Tijdens de komende verkiezingen van 12 september aanstaande dingen er maar liefst 22 politieke partijen naar uw stem. Dat waren er 24, maar twee partijen mochten niet meedoen aan de verkiezingen omdat hun kieslijst niet in orde was of omdat de kandidatenlijst beperkt bleef tot slechts één rayon. Toch gaat het de laatste weken in de sensatie zoekende media eigenlijk maar om één ding: wordt het de rechtse Rutte of de linkse Roemer? De andere partijen komen in de media nauwelijks aan bod, of het moeten de mogelijk grote verliezers zijn: PvdA en CDA. Beide partijen strijden na een periode van betrekkelijke rust wederom om de twijfelachtige eer de kleinste partij van Nederland te worden. Net als ten tijde van het partijleiderschap van Job Cohen bij de PvdA en Maxime Verhagen bij het CDA. Cohen is inmiddels van het politieke strijdtoneel verdwenen en de rechtse Verhagen is niet meer verkiesbaar. Dus kwamen Samsom bij de PvdA en Van Hearsma Buma bij het CDA. Met de verkiezing van Samsom bij de PvdA leken de sociaaldemocraten weer mee te doen. Maar helaas: net als het CDA op rechts dreigt de PvdA op links te worden weggedrukt door de populistische SP. Samsom wil – net als destijds Jan Peter Balkenende – echter van geen wijken weten.
Toch is het goed dat het in de media eigenlijk alleen maar tussen twee partijen gaat: links de SP en rechts de VVD. Op dit moment lijkt de SP die wedstrijd met vlag en wimpel te gaan winnen, maar de liberalen weten ook niet van ophouden. De SP ligt in alle peilingen straatlengtes voor op alle partijen met het bijna ongeloofwaardige aantal van 37 zetels (het zijn er nu 15). De SP lijkt zich al warm te lopen voor de regeringsbankjes. Maar de tweestrijd tussen VVD en SP maakt wel weer een interessante discussie los, namelijk een aloude VVD-wens. En uw Opinie Paultje is het (en dat is nieuws!) deze keer helemaal met de VVD eens: het aantal Kamerzetels moet worden ingeperkt.
Want 22 politieke partijen is veel teveel van het goede. Goed, we leven in een democratie en we hebben recht op vrijheid van meningsuiting (welke ook nog maar beperkt is), maar 22 politieke partijen, waaronder een ouderenpartij gelieerd aan de PvdA, een dierenpartij gelieerd aan GroenLinks en een Piratenpartij gewoon veel te veel van het goede is. We hebben de SOPN, een afstammeling van de VVD en de Nieuwe Liberalen; eveneens een afstammeling van de VVD, met VVD-gedachtegoed. En last but not least, is er de good old PVV, een groep haatdragende anti-Islamisten die eigenlijk niets anders kunnen doen dan schelden, tieren, haat zaaien, boos worden op van alles en nog wat en onrust stoken, maar als het aan komt op verantwoordelijkheid nemen geven ze niet thuis. De PVV is in het gat gesprongen dat de LPF en ToN achterlieten, maar is er niet in geslaagd de het populistisch geroeptoeter om te zetten in daden. Eigenlijk zijn ze overal tegen; tegen Moslims en tegen Europa. Je kunt er als politiek helemaal niets mee. De PVV is een partij voor vooral bange mensen, die rechts denken. Datzelfde is de SP op links.
22 partijen is 22 keer subsidie, 22 keer partijen inschrijven en 22 keer door de kiescommissie heen. 22 partijen hebben – als ze allemaal in de Kamer komen – 22x kantoorruimte nodig, 22x computers en 22x medewerkers. 22 partijen hebben 22 verschillende meningen en dan kom je er tijdens een discussie gewoon niet meer uit. Dat wordt een chaos. De meest twijfelachtige reputatie gaan toch wel naar de Piratenpartij; een groep computerfreaks uit Duitsland die eigenlijk maar één ding wil: een vrij internet. Geen barrières meer; alles moet vrij te downloaden zijn, inclusief illegale torrent-sites, waarvan The Piratebay de meest bekende is. Verder hebben ze niets te melden; ook niet hoe Nederland het beste uit de crisis komt. Met een vrijer internet help je een land in crisis niet uit de brand. Als je stemt op de Piratenpartij dan ben je naar mijn bescheiden mening toch echt de weg kwijt.
Geheel naar de liberale leer moet Nederland eigenlijk toe naar een 4-partijenstelsel, zoals we dat kennen uit andere democratisch ingestelde landen als Duitsland, Frankrijk, Engeland, Australië en de Verenigde Staten… en zelfs het Europees Parlement! Het meest voor de hand liggende model is een stelsel met liberalen (VVD, PVV, SOPN, Nieuwe Liberalen), sociaaldemocraten (PvdA, SP, D66, 50+, Piratenpartij), christendemocraten (CDA, ChristenUnie, SGP) en Groenen (GroenLinks, PvdD). De rest sluit zich daar maar bij aan. Dat zou het ideale model zijn en alleen op die manier houd je overzicht over het steeds verder versnipperde politieke landschap. Het is in dat model nog steeds mogelijk om een eigen politieke partij te starten, maar eenmaal in de Kamer wordt je ingedeeld bij één van de vier groepen liberalen, sociaaldemocraten, christendemocraten of groenen. Die groep heeft één leider en dat is de grootste partij van die groep. Nu is dat nog de PvdA; na de verkiezingen van 12 september is dat vrijwel zeker de SP. In dit model kun je makkelijker coalities smeden, want je krijgt dan alleen coalities tussen groepen en niet meer tussen partijen. Je krijgt bijvoorbeeld, zoals in Duitsland, een coalitie tussen Christendemocraten en Liberalen. Dus tussen VVD/PVV/SOPN/Nieuwe Liberalen en CDA/ChristenUnie/SGP. Of, zoals in de Duitse deelstaat Noordrijnland Westfalen, tussen Sociaaldemocraten (PvdA, SP, D66, 50+, Piratenpartij) en Groenen (GroenLinks, PvdD). Het wordt allemaal veel overzichtelijker en ellenlange formatiebesprekingen blijven uit. In landen die dit systeem hanteren duren formatiepogingen nooit langer dan een paar weken; waar in België de formatiebesprekingen bijna 2 jaar duurden en in Nederland in diezelfde 2 jaar nog geen kabinet het volhoudt. Al die praktijken behoren in het nieuwe model tot het verleden en regeren wordt makkelijker, omdat er een veel breder draagvlak is voor het te voeren beleid.
Het is opmerkelijk dat een plan als deze van de VVD af komt. De VVD is toch een partij met een liberaal gedachtegoed; vrijheid-blijheid, eigen auto eerst. Het probleem is alleen dat de VVD, hoe moedig het idee ook is, dit verhaal nooit van zijn leven krijgt gerealiseerd. In Nederland hechten we nogal aan onze vrijheid van meningsuiting en een idee als deze wordt door de gemiddelde Nederlander toch gezien als inperking van de vrijheid (van meningsuiting). In een land waar schelden, tieren, haat zaaien, discrimineren en schreeuwen worden gezien als grondrechten is een dergelijk idee van de grond krijgen vrijwel onbegonnen werk. Bovendien vergt een idee als deze een wijziging van de Grondwet en een wijziging van de Grondwet kan alleen bij unanimiteit van stemmen. Voor de PVV’ers onder ons: dat betekent dat alle politieke partijen het met deze wijziging eens moeten zijn, want anders gaat het hele feest niet door. Vooral de PVV en SP zullen hier tegen zijn. Zij zijn momenteel immens populair en het plan zal door hen worden uitgelegd als een verkapte manier om hen het zwijgen op te leggen. Het plan is dus bij voorbaat al kansloos (en in dat licht is het natuurlijk eenvoudig om het met een VVD-plan eens te zijn), al moet het leiden tot een efficiëntere overheid; in dit geval een efficiëntere Tweede Kamer.
Tot slot nog een woordje aan de VVD-partijtop: geniet er maar even van, want Opinie Paultje is doorgaans niet erg VVD-gezind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten