De campagne #ZetDeKnopOm is blijkbaar niet van toepassing op het grootkapitaal

Terwijl de overheid een landelijke campagne voert om de bevolking ertoe te bewegen zuiniger om te gaan met energie stappen de KLM Groep en liefst zeven andere luchtvaartmaatschappijen Delta, United, Air Canada, JetBlue, Corendon, TUI, Easyjet en nationale-, Europese-, regionale-, mondiale-, vracht- en Amerikaanse branchekoepels met een duizelingwekkend aantal van 29 Zuidas advocaten naar de Haarlemse rechter om de voorgenomen krimp van Schiphol ongedaan te krijgen. De luchtvaartmaatschappijen worden daarin gesteund door de internationale vliegtuig lobbyclub IATA, die een forse financiële bijdrage levert.

De luchtvaartmaatschappijen profileren zich maar al te graag met een milieuvriendelijk imago omdat daar vooral bij jonge klanten (tieners, twintigers, dertigers) grof geld te verdienen valt. Jonge reizigers weten wel dat vliegen hartstikke schadelijk is voor het milieu. Toch lukt het de luchtvaartmaatschappijen nog steeds om met groene praatjes jongeren het vliegtuig in te lokken. Zo hebben ze elektrische pushback trucks (dat zijn die wagentjes die vliegtuigen van hun plaats duwen), zijn er herbruikbare koffiebekertjes aan boord en kunnen passagiers hun schuld afkopen door extra betalen voor een vliegticket. Geld waarmee – volgens de luchtvaartmaatschappijen althans – bomen worden geplant in Indonesië, Peru en een aantal Afrikaanse landen. In werkelijkheid gaat dat extra geld natuurlijk gewoon naar de aandeelhouders.

Waarom de krimp van het aantal vluchten van- en naar Schiphol is nodig zal duidelijk zijn: Minder vliegen betekent minder (stikstof)uitstoot en minder schade voor het milieu. Terwijl in Duitsland de landelijke overheid, luchtvaartmaatschappijen en de nationale spoorwegen de handen ineen hebben geslagen om passagiers ertoe te bewegen korte afstanden toch vooral per trein af te leggen, en in Frankrijk binnenlandse vluchten aan banden zijn gelegd staat de Nederlandse overheid in de rechtbank tegenover 29 Zuidas advocaten die de wereld kosten wat kost kapot willen maken. Aandacht voor het milieu is goed, zolang het de bankrekening en het belang van de aandeelhouders maar niet schaadt. Minder vluchten betekent immers minder inkomsten voor luchtvaartmaatschappij en haar aandeelhouders. Saillant detail daarbij is dat de landingsrechten op Schiphol tot de laagste van Europa behoren om zoveel mogelijk maatschappijen naar Schiphol te lokken.

Schiphol behoort tot de grootste luchthavens van Europa, achter Londen Healthrow, Parijs Charles de Gaulle, Frankfurt en Madrid. Andere overheden kijken met grote belangstelling naar wat er hier mis gaat zodat ze dat zelf kunnen aanpassen, terwijl luchtvaartmaatschappijen hetzelfde doen. Het verklaart waarom KLM en zeven andere  luchtvaartmaatschappijen plus nationale-, Europese-, regionale-, mondiale-, vracht- en Amerikaanse branchekoepels zo verschrikkelijk veel geld over hebben om ten strijde te trekken tegen de overheid en de regelgeving die de krimp van het aantal vluchten op Schiphol moet inzetten. De luchtvaartsector is bang dat beslissingen die de Haarlemse rechtbank neemt van invloed zullen zijn op andere grote Europese luchthavens.

Taxichauffeurs vechten tegen de komst van Uber. Boeren vechten tegen de krimp van de veestapel. Luchtvaart vecht tegen de krimp van Schiphol. Acteurs en scenarioschrijvers die vechten tegen de komst van AI. Het zijn allemaal achterhoedegevechten. Het gaat toch wel gebeuren. Het zijn ontwikkelingen die niet te stoppen zijn. Hoeveel geld (en geweld) er ook tegenaan wordt gegooid.

Jezelf profileren als ‘groen’ en ‘duurzaam’ is anders dan ook daadwerkelijk duurzaam zijn. Bedrijven die zich als ‘duurzaam’ profileren blijken keer op keer alles behalve milieuvriendelijk. De campagne #ZetDeKnopOm is blijkbaar niet van toepassing op het grootkapitaal.

Wanneer Pieter Omtzigt zijn reputatie naar de kloten wil zien gaan dan moet hij een eigen partij beginnen

Wanneer Pieter Omtzigt zijn reputatie naar de kloten wil zien gaan dan moet hij een eigen partij beginnen. Sinds de oud CDA’er door Mark Rutte hoogstpersoonlijk de laan uit is gestuurd gonst het van de geruchten dat Omtzigt met een eigen lijst zou gaan komen maar tot op heden is er die er nog niet. Met de val van het Kabinet Rutte IV dringt de tijd om met een lijst te komen. Avances van BBB leider ‘Kèrrelain vend’r Ples’ liepen op niets uit. De zeer gewilde Omtzigt zou de boeren lobbyclub van de Rabobank in één klap van 1 naar misschien wel 36 zetels kunnen helpen. In eerdere peilingen zelfs 56 zetels, wat vooral slecht nieuws zou zijn voor (extreem)rechtse partijen als PVV, FvD, Ja21, CDA en VVD. Hoewel hij (nog steeds) geen eigen partij heeft opgericht, peilt Maurice de Hond de oud CDA’er al maanden als torenhoge favoriet. Omtzigt zou namens BBB zelfs minister president mogen worden omdat Kèrrelain daar toch geen belangstelling voor zou hebben. BBB’s eigen campagnemanager meende een week geleden – na de val van het Kabinet Rutte IV – nog stellig dat de BBB binnen een week een premierskandidaat zou hebben. In het extreemrechtse praatprogramma Op 1 liet hij al een beetje doorschemeren dat die premierskandidaat wel eens Pieter Omtzigt zou kunnen worden. Een dag later liet Omtzigt echter via zijn woordvoerder weten geen oren te hebben naar de avances van BBB.

Over de aanleiding waarom Omtzigt de avances van Kèrrelain afwees hult de in politiek Den Haag zeer gewilde oud CDA’er zich in stilzwijgen. Ongetwijfeld zou dat te maken kunnen hebben met de personele problemen waar de boeren lobbyclub mee kampt. In veel provincies zijn veel oud CDA’ers, -VVD’ers, -FvD’ers en -PVV’ers overgestapt naar de boeren lobbyclub om hun goedbetaalde baantje te behouden. Zij zitten er alleen voor zichzelf. Niet voor BBB. Zij willen alleen maar aan het succes van BBB ruiken. Wanneer dat succes voorbij is dan zijn zij ook weer snel vertrokken naar de volgende rechts-populistische beweging. Wellicht die van Richard de Mos. Als geen ander zal Omtzigt zich dat beseffen. En als geen ander weet Omtzigt hoe snel een ster kan stijgen en hoe snel deze weer kan vallen.

Personele problemen zijn niet het enige probleem waar Omtzigts nieuwe beweging tegenaan zou kunnen lopen. Hoewel met crowd funding er al ruim twee ton is opgehaald weet Omtzigt als geen ander dat een dergelijk bedrag ruim onvoldoende is om een goede campagne te kunnen voeren. Bijna alle politieke partijen gaven bij de laatste landelijke verkiezingen meer dan een miljoen uit aan campagnemateriaal.

Welke ideeën heeft hij om de grote dossiers in Nederland op te lossen blijft eveneens ongewis: energiecrisis, tekorten op de woningmarkt, tekort aan leraren in het onderwijs, de steeds groter worden de kloof tussen arm en rijk, klimaatcrisis en Groningen om er maar een paar te noemen. Hoe gaat hij de stikstofcrisis aanpakken? Wat is zijn antwoord op internationale crises zoals de oorlog in de Oekraïne? Wat gaat hij doen wanneer de Amerikanen hem om hulp vragen? Hoe wil hij China te lijf? Wat gaat hij doen tegen de steeds duurder wordende en dus steeds moeilijker toegankelijke zorg? We worden steeds ouder en steeds meer mensen hebben behoefte aan zorg. Maar we weten ook: Er is bijna geen personeel meer te krijgen en het personeel dat er is, is peperduur.

Wat gaat hij doen wanneer het bedrijfsleven om een (zoveelste) aalmoes komt vragen? Hoe gaat Omtzigt om met de polarisatie in Nederland en hoe weet hij zich te onderscheiden tussen de inmiddels 19 politieke partijen in de Tweede Kamer? Niemand die het weet, en waarschijnlijk Omtzigt zelf ook niet.

Een tekort aan ideeën, polarisatie, foute mensen op de lijst en zijn achterkamertjes politiek zullen de zorgvuldig opgebouwde reputatie van Omtzigt ernstige schade toebrengen. Hij zal veel stemmers wegsnoepen bij PVV, FvD, VVD en CDA (en uiteindelijk ook bij BBB). Daarna wacht het land op antwoorden en die heeft ook Pieter Omtzigt niet. Zijn heiligverklaring door het voltallige Nederlandse journaille zal binnen te kortste keren uiteen spatten wanneer oplossingen voor de onder Rutte ontstane problemen niet worden opgelost, of daar in ieder geval een begin mee wordt gemaakt.

Het zou daarom voor Pieter Omtzigt zelf beter zijn om geen politieke partij te beginnen en zich terug te trekken op zijn landgoed in Enschede.

DE VALSE START VAN RUTTE IV KWAM NOOIT MEER GOED

Tijdens de formatiebesprekingen van Rutte IV werkte Rutte eigenhandig Pieter Omtzigt uit het CDA door te voor te stellen dat er voor Omtzigt een ‘functie elders’ moest worden gezocht. Rutte ontkende glashard dat hij had voorgesteld om Omtzigt uit het CDA te werken, maar uit vrijgekomen formatiestukken een paar weken later bleek dat Rutte het voorstel weldegelijk had gedaan. Rutte moest wel toegeven dat hij had geprobeerd om de lastpak Omtzigt uit te schakelen nadat Omtzigt het leven van Rutte moeilijk had gemaakt in de toeslagenaffaire. Nadat het CDA geen steun verleende aan Omtzigt verliet Omtzigt de partij en kreeg Rutte alsnog zijn zin.

Eigenlijk vond iedereen buiten de VVD en het CDA dat deze lange arm van Rutte absoluut niet kon, met destijds ChristenUnie fractievoorzitter Gert-Jan Segers voorop. Hij was de eerste die zei dat een nieuwe samenwerking met de VVD er niet meer in zat. Toen in het ‘functie elders’ debat ook Sigrid Kaag de woorden ‘Hier scheiden onze wegen’ sprak leken de politieke dagen van Rutte geteld. Een motie van wantrouwen van de PVV werd echter niet door Kaags D66 gesteund en zo kon Rutte fluitend verder.

Een lange weg van formeren van meer dan een jaar volgde (de langste formatie in de geschiedenis), waarbij Rutte fluitend doorging met het nemen van besluiten terwijl hij eigenlijk demissionair was. Rutte wachtte rustig op de ChristenUnie (geen zin) en D66 (liever met PvdA en GroenLinks), die voornamelijk met zichzelf in de knoop zaten. D66 had duidelijk spijt van het niet steunen van de motie van wantrouwen. Had Kaag de motie van wantrouwen gesteund dan was Rutte weggeweest. Nu moest ze wel in zee met de VVD en dat wist Rutte ook wel.

Tegen heug en meug gingen ChristenUnie en D66 alsnog een hernieuwde samenwerking met VVD en CDA aan. Vooral omdat zo ongeveer het hele D66 verkiezingsprogramma in het coalitieakkoord was opgenomen. Dat zette weer kwaad bloed bij de VVD achterban, die voornamelijk op immigratie steeds hardere eisen ging stellen nadat ze na de Provinciale Statenverkiezingen de extreemrechtse Rabobankpartij BBB langszij zag komen. Ouders van gevluchte kinderen mochten niet meer nareizen en er moest een quotum komen hoeveel asielzoekers Nederland per jaar maximaal zou binnenlaten.

Nu CDA en D66 er in de peilingen heel zwak voor staan en de VVD alweer sinds een tijdje de peilingen aanvoert was het tijd om ChristenUnie en D66 op de knieën te dwingen: deze racistische meloen slikken of kappen. Het werd kappen. Daarmee koos zelfbenoemd crisismanager Rutte niet voor het landsbelang – waar grote dossiers als stikstof, klimaat, Groningen en de toeslagenaffaire voorlopig blijven liggen – maar voor het belang van de achterban van de VVD. Hij maakte van een VVD probleem een probleem van het hele land. Het was de VVD die uit angst voor verkiezingswinst van extreemrechts de aanval koos. Het partijbelang van de VVD ging boven het landsbelang.

Zonder de verkiezingswinst van de extreemrechtse BBB tijdens de Provinciale Statenverkiezingen zou het Kabinet Rutte IV vrijdagavond 7 juli niet zijn gevallen. Maar wie na de val van het zoveelste Kabinet Rutte denkt dat er nu plaatsgemaakt wordt voor Kaplaarzen I (BBB, PVV, FVD, Ja21) of Rabobank I (BBB, Omtzigt, Ja21, VVD) kan wel eens bedrogen uit komen. Rabobankpartij BBB is na de verkiezingswinst bij de Provinciale Staten in de peilingen alweer op de terugweg, voornamelijk omdat het door die enorme verkiezingsoverwinning een gigantisch personeelsprobleem heeft. Provinciale politici van zowel CDA en VVD zijn overgestapt naar BBB om hun baan te behouden. Verder trok de BBB veel voormalig FvD’ers en PVV’ers aan die allemaal wilden meegenieten van het succes van BBB, maar waarvan er in Groningen en Drenthe inmiddels alweer een paar zijn opgestapt nadat ze racistische- en fasciste gedachten deelden op het internet.

Maar Rutte gaat in 2024 met Rutte V gewoon op de oude voet verder, mét het al meer dan een decennium dolend CDA en mét alle leugens die Rutte de afgelopen 13 jaar over ons heen heeft uitgestort.