trainee ship (stage) voorgeschoteld. Werkgevers doen aan zo’n carreer event (banenbeurs) mee, omdat ze de hunt for talent (talentenjacht) hebben geopend. Maar wat een genante vertoning, zo’n banenbeurs.
Voorafgaand aan zo’n carreer event wordt op radio, televisie, in kranten en op internet natuurlijk zoveel mogelijk reclame gemaakt. Immers, de high potentials kunnen overal wel aan de slag. De nieuwbakken werkgevers laten zich van hun beste kant zien; mooie stand, prachtig foldermateriaal en schitterende instructievideo’s. Omdat zo’n career event alleen maar zin heeft als er gerenommeerde werkgevers mee doen, worden de bedrijfsnamen met logo en al genoemd in de advertentie. Alleen dat al is een genante vertoning op zich. Want nog niet zo gek lang geleden kwamen diezelfde grote bedrijven met persberichten naar buiten dat ze honderden, mogelijk duizenden mensen gaan ontslaan. Tsja… kredietcrisis, he? Tegelijkertijd nemen ze wel deel aan een banenbeurs. Ondanks diezelfde kredietcrisis. Lijkt mij wat tegenstrijdig. Dan nog laten de dames en heren net-afgestudeerden zich voor hetzelfde karretje spannen als het minder intelligente voetvolk met een lagere opleiding. Want eenmaal een arbeidscontract getekend, moet er wel gewoon gewerkt worden. En voldoen ze niet aan het geschapen beeld of zitten ze iets te lang achter die spread sheet, dan wordt het arbeidscontract binnen 5 seconden weer ontbonden. Alsof je er nooit bent geweest.
Zo’n career event is natuurlijk gewoon een manier om op de loonkosten te besparen. Want als de high potentials te lang in dienst zijn, worden ze te duur en kunnen ze op zoek naar een nieuwe baan. Wellicht dan weer naar een carreer event? Vergeet het maar; zo’n carreer event is natuurlijk alleen voor net-afgestudeerden. Die zijn nog kneedbaar, doen keurig netjes wat de baas zegt en vooral lekker goedkoop. Ofschoon ze in hun ogen een megasalaris krijgen. Ze krijgen ook leuk titeltje, een autootje, een GSM en een laptop waarmee ze bij hun vriendjes en vriendinnetjes kunnen flaneren: “Kijk eens, wat ik allemaal heb bereikt? En zo vroeg al na mijn afstuderen. Wat ben ik toch goed bezig, he?”. De hebzucht en het materialisme kent geen grenzen bij de high potentials.
Als ik meneer Philips of mevrouw Rabobank was, zou ik me diep gaan schamen. Aan de ene kant smijt ik 11.000 mensen op straat, en aan de andere kant staat mijn logo pontificaal op de voorpagina van de meest gelezen krant van Nederland, bij een carreer event (‘banenbeurs’). Het valt bijna niet te rijmen en het laat zich al snel raden dat ik mijn loonkosten wil drukken door goedkope, hoog opgeleide arbeidskrachten aan te nemen. Ondertussen heb ik die meneer van halverwege de dertig op straat gezet. Niet omdat hij zijn werk verkeerd deed, maar omdat hij gewoon te duur was. Hij was te ervaren, te enthousiast, te administratief en te commercieel. Hij was niet stressbestendig genoeg en zeker niet assertief genoeg. Nee, zo’n man moet maar bij de concurrent gaan werken.
Natuurlijk gun je iedere werkgever het beste personeel (deze uitspraak is niet te verwarren met de uitspraak uit het Jodendom:”Ik wens u veel personeel” wat vrij vertaald is “ik zou graag zien dat u failliet gaat”). Maar loonkosten drukken door goedkope, hoogopgeleide mensen aan te nemen is geen goede oplossing. Die man van 36 die al 15 jaar trouw zijn werk doet is misschien meer waard, dan de high potential die je als werkgever van het carreer event hebt geplukt. Uiteindelijk draait je bedrijf niet omdat er nieuwe werksystemen worden uitgevonden, maar omdat je product goed genoeg is om een bepaalde vraag in de markt te creëren. Iemand kan dan wel high potential zijn; voorlopig moet het er nog wel uit komen. Vaak vergeten werkgevers hun eigen personeel een voldoende carrièrepad te bieden, waardoor ze er misschien achter komen dat de hunt for talent niet op een carreer event (‘banenbeurs’) begint, maar gewoon binnen hun eigen organisatie. De beste managers zijn managers die de organisatie door en door kennen en van daaruit de beslissingen nemen. Om nog maar te zwijgen over de kosten van het organiseren van een dergelijk carreer event (‘banenbeurs’). De kosten voor deelname lopen vaak zó hoog op, dat het achteraf verstandiger was geweest om binnen de eigen organisatie eens wat mensen te werven ,die dedicated and devoted (‘toegewijd en bereidwillig’) zijn aan de organisatie. Het uitbouwen van deze mensen is vaak veel goedkoper en effectiever, dan een 24-jarige student hoofd van een afdeling binnen je organisatie te maken.
De werkgever en de nieuwbakken high potential hebben in dit verhaal over het algemeen tegenstrijdige belangen; De werkgever denkt dat hij met de nieuwe aanwinst lekker goedkoop af is, terwijl de nieuwbakken high potential aan zijn voormalige studiegenoten wil laten zien hoe goed hij bezig is. Hij is manager. En die titel heeft hem aanzien. Hij heeft een auto van de zaak, een GSM en een lap top. Hij hoort erbij! In deze prestatiegerichte maatschappij tel je immers niet meer mee als je behoort tot de dikke laag gemiddeld voetvolk. Dat de nieuwbakken manager niet slaagt in zijn werk, wordt er vaak niet bij verteld. Want werkgevers stellen vaak veel te hoge eisen aan deze mensen. Goed opgeleid betekent niet altijd dat deze persoon ook meteen een goede manager is. Hoog opgeleid betekent dat de high potential theoretisch goed onderlegd is. Vaak is het handiger als de werkgever eerst een zorgvuldig opleidingstraject in gaat en de nieuwbakken high potential niet meteen al verantwoordelijk maakt voor een miljoenenbudget. De nieuwe werkgevers hebben een veel te rooskleurig beeld van het kennen en kunnen. Zo rooskleurig zelfs, dat een groot deel van de zojuist met veel moeite geworven high potential het niet haalt. Binnen een jaar zijn ze weer vertrokken naar een andere werkgever. Weg geïnvesteerd geld; weg carreer planning.
Ondertussen zitten er 400.000 en nog wat mensen werkloos thuis, waarvan een groot deel omdat ze gewoon te oud zijn. Op deze manier krijg je een hele dikke laag werklozen van tussen de veertig en zestig, die eigenlijk alleen maar werkloos thuis zitten omdat ze te oud zijn. Ergens anders aan de slag gaat nauwelijks meer en die mensen die zich omscholen tot een ander beroep, slagen maar zelden omdat de arbeidsvreugde weg is. Een heel enkeling start een eigen bedrijf en slaagt op die manier de pensioengerechtigde leeftijd te halen. Maar over het algemeen zijn mensen die ontslagen worden en een leeftijd van tussen de veertig en de zestig, vrij kansloos op de huidige arbeidsmarkt. Terwijl ze over het algemeen nog 20 tot 25 jaar moeten werken, vóór ook zij van hun oude dag kunnen genieten. Leuk, dat je als overheid de pensioengerechtigde leeftijd wilt verhogen naar 67… Maar er moeten wel kansen zijn voor ouderen om aan de slag te kunnen. Dan moet er wel werk zijn en dan moeten werkgevers bereidwillig zijn om deze mensen aan te nemen. Maar als in de hoofden van deze werkgevers blijft zitten dat een 24-jarige high potential goedkoper is dan een 36-jarige ervaren misschien iets lager opgeleide werknemer, dan zal doorwerken tot 67 niet bijster veel nut hebben. Het is veel handiger om als overheid te zoeken naar oplossingen om ontslagen mensen van rond de 40 en 50 aan de slag te helpen. Deze groep moet op z’n minst nog 30 jaar werken, vóór het van de oude dag kan gaan genieten.
Ikzelf heb een loopbaan van 8 jaar in de arbeidsbemiddeling en via die ogen heb ik gezien hoe mensen van tussen de 40 en 50 jaar werden afgedankt en vervangen door een net afgestudeerde high potential. Leuk, al die high potentials. Maar op gegeven moment heb je ook voetvolk nodig dat gewoon werk verzet. Leuk, dat je je als werkgever bezighoudt met het werven van jong, hoogopgeleid personeel. Maar is het niet beter om je eigen mensen iets van een toekomstperspectief te gaan bieden? Om eens samen te gaan kijken hoe de toekomst eruit gaat zien? Is over het algemeen veel goedkoper dan het werven van een 24-jarige student wiskunde en die hoofd van de afdeling Verkoop te maken.
Iedereen moet onderaan beginnen; wat voor opleiding je ook hebt genoten.
Voorafgaand aan zo’n carreer event wordt op radio, televisie, in kranten en op internet natuurlijk zoveel mogelijk reclame gemaakt. Immers, de high potentials kunnen overal wel aan de slag. De nieuwbakken werkgevers laten zich van hun beste kant zien; mooie stand, prachtig foldermateriaal en schitterende instructievideo’s. Omdat zo’n career event alleen maar zin heeft als er gerenommeerde werkgevers mee doen, worden de bedrijfsnamen met logo en al genoemd in de advertentie. Alleen dat al is een genante vertoning op zich. Want nog niet zo gek lang geleden kwamen diezelfde grote bedrijven met persberichten naar buiten dat ze honderden, mogelijk duizenden mensen gaan ontslaan. Tsja… kredietcrisis, he? Tegelijkertijd nemen ze wel deel aan een banenbeurs. Ondanks diezelfde kredietcrisis. Lijkt mij wat tegenstrijdig. Dan nog laten de dames en heren net-afgestudeerden zich voor hetzelfde karretje spannen als het minder intelligente voetvolk met een lagere opleiding. Want eenmaal een arbeidscontract getekend, moet er wel gewoon gewerkt worden. En voldoen ze niet aan het geschapen beeld of zitten ze iets te lang achter die spread sheet, dan wordt het arbeidscontract binnen 5 seconden weer ontbonden. Alsof je er nooit bent geweest.
Zo’n career event is natuurlijk gewoon een manier om op de loonkosten te besparen. Want als de high potentials te lang in dienst zijn, worden ze te duur en kunnen ze op zoek naar een nieuwe baan. Wellicht dan weer naar een carreer event? Vergeet het maar; zo’n carreer event is natuurlijk alleen voor net-afgestudeerden. Die zijn nog kneedbaar, doen keurig netjes wat de baas zegt en vooral lekker goedkoop. Ofschoon ze in hun ogen een megasalaris krijgen. Ze krijgen ook leuk titeltje, een autootje, een GSM en een laptop waarmee ze bij hun vriendjes en vriendinnetjes kunnen flaneren: “Kijk eens, wat ik allemaal heb bereikt? En zo vroeg al na mijn afstuderen. Wat ben ik toch goed bezig, he?”. De hebzucht en het materialisme kent geen grenzen bij de high potentials.
Als ik meneer Philips of mevrouw Rabobank was, zou ik me diep gaan schamen. Aan de ene kant smijt ik 11.000 mensen op straat, en aan de andere kant staat mijn logo pontificaal op de voorpagina van de meest gelezen krant van Nederland, bij een carreer event (‘banenbeurs’). Het valt bijna niet te rijmen en het laat zich al snel raden dat ik mijn loonkosten wil drukken door goedkope, hoog opgeleide arbeidskrachten aan te nemen. Ondertussen heb ik die meneer van halverwege de dertig op straat gezet. Niet omdat hij zijn werk verkeerd deed, maar omdat hij gewoon te duur was. Hij was te ervaren, te enthousiast, te administratief en te commercieel. Hij was niet stressbestendig genoeg en zeker niet assertief genoeg. Nee, zo’n man moet maar bij de concurrent gaan werken.
Natuurlijk gun je iedere werkgever het beste personeel (deze uitspraak is niet te verwarren met de uitspraak uit het Jodendom:”Ik wens u veel personeel” wat vrij vertaald is “ik zou graag zien dat u failliet gaat”). Maar loonkosten drukken door goedkope, hoogopgeleide mensen aan te nemen is geen goede oplossing. Die man van 36 die al 15 jaar trouw zijn werk doet is misschien meer waard, dan de high potential die je als werkgever van het carreer event hebt geplukt. Uiteindelijk draait je bedrijf niet omdat er nieuwe werksystemen worden uitgevonden, maar omdat je product goed genoeg is om een bepaalde vraag in de markt te creëren. Iemand kan dan wel high potential zijn; voorlopig moet het er nog wel uit komen. Vaak vergeten werkgevers hun eigen personeel een voldoende carrièrepad te bieden, waardoor ze er misschien achter komen dat de hunt for talent niet op een carreer event (‘banenbeurs’) begint, maar gewoon binnen hun eigen organisatie. De beste managers zijn managers die de organisatie door en door kennen en van daaruit de beslissingen nemen. Om nog maar te zwijgen over de kosten van het organiseren van een dergelijk carreer event (‘banenbeurs’). De kosten voor deelname lopen vaak zó hoog op, dat het achteraf verstandiger was geweest om binnen de eigen organisatie eens wat mensen te werven ,die dedicated and devoted (‘toegewijd en bereidwillig’) zijn aan de organisatie. Het uitbouwen van deze mensen is vaak veel goedkoper en effectiever, dan een 24-jarige student hoofd van een afdeling binnen je organisatie te maken.
De werkgever en de nieuwbakken high potential hebben in dit verhaal over het algemeen tegenstrijdige belangen; De werkgever denkt dat hij met de nieuwe aanwinst lekker goedkoop af is, terwijl de nieuwbakken high potential aan zijn voormalige studiegenoten wil laten zien hoe goed hij bezig is. Hij is manager. En die titel heeft hem aanzien. Hij heeft een auto van de zaak, een GSM en een lap top. Hij hoort erbij! In deze prestatiegerichte maatschappij tel je immers niet meer mee als je behoort tot de dikke laag gemiddeld voetvolk. Dat de nieuwbakken manager niet slaagt in zijn werk, wordt er vaak niet bij verteld. Want werkgevers stellen vaak veel te hoge eisen aan deze mensen. Goed opgeleid betekent niet altijd dat deze persoon ook meteen een goede manager is. Hoog opgeleid betekent dat de high potential theoretisch goed onderlegd is. Vaak is het handiger als de werkgever eerst een zorgvuldig opleidingstraject in gaat en de nieuwbakken high potential niet meteen al verantwoordelijk maakt voor een miljoenenbudget. De nieuwe werkgevers hebben een veel te rooskleurig beeld van het kennen en kunnen. Zo rooskleurig zelfs, dat een groot deel van de zojuist met veel moeite geworven high potential het niet haalt. Binnen een jaar zijn ze weer vertrokken naar een andere werkgever. Weg geïnvesteerd geld; weg carreer planning.
Ondertussen zitten er 400.000 en nog wat mensen werkloos thuis, waarvan een groot deel omdat ze gewoon te oud zijn. Op deze manier krijg je een hele dikke laag werklozen van tussen de veertig en zestig, die eigenlijk alleen maar werkloos thuis zitten omdat ze te oud zijn. Ergens anders aan de slag gaat nauwelijks meer en die mensen die zich omscholen tot een ander beroep, slagen maar zelden omdat de arbeidsvreugde weg is. Een heel enkeling start een eigen bedrijf en slaagt op die manier de pensioengerechtigde leeftijd te halen. Maar over het algemeen zijn mensen die ontslagen worden en een leeftijd van tussen de veertig en de zestig, vrij kansloos op de huidige arbeidsmarkt. Terwijl ze over het algemeen nog 20 tot 25 jaar moeten werken, vóór ook zij van hun oude dag kunnen genieten. Leuk, dat je als overheid de pensioengerechtigde leeftijd wilt verhogen naar 67… Maar er moeten wel kansen zijn voor ouderen om aan de slag te kunnen. Dan moet er wel werk zijn en dan moeten werkgevers bereidwillig zijn om deze mensen aan te nemen. Maar als in de hoofden van deze werkgevers blijft zitten dat een 24-jarige high potential goedkoper is dan een 36-jarige ervaren misschien iets lager opgeleide werknemer, dan zal doorwerken tot 67 niet bijster veel nut hebben. Het is veel handiger om als overheid te zoeken naar oplossingen om ontslagen mensen van rond de 40 en 50 aan de slag te helpen. Deze groep moet op z’n minst nog 30 jaar werken, vóór het van de oude dag kan gaan genieten.
Ikzelf heb een loopbaan van 8 jaar in de arbeidsbemiddeling en via die ogen heb ik gezien hoe mensen van tussen de 40 en 50 jaar werden afgedankt en vervangen door een net afgestudeerde high potential. Leuk, al die high potentials. Maar op gegeven moment heb je ook voetvolk nodig dat gewoon werk verzet. Leuk, dat je je als werkgever bezighoudt met het werven van jong, hoogopgeleid personeel. Maar is het niet beter om je eigen mensen iets van een toekomstperspectief te gaan bieden? Om eens samen te gaan kijken hoe de toekomst eruit gaat zien? Is over het algemeen veel goedkoper dan het werven van een 24-jarige student wiskunde en die hoofd van de afdeling Verkoop te maken.
Iedereen moet onderaan beginnen; wat voor opleiding je ook hebt genoten.
zaterdag 20 februari 2010
Beslissing om in Uruzgan te blijven is al lang en breed genomen
Het kabinet is vanochtend om 0400u plaatselijke tijd omgevallen. Dat zal u allemaal niet zijn ontgaan. En het lag ook allemaal erg voor de hand. Er was geen vertrouwen meet tussen PvdA en CDA. Bovendien ontbrak het Balkenende aan regie (dat ontbreekt hem al 7 jaar en 4 kabinetten lang) en bovendien moesten en zware kwesties worden opgelost; het verhogen van de AOW-leeftijd naar 67 jaar, kredietcrisis, ontslagrecht, aanschaf van de JSF en - last but not least - de kwestie Uruzgan. Steeds ontbrak Balkenende inde dialoog. Steeds trad een ander CDA-bewindspersoon naar voren, die vervolgens een robbertje ging (bek)vechten met Wouter Bos. Jack de Vries, Pieter van Geel en Maxime Verhagen namen Balkenende alle wind uit de zeilen. Balkenende bleef buiten schot. Hij nam zelden of nooit stelling in een debat. Dat gebrek aan regie is hem vannacht fataal geworden. Het werd zelfs even wereldnieuws.
Eind vorig jaar gaf Verhagen zelf de aftrap voor een langer verblijf van de Nederlandse troepen in Afghanistan. U weet wel, die zandbak die we binnen vielen omdat we op zoek waren naar ’s werelds meest gezochte terrorist. Ow, ja… en we kwamen als westerlingen even ‘de democratie’ brengen; iedereen mag zeggen wat-ie denkt en doen wat-ie zegt… zolang je maar vóór Amerika bent. Ondertussen hebben we het halve land plat gebrand en een behoorlijk aantal mensen gedood, maar de man die we zochten is nog altijd springlevend en spoorloos. Maar Balkenende blijft stug volhouden dat het brengen van democratie het belangrijkste oogmerk van de inval in Afghanistan is, en niet de strategische ligging van het land omdat het zou kunnen fungeren voor de gastoevoer van de Kaukasus naar het westen. Spontaan werd Balkenende vervolgens uitgenodigd om allerlei belangrijke wereldbesprekingem bij te wonen, waar alle groten der aarde aanwezig waren: Obama, Merkel, Sarkouzy, Brown, ... enz enz. Dat was echt niet voor niets; Al dacht Balkenende daar natuurlijk anders over. Dat was om de beslissing af te dwingen bij Balkenende om in Uruzgan te blijven. Vice-president Joe Biden gooide er daarna nog een telefoontje achteraan en Clinton bezocht Den Haag voor 'een belangrijke internationale conferentie'. Obama prees de Nederlandse aanpak voor de internationale pers de hemel in. Maxime Verhagen sprak ineens van 'een nieuw weegmoment'. Toen wist ik het al lang; Nederland blijft gewoon in Afghanistan.
Maar de PvdA lag dwars, want de PvdA wilde zich aan afspraken houden. De afspraak was nl., dat Nederland eind augustus 2010 zou vertrekken uit Uruzgan. 70% van de hele Nederlandse bevolking is tegen en ook in de Tweede Kamer zegt driekwart van de volksvertegenwoordiging luid en duidelijk 'neen' tegen een langer verblijf in Afghanistan. Zelfs de PVV is tegen, terwijl die het afschieten van Moslims zo ongeveer in hun partijprogramma hebben staan. Bij het CDA doet men nu alsof de neus bloedt. Men negeert de wil van het volk totaal (zoals Balkenende dat al eerder deed bij een onderzoek naar de steun aan de oorlog in Irak). Blijkbaar moeten de ogen en oren bij de fractieleiding van het CDA even uitgespoten worden. Er zit wat verstopt, daar. En als de CDA-leiding geen verstopte ogen en oren heeft, dan is er maar één alternatief: men heeft bij het CDA een dubbele agenda. Bij het CDA doet men alsof men pas sinds 2 weken weet, dat de hele Tweede Kamer en het volk fel tegen een langer verblijf in Afghanistan is. Maar in feite heeft de PvdA dat twee jaar geleden al aangegeven. Na afloop de laatste G20-top, waarop Balkenende en Obama het in een achterkamertje op akkoordje hebben gegooid, riep minister Verhagen dat er 'een nieuw weegmoment' zou komen, als de Amerikanen een nieuw beroep op de Nederlanders zouden doen. De PvdA heeft toen al aangegeven dat het een verlenging van de missie in Uruzgan niet zou meemaken. Het obstakel Wouter Bos moest dus worden weggenomen. Want het standpunt van de PvdA over Uruzgan is niet van gisteren... Dat standpunt is al twee jaar bekend! En toch doet Verhagen alsof zijn neus bloed en stelt Balkenende zich op, alsof hij water ziet branden. Terwijl het Balkenende eigenlijk alleen maar om politiek gewin gaat. Het boeit hem niet, of Nederland nou in die zandbak blijft spelen of niet. En als daar 21 doden bij vallen en honderden burgerslachtoffers... dan is dat maar zo, moet Balkenende hebben gedacht. Balkenende wil die belangrijke baan in Brussel of New York. En die krijgt hij niet, als Wouter Bos hem dwars ligt. Dus werd een zorgvuldig door Maxime Verhagen geregisseerde operette opgevoerd, waar Bos met open ogen intuinde. Het akkoordje van Balkenende en Obama is simpel: Balkenende houdt zijn manschappen in Uruzgan, en Obama zal Balkenende steunen bij een mooi baantje bij de VN of de EU.
Het is zo goed als zeker dat de PvdA niet terug zal keren in een nieuw kabinet. Het CDA gaat het nu proberen met de VVD en hoogstwaarschijnlijk Wilders. De nieuwe verkiezingen zijn in juni, dus het Kabinet Balkenende V kan er vóór september dit jaar zitten. Want tot overmaat van ramp heeft de partijleiding van het CDA Balkenende opnieuw aangewezen als lijsttrekker. De slechtste regisseur ooit - zeg maar, de Jan de Bont van de Nederlandse politiek - krijgt opnieuw de kans op een kabinet te formeren. Balkenende leidde 4 kabinetten en geen enkel kabinet haalde de eindstreep. Bij de formatiebesprekingen zal Balkenende tegen Wilders en Rutte mededelen dat ze wat hem betreft alles uit hun partijprogramma mogen hebben, zo lang Nederland haar manschappen maar in Uruzgan houdt. En hofnar en dorpsgek Rutte zal daarmee graag akkoord gaan. Dus als Wilders alle Moslims de grens over wil schoppen, alle Moskeeën wil slopen en alle Korans ritueel zou willen verbranden.... van Balkenende mag het. Als Rutte alle ziekenhuizen in Nederland naar de effectenbeurs wil brengen, het hoogste belastingtarief wil afschaffen, de ontwikkelingshulp wil stop zetten en Nederland smijt met asfalt... Balkenende zal ermee instemmen. Zolang de manschappen maar in Uruzgan blijven.
Ziet dan nou echt niemand in dat de beslissing om in Uruzgan te blijven al lang en breed is genomen? Heeft niemand door dat de val van het Kabinet Balkenende V in scéne is gezet door Maxime Verhagen en Jack de Vries? Het is al lang afgetikt met de Amerikanen. Er komt straks een nieuwe regering zonder de PvdA en die beslist 'spontaan' dat Nederland gewoon in Uruzgan blijft. En dat besluit moet snel worden genomen, want vanaf augustus 2010 begint de terugtrekking al en op 1 december moet de laatste soldaat weg zijn. Volgens de huidige planning. Maar om 2.000 man soldaten terug te trekken heb je even wat tijd nodig. En dat is precies de tijd die Balkenende nodig heeft om het ene kabinet te laten vallen, verkiezingen te organiseren en een nieuw kabinet te formeren.
Het is allemaal al lang en breed geregeld, mensen.
Eind vorig jaar gaf Verhagen zelf de aftrap voor een langer verblijf van de Nederlandse troepen in Afghanistan. U weet wel, die zandbak die we binnen vielen omdat we op zoek waren naar ’s werelds meest gezochte terrorist. Ow, ja… en we kwamen als westerlingen even ‘de democratie’ brengen; iedereen mag zeggen wat-ie denkt en doen wat-ie zegt… zolang je maar vóór Amerika bent. Ondertussen hebben we het halve land plat gebrand en een behoorlijk aantal mensen gedood, maar de man die we zochten is nog altijd springlevend en spoorloos. Maar Balkenende blijft stug volhouden dat het brengen van democratie het belangrijkste oogmerk van de inval in Afghanistan is, en niet de strategische ligging van het land omdat het zou kunnen fungeren voor de gastoevoer van de Kaukasus naar het westen. Spontaan werd Balkenende vervolgens uitgenodigd om allerlei belangrijke wereldbesprekingem bij te wonen, waar alle groten der aarde aanwezig waren: Obama, Merkel, Sarkouzy, Brown, ... enz enz. Dat was echt niet voor niets; Al dacht Balkenende daar natuurlijk anders over. Dat was om de beslissing af te dwingen bij Balkenende om in Uruzgan te blijven. Vice-president Joe Biden gooide er daarna nog een telefoontje achteraan en Clinton bezocht Den Haag voor 'een belangrijke internationale conferentie'. Obama prees de Nederlandse aanpak voor de internationale pers de hemel in. Maxime Verhagen sprak ineens van 'een nieuw weegmoment'. Toen wist ik het al lang; Nederland blijft gewoon in Afghanistan.
Maar de PvdA lag dwars, want de PvdA wilde zich aan afspraken houden. De afspraak was nl., dat Nederland eind augustus 2010 zou vertrekken uit Uruzgan. 70% van de hele Nederlandse bevolking is tegen en ook in de Tweede Kamer zegt driekwart van de volksvertegenwoordiging luid en duidelijk 'neen' tegen een langer verblijf in Afghanistan. Zelfs de PVV is tegen, terwijl die het afschieten van Moslims zo ongeveer in hun partijprogramma hebben staan. Bij het CDA doet men nu alsof de neus bloedt. Men negeert de wil van het volk totaal (zoals Balkenende dat al eerder deed bij een onderzoek naar de steun aan de oorlog in Irak). Blijkbaar moeten de ogen en oren bij de fractieleiding van het CDA even uitgespoten worden. Er zit wat verstopt, daar. En als de CDA-leiding geen verstopte ogen en oren heeft, dan is er maar één alternatief: men heeft bij het CDA een dubbele agenda. Bij het CDA doet men alsof men pas sinds 2 weken weet, dat de hele Tweede Kamer en het volk fel tegen een langer verblijf in Afghanistan is. Maar in feite heeft de PvdA dat twee jaar geleden al aangegeven. Na afloop de laatste G20-top, waarop Balkenende en Obama het in een achterkamertje op akkoordje hebben gegooid, riep minister Verhagen dat er 'een nieuw weegmoment' zou komen, als de Amerikanen een nieuw beroep op de Nederlanders zouden doen. De PvdA heeft toen al aangegeven dat het een verlenging van de missie in Uruzgan niet zou meemaken. Het obstakel Wouter Bos moest dus worden weggenomen. Want het standpunt van de PvdA over Uruzgan is niet van gisteren... Dat standpunt is al twee jaar bekend! En toch doet Verhagen alsof zijn neus bloed en stelt Balkenende zich op, alsof hij water ziet branden. Terwijl het Balkenende eigenlijk alleen maar om politiek gewin gaat. Het boeit hem niet, of Nederland nou in die zandbak blijft spelen of niet. En als daar 21 doden bij vallen en honderden burgerslachtoffers... dan is dat maar zo, moet Balkenende hebben gedacht. Balkenende wil die belangrijke baan in Brussel of New York. En die krijgt hij niet, als Wouter Bos hem dwars ligt. Dus werd een zorgvuldig door Maxime Verhagen geregisseerde operette opgevoerd, waar Bos met open ogen intuinde. Het akkoordje van Balkenende en Obama is simpel: Balkenende houdt zijn manschappen in Uruzgan, en Obama zal Balkenende steunen bij een mooi baantje bij de VN of de EU.
Het is zo goed als zeker dat de PvdA niet terug zal keren in een nieuw kabinet. Het CDA gaat het nu proberen met de VVD en hoogstwaarschijnlijk Wilders. De nieuwe verkiezingen zijn in juni, dus het Kabinet Balkenende V kan er vóór september dit jaar zitten. Want tot overmaat van ramp heeft de partijleiding van het CDA Balkenende opnieuw aangewezen als lijsttrekker. De slechtste regisseur ooit - zeg maar, de Jan de Bont van de Nederlandse politiek - krijgt opnieuw de kans op een kabinet te formeren. Balkenende leidde 4 kabinetten en geen enkel kabinet haalde de eindstreep. Bij de formatiebesprekingen zal Balkenende tegen Wilders en Rutte mededelen dat ze wat hem betreft alles uit hun partijprogramma mogen hebben, zo lang Nederland haar manschappen maar in Uruzgan houdt. En hofnar en dorpsgek Rutte zal daarmee graag akkoord gaan. Dus als Wilders alle Moslims de grens over wil schoppen, alle Moskeeën wil slopen en alle Korans ritueel zou willen verbranden.... van Balkenende mag het. Als Rutte alle ziekenhuizen in Nederland naar de effectenbeurs wil brengen, het hoogste belastingtarief wil afschaffen, de ontwikkelingshulp wil stop zetten en Nederland smijt met asfalt... Balkenende zal ermee instemmen. Zolang de manschappen maar in Uruzgan blijven.
Ziet dan nou echt niemand in dat de beslissing om in Uruzgan te blijven al lang en breed is genomen? Heeft niemand door dat de val van het Kabinet Balkenende V in scéne is gezet door Maxime Verhagen en Jack de Vries? Het is al lang afgetikt met de Amerikanen. Er komt straks een nieuwe regering zonder de PvdA en die beslist 'spontaan' dat Nederland gewoon in Uruzgan blijft. En dat besluit moet snel worden genomen, want vanaf augustus 2010 begint de terugtrekking al en op 1 december moet de laatste soldaat weg zijn. Volgens de huidige planning. Maar om 2.000 man soldaten terug te trekken heb je even wat tijd nodig. En dat is precies de tijd die Balkenende nodig heeft om het ene kabinet te laten vallen, verkiezingen te organiseren en een nieuw kabinet te formeren.
Het is allemaal al lang en breed geregeld, mensen.
donderdag 11 februari 2010
Liefde is... elkaar een draagbaar satelietnavigatiesysteem geven
Komende zondag is het dan weer zover: Valentijns Dag. Of, stom van me.... het moet natuurlijk zijn Valentines Day. Want als je een beetje mee wilt tellen in deze maatschappij moet je Engels, of liefst Amerikaans praten (of iets, dat daarvoor moet doorgaan). Vandaag de dag heeft vrijwel iedere Nederlander de mond vol van Moslims en andere niet-Westerse allochtonen die moeten integreren door onder andere de Nederlandse taal goed onder de knie te krijgen. Ieder jaar wordt er weer met jaloerse ogen gekeken naar hoe de Belgen met enig gemak elk Groot Dictee Der Nederlandse Taal en andere taalspelletjes winnen... Niemand staat erbij stil dat de inheemse autochtone blanke Nederlanders hun eigen taal niet eens meer beheersen. En daar komt nu ook het gedrag bij.
Met enig afschuw las ik afgelopen week een advertentie in de gratis ochtendkrant Spits, waarin winkelketen Dixons een externe harde schijf aanprees als het unieke valentijnscadeau. "Schat, ik hou zoveel van je... Hier, heb je een extrene harde schijf!"; of hoe winkelketen Mediamarkt een draagbaar navigatiesysteem aanprees als hét unieke valentijnsgeschenk. Maar het kan nog gekker; Kabelaanbieder Ziggo liet via de nieuwssit Nu.nl een advertentie de wereld inslingeren dat volgens het hét unieke valentijnsgeschenk een telefoonabbonnement is. Pardon?!?!? Jawel: Volgens Ziggo moet je je geliefde op 14 februari een telefoonabbonnement geven. Ik zeg dan: Het moet niet gekker worden! Maar het kan nóg gekker: computerfabrikant Nintendo prees in de krant haar draagbare computertje de DS aan als een prima Valentijdsgeschenk. Dan wel in een roze kleurtje natuurlijk. Dat dan weer wel.
(Wikipedia) "Valentijnsdag is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met cadeautjes, bloemen, of kaarten. Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Paus Gelasius I riep in het jaar 496 14 februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn. Een meisje moet een brief schrijven aan de jongen, en de jongen een roos geven aan het meisje."
Tegenwoordig is Valentijnsdag of 'Valentines Day' een commercieel feestje voor de detailhandel. En in deze tijden van crisis pakken de winkeliers alles aan om wat extra geld te verdienen. Zelfs een Amerikaans namaakfeestje. Het heeft niets meer te maken met geliefden die elkaar het hof proberen te maken. Het is één groot Amerikaans plastic namaakfeest. Zeker, als je je geliefde alleen maar op 14 februari kunt zeggen dat je van hem/haar houdt en dat dat op andere momenten een beetje moeilijk of helemaal niet je strot uit komt. Op 13 februari ren je naar de winkel en haalt een externe harde schijf of een draagbaar satelliet navigatiesysteem om op 14 februari aan je geliefde te geven en te roepen:"Ik hou zoveel van je!". Tsja, met die externe harde schijf of een draagbaar satelliet navigatiesysteem toon je dat ook echt aan. Wat een romaticus ben je, dals je een externe harde schijf of een draagbaar satelliet navigatiesysteem aan je geliefde geeft. Ik val bijna van mijn stoel! Waar is de echte romantiek gebleven?
Als je dan toch mee wilt doen in deze materialistische Amerikaanse plastic namaakonzin, kom dan met een echt origineel cadeau op de proppen dat hoort bij zo'n dag en waarbij je aantoont dat je echt veel van je geliefde houdt. Of je moet voetballer zijn en Wesley Snijder heten en je vriendin Yolanthe Platinum Credit Card Cabeau van Karsbergen tot Mastercard een Hummer willen geven. Voor gewone mensen geldt: Verwen hem/haar dan met een hotelarrangementje, een dagje uit, een etentje of een bioscoopbezoek. Zoals dat ook ging in de pre-historie, vóór dat er GSM's, externe harde schijven en draagbare sattelietnavigatiesystemen uitgevonden waren. Kruip lekker bij elkaar op de bank en zet die dag een filmpje op of ga lekker uit eten in een extra duur restaurant waar je anders toch nooit meer komt. Maak er een speciale avond van. Thuis kook je wat lekkers en zet dat bij kaarsvuur op tafel. Lekker muziekje op... wijntje erbij en je geeft onder het eten een ringetje of een kettinkje aan hem/haar. Of dat ene horloge met speciale inscriptie. Ben ik nou zo ouderwets of moeten we elkaar een 'gameconsole' (spelcomputer) geven om te laten zien dat we om elkaar geven? Wat is een telefoonabbonnement méér waard dan zo af en toe eens een kus, bosje bloemen of lekkere vrijpartij? Waar zijn de dagen gebleven, dat we gewoon tevreden waren met lekker naast elkaar op de bank zitten, knus tegen elkaar aan met een vers kopje thee? Zijn de dames niet meer tevreden met een lekker doosje bonbons of een dagje Amsterdam? Moeten de heren de dames verleiden met de aanschaf van een thuisbioscoop van Philips of de dames de heren met een externe harde schijf? Wat ben je dan voor nep-romanticus? Vraag je geliefde desnoods ten huwelijk in een overvolle stationshal tijdens de ochtendspits, waar net iemand heeft gedreigd een complete trein op te blazen als de trein niet op tijd vetrekt. Dan is er even een momentje van tederheid. Even een momentje waarop je alleen oog en aandacht hebt voor elkaar. Voor hem.... voor haar... Dát is pas echte liefde...
Maar de echte romanticus neemt zo af en toe een bloemetje mee naar huis, of zegt het hele jaar door gewoon dat hij/zijn van zijn/haar geliefde houdt en zielsveel om hem/haar geeft. Daar hebben we geen materialistische Amerikaanse plastic namaakonzin voor nodig.
Met enig afschuw las ik afgelopen week een advertentie in de gratis ochtendkrant Spits, waarin winkelketen Dixons een externe harde schijf aanprees als het unieke valentijnscadeau. "Schat, ik hou zoveel van je... Hier, heb je een extrene harde schijf!"; of hoe winkelketen Mediamarkt een draagbaar navigatiesysteem aanprees als hét unieke valentijnsgeschenk. Maar het kan nog gekker; Kabelaanbieder Ziggo liet via de nieuwssit Nu.nl een advertentie de wereld inslingeren dat volgens het hét unieke valentijnsgeschenk een telefoonabbonnement is. Pardon?!?!? Jawel: Volgens Ziggo moet je je geliefde op 14 februari een telefoonabbonnement geven. Ik zeg dan: Het moet niet gekker worden! Maar het kan nóg gekker: computerfabrikant Nintendo prees in de krant haar draagbare computertje de DS aan als een prima Valentijdsgeschenk. Dan wel in een roze kleurtje natuurlijk. Dat dan weer wel.
(Wikipedia) "Valentijnsdag is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven met cadeautjes, bloemen, of kaarten. Valentijnsdag wordt gevierd op 14 februari. Paus Gelasius I riep in het jaar 496 14 februari uit tot de dag van de Heilige Valentijn. Een meisje moet een brief schrijven aan de jongen, en de jongen een roos geven aan het meisje."
Tegenwoordig is Valentijnsdag of 'Valentines Day' een commercieel feestje voor de detailhandel. En in deze tijden van crisis pakken de winkeliers alles aan om wat extra geld te verdienen. Zelfs een Amerikaans namaakfeestje. Het heeft niets meer te maken met geliefden die elkaar het hof proberen te maken. Het is één groot Amerikaans plastic namaakfeest. Zeker, als je je geliefde alleen maar op 14 februari kunt zeggen dat je van hem/haar houdt en dat dat op andere momenten een beetje moeilijk of helemaal niet je strot uit komt. Op 13 februari ren je naar de winkel en haalt een externe harde schijf of een draagbaar satelliet navigatiesysteem om op 14 februari aan je geliefde te geven en te roepen:"Ik hou zoveel van je!". Tsja, met die externe harde schijf of een draagbaar satelliet navigatiesysteem toon je dat ook echt aan. Wat een romaticus ben je, dals je een externe harde schijf of een draagbaar satelliet navigatiesysteem aan je geliefde geeft. Ik val bijna van mijn stoel! Waar is de echte romantiek gebleven?
Als je dan toch mee wilt doen in deze materialistische Amerikaanse plastic namaakonzin, kom dan met een echt origineel cadeau op de proppen dat hoort bij zo'n dag en waarbij je aantoont dat je echt veel van je geliefde houdt. Of je moet voetballer zijn en Wesley Snijder heten en je vriendin Yolanthe Platinum Credit Card Cabeau van Karsbergen tot Mastercard een Hummer willen geven. Voor gewone mensen geldt: Verwen hem/haar dan met een hotelarrangementje, een dagje uit, een etentje of een bioscoopbezoek. Zoals dat ook ging in de pre-historie, vóór dat er GSM's, externe harde schijven en draagbare sattelietnavigatiesystemen uitgevonden waren. Kruip lekker bij elkaar op de bank en zet die dag een filmpje op of ga lekker uit eten in een extra duur restaurant waar je anders toch nooit meer komt. Maak er een speciale avond van. Thuis kook je wat lekkers en zet dat bij kaarsvuur op tafel. Lekker muziekje op... wijntje erbij en je geeft onder het eten een ringetje of een kettinkje aan hem/haar. Of dat ene horloge met speciale inscriptie. Ben ik nou zo ouderwets of moeten we elkaar een 'gameconsole' (spelcomputer) geven om te laten zien dat we om elkaar geven? Wat is een telefoonabbonnement méér waard dan zo af en toe eens een kus, bosje bloemen of lekkere vrijpartij? Waar zijn de dagen gebleven, dat we gewoon tevreden waren met lekker naast elkaar op de bank zitten, knus tegen elkaar aan met een vers kopje thee? Zijn de dames niet meer tevreden met een lekker doosje bonbons of een dagje Amsterdam? Moeten de heren de dames verleiden met de aanschaf van een thuisbioscoop van Philips of de dames de heren met een externe harde schijf? Wat ben je dan voor nep-romanticus? Vraag je geliefde desnoods ten huwelijk in een overvolle stationshal tijdens de ochtendspits, waar net iemand heeft gedreigd een complete trein op te blazen als de trein niet op tijd vetrekt. Dan is er even een momentje van tederheid. Even een momentje waarop je alleen oog en aandacht hebt voor elkaar. Voor hem.... voor haar... Dát is pas echte liefde...
Maar de echte romanticus neemt zo af en toe een bloemetje mee naar huis, of zegt het hele jaar door gewoon dat hij/zijn van zijn/haar geliefde houdt en zielsveel om hem/haar geeft. Daar hebben we geen materialistische Amerikaanse plastic namaakonzin voor nodig.
zondag 7 februari 2010
Denken moet je niet aan ambtenaren over laten
De rijksambtenaren kwamen deze week in actie voor méér loon. Ze willen een betere CAO en voeren daarvoor actie. Heel populistisch Nederland keek ze een beetje vreemd aan: "Hoe durf je in deze tijd nog meer loon te eisen?", "In deze tijd van crisis moeten we allemaal geld inleveren en dus ook jullie!", "Je hebt het recht niet om een betere CAO te eisen!", "Je bent ambtenaar. Je hoort er eigenlijk niet te zijn!" was het veel gehoorde antwoord van populistisch denkend Nederland. Tsja, het recht niet hebben om een betere CAO te eisen. Nou wordt-ie helemaal mooi. Alsof ambtenaren niet voor zichzelf op mogen komen. En dat, terwijl de burger steeds vaker behoefte aan ze heeft.
Nederland roept al jaren dat er minder ambtenaren nodig zijn. Er verschenen de afgelopen jaren verschillende rapporten, die aangaven dat er minder ambtenaren nodig waren dan er op dat moment in dienst waren. Toch groeide het aantal ambtenaren de afgelopen tijd steeds harder. Niet alleen bij de politie of het leger, waar deze mensen hard nodig zijn. Ook voor andere functies had de overheid steeds vaker extra personeel nodig om de taken uit te voeren, die de burger van haar verlangt. En dat werden er steeds meer. Populistische partijen als LPF en PVV schreeuwden moord en brand met de bevolking mee:"Nee, niet nóg meer ambtenaren". Zij willen zelfs 20% van het totale ambtenarenbestand schrappen. En vooral geen loonsverhoging! En de PVV deed daar zelfs nog een schepje bovenop:"Meer dan de helft van de ambtenaren in belangrijke bestuurlijke functies is lid van die linkse, socialistische PvdA",zo riep PVV-leider Wilders vorig jaar in het wilde weg,"Die moeten allemaal weg.". En dat, terwijl de PVV-leider zichzelf zo vaak de vrijheid van meningsuiting toebedeeld.
Meer ambtenaren zijn nodig omdat de burger steeds minder zelf nadenkt en steeds vaker een laconieke houding aanneemt op straat. De burger maakt de straten vuil door er afval op te werpen en vervolgens maar te verlangen dat het allemaal wordt opgeruimd. Want als dat niet gebeurd, dan is de burger ontevreden en dan komt het in opstand. Ook opruimen van besmeurde verkeersborden met aanplakbiljetten en posters behoort tot de taken van de overheid. Foutparkeerders aanpakken, asociale buurtgenoten terecht wijzen of het bijhouden van parken en gemeenteplantsoenen behoort volgens de burger tot de overheidstaken. Als de buurman teveel lawaai maakt, moet de politie dat maar oplossen. Doet mijn auto het niet of kan ik vanavond niet onder de douche, dan moet de overheid dat maar oplossen. Doet de verlichting in mijn huis het niet of is het niet warm genoeg, dan is dat een taak van de overheid. In de winter wil ik schaatsen; In de zomer wil ik zwemmen in diezelfde plas, waarop in in de winter nog schaatste. Daarvoor moet de overheid allemaal maar zorgen. Is er een ongeluk gebeurd en ben ik het slachtoffer, dan moeten er zeven ambulances, veertien politie-auto's en acht brandweerwagens klaar staan om mij uit mijn lijden te verlossen. Sta ik in de file voor datzelfde ongeluk, dan moeten die zeven ambulances, veertien politie-auto's en acht brandweerwagens klaar staan om de weg zo snel mogelijk weer vrij te maken, zodat ik met mijn autootje door kan crossen. Want anders kom ik te laar op mijn afspraken. Heeft het gesneeuwd? Dan moet de overheid direct klaar staan om de wegen ijsvrij te maken, om mijn autootje vrij baan te geven. Enzovoorts, enzovoorts...
Het probleem van de burger is, dat het vandaag de dag volledig ontbreekt aan eigen initiatief. De burger durft die lawaaierige buurman niet zelf tot de orde te roepen, uit angst dat-ie agressief wordt. Ook de foutparkeerder wordt niet terecht gewezen door voorbijgangers, uit angst dat de bestuurder de voorbijganger(s) wel eens te ijf zou kunnen gaan. Gaat diezelfde bestuurder een ambtenaar te lijf, dan wordt dat over het algemeen goed gevonden:"Had die ambtenaar maar een vak moeten leren",zo is dan de platvloerse maat simpele gedachte. Het veroorzaken van een verkeersongeluk is simpel op te lossen door je gewoon aan de geldende verkeersregels te houden en uit je ogen te kijken wat er om je heen gebeurd. Heeft het gesneeuwd, dan wordt er vrijwel altijd op radio en televisie gewaarschuwd voor gladheid en dan moet je oppassen. Dan moet je geen snelheid bij schakelen, maar dan moet je rustiger gaan rijden en afstand tot je voorganger houden. Als je iets wilt weggooien, doe dat dan in je eigen vuilnisbak of geef het op zaterdagochtend af op de gemeentewerf. Enzovoorts, enzovoorts...
Conclusie van bovenstaand betoog is heel simpel: Denken moet je niet aan ambtenaren over laten. Denken moet je zelf doen. Als de burger zo graag minder ambtenaren wil, dan zal het moeten beginnen met zelf na te denken en zich minder asociaal te gedragen. De schreeuwende populistische burger schijnt niet door te hebben dat Nederland barst van de voorzieningen, maar dat al die voorzieningen gewoon geld kosten. Die voorzieningen moeten namelijk worden uitgevoerd door mensen en mensen werken alleen voor een salaris; loon,... geld. Ambtenaren, hoe links ook, werken tegenwoordig niet meer in ruil voor een stukje brood of een nachtje onderdak. Hoe méér de burger van de overheid verlangt, hoe meer personeel er nodig is en hoe meer belastinggeld daar naar toe gaat. De schreeuwende populistische burger heeft niet door of wil niet door krijgen dat stromend water geen gewoon goed is, maar een voorrecht. Zo ook het goed onderhouden wegen- en spoornetwerk, net als de riolering. Door daar wat slimmer mee om te springen en zichzelf een minder asociale houding aan te meten, kan de burger taken van de ambtenaren overnemen. Dan hoeven ambtenaren niet voor de burger te denken, maar dan denkt de burger zelf na. Dan onderneemt de burger zelf actie, als het even mis dreigt te gaan. Door zelf wat meer initiatieven ondernemen, kun je er zelf voor zorgen dat er minder ambtenaren komen.
Als dat ultieme socialistische gevoel terug keert bij de burger, dan is dat de dag dat er minder ambtenaren in dienst hoeven zijn van de overheid.
Nederland roept al jaren dat er minder ambtenaren nodig zijn. Er verschenen de afgelopen jaren verschillende rapporten, die aangaven dat er minder ambtenaren nodig waren dan er op dat moment in dienst waren. Toch groeide het aantal ambtenaren de afgelopen tijd steeds harder. Niet alleen bij de politie of het leger, waar deze mensen hard nodig zijn. Ook voor andere functies had de overheid steeds vaker extra personeel nodig om de taken uit te voeren, die de burger van haar verlangt. En dat werden er steeds meer. Populistische partijen als LPF en PVV schreeuwden moord en brand met de bevolking mee:"Nee, niet nóg meer ambtenaren". Zij willen zelfs 20% van het totale ambtenarenbestand schrappen. En vooral geen loonsverhoging! En de PVV deed daar zelfs nog een schepje bovenop:"Meer dan de helft van de ambtenaren in belangrijke bestuurlijke functies is lid van die linkse, socialistische PvdA",zo riep PVV-leider Wilders vorig jaar in het wilde weg,"Die moeten allemaal weg.". En dat, terwijl de PVV-leider zichzelf zo vaak de vrijheid van meningsuiting toebedeeld.
Meer ambtenaren zijn nodig omdat de burger steeds minder zelf nadenkt en steeds vaker een laconieke houding aanneemt op straat. De burger maakt de straten vuil door er afval op te werpen en vervolgens maar te verlangen dat het allemaal wordt opgeruimd. Want als dat niet gebeurd, dan is de burger ontevreden en dan komt het in opstand. Ook opruimen van besmeurde verkeersborden met aanplakbiljetten en posters behoort tot de taken van de overheid. Foutparkeerders aanpakken, asociale buurtgenoten terecht wijzen of het bijhouden van parken en gemeenteplantsoenen behoort volgens de burger tot de overheidstaken. Als de buurman teveel lawaai maakt, moet de politie dat maar oplossen. Doet mijn auto het niet of kan ik vanavond niet onder de douche, dan moet de overheid dat maar oplossen. Doet de verlichting in mijn huis het niet of is het niet warm genoeg, dan is dat een taak van de overheid. In de winter wil ik schaatsen; In de zomer wil ik zwemmen in diezelfde plas, waarop in in de winter nog schaatste. Daarvoor moet de overheid allemaal maar zorgen. Is er een ongeluk gebeurd en ben ik het slachtoffer, dan moeten er zeven ambulances, veertien politie-auto's en acht brandweerwagens klaar staan om mij uit mijn lijden te verlossen. Sta ik in de file voor datzelfde ongeluk, dan moeten die zeven ambulances, veertien politie-auto's en acht brandweerwagens klaar staan om de weg zo snel mogelijk weer vrij te maken, zodat ik met mijn autootje door kan crossen. Want anders kom ik te laar op mijn afspraken. Heeft het gesneeuwd? Dan moet de overheid direct klaar staan om de wegen ijsvrij te maken, om mijn autootje vrij baan te geven. Enzovoorts, enzovoorts...
Het probleem van de burger is, dat het vandaag de dag volledig ontbreekt aan eigen initiatief. De burger durft die lawaaierige buurman niet zelf tot de orde te roepen, uit angst dat-ie agressief wordt. Ook de foutparkeerder wordt niet terecht gewezen door voorbijgangers, uit angst dat de bestuurder de voorbijganger(s) wel eens te ijf zou kunnen gaan. Gaat diezelfde bestuurder een ambtenaar te lijf, dan wordt dat over het algemeen goed gevonden:"Had die ambtenaar maar een vak moeten leren",zo is dan de platvloerse maat simpele gedachte. Het veroorzaken van een verkeersongeluk is simpel op te lossen door je gewoon aan de geldende verkeersregels te houden en uit je ogen te kijken wat er om je heen gebeurd. Heeft het gesneeuwd, dan wordt er vrijwel altijd op radio en televisie gewaarschuwd voor gladheid en dan moet je oppassen. Dan moet je geen snelheid bij schakelen, maar dan moet je rustiger gaan rijden en afstand tot je voorganger houden. Als je iets wilt weggooien, doe dat dan in je eigen vuilnisbak of geef het op zaterdagochtend af op de gemeentewerf. Enzovoorts, enzovoorts...
Conclusie van bovenstaand betoog is heel simpel: Denken moet je niet aan ambtenaren over laten. Denken moet je zelf doen. Als de burger zo graag minder ambtenaren wil, dan zal het moeten beginnen met zelf na te denken en zich minder asociaal te gedragen. De schreeuwende populistische burger schijnt niet door te hebben dat Nederland barst van de voorzieningen, maar dat al die voorzieningen gewoon geld kosten. Die voorzieningen moeten namelijk worden uitgevoerd door mensen en mensen werken alleen voor een salaris; loon,... geld. Ambtenaren, hoe links ook, werken tegenwoordig niet meer in ruil voor een stukje brood of een nachtje onderdak. Hoe méér de burger van de overheid verlangt, hoe meer personeel er nodig is en hoe meer belastinggeld daar naar toe gaat. De schreeuwende populistische burger heeft niet door of wil niet door krijgen dat stromend water geen gewoon goed is, maar een voorrecht. Zo ook het goed onderhouden wegen- en spoornetwerk, net als de riolering. Door daar wat slimmer mee om te springen en zichzelf een minder asociale houding aan te meten, kan de burger taken van de ambtenaren overnemen. Dan hoeven ambtenaren niet voor de burger te denken, maar dan denkt de burger zelf na. Dan onderneemt de burger zelf actie, als het even mis dreigt te gaan. Door zelf wat meer initiatieven ondernemen, kun je er zelf voor zorgen dat er minder ambtenaren komen.
Als dat ultieme socialistische gevoel terug keert bij de burger, dan is dat de dag dat er minder ambtenaren in dienst hoeven zijn van de overheid.
Abonneren op:
Posts (Atom)