Aanfluiting

Het einde van het jaar nadert en dus is het lijstjes seizoen weer geopend. Wie was de beste politicus van het jaar (die prijs zal wel naar Alexander Pechtold gaan)? Zakenman van het jaar? Zakenvrouw van het jaar? Wat was het leukste TV-moment van het jaar? Wat was de best bezochte film van het jaar? Allemaal belachelijke lijsten waar niemand echt iets aan heeft. Al was het alleen maar omdat de keuze voor iedereen persoonlijk is. De meest belachelijke, totaal overbodige en ridicule lijst van allemaal is toch wel: de machtigste vrouw van het jaar. PostNL topvrouw Herna Verhagen, D66'er Sophie in 't Veld en presentatrice Linda de Mol zijn door het feministische tijdschrift Opzij verkozen tot machtigste vrouwen van Nederland 2014. Op deze jaarlijkse lijst staan 100 vrouwen die volgens het feministische tijdschrift 'bakens hebben verzet voor vrouwen'. Deze 100 vrouwen zijn trendsettend en bepalend, volgens de redactie. Andere vrouwen zien hen als voorbeeld voor wat zij willen. Hun carrière. Hun toekomst. Het zijn idolen. Zij hebben de weg geplaveid waar anderen weg doken. Ze toonden lef, durf en doorzettingsvermogen. Alleen al daarom verdienden zij deze prijs. Aldus de redactie tenminste. Want de schrijver van dit stukje vindt het niet meer of minder dan een lachertje. Nergens goed voor. Een aanfluiting.

Anno 2014 worden vrouwen weer weggezet als zielige wezentjes. Deze keer door zichzelf. Vrouwen kunnen zich weer even in hun slachtofferrol manoeuvreren. Vrouwen voelen zich (blijkbaar) nog steeds achtergesteld en onderdrukt. Ze denken nog steeds dat mannen hen zien als lustobject. Daarom stromen ze samen om te vechten tegen die grote boze mannenwereld. Protestmarsen! Op de barricades met je tuinbroek. Vuist omhoog en megafoon in de andere hand. Schreeuwen dat die vreselijke mannen de vrouwen onderdrukken. En dat in een tijd en in een land waar gelijkheid tussen mannen en vrouwen in de grondwet is vastgelegd. Daar waar de overheid jaarlijks miljoenen investeert in de gelijke rechten van mannen en vrouwen. De redactie van Opzij komt nog net niet met die dikke vette directeur op de proppen die zijn jonge secretaresse even onderhanden neemt. Dat weerloze meisje dat slachtoffer wordt van zijn seksuele lusten. Dat meisje dat niet beter weet. Dat meisje dat iedere maand weer moet bikkelen voor dat schamele loontje waarmee ze haar armetierige leventje moet bekostigen. Je zou er bijna bij gaan huilen, zo zielig is dat angstbeeld van de redactie van Opzij. Het is een stereotiepe beeld dat in veel films, series en boeken nog altijd wordt geschapen en... die films, series en boeken vinden nog altijd gretig aftrek. Toegegeven, er zijn nog steeds landen waar vrouwen worden onderdrukt, maar Nederland hoort daar niet (meer) bij. In Nederland tellen vrouwen gewoon volwaardig mee. Punt.

Maar de werkelijke reden waarom de schrijver van dit stukje de lijst van machtige vrouwen niet veel meer dan een lachertje vindt is, omdat de vrouwen die erop staan op zichzelf al een lachertje zijn. Op een lijst van machtige vrouwen verwacht je op z'n minst vrouwen die in dat betreffende jaar trendsettend zijn geweest voor het publieke debat. Vrouwen die hun stempel hebben gedrukt. op de maatschappij. Vrouwen die voorop lopen in een bepaalde ontwikkeling. Uitvinders. Grondleggers. Vechtersbazen. Als zo'n lijst al bestaansrecht heeft dan zou je op z'n minst moeten kiezen voor vrouwen die op een bepalende manier langdurig in het nieuws zijn geweest. Vrouwen die invloed hebben op de maatschappij. Vrouwen die van betekenis zijn geweest. Vrouwen die een leidinggevende rol hebben in een publieke kwestie. Kwesties die ons allemaal aangaan. Vrouwen die de geschiednisboekjes ingaan. Emma Goldman, Mina Kruseman, Joke Smit, Marga Klompé, Aletta Jacobs. Dat soort vrouwen! Als je dan komt met Jetta Klijnsma, Linda de Mol, Herna Verhagen of die godvergeten Sophie in 't Veld dan ben je echt het spoor helemaal bijster. Dan heb je als opsteller geen idee waarom je eigen lijst totaal overbodig en niet veel meer dan ridicuul is.

Wat heeft Herna Verhagen gedaan om het publieke debat te beïnvloeden? Hoe heeft Europarlementariër In 't Veld zich gemanifesteerd waardoor ze überhaupt een plekje op die lijst verdient? Waarom Linda de Mol? Het wekt de indruk dat Verhagen de nummer één positie op de lijst alleen maar heeft verdiend omdat ze de enige topvrouw is van een in Nederland beursgenoteerde onderneming. Verhagen heeft niets gedaan om bijvoorbeeld de producten van PostNL beter te verkopen, of zich ingezet voor een grote overname in het buitenland waardoor PostNL trendsettend of leidinggevend in de markt werd. En dan Sophie in 't Veld? Waarom die? Is dat alleen maar op dat D66 het zo goed doet in de peilingen? Is dat háár verdienste, of is dat Alexander Pechtold de naar boven likt en naar onderen trapt? Vijf seconden geleden was hij het helemaal eens met de regering, terwijl hij vijf seconden later overal tegen is en daar nog mee weg komt ook. Is dat omdat ze zulke goede resultaten heeft behaald tijdens de Europese verkiezingen eerder dit jaar? Is dat haar verdienste of of is dat de kiezer die ontevreden is over de PvdA? Is dat omdat D66 zo populair is onder twintigers en dertigers? Wat heeft Sophie in 't Veld hierin voor aandeel gehad? Waarom Linda de Mol? Omdat ze de onbetwiste kijkcijferkoningin is? Maar was ze dat in 2013 dan niet? En in 2012? 2011? 2010?

Vrouwen die eerder een plek verdienen op zo'n lijst (als die al bestaansrecht heeft) moeten ook echt macht en invloed hebben. Ze moeten het publieke debat beheersen en in staat zijn er leiding aan te geven. Een voortrekkersrol vervullen. Ze moeten zich ook kunnen verdedigen tegen aanvallen van populistische groepen en scherp kunnen reageren. Zij moeten in staat zijn regelmatig in de media te komen. Pas als je als vrouw aan al deze eisen voldoen verdien je een kansje een plekje in te nemen op deze totaal waanzinnig belachelijke en ridicule lijst. Een lijst die per omgaande te worden verboden dient te worden.