Pagina's

vrijdag 27 maart 2015

Parkeerprobleem


De Waalwijkse seksparkeerplaats ’t Vearland wordt gesloten. Op last van de burgemeester was de parkeerplaats al enkele maanden afgesloten, nadat de parkeerplaats een geliefd toevluchtsoord bleek voor mannen (en vrouwen) die daar hun seksuele behoeften bevredigden. Mannen haalden andere mannen of vrouwen op om ter plekke of een paar honderd meter verderop in de polder seks te hebben. Vrouwen waren weliswaar in de minderheid; maar ook vrouwen stopten daar om hun seksuele behoeften te bevredigen. Maar de parkeerplaats staat toch vooral bekend om mannen die seks hebben met andere mannen. Landelijk kwam de parkeerplaats in het nieuws toen het SBS6 programma Undercover in Nederland constateerde dat hier vrouwen illegaal werden uitgebuit.  Twee maanden geleden maakte Omroep Brabant een reportage over de parkeerplaats waarna voor de lokale politiek de maat vol was: dicht die handel. Gisteren werd bekend dat de burgemeester in overleg met wegbeheerder Rijkswaterstaat de parkeerplaats permanent sluit.

De sluiting van ’t Vaerland staat niet op zichzelf. De Rosse Buurt in Alkmaar, de Rode Brug in Utrecht gingen ’t Vaerland vóór. De gemeente Amsterdam probeert al jaren bordelen te sluiten omdat daar volgens hen illegale vrouwenhandel en prostitutie plaatsvindt. Volgens Omroep Brabant was dat op ’t Vaerland ook het geval. Maar de reportage werpt daar niet echt heel veel nieuw licht op. Buurtbewoners zijn enthousiast. Zij vonden het maar niets dat daar seks in de buitenlucht werd bedreven. De schrijver van dit stukje kan daar een heel stuk in meegaan: het is immers fijner (en ook nog eens veel comfortabeler) om thuis in bed seks te hebben dan op een verlaten parkeerplaats langs de snelweg. Het is daar koud, oncomfortabel en door het vele gebruik van anderen ook nog eens niet hygiënisch.

Het probleem van ’t Vaerland is meer een maatschappelijk probleem dan een gemeentelijk of regionaal verhaal. Algemeen is bekend dat daar seks plaatsvindt tussen mannen en mannen, vrouwen en vrouwen. Dat zijn vaak mensen die een groot deel van hun leven worstelen met het probleem of het nou wel zo verstandig is een partner te hebben van een ander geslacht. Liever zouden ze zichzelf zien met een partner van hetzelfde geslacht. Simpelweg omdat ze gelukkiger zouden zijn als ze uit de kast zouden komen: ‘Ik ben homoseksueel’ (of ) ‘Ik ben lesbienne’. Het probleem ligt ‘m vaak bij de omgeving die dat nooit zou accepteren. Wanneer een man openlijk homoseksueel is dan kijkt de maatschappij hem toch met een beetje schuin oog aan, maakt er grapjes over of negeert hem volledig. De man wordt omschreven als een ‘wijf’. Mannen willen geen wijven zijn, maar stoer. Bij vrouwen speelt dat minder, maar ook vrouwen die openlijk aangeven lesbisch te zijn worden omschreven als ‘manwijven’.

De maatschappelijke acceptatie van homo’s en lesbiennes is anno 2015 nog steeds niet helemaal rond. De PVV wijst daarin maar al te graag naar moslims en de Islam. Die moeten maar accepteren dat mannen van mannen kunnen houden en vrouwen van vrouwen. Ook andere politieke partijen ondernemen actie om homoseksuelen en lesbiennes een plek te geven in deze maatschappij.De PvdA heeft er zelfs een aparte werkgroep voor in het leven geroepen: het Netwerk LHBT. De PvdA loopt zelfs voorop in de homo emancipatie, met Ronald Plasterk die als minister van Onderwijs regelmatig op kwam voor homoseksuelen en zelfs mee voer op de Canal Parade. Het kwam hem op veel bewondering te staan. Niet alleen bij homoseksuelen en lesbiennes. Heel Nederland vond dat wel goed wat hij deed. Het thema is nu opgepakt door Lodewijk Asscher. Allemaal goede bedoelingen. Maar maatschappelijk zijn we nog niet heel veel verder gekomen.

Mannen en vrouwen gaan niet zomaar naar plaatsen als ’t Vaerland om daar seks te hebben met een partner van hetzelfde geslacht. Dat is omdat het in hun omgeving niet geaccepteerd is dat deze mannen homoseksueel zijn, of de vrouwen lesbienne. Uit angst te worden verstoten uit hun vriendengroep, door collega’s of zelfs uit hun familie te worden gezet houden ze het stil en gaan naar parkeerplaatsen als ’t Vaerland, waar ze relatief anoniem toch hun seksuele behoeften kunnen bevredigen. Het sluiten van deze parkeerplaats lost het probleem daarmee niet op. Ze gaan naar andere parkeerplaatsen in de omgeving, of duiken de illegaliteit in. Het probleem is daarmee niet opgelost, noch zal het probleem daarmee ooit worden opgelost. Met het sluiten van ’t Vaerland ontneemt de gemeente haar enige controlemiddel om dit nog een beetje in goede banen te leiden. Met het sluiten van de Rode Brug ontnam de gemeente Utrecht eveneens haar eigen controlemiddel. Zo ook bij de Rosse Buurt in Alkmaar, etcetera. Blijkbaar wil de maatschappij niet dat de overheid dit faciliteert. De maatschappij en daarmee ook de gemeente sluit haar ogen liever voor de werkelijkheid, dan dat het nog een klein beetje controle kan uitoefenen.

Het punt wat de schrijver van dit stukje wil maken is dat het bovenal vooral maatschappelijk geaccepteerd moet worden dat mensen anders kunnen zin. Dat mensen buiten de gebaande paden kunnen wandelen. Accepteren dat ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Ieder mens is anders. En het is onbestaanbaar dat dit in een Westers land als Nederland anno 2015 nog steeds niet wordt ingezien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten