WILLEMIJN, MAARTJE EN BART-JAN

Het is me toch ook wat tegenwoordig. Als moderne dertiger heb je toch ook bijna geen eigen leven meer. Al die verplichtingen en al die keuzes die je moet maken in je leven als jong volwassene. Het is toch bijna om gek van te worden. Je bent net twintig geweest, dus hebt het wilde leven van roken, zuipen en neuken achter je gelaten. Je bent op weg naar een burgermansbestaan. Voldoen aan dat ideale plaatje wat de maatschappij zo graag van je ziet: huisje, boompje, beestje. Je bent manager en dat houdt in een dik salaris en... verantwoordelijkheid! Het doorworstelen van rapporten, opmaken van ingewikkelde spreadsheets en schrijven van dikke rapporten. Je bent er tot in de late uurtjes mee bezig, want je baas heeft deadlines gesteld. Vóór volgende week maandag moet het af zijn, want hij heeft dan een afspraak met de board. Dus je loopt de hele dag te vergaderen en te denken. Je struint het bedrijf af van vergadering naar vergadering, duikt in archieven en probeert wijs te worden uit de immense administratieve processen in je bedrijf. Ben je dan eindelijk ’s avonds thuis, dan begin het hele feest weer van voren af aan. Want je partner heeft een minstens zo drukke baan, maar je hebt thuis ook nog eens drie kinderen: twee meisjes en een jongen.

Het jongste meisje heet Maartje zit op zaterdag op paardrijles en is daar maar druk mee. De middelste is een jongen en heet Bart-Jan. Hij zit op hockey en ook hij heeft een overvolle agenda met trainingen en afspraakjes. De oudste is Willemijn, de gaat een glorieuze tenniscarrière tegemoet. Het kroost zit nog net vóór de pubertijd en moet dus nog worden opgevoed, verzorgd en gehaald en gebracht. Daarnaast moeten hun school prestaties worden bijgehouden, want je zal van hen toch geen timmerlieden of ander laaggeschoold werk willen laten doen. Nee, ze moeten later manager worden en dezelfde dikke rapporten gaan schrijven die jij ook schrijft. Ze moeten op beleidsniveau meedoen in bedrijven. Processen gaan herstructureren, zodat er nog efficiënter kan worden gewerkt op de werkvloer. GSM en laptop van de zaak en leaseauto onder hun kont. Dat houdt in dat ze minstens een HBO of universitaire opleiding moeten volgen. Ze moeten met hun hersenen werken, want dat levert geld, prestige en roem op. Consultant. Voor veel geld gebakken lucht verkopen. En dan komt het weekeinde eraan. O, mijn hemel. Dan wordt het allemaal nog een graadje erger, want dan komen de feestjes. Feestjes waar je naar toe zal moeten, want je moet toch je sociale contacten op peil houden. Je vriendenkring is behoorlijk uitgebreid, want je hebt inmiddels al 165 vrienden op Facebook. Dus je hebt ieder weekeinde wel ergens in het land een feestje, bijeenkomst, afspraak of partijtje waar je toch echt bij aanwezig moet zijn. Dan moet in het weekeinde ook nog eens inkopen worden gedaan want het eten voor de volgende week moet in huis worden gehaald. Het huis moet aan kant en dan komen de feestjes. Je moet je ’s avonds melden bij die ene partytent of die kroeg. En dan heb je op zondagochtend ook nog eens een afspraak staan met je eigen partner. Die bloedeigen partner van je, die je een paar jaar geleden nog eeuwige trouw beloofde. Door jullie beiden drukke agenda’s schiet de seks erbij in, maar daar hebben jullie een oplossing voor. Over twee weken staat er in de drukke agenda een afspraak gepland op zondagochtend van 0830u tot 0915u: seks met je eigen partner. Dan kan het even, want dan is dat rapport voor de board af.

Tussen al die activiteiten door heb je natuurlijk geen tijd om even je vader of moeder te bezoeken in het verzorgingstehuis (vroeger heette dat een ‘bejaardentehuis’, maar dat mag tegenwoordig niet meer; het is wachten op de eerste Engelse benaming). Je ouwe vader (of moeder), die je veilig weg hebt gestopt en overgelaten aan de Overheid. Zo kun jij verder met je carrière, het verdienen van geld, het betalen van je vaste lasten, het verzorgen van je opgroeiende kinderen en het bezoeken van feestjes, bruiloften en partijtjes. Je hebt immers 165 Facebook vrienden en whatsappt je suf. Natuurlijk bezoek je zo af en toe die ouwe effe, want je moet je gezicht toch nog even laten zien. Het is ook nog eens leuk als de erfenis moet worden verdeel want God weet hoeveel die ouwe op z'n bankrekening heeft staan. Een paar keer per jaar wordt je ven gewekt door die afspraak in de agenda van je smart phone. Je zit dan een beetje onwennig in het stoel te draaien. Als je moeder/vader een verhaal begint te vertellen of gewoon vraagt naar haar/zijn kleinkinderen, dan speel je wat met je smart phone, want eigenlijk heb je totaal geen zin om hier te zijn. Daarom stap je na een uurtje maar weer op. Je hebt immers toch zo’n overvolle agenda. Je moet nog zoveel doen en dan wacht ook nog eens dat rapport voor je baas, die de board moet adviseren. Je groet je vader/moeder weer en sprint weer weg naar je dikke leasebak, want de volgende afspraak wacht alweer.

Nadenken dat deze man/vrouw jou heeft verwekt, het leven heeft gegeven en op de wereld heeft gezet doe je niet meer. Daar staat je hoofd niet naar. Jij hebt je eigen leven. De man/vrouw, die er de afgelopen dertig/vijfendertig jaar iedere dag voor je was. Op hem/haar kon je vertrouwen. Je huilde uit op zijn/haar schouders en voerde er stevige discussies mee. Maar de kern van het verhaal is: hij/zij was er altijd voor je. Welk probleem je ook had en op welk tijdstip van de dag maakte hem/haar niet uit. Je kon altijd bij hem/haar terecht voor de meest uiteenlopende onderwerpen. En jij bent er nu niet meer voor hem/haar. Maar je maakt je geen zorgen, want je hebt hem/haar overgelaten aan de bezielende leiding van de Overheid. Die heeft gebouwen gebouwd, faciliteiten aangelegd en mensen in dienst die jouw ouwe verzorgen. Daar betaal je immers belasting voor. De Overheid moet er maar voor zorgen dat dit oude afgedankte hoopje mens van ergens in de zeventig ’s morgens wordt opgelicht uit zijn/haar bed, aangekleed, eten krijgt en vervolgens de hele dag mag doelloos rond kuieren in een overvolle poepluier. Hij/zij mag naar de televisie kijken of kranten lezen. Iedere dag opnieuw, totdat de dood erop volgt. Van maandag tot vrijdag, zaterdag en zondag. Ieder dag hetzelfde ritme. Iedere dag zich afvragend wanneer zijn/haar zoon of dochter weer langs komt met de kinderen Willemijn, Maartje en Bart-Jan. Het is alweer zo lang geleden dat ze zijn geweest. En toen ze er waren, waren ze er maar heel even. Je zou je ogen uit je kop moeten schamen. Maar dat doe je niet want daar staat je hoofd niet naar. Je hebt het immers zo druk met je eigen leventje.

Het is daarom goed dat de Overheid hier een stokje voor steekt. Los het zelf maar op. Niet langer wil de Overheid jouw taken overnemen. Niet langer wil de belastingbetaler geld op tafel gooien omdat jij je lui bent om je bloedeigen vader of moeder de broodnodige aandacht te schenken die het nodig heeft. Hier heb je je ouwe terug: zorg er zelf maar voor! Niet langer wil de regering jouw carrière en jouw leventje betalen omdat jij het drukker hebt met feestvieren en vrienden bezoeken dan luisteren naar de man of vrouw die twintig/vijfentwintig jaar van zijn/haar leven heeft opgeofferd om jou een goede toekomst te geven. Zonder hem of haar had jij geen dik salaris en een door de baas betaalde GSM, laptop en een leasebak onder die dikke welvaartsreet van je. Niet langer wil de Overheid 90 miljard euro per jaar op tafel smijten omdat jij liever bij je 165 Facebok vrienden bent, dan bij de man of vrouw die jou het leven heeft geschonken. Zonder hem of haar bestond jij niet eens! En wie denk jij dat je midden in de nacht kunt bellen als je met een gierend probleem zit? Als je even wilt uithuilen na die misstap of even van gedachten wilt wisselen? Als je even wilt bijpraten of die belangrijke stap wilt bespreken? Kun je dan makkelijker terecht bij die 165 Facebook vrienden van je, of bij je je ouwe?

Dus eigenlijk is het sluiten van de verzorgingstehuizen een heel sociale maatregel…

Vrijen

Er is to-ta-le paniek uitgebroken bij de anti-Islambeweging PVV. Na het verlies van de Tweede Kamerverkiezingen in september 2012 (van 24 naar de huidige 12 zetels) kwam er een kleine opleving bij de gemeenteraadsverkiezingen (de grootste partij in Almere én Den Haag, maar in geen deelname aan de coalitie in beide steden) kwam de grote klap bij de Europese verkiezingen. Daar waar op een forse winst was gerekend moest de haatbeweging een verlies van één zetel incasseren. Wilders zelf analyseerde dit als de PVV kiezer is thuisgebleven en heeft niet op andere partijen gestemd. Maar die analyse is slechts ten dele waarheid; de opkomst van de afgelopen Europese verkiezingen was 1% hoger dan vier jaar geleden. Met een lagere opkomst scoorde Wilders destijds beter dan met een hogere opkomst deze keer. De PVV kiezer lijkt het verhaal van Geert nu wel te kennen. De kans dat die standpunten ooit nog worden uitgevoerd, is nihil tot nul. Ook dat lijkt de PVV kiezer zich steeds meer te beseffen. Een nieuwe verkiezingsnederlaag bij de Provinciale verkiezingen in maart volgend jaar ligt dus al op de loer. Maar kan de PVV een nieuwe nederlaag eigenlijk wel hebben? Wat gebeurt er daarna? Een analyse:

Vast staat dat de PVV kampt met grote problemen. Na het verlaten van de Limburgse coalitie met CDA en VVD en het daarop volgende klappen het Kabinet Rutte-Wilders I is er voor de anti-Islambeweging in Nederland nauwelijks nog kans dat ze ooit nog aan welke coalitie dan ook zullen deelnemen. Alleen de VVD leek tot nu toe nog een mogelijke partner in crime. Maar de liberalen waren angstvallig op zoek naar een stok om de PVV mee te slaan. Sinds de beruchte Marokkanen-uitspraak op de verkiezingsavond van de gemeenteraadsverkiezingen heeft nu ook de VVD die stok gevonden en nu kunnen ook de liberalen de PVV uitsluiten als coalitiepartner. Geert Wilders heeft de grootst mogelijke moeite zijn eigen personeel bij elkaar te houden. Medewerkers die in dienst treden bij de PVV doen dat in eerste instantie uit pure machtszucht en niet omdat ze de idealen van de PVV zo graag nastreven. Door de immense populariteit van de PVV dachten ze even snel minister of staatssecretaris te worden, maar Wilders wil geen verantwoordelijkheid nemen en dus geen coalitiedeelname en dus geen ministerschap of staatssecretariaat voor hen. Maar Kamerlid is ook leuk; de leuke baantjes elders in het land liggen daarna immers voor het oprapen. Nogal wat voormalig oud-Kamerleden van andere partijen kregen na hun carrière als Kamerlid een baantje als burgemeester, wethouder of een leuke functie in het bedrijfsleven of een maatschappelijke organisatie. Maar die rol is voor een voormalig PVV Kamerlid niet weggelegd. Simpelweg omdat er aan de PVV teveel een negatief imago kleeft. Geen bedrijf ter wereld zit – hoe rechts ook – te wachten op een Kamerlid van een organisatie waarvan de leider hele bevolkingsgroepen uitscheldt, schoffeert en uitsluit van deelname aan de samenleving. Bovendien kan een eventuele toekomstige werkgever van een PVV Kamerlid geen gebruik maken van zijn of haar contacten, omdat Geert Wilders binnen de PVV alle macht naar zich toe heeft getrokken. De kans dat een oud-PVV Kamerlid dus een hoge functie krijgt na zijn of haar Kamerlidmaatschap is erg klein. Sterker nog: de PVV’ers die na de verkiezingen thuis kwamen te zitten zaten maar liefst 2 jaar zonder werk en dus twee jaar wachtgeld te trekken. Ironisch genoeg is dat precies waar de PVV oud-Kamerleden van andere partijen – met name oud PvdA’ers – van beschuldigt.

Het personeel van de PVV is niet meer dan een kasplantje. Een knipmes: ja en amen roepen tegen alles wat Wilders zegt. Discussie is uitgesloten. Één van de redenen om dat te doen is het warm houden van de contacten met het Franse extreemrechtse Front National warm houden. Dat is een partij die grossiert in nazistische en antisemitische uitspraken. Dat is een partij die er geen geheim van maakt andersdenkenden en mensen met een ander huidskleur graag achter slot en grendel te gooien of voorgoed het zwijgen op te leggen. Dat is een partij die zich heeft uitgelaten tegen homo’s en criticasters graag verbant naar verre koude oorden. En met die partij vol zieke geesten wil de PVV maar al te graag samenwerken. De allerbelangrijkste redenen om aansluiting te zoeken met het Front National is geld. Dat raakt binnen de PVV aardig op. Niet alleen door de verkiezingsnederlagen zijn er minder afdrachten aan de partijkas, maar ook dre sponsoren rennen massaal weg. Bekend is dat de PVV financieel werd gesteund door rijke Joden uit Israël en het zuiden van de Verenigde Staten. Dat steunen deden ze niet voor niets: de PVV zou moeten deelnemen aan een regering om vervolgens leuke dingen te doen voor de sponsoren. Dat hield niet alleen in Moslims de deur uit doen, maar ook overheidsopdrachten aan hun bedrijven gunnen. De kans dat die sponsoren worden bevoordeeld door de PVV is zo goed als weg en dus hebben de sponsoren geen grond meer om geld te schenken. Bovendien is de PVV een paar keer betrapt op het indienen van cash geld, waarover geen belasting is betaald.

Is de vrijage met het Front National dan geen exit strategie? Houdt Wilders er dan niet binnenkort mee op, nu hij ziet dat de voedingsbodem voor zijn partij onder zijn voeten wegzakt. Personeel loopt hard weg, kiezers lopen iets minder hard weg en er is bijna geen geld meer. Is dit een voorbereiding op een aftocht van de PVV? Na de komende provinciale verkiezingen zijn er eigenlijk maar twee scenario’s mogelijk: 1) Geert Wilders draagt de regie over aan Marine Le Pen en de PVV wordt een soort Nederlandse dochteronderneming van het Front National. 2) De PVV wordt opgeheven en Wilders gaat aan de slag als adviseur bij het Front National. Niet voor niets wil hij graag zitten nemen in het Europees Parlement. In 2005 stemde diezelfde Wilders namelijk tegen het zogenaamde dubbelmandaat: een Nederlands Kamerlid kon niet tegelijkertijd zitting nemen in het Europees Parlement. Zeven jaar later is Wilders ineens voorstander. Daar zit een strategie achter. Geert Wilders is gewoon een hele slimme strateeg. Hij heeft het schaakspel al zes keer gespeeld voordat de schaakstukken goed en wel op het bod staan. Wilders is zo slim dat hij altijd zes stappen verder is dan zijn opponent. Geert Wilders zal nooit iets zomaar doen. Hij heeft overal een bedoeling mee. Terwijl de rest van politiek Den Haag moor den brand krijst komt is het kwaad al geschied.

Omdat de hele PVV op slechts één persoon drijft – namelijk Geert zelf – is scenario twee de meest waarschijnlijke. En dat zou betekenen dat met de vijage tussen de PVV en het Front National in het Europees Parlement het begin van het einde is van de PVV.

Speculeren met uw gezondheid

Als mensen mij vertellen dat ze op de VVD stemmen dan roepen ze trots dat ze voorstander zijn van “Veel Vrije Dagen” en dus VVD stemmen. Persoonlijk krijg ik dan toch een klein beetje medelijden met deze mensen. Niet dat ik dan een traan laat, maar toch kijk ik met enige zorgen naar ze. Och, gossie.. Deze mensen gaan er namelijk vanuit dat de VVD staat voor het liberale gedachtegoed: iedereen moet goed voor zichzelf zorgen en dan pas een beroep doen op de maatschappij… en daarna de overheid (als die dan nog bestaat). VVD staat bij hen synoniem voor vrijheid, blijheid en eigen keuzes maken. Zelfredzaamheid. Minder regels, minder overheid. Meer zelf regelen. Aan dat sprookje is deze week een bruut einde gekomen met het nieuwe Zorgakkoord, dat is afgesloten tussen coalitiepartijen PvdA en VVD, en de gedoogcoalitie ChristenUnie, SGP en D66. Nu hadden we al een zorgakkoord, dus noemen we het deze week afgesloten zorgakkoord gemakshalve maar het Zorgakkoord II. Zo kunnen we het oerwoud van akkoorden die dit Kabinet inmiddels heeft afgesloten een beetje uit elkaar houden.

De ChristenUnie dreigde zich eerder namelijk terug te trekken als gedoogpartij nadat de VVD (u weet wel, die partij van vrijheid, blijheid) dreigde de vrije keuze van een arts weg te halen bij de patiënt en de zorgverzekeraar de kans  te geven die arts te kiezen. Dat was voor de christenen onbestaanbaar en de minister president (toevallig ook van de VVD) moest erbij komen om de ChristenUnie te beloven dat de vrije artsenkeuze zou blijven bestaan. Iedereen blijft ook onder de nieuwe omstandigheden vrij om te bepalen door welke arts ze wordt geholpen. De ChristenUnie blij en dus steunden ze het Zorgakkoord II.

Maar het venijn zit ‘m zoals altijd in de staart. Iets wat de ChristenUnie waarschijnlijk over het hoofd heeft gezien. Want de geslepen politicus Mark Rutte beloofde dat de vrije artsenkeuze weliswaar bleef bestaan. Maar daar hangt wel een prijskaartje aan. Want zit je met je modale inkomen in een basispakket, dan bepaalt de zorgverzekeraar naar welke dokter je gaat. Je huisarts is inderdaad (nog) een vrije keuze, maar wil je naar een specialist, dan kan de zorgverzekeraar je ook naar een Indiase of Chinese kwakzalver sturen, daar ergens in een donker steegje in Amsterdam, tussen de puinhopen die zijn achtergelaten door toeristen die hun eigen troep niet wilden opruimen. Die zelfbenoemde Indiase artsen zijn immers lekker goedkoop en dan houdt de directie van de zorgverzekeraar lekker veel geld over aan het eind van het jaar, die ze weer onder elkaar kunnen verdelen. De bonussen moeten immers ook worden betaald, net als de leasebakken van die dikke laag managers en consultants die de deur plat lopen. Die kosten ook allemaal geld. Veel geld. Want alles draait om geld. Ook bij uw gezondheid gaat het om geld. Want de managers bij uw zorgverzekeraar hebben niet alleen een leasebak, maar ook nog een smart phone van de zaak, een laptop en ook zij moeten aan het eind van het jaar een dikke bonus ontvangen. En dan kan de zorgpremie best nog wel wat hoger.

De VVD is een partij voor het volk, zoals de eerste “V” in “VVD” doet overkomen. Maar schijn bedriegt, nu de macht over uw lichaam en gezondheid niet meer bij uzelf ligt, maar bij uw zorgverzekeraar. U weet wel, verzekeraars. Banken en verzekeraars. Herinnert u het nog? Dat zijn die lui die de huidige economische crisis hebben veroorzaakt door te speculeren met uw geld. Geld, dat er niet was, leenden ze uit aan mensen, die het eigenlijk niet konden betalen. Nu gaan ze daarmee door, maar dan met uw lichaam en gezondheid. Speculeren met uw gezondheid. Het is een onzalig idee, maar wen er maar aan dat uw zorgverzekeraar in de nabije toekomst gaat bepalen of en zo ja, hoe u wordt behandeld. Bent u het nog wel waard? Wat u kost uw behandeling en wat levert u de maatschappij nog op? Wat levert u de zorgverzekeraar nog op? Vanaf 2016 wordt middels een Excell sheet bepaalt of en zo ja, waar en bij wie u behandeld mag worden voor uw medische klachten. Uw zorgverzekeraar krijgt steeds meer over uw lichaam en gezondheid te vertellen. In de nabije toekomst zal  uw zorgverzekeraar bij het doen van de wekelijkse boodschappen bij de Albert Heijn over uw schouders meekijken naar wat u allemaal koopt. Zitten daar te veel eiwitten of verzadigde vetten bij, dan kan uw zorgverzekeraar bepalen dat u een hogere premie moet betalen of zelfs wordt uitgesloten van deelname. Of, nog erger, dat een computer die is verbonden met de computer bij de zorgverzekeraar bepaalt dat u die producten niet eens mag meenemen. Het zal niet lang meer duren of uw zorgverzekeraar bepaalt dat u in Maastricht woont en in Delfzijl naar het ziekenhuis moet omdat daar dokter Ernst Jansen Steur werkt en die is zo lekker goedkoop. Hij schrijft zelden of nooit (dure) medicijnen voor en dat bevalt de zorgverzekeraar wel. En dit gebeurt allemaal met de steun van de VVD. U weet wel, die partij van vrijheid, blijheid.

Toegegeven, de vrije artsenkeuze blijft ook na 2016 bestaan. Maar alleen als u daarvoor betaalt. Veel betaalt. Want alleen de mensen die veel geld hebben kunnen zich dat soort grappen veroorloven. Want de VVD is geen partij voor het volk, zoals de eerste “V” in "VVD" doet overkomen, maar een partij voor de mensen die geld hebben. Een partij voor de mensen die echt veel geld hebben. Niet voor de mensen die een modaal inkomen hebben, zoals meer dan de helft van het werkende volk, maar de elite. De rijke elite wel te verstaan. De rijke rechtse elite. Dat is slechts 10% van de totale Nederlandse bevolking. Dus de VVD vertegenwoordigt maar 10% van alle Nederlanders. Dat is niet het hele volk, zoals die eerste “V” in “VVD” ons bedrieglijk doet geloven. Dat zijn alleen de mensen met geld. Miljonairs. Mensen die een dikke ton per jaar kunnen bijschrijven op hun rekening. Ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken. Dát is waar de VVD voor op komt. 

Veel Vrije Dagen. Jazeker…