Beledigen is gewoon ronduit asociaal en hoort niet

D66 heeft een motie ingediend om majesteitsschennis uit het Wetboek van Strafrecht te halen Het artikel staat er al 200 jaar in maar het is actueel geworden nadat de Duitse komiek Jan Böhmermann een paar weken geleden de Turkse president Erdogan in zijn hemd zette. Erdogan liet het er niet bij zitten en beriep zich op een wetsartikel in de Duitse grondwet waarin staat dat een bevriend staatshoofd niet mag worden beledigd. De Duitse regering heeft inmiddels aangegeven van dit wetsartikel af te willen. Afgelopen vrijdag gaf de Nederlandse minister van Justitie Ard van der Steur aan dit tweehonderd jaar oude wetsartikel ook in Nederland te willen schrappen. Het was volgens hem een museumstuk geworden en het Wetboek van Strafrecht is er nog voor museumstukken.

Het schrappen van het wetsartikel is gewoon symboolpolitiek. Zowel in Nederland als bij onze Oosterburen. Je kunt je oprecht de vraag stellen of het wetsartikel ook was geschrapt als Böhmermann niet in opspraak was geraakt. Maar de Nederlandse regering wil aantonen dat het niet in de tang van Erdogan zit, zoals boze tongen de afgelopen dagen beweerden. Duitsland buigt omdat het bang is dat Erdogan de zorgvuldig beklonken vluchtelingendeal zal verscheuren. Duitsland (en ook Nederland en met hen de hele Europese Unie) is bang dat Turkije de samenwerking opzegt en de sluizen met migranten weer open zet. Dat zou extreem rechtse nationalisten als Wilders, Le Pen en Petry weer in de kaart spelen. Maar sinds het ingaan van de deal tussen Turkije en de EU zijn er pas 253 vluchtelingen teruggestuurd naar Turkije. Tegelijkertijd kwamen er 7.500 vluchtelingen vanuit Turkije naar de EU. 

Erdogan laat ondertussen iedereen oppakken die kritisch is op zijn beleid. Journalisten en bloggers worden massaal opgepakt en in de cel gegooid of het land uit gezet. Vorige week werd een Duitse journalist van Die Welt de toegang tot Turkije geweigerd nadat deze een kritisch stukje had geschreven. Europa zit wel degelijk in de tang bij Erdogan. Zoals het hele Westen al jaren in de tang zit van Vladimir Poetin. Uit angst voor het uitlokken van een Derde Wereldoorlog durft het Westen namelijk niets te ondernemen tegen de plaagstootjes die Poetin de hele tijd uitdeelt. Dus doet het Westen niets aan het geruzie in de Oekraïne, blijft het stil zitten als Russische vliegtuigen onaangekondigd het Westerse luchtruim in vliegen en blijven de daders van het neerhalen van vlucht MH17 hun leven lang onbestraft. Het Westen wil dit oplossen met diplomatie. Maar daar gelooft Poetin al jaren niet meer in.

Journalisten moeten kunnen schrijven dat Erdogan er nogal een bedenkelijke reputatie op nahoudt als het gaat om mensenrechten en persvrijheid. Daar is het in Turkije droevig mee gesteld. Iets anders is als cabaretiers in het Westen de Turken de huid gaan vol schelden. Je mag best een mening hebben over de scheve schaats die Erdogan rijdt en over de dictatoriale trekjes van Erdogan. Je mag het handelen van de Turken best in twijfel trekken. Dat uiten mag in woord, geschrift en beeld. Maar dat valt dan ook niet over het beledigen. Het is geen verbaal geweld. Het valt in de vrijheid van meningsuiting.

Het beledigen van een bevriend staatshoofd, het beledigen van de majesteit… Iemand de huid vol schelden… Woorden gebruiken met alles wat vies en vuil is… Dat kan niet onder de vrijheid van meningsuiting vallen. Dat is het opwekken van agressie. Het is te makkelijk te stellen dat iedereen maar moet kunnen incasseren. Beledigen valt onder verbaal geweld en dat valt totaal niet onder de vrijheid van meningsuiting. Wat is de volgende stap: dat je maar een rotschop van iemand moet kunnen incasseren? Ligt de steeds verder opgerekte grens van de vrijheid van meningsuiting over een paar jaar op fysiek geweld; het toebrengen van verwondingen, schade of letsel? Alles onder het motto van ‘je moet maar kunnen incasseren in deze moderne tijden’? In het Kosovaarse parlement wordt door de Servische oppositie regelmatig een rookbom naar binnen geworpen. Is dát de nieuwe te beslechten grens in de vrijheid van meningsuiting?
 
Beledigen is gewoon ronduit asociaal en hoort niet.

Met de vluchtelingendeal heeft Erdogan een onwaarschijnlijk sterk wapen in handen

We kunnen er eigenlijk niet meer omheen dat de Europese Unie in een diepe vormcrisis verkeert. Jarenlang – wat heet sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw – bedacht men in Brussel idiote wetten als de zuigkracht voor stofzuigers, afmetingen voor hamburgers en alleen Siemens die een soort blokkeersysteem voor treinen mocht leveren aan spoorwegbedrijven in de hele Unie. Deze op VVD leest gestoelde wetten waren eerder een feest voor de Europese industrie dan voor de consument. Omdat Europa onder het juk van de werkgevers verkeert heeft het nauwelijks antwoord op grote crises zoals de ellende die de bankensector over Europa uitstrooide. Ook kan het nog altijd niet eens worden over de ruzie die Poetin en Porosjenko maken in de Europese achtertuin. Last but not least komt er maar geen oplossing voor de vluchtelingencrisis.

Europa dacht een ideale oplossing te hebben voor de vluchtelingencrisis. Die vluchtelingen die worden afgestopt door een kilometers lang en meters hoog hek aan de Grieks/Macedonische grens. Daar heeft zich inmiddels een kamp ontwikkeld waarin 15.000 mensen onder erbarmelijke omstandigheden bivakkeren. Op het Griekse eiland Lesbos zijn ongeveer 11.000 mensen opgesloten in een kamp. In Calais zitten 35.000 mensen die de oversteek naar het Verenigd Koninkrijk willen maken.

Verschillende Europese regeringsleiders  staan in eigen land onder grote druk van nationaal rechts populisme. Veel landen in Europa staan namelijk voor nationale verkiezingen en de huidige regeringsleiders dreigen hun zetel te moeten afstaan aan een rechts populist. Dus alles is toegestaan om vluchtelingen te ontmoedigen naar Europa te komen. In Nederland dreigt Mark Rutte zijn zetel te moeten afstaan aan Geert Wilders. In Frankrijk maakt Marine Le Pen goede kans het stukje van François Hollande over te nemen. In Duitsland zijn de Alternatieve für Deutschland bezig aan een inhaalrace door bij de laatste deelstaatverkiezingen in 4 bondslanden de CDU te verslaan. Europa wil af van die vluchtelingen. Onder druk van dat rechts populisme sloot de Europese Unie daarom een deal met de duivel: Recep Tayyip Erdogan. En die wordt ze nu fataal.

Erdogan is niet alleen de geestelijk vader van het Wonder aan de Bosporus (hij bracht Turkije niet alleen economische voorspoed, maar wist ook nog eens oost en west op een geniale diplomatieke manier met elkaar te verbinden). De laatste jaren ontpopt de Turkse premier zich steeds meer als een dictator. Tegenstanders worden opgepakt, buitenlandse journalisten wordt de toegang tot het land ontzegd en onafhankelijke kranten en televisiekanalen worden opgedoekt. Binnenlandse journalisten belanden in de cel en worden beschuldigd van terrorisme, belastingontduiking en ondermijning van de staatsveiligheid. Zachtjes gezegd neemt Erdogan het niet te nauw met de vrijheid van meningsuiting. Maar de Europese Unie staat het toe zolang Turkije maar meewerkt om die vluchtelingen buiten de deur te houden.

Een nieuw triest hoofdstuk in dit Griekse drama is de Duitse komiek Jan Böhrmann, die Erdogan ervan beschuldigde de deal met Europa te misbruiken voor eigen gewin. In niet al te zachtzinnige woorden droeg Böhrmann een gedicht voor op de Duitse staatsomroep ZDF waarin hij met Erdogan de vloer aanveegde. Daarvan was Erdogan niet gediend. Direct na de uitzending belde hij daarom de Duitse bondskanselier Angela Merkel op om te roepen dat Böhrmann moest worden gearresteerd. Merkel reageerde daarop door het Openbaar Ministerie de opdracht te geven te onderzoeken of Böhrmann kan worden vervolgd. Ze boog dus voor de druk van Erdogan omdat ze bang was dat Turkije de moeizaam beklonken vluchtelingendeal eenzijdig zou opzeggen. Dat zou de Alternatieve für Deutschland weer in de kaart spelen, ten koste van Merkels eigen CDU.

Het is ontegenzeglijk dat Erdogan met de vluchtelingendeal een onwaarschijnlijk sterk wapen in handen heeft om Europa op de knieën te krijgen. Het moet worden toegegeven dat ‘m dat aardig is gelukt.

De Tesla Model 3 is een ramp voor de VVD

Wat een gave auto is die Tesla Model 3. Schitterend ontwerp en dat interieur is helemaal fantastisch. Het complete dashoard zoals we die nu kennen met lampjes en metertjes is helemaal weggestopt in een soort extra grote tablet PC op de middenconsole. Een scherm waarmee je door middel van aanrakingen simpel en eenvoudig de hele auto kan bedienen. En, alsof dat nog niet genoeg is, maakt de auto regelmatig contact met het internet om updates op te halen. Niet alleen besturingssoftware, maar – en dat is een absolute noviteit – ook fouten te herstellen die andere Tesla modellen maken. De computer aan boord van de Model 3 leert dus vanzelf. En dan heeft de schrijver van dit stukje het nog niet gehad van de absolute noviteit van dit model: een gangbare middenklasser van om en nabij de USD 35.000,= die 100% op elektriciteit rijdt. Geen druppel benzine nodig om een magistrale reikwijdte van 475 kilometer te halen. Dat is dus een half uur aan de stekker om bijna 500 kilometer zorgeloos te touren. Het valt moeilijk vol te houden dat Tesla hier geen standaard heeft gezet.

De hele wereld stond letterlijk in de rij om het apparaat aan te schaffen. Binnen 24 uur na de introductie had Tesla al 180.000 stuks verkocht. Na een week stond die teller al op 325.000. Concurrenten als Volkswagen (met de e-Golf, reikwijdte 175 kilometer), BMW (met z’n i3 en i8), Renault (Zoe), Nissan (Leaf) en Ford (e-Focus) kunnen alleen nog maar van deze aantallen dromen. Voornamelijk omdat de reikwijdte van hun modellen met nog geen 200 kilometer nogal te wensen over laat.  Bovendien kunstelt BMW er in de i3 en i8 nog een kleine benzinemotor bij, de zogenaamde ‘range extender’. Met deze optie kun je nog een paar kilometer extra uit je elektromotor persen mocht je het eerst volgende oplaadpunt niet halen. De e-Golf redt die 200 kilometer met pijn en moeite en de elektrische Focus is feitelijk nog niet te koop. Ford biedt ‘m wel aan, maar daarmee is ook alles gezegd.

325.000 stuks loopt de concurrentie nu al achter op Tesla. Goed, kopers moesten vorige week alvast USD 1.000,00 in aanbetaling neerleggen en kopers kunnen tot een jaar voor de Europese introductie in 2018 nog afzien van hun aankoop. Maar de concurrentie haalt deze schade nooit meer in. Wat ze ook doet. Van de grootste vijf autoproducenten ter wereld (Toyota, GM, Fiat-Chrysler, Volkswagen en Ford) geloofde tot nu toe alleen Toyota in een semi-elektrische variant. Afgezien van de Aygo en 4x4 modellen biedt Toyota van alle personenauto's zowel een 100% benzine versie als een 50% elektrisch/50% benzine versie (de zogenaamde 'hybride') aan. De Japanse autoproducent maakte eerder al bekend geel heil meer te zien inde dieselmotor. Onder druk van het kleine Tesla moeten de Japanners nu een stuk verder gaan; ook de benzinemotor heeft zijn langste tijd gehad.

Het succes van de Model 3 moet een nachtmerrie zijn voor de auto-industrie die tot nu toe heilig geloofde in de toekomst van de verbrandingsmotor. Vermoedelijk - nooit aangetoond - speelde het daarmee onder één hoedje met olieproducenten. Noorwegen nam vorig jaar al het moedige besluit dat er vanaf 2025 geen personenauto’s en –busjes mogen worden verkocht met een verbrandingsmotor. Het initiatief werd overgenomen in Nederland. Het was een moedig voorstel van de PvdA die het haalde dankzij een kamerbrede steun met de VVD als enige voorvechter van de benzine slurpende verbrandingsmotor. Het moet een hard gelach zijn geweest voor de liberalen, die tot op de dag van vandaag protesteren tegen de invoering van de elektrische auto op de vaderlandse snelwegen. Het past simpelweg niet in het pretpakket van VVD-minister van Verkeer en Infrastructuur (en corpsbal) Melanie Schulz van Heagen. Zo dreigde VVD minister Henk Kamp de subsidiekraan voor de aanschaf van elektrische auto’s dicht te draaien omdat de Model 3 ook in Nederland mateloos populair is. Barbara Visser, VVD woordvoerder voor Verkeer, dreigde zelfs met het opzeggen van het energie akkoord.

Het mag allemaal niet baten. De markt is de VVD al vóór. Onder druk van Tesla komen in 2017 als eerste Volvo, Mercedes-Benz, BMW, Audi en zelfs Porsche met 100% elektrische modellen (toegegeven, Volvo heeft al een hybride model en BMW heeft de i3 en i8); in 2018 gevolgd door Toyota, GM, Fiat-Chrysler, Volkswagen en Ford  die met middenklassers komen. Ze moeten wel, want Tesla vreet die markt anders helemaal op. De door de VVD zo omarmde marktwerking werkt de liberalen nu dus tegen; want onder druk van het dieselschandaal bij Volkswagen eist de consument schonere motoren. Van de Europese Commissie kregen de autoproducenten tot en met 2022 om hun verbrandingsmotoren aan te passen; de consument geeft ze nog minder tijd. Benzinestations zijn een uitstervend ras aan het worden. Oliemaatschappijen als Shell, BP en Total dreigen hun belangrijkste klant te verliezen. Niet voor niets is Shell gestopt met het oppompen van olie en verlegt het zijn focus naar windmolenparken. Dat heeft niet alleen te maken met de lage olieprijs (die de laatste weken overigens alweer aan het stijgen is) of met oorlogen waarbij honderdduizenden doden vallen zoals in Syrië, Irak, Libië en de Oekraïne, omdat strijdende de partijen aldaar de macht willen hebben over (de distributie van) olie en gas. Maar het heeft zeker ook te maken met het weglopen van haar belangrijkste klant: de automobilist. De zwakkere in de samenleving waar de VVD nog wel voor op komt.

De Tesla Model 3 is een ramp voor de VVD.