De schrijver van dit stukje moet u iets bekennen. Iets,
waarmee hij al enige tijd loopt. Het is iets ongewoons; iets, waarmee hij zich
buiten de gebaande paden begeeft. Iets abnormaals. Het is niet zoals u en
anderen. Het is anders. Anders dan anders. Het is iets waarvoor hij zich
vandaag de dag misschien ook wel een beetje schaamt. Niet schamen in de zin van
het erg vinden dat hij het is. Want hij is zoals hij is. Daar valt niet zoveel
meer aan te doen. Maar hier openlijk voor uitkomen valt vandaag de dag niet
mee. Want de schrijver is bang om te worden uitgescholden, verketterd en
verstoten uit de samenleving. Vrienden en kennissen zullen hem niet meer voor
vol aan zien, als hij zal vertellen hoe hij is. Nou ja, vooruit dan maar. Voor
dr draad ermee. Uit de kast komen en gewoon vertellen hoe het zit: de schrijver
van dit stukje is euh… euh… lid van de Partij van de Arbeid; de PvdA. Oei, oei,
oei, oei…
De schaamte van de schrijver van dit stukje is niet
geheel ongegrond, sinds er nu al een week lang iedere dag wel iets of iemand is
die met negatieve berichtgeving over de PvdA komt. De week begin met het
radioprogramma Het Oog op Morgen, waarin presentatrice Lucella Carasso geen
goed woord over had voor de draaiing die de partij maakte in de zaak van de
Afghaanse tolk. De PvdA wilde daar eerst geen debat over; later weer wel. Daags
erna kwam de NOS met een vernietigend intern rapport van de Friese afdeling
naar buiten. In het bewuste rapport zou staan dat de PvdA het contact met de
kiezer heeft verloren. Bij de komende gemeenteraadsverkiezingen zou de PvdA wel
eens een heel slecht resultaat kunnen neerzetten. Woensdag bleek dat de
PvdA-burgemeester van Haaksbergen wel degelijk wist dat er een monstertruck zou
meedoen aan de fatale show, waarbij drie dagen eerder drie doden vielen. Journalisten
waren als haaien op de vergunning gedoken; een vodje waarop wat gekrabbeld
stond over wat er die fatale middag allemaal zou plaatsvinden. De gretigheid
waarmee het journaille op de vergunning en de richtlijnen (dus geen regels!) van
de totaal onbekende American Monster Truck Association was gedoken ging zelfs
het weblog The Post Online wat ver (en die zijn toch niet vies van wat
stemmingmakerij). Donderdag wist De Telegraaf (wie anders) te melden dat PvdA-leider
Diederik Samsom steeds verder geïsoleerd raakte nu Kharidya Arib door de
fractieleden was gekozen als fractiesecretaris. Samsom had liever gezien dat
Attje Kuijken het werd, want Kuijken staat (blijkbaar) aan de zijde van Samsom.
Op vrijdag nam De Volkskrant dat bericht integraal over en voegde daar nog eens
aan toe dat de partij door de samenwerking met de VVD zijn sociale gezicht
verloren had. Vrijdag vertelde GroenLinks Tweede Kamerlid Liebeth van Tongeren in een interview bij de NOS dat het de schuld van de PvdA was dat de linkse partijen het in de peilingen zo slecht deden. SP-Tweede Kamerlid Jasper van Dijk was het daar (heel verrassend) geheel mee eens. Een dag later (zaterdag) meldde de TROS dat PvdA’er Michiel
Servaes voorstander was van een Palestijnse Staat. Iets was D66 ook is, maar nu
de PvdA het zegt is het blijkbaar nieuws. Nieuws dat overigens al stond vermeld
in het verkiezingsprogramma van 2012. Maar dat vermeldde de NOS, die het
bericht weer integraal van overgenomen van de TROS er niet bij.
Lijkt het nou zo, is het fantasie? Sinds een paar weken
lijkt er een complete hetze tegen de PvdA aan de gang. Zelfs media die voorheen
als ‘links’ (De Volkskrant, NOS, VARA) werden bestempeld en dus aan de zijde
van de PvdA zouden staan schreeuwen nu moord en brand. Je kunt geen televisieprogramma
meer kijken en geen krant of website meer lezen of er valt wel weer iets negatiefs
te vermelden over de PvdA. Het begint daardoor ook bijna clowneske vormen aan
te nemen; alsof de PvdA de enige partij is die dit land regeert. Door al die
negatieve berichtgeving over de PvdA schiet de VVD als een komeet omhoog in de peilingen.
Logisch, want niemand vermeld ook maar één onvertogen woord over de VVD. Niemand
vermeld de moeite die VVD’ers hebben met bijvoorbeeld het sociaal akkoord (en
al die elf andere akkoorden), het plaatsen van windmolens, het beteugelen van
de banken en het opnemen van asielzoekers. De PvdA verloor dik bij de laatste
gemeenteraadsverkiezingen, maar de VVD verloor ook (weliswaar minder hard) en
moest in veel gemeenteraden plaatsmaken voor het CDA (vooral in Brabantse
gemeenteraden).
De VVD straalt ook angst uit, want door al die negatieve
berichtgeving over de PvdA wordt die partij instabiel wat de kans op een
kabinetscrisis groter maakt. Dat zou een einde betekenen aan deze samenwerking
en aan de wens om als eerste Kabinet in ruim achttien jaar (!) de regeertermijn
van vier kaar vol te maken. Die ambitie is er bij de VVD nog meer dan bij de
PvdA.
Niemand repte ook maar een woord over die actievoerende
SP’er, die staatssecretaris Van Rijn hard an zijn oor trok. SP-Tweede Kamerlid Renske
Leijten stond er als een klein meisje bij te klappenin haar handjes. Ronald
Plasterk keurde de nieuwe manier van actievoeren van de SP af en gaf Leijten
van katoen. Maar het haalde het nieuws niet eens. Van Rijn is immers van de
PvdA.
De schrijver van dit stukje zet tegenwoordig de radio of
televisie aan, start internet op of slaat een krant open met de houding van ‘Nou,
vertel maar; want heeft de PvdA nu weer fout gedaan?’. Heeft er weer een
journalist zitten grasduinen en ergens diep in de provincie een PvdA’er
gevonden die zijn verkeersboete twee dagen te laat heeft betaald, dan wordt dat
een week lang breeduit gemeten in alle mogelijke media. Ligt er ergens onder
een steen iemand die ooit iets te maken heeft gehad met de PvdA en die graag de hele dag in
z’n blote kont door het huis loopt dan is dat weer het begin vaan een
nieuwe hype. Herinnert u zich die PvdA’ers in Soest en Heusden (NB) nog, die stemmen
zouden hebben geronseld bij de gemeenteraadsverkiezingen? Drie weken ná de
gemeenteraadsverkiezingen meldde het Openbaar Ministerie dat er niets aan de
hand was. De PvdA’ers hadden mensen gevraagd op hen te stemmen. Niets
strafbaars, maar de media wilde zichzelf niet corrigeren door drie weken lang
breeduit op de voorpagina te vertellen hoe fout ze waren geweest. Alleen NRC
Handelsblad had er een stukje van ca. 12 regels voor over, op pagina zeven,
rechtsonder. Ook was de media blijkbaar even vergeten dat de PvdA in Friesland
het beste verkiezingsresultaat ooit had behaald. In de steden Leeuwarden en
Heerenveen één tot twee zetels winst en in de nieuwe gemeente De Friese Meren
gelijkspel. En was het niet diezelfde media die twee jaar geleden het CDA nog
ten dode opschreef, waar de Chirstendemocraten nu aan een glorieuze comeback
lijken te werken door de indruk te wekken dat alles gratis wordt als zij aan de
macht komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten