Afgelopen week werd Nedeland
opgeschrikt door de Marokkaanse Nederlander Abulkasim al-jaberi die tijdens een
demonstratie twee maanden geleden (!) de Koning heeft uitgescholden. Letterlijk
riep hij ‘Fuck de Koning’. De man werd daarvoor opgepakt en vervolgd. Er kwam
een boete van 500 euro voor het beledigen van de Majesteit.
Hoogstwaarschijnlijk pikte de man dat niet en kwam er tegen in actie. Je bent
immers activist of niet. De tegenactie was echter minder geslaagd: hij kalkte
het Paleis op de Dam onder met dezelfde tekst: ‘fuck de Koning’. Zo kwam zijn
demonstratie van twee maanden geleden in beeld. Hij had dat destijds geroepen
voor draaiende camera’s (er waren immers meer journalisten bij de demonstratie
aanwezig dan demonstranten) dus dan is deze tekst ook van zijn hand. Nederland
reageerde verbolgen. Zou een blanke Hollandse kaaskoop dezelfde uitingen
bezigen dan viel dat zeer waarschijnlijk onder de vrijheid van meningsuiting.
Maar Abulkasim al-jaberi is een Marokkaan. Dus dan is dit majesteitsschennis.
Onze vorst beledigen kan niet. Mag niet. De boete is terecht. Het land uit met
die man! Moet je eens kijken als ‘wij’ de Marokkaanse koning beledigen!
En toch heeft Abulkasim al-jaberi
gelijk. Niet dat de schrijver van dit stukje vindt dat hij de koning moet
beledigen, maar wel dat we in Nederland anno 2015 overal ‘fuck you’ tegen
roepen. Het is fuck hier, fuck daar. We leven in een maatschappij waarin we lak
hebben aan werkelijk alles. We schoppen en schelden om ons heen. Iedereen die
te dicht bij ons in de buurt komt of even te lang onze richting in kijkt kan
een uitbrander verwachten. Iedereen die niet doet wat we willen krijgt een
scheldkanonnade. We voelen onszelf al heel snel beperkt in onze vrijheden, dus
verheffen we discriminerende- en fascistische opmerkingen en fysiek geweld al
gauw tot vrijheid van meningsuiting. Daarbij moet iedereen het ontgelden. De
grens tussen wat gewoon keihard discriminatie of fascisme is, en wat vrijheid
van meningsuiting is de laatste jaren compleet vervaagd. Abulkasim al-jaberi is
daar alleen maar de belichaming van.
Anno 2015 discrimineren we er wild
op los. En we zijn er nog trots op ook. Het begint vaak met opmerkingen als “Ik
mag het niet zeggen, maar ik zeg het toch!” of “Ik heb een hekel aan
discriminatie, maar…”. Talloze keren per dag hoor je die opmerkingen in het
openbaar. En als dan niemand reageert, dan wordt het nog even benadrukt:”Ik mag
het niet zeggen, maar…” en dan komt dat PVV-riedeltje er weer uit. Maar we
krijgen dan ook het goede voorbeeld: in de Tweede Kamer schelden Kamerleden
elkaar ongegeneerd de huid vol, liefst voor een draaiende camera. Sinds het
vertrek van Job Cohen uit de politieke arena is er geen fatsoenlijke politicus
meer over. Ze schelden, sneren en schreeuwen erop los. Het is de enige manier
om nog een beetje aandacht te krijgen. Politieke partijen als VVD, PVV en in
mindere mate CDA maar tegenwoordig ook de PvdA steunen plannen waarin het
niet-westerse allochtonen het leven in Nederland zo moeilijk mogelijk wordt
gemaakt. Iets als dat verschrikkelijke Bed Bad Brood-akkoord wat twee jaar
geleden nog onbespreekbaar was binnen de PvdA gaat nu als zoete honing door de
keel van menig PvdA’er. De partijtop van de VVD stond in vuur en vlam toen
Frits Bolkenstein in de jaren ’90 stelling nam tegem iedereen die de Koran las.
Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen nam diezelfde VVD het hele voorgaande
PVV verkiezingsprogramma integraal over. En als er één schoolvoorbeeld is van
een groep in de Nederlandse samenleving die de hele dag ‘fuck you’ naar vrijwel
alles en iedereen roept, dan zijn het wel PVV’ers. Dat duizenden vluchtelingen
verdrinken op zee, in hun eigen land het risico lopen te worden gevangen of
zelfs te worden vermoord, boeit ze niet. Fuck you. Zelfs het naar eigen zeggen
zo keurige CDA schroomt zich er niet voor om luid en duidelijk ‘fuck you’ te
roepen naar de nieuw gevormde Brabantse coalitie van VVD/SP/D66 en PvdA waaraan
het CDA dus voor het eerst in de bestaansgeschiedenis van Brabant niet meedoet
aan het dagelijks bestuur.
Kortom: het is gewoon één grote fuck
you-maatschappij.
Tegelijkertijd toont deze kwestie
weer eens aan hoe vluchtig we tegenwoordig van actualiteit naar actualiteit
hobbelen. We maken ons er even druk om en gaan dan weer over tot de orde van de
dag. De meeste van u zullen het voorval alweer zijn vergeten. We zijn alweer
bezig met de nieuwe actualiteit: Max Verstappen die net buiten de punten rijdt
op het circuit van Barcelona.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten