Ode aan de overgang

Dit verhaal is een ode aan de overgang. Een liefdesverklaring, die geen grenzen kent. Dit is een eerbetoon aan al die mannen van (ver) in de vijftig, die op hun oude dag nog in staat zijn om een jonge vrouw uit de kleren te krijgen. Dit is voor die mannen, die in de laatste fase van hun leven zitten en dan nog even alle remmen los gooien. Gelukkig zijn er nog mannen, die onder het juk van hun vrouw uit durven, om de stoute schoenen aan te trekken en de broek uit. Bram Moszkowicz, Erland Galjaard, Jack de Vries, Maurice de Hond en sinds deze week kan zich ook Henk Bleker in dat rijtje voegen. Dit zijn de mannen; de players. Dit zijn de bazen. De mannen met durf; mannen, die niet bang zijn om nog even alle remmen los te gooien. Mark Rutte… eat you heart out!

En dat zal hij ook best wel doen; 'onze' minister-president, die op zijn 45ste nog altijd zonder vriendin zit. Lang werd hij gelinkt aan Ingrid de Caluwe (geen onaardige meid om te zien, overigens), een hoge partijbons binnen de VVD. Maar Rutte ontkende en is nog altijd vrijgezel; kan geen regering leiden en zelfs niet de juiste vrouw van zijn dromen vinden. De altijd goedlachse Mark Rutte zal het lachen zijn vergaan, toen hij hoorde, dat een van zijn mensen uit zijn Kabinet een relatie heeft aangeknoopt met een NRC-journaliste. De 58-jarige Henk Bleker heeft sinds deze zomer een relatie met de 26-jarige Barbara Rijselaarsdam. Ik had die Bleker nooit hoog zitten, maar sinds deze week is de Groningse agrariër in mijn minachting gestegen. Henk is de player, terwijl Rutte zich afvraagt, wat hij nou fout doet bij de dames. Henk paradeert met zijn 26-jarige nieuwe aanwinst over de boulevard, terwijl Rutte naarstig zoekt op RelatiePlanet.nl. Henk trad in de voetsporen van Jack de Vries, die zijn vrouw verliet voor de 20-jaar jongere Marissa de Goede. Onbekend is, of die relatie vandaag de dag nog stand houdt. Maar Jack was wel even de player; kreeg even alle jaloerse blikken op zich gericht. Bij zijn vrienden kon hij wel even de blits maken met zijn vriendin, die van dezelfde leeftijd was, als zijn oudste dochter. Ook Bleker heeft twee zoons, die net zo oud zijn als zijn nieuwe vriendin. Dit zijn mannen, die aan een tweede leven zijn begonnen. Zij smeten al hun CDA-principes overboord, als ware het de Costa Concordia. Wat nou “dit is slecht voor het zetelaantal van het CDA?” “Het CDA heeft bijna geen zetels meer in de peilingen!”. Aan de andere kant namen ze het CDA-principe “het gezin als hoeksteen van de samenleving” wel weer erg letterlijk. De Vries en Bleker hebben die arme Rutte even buitenspel gezet. En wat dan nog? Dit is het eerste groen, waar Henk eindelijk voor valt! Boer zocht vrouw en vond die. Wat is daar nou mis mee? Henk heeft de riek ingeruild voor een dikke Rolex en de tractor voor een vette Ferrari. Henk draagt Armani-pakken en spendeert duizenden euro's aan de kapper, die de paar haren op zijn hoofd nog even fatsoeneert. Henk is da player, man!

Oudere man die een jong bloempje schaakt… het is van alle tijden. In Oekraïne is dit al langer een traditie: rijke mannen op leeftijd ruilen hun ietwat op leeftijd en uit de gratie geraakte vrouw in voor een jonger exemplaar. De op leeftijd geraakte vrouw krijgt een paar zakken met geld mee, zodat de man zijn vrijheid terug koopt. Die Oekraïense traditie is schijnbaar over komen waaien naar Nederland. Het wordt gevolgd door jaloerse blikken van oudere mannen, die geen geld hebben en nog steeds leven onder het juk van hun vrouw. Zij zijn nog steeds keurig getrouwd, hebben een net rijtjeshuis in een Vinexwijk met spaarhypotheek en rijden in een kleinburgerlijke Opel Astra. Hun leven is saai en eigenlijk niet meer de moeite waard. Hun kinderen zijn het huis uit, komen thuis met de prachtigste jonge lichamen aan hun zijde en alles wat pa denkt:”Dat wil ik ook!!”. Mannen, die met een iets te grote mond onder vrienden roepen dat ze niets liever zouden willen, dan nog één keer even helemaal los gaan, maar uiteindelijk toch weer lekker burgerlijk naast moeder de vrouw op de lederen tweezitsbank plaatsnemen, om naar The Voice of Holland te kijken. Maar het blijven wensen van pa, want zijn wensen uitvoeren zorgt voor onvrede onder familie en vrienden; jaloerse blikken. Wat zouden al die mannen graag in de schoenen staan van Maurice de Hond, Erland Galjaard, Jack de Vries, Bram Moszkowicz en Henk Bleker. Maar er is een verschil tussen willen en de daad daadwerkelijk uitvoeren; deze players deden het. Zij rijden op hun oude dag op een stoere motorfiets over Route 66, met achterop hun nieuwe aanwinst. Kop in de wolken, blik op oneindig.

Maar laten we de dames in kwestie niet vergeten. Het is voor hen heel simpel: voor niets gaat de zon op. Eva Jinek zou het nooit met Bram Moszkowicz hebben aangelegd, als hij maar een huis-tuin-en-keuken-advocaatje uit bijvoorbeeld ’s-Hertogenbosch was geweest. Bram staat nou eenmaal te boek als man, die graag met veel jongere vrouwen het bed deelt. Bram is een vrijbuitertje, die zichzelf graag in dure pakken hijst, bakken met geld uitgeeft aan uiterlijke verzorging en in prachtige auto’s rond rijdt. Als Bram Moszkowicz niet de crème de la crème van de Nederlandse society wereld had vertegenwoordigd, contacten had op zeer hoog niveau had en half crimineel Nederland verdedigde, was Eva hoogstwaarschijnlijk over Bram Moszkowicz heen gestapt, alsof hij niet bestond. Jinek zal tot op de dag van vandaag vol houden, dat ze haar eigen persoon is en zelf haar eigen geld verdient. Dat zal allemaal best, maar de link tussen het proces-Geert Wilders, Bram Moszkowicz en De Telegraaf is snel gelegd, als je van de ‘linkse’ NOS overstapt naar het ‘rechtse’ WNL, en daar vervolgens een sleutelrol krijgt toebedeeld in de presentatie, ten koste van Petra Gijser. Die overstap kwam wel erg snel, nadat landelijk bekend werd dat Jinek en Moszkowicz een koppeltje waren. En ik misgun zowel Bram als Eva hun seksuele escapades niet; vind het nou juist interessant en op Bram ben ik alleen maar jaloers. Maar de hand van Bram is hier overduidelijk aanwezig, waarbij Bram naar alle waarschijnlijkheid de directie van De Telegraaf heeft bewerkt, en die hebben vervolgens weer de bal doorgespeeld aan WNL. WNL is namelijk van De Telegraaf en doet alles, wat De Telegraaf zegt, wat ze moeten doen. Dus toen hoofdredacteur Bert Huisjes een telefoontje pleegde naar Eva Jinek, om haar weg te halen bij de NOS, was het achter de schermen al lang geregeld door Bram Moszkowicz. Zo werkt het nou eenmaal in die wereld.

Als Jack de Vries geen staatssecretaris van Defensie was geweest en een hoge post in het partijbestuur van het CDA had gehad, dan had Marissa de Goede de arme Jack niet eens zien staan. Als Erland Galjaard geen directeur was geweest bij RTL4, dan had Wendy van Dijk over hem geen gelopen, alsof hij niet bestond. Als Henk Bleker was blijven wonen op zijn boerderij in Groningen, had Barbara hem aangezien voor een hoopje kunstmest. Barbara kan zichzelf ontwikkelen over de rug van Bleker. Het is namelijk heel simpel: een vrouw is in haar hoofd een man 7 stappen vooruit. Ze zet hem zeven keer schaakmat, voordat de schaakstukken goed en wel op hun plaats staan. Waar de man alleen maar aan seks denkt, ziet de vrouw een veel groter plaatje. De man gaat nog altijd uit van zijn oerinstinct; voortplanten. De vrouw is bereid daarin mee te gaan, maar tegelijkertijd maakt ze handig gebruik van dat oerinstinct. Jinek verkoos Bram omdat ze een betere carrière (en dus meer geld) kon krijgen bij WNL (al zal ze dat zelf altijd blijven ontkennen); Barbara verkoos Henk, omdat hij een hoge post en dus veel contacten in Den Haag had. Wendy had seks met Erland, omdat ze wist, dat het aantal beschikbare vacatures op de Nederlandse televisie erg beperkt is. Ook Barbara zal haar huidige werkgever NRC straks verlaten voor een mooie, hoge post in Den Haag of elders in het ambtelijke apparaat. Zo werkt het nou eenmaal in die wereld. Het is een ode aan de overgang. Deze mannen zijn de player… Stop met die jaloerse blikken. Laat ze nou even genieten!