Eerst hadden we Organon in Oss. Daarna kregen we Abbott in Weesp. Vorige week volgde Spanair in Barcelona en deze week NedCar in Born. Wat deze 4 bedrijven met elkaar gemeen hebben, is, dat ze erg groot zijn en in een economisch moeilijke tijd de deuren moeten sluiten. Door hun omvang staan duizenden mensen tegelijkertijd op straat. En dat is nog niet eens zo erg. Het ergste is, dat de overheid er volkomen machteloos bij staat te kijken. Natuurlijk komen er veel steunbetuigingen; vooral vanuit de linkse hoek. Maar het blijft allemaal bij woorden, want de politiek staat machteloos. Het kan alleen maar aandacht vragen voor het probleem; oplossen kan simpelweg niet. Daarvoor staat de Europese Commissie in de weg, met haar handboek bestaande uit liefst 16.000 pagina’s A4, te wijzen op de interne markt. Ze noemen het liever oneerlijke concurrentie. Alles moet aan de markt worden overgelaten. De markt, dat is goed voor de consument. Alles over laten aan de markt is een gedachte die op VVD-leest is geschroeid en waarvan ik als rechtgeaarde PvdA’er gewoonweg moet kokhalzen. Ik krijg braakneigingen en ga spontaan aan de groepsdiarree. Alles wat ooit aan de markt is overgelaten, is op één of andere manier stuk gegaan, of gaat stuk.
Marktwerking in de zorg heeft ervoor gezorgd, dat vrijwel elk ziekenhuis in Nederland op zwart zaad zit. Op een paar ziekenhuizen na, zijn ze op sterven na dood. Op de tandartsen na, liggen alle zorgverleners aan het financiële infuus van de commerciële zorgverzekeraars. Zij hebben de zorgpremies de laatste jaren fors laten stijgen, keren miljoenenbonussen aan de directie uit en knijpen ziekenhuizen zo ver uit, dat die failliet dreigen te gaan. Leuk, die marktwerking in de zorg! Enkele andere voorbeelden, waar de marktwerking totaal verkeerd heeft uitgepakt zijn energie, telecom, openbaar vervoer en de financiële sector. Hoeveel voorbeelden willen de liberalen van de VVD en in de Europese Commissie nog hebben, dat de vrije markt meer kapot maakt, dan je lief is?
Spanair is een Spaanse luchtvaartmaatschappij met 70 toestellen en circa 23.000 werknemers, waarvan het merendeel werkzaam is in Spanje en Portugal. Landen, die het in economisch opzicht toch al niet echt makkelijk hebben. De aandelen van Spanair zijn in handen van de deelstaat Catalonië en de stad Barcelona. Hoewel de stad Barcelona bulkt van het geld, mag het van de Europese Commissie geen cent steken in Spanair. Het zou leiden tot discussie in Europa, waarbij de dames en heren vanaf het pluche wijzen naar het handboek van 16.000 pagina’s A4, waarin de interne markt is geregeld. Het helpen van bedrijven met overheidssteun is oneerlijke concurrentie en dat is nou eenmaal verboden. Als Spanair niet alleen kan overleven, dan moet het maar worden overgenomen door een andere private partij. Catalonië en Barcelona kunnen en mogen geen cent steken in Spanair, om de 23.000 werknemers letterlijk in de lucht te houden. Gevolg: duizenden werklozen extra in een land, waar toch al 1 op de 5 mensen zonder werk zit. In een land, dat de hoogste werkloosheidscijfers van Europa heeft. En wat doet de Europese Unie met haar liberale marktbeleid? Helemaal niets! Liever 23.000 mensen op straat, dan te zorgen dat de crisis enigszins binnen de perken blijft. Liever dreigen met boetes in de richting van Barcelona en Catalonië, dan weerloze mensen helpen, die door hun werkloosheid in een uitzichtloze situatie zijn beland.
Hetzelfde gebeurde bij Organon, waar de politiek de deur plat liep. Toenmalig minister van Economische Zaken, CDA´er Van der Hoeven, had er zelfs een telefoontje voor over naar de directie van Organon in de VS. Tevergeefs; de Amerikanen verplaatsen hun onderzoeksafdeling terug naar de VS, waardoor in Oss bijna 1.400 mensen hun baan verloren. Bij Abbott in Weesp bleef de schade nog enigszins beperkt tot enkele tientallen verloren arbeidsplaatsen, omdat de Amerikaanse farmaciereus de productie verplaatste naar het veel goedkopere Mexico. Nu is NedCar aan de beurt, waar 1.500 mensen hun baan verliezen; per direct, want eigenaar Mitsubishi stopt eind dit jaar met de productie van auto’s. Linkse politici lopen de deur plat in Born, maar veel meer dan dat kunnen ze niet doen. Nee, want de EU is zo trots op haar met overtreffende trap misselijkmakende interne liberale marktbeleid, dat de fabriek in Born beter failliet kan gaan. Over laten aan de markt; om kotsmisselijk van te worden. Ik herinner me nu ineens weer, waarom ik in 2005 deel uit maakte van die 61%, die tegen het Europese Verdrag stemde; dat liberalisme moet direct en onvoorwaardelijk Europa uit worden gestampt!
Hoe kan de EU zich nog geloofwaardig maken, als de overheden niet mogen ingrijpen om tenminste deze mensen aan het werk te houden? Hoe durft de EU nog met een stalen smoel te vragen, om iedere 4 jaar naar de stembus te rennen, om een nieuw Europees Parlement te kiezen? Hun houding is in deze tijden van economische crisis laakbaar en meer dan waardeloos. Ze verdienen het niet, om volksvertegenwoordiger te zijn. Er is geen goed woord voor over. Een dergelijke liberale houding is alleen te billijken, als het Europa er in economisch opzicht goed voor zou staan. Maar bedrijven in de EU vallen bij bosjes om, en produktielokaties worden massaal verplaatst naar goedkope lonenlanden ver buiten de Europese Unie. En bedrijven zoals Organon, Abbott, NedCar en Spanair zijn er nog honderden in Europa. Bedrijven, die belangrijk zijn voor onderzoek, ontwikkeling of zelfs maar voor de locale werkgelegenheid. Europa staat erbij en kijkt ernaar. Het doet niets om deze arbeiders te helpen. Niemand, die een poot uitsteekt. Niemand, die echt daadwerkelijk iets voor die duizenden werklozen in wording kan betekenen. Mensen, die hun baan verliezen en financieel en sociaal in een isolement komen. Maar het is goed voor de interne markt; goed voor de consument.
Waar halen ze dat idee eigenlijk vandaan, dat die liberale instelling goed is voor de consument? Hoe durft de EU in het algemeen en de VVD in Nederland in het bijzonder te roepen, dat het overlaten aan de markt goed is? Voor wie is het goed; voor de mensen, die het toch al goed hebben. Voor de arbeider aan de lopende band, die het daadwerkelijke werk moet verzetten is het verre van goed. 23.000 mensen bij Spanair verliezen hun baan, omdat Europa en de Europese Unie met dat irritante opgeheven vingertje staan. In Nederland verliezen om diezelfde reden straks 1.500 mensen hun baan bij NedCar. Organon en Abott gingen de Limburgse werknemers al voor in deze Griekse tragedie.
Opel kon destijds wel worden gered van de ondergang, omdat de Duitse overheid en de deelstaten waarin de fabrieken van Opel stonden, bij elkaar 4 miljard euro in het autoconcern pompten. Volkswagen, DHL en Lufthansa zijn gewoon overheidsbedrijven, eigendom van de Duitse Staat, of de deelstaat waar ze hun hoofdkantoor hebben. In Frankrijk werden op die manier treinenproducent GEC Alsthom en personenvervoerder Veolia van de ondergang gered; meer dan de helft van de aan de Parijse effectenbeurs CAC40 genoteerde bedrijven was in overheidshanden, of is dat deels nog steeds. In Italië spanden gemeenten, provincies en landelijke overheid met succes samen, om auto- en machinebouwer Fiat te verhinderen de productie te verplaatsen van Sicilië naar Polen. Op die manier bleven 2.500 mensen aan het werk. Zij hadden even lak aan het verschrikkelijke liberale gedachtegoed uit Brussel; zij wilden echt iets doen voor de werknemers van de betreffende fabrieken. Waarom kunnen we wel miljarden vrij maken, om een stelletje corrupte banken te redden van de ondergang, en waarom helpen we niet de mensen, die het echt nodig hebben? Waarom steunen we bankdirecteuren, die met hun casinokapitalisme notabele de huidige economische ellende hoogstpersoonlijk zelf hebben veroorzaakt, en waarom laten we het toe, dat duizenden mensen op de vloer hun baan verliezen, dankzij het totaal idioot doorgeslagen liberale gedachtegoed?
Oké, genoeg gescholden en geklaagd van mijn kant. Nu de oplossing: Als Europa iets wil doen, om tenminste nog een klein beetje van haar geloofwaardigheid te behouden, dan staat het de (regionale) overheden toe, de bedrijven in nood tijdelijk de nationaliseren. Dan ziet het even af, van dat misselijkmakende liberale marktbeleid, om ervoor te zorgen, dat de medewerkers van Organon, Abbott, Nedcar, Spanair en bedrijven in vergelijkbare nood hun baan kunnen behouden. En ik snap ook wel, dat je dit soort zaken aan regels moet binden. Je zou een tijdelijke ontheffing kunnen verlenen. Je zou de provincie Limburg en de Nederlandse overheid kunnen toestaan, de aandelen van Mitsubishi over te nemen en de productie draaiende te houden, waardoor mensen in ieder geval hun baan kunnen behouden. Zo ook bij Spanair, waar de Europese Commissie de deelstaat Catalonië en de stad Barcelona tijdelijk kan toestaan, overheidsgeld te investeren in de luchtvaartmaatschappij, zodat die letterlijk in de lucht gehouden kan worden. In een economisch goede tijd, zou je dan als Europese Commissie alsnog kunnen bepalen, dat de aandelen moeten worden verkocht aan een private partij.
Als je als Europese Commissie dat doet, dán laat je pas zien, dat je weet, waar het echt om draait bij de Europese burger: werk en inkomen, om daarmee een bestaan op te bouwen. Dan laat je pas zien, dat je als Europa ergens voor staat. Dan heb je als Europa pas echt ballen. Nu ben je als bestuur van de Europese Unie totaal ongeloofwaardig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten