Foto's: ANP (boven) en Kirsten Verdel (onder) |
We kennen de beelden inmiddels allemaal wel: duizenden,
misschien wel tienduizenden vluchtelingen op zoek naar een nieuw leven in
Europa. Eerst met bootjes vanuit Noord-Afrika via Italië en Griekenland naar
Frankrijk in de hoop het Verenigd Koninkrijk te bereiken. Niet dat die route is
opgedroogd, maar de laatste maanden gaat het eigenlijk alleen maar over de
route via Turkije naar Europa; de Balkan Route. Hordes mensen wandelen
wekenlang over bergen en door dalen in de hoop op een beter leven in vooral
Duitsland en Nederland. Lekker gemaakt door mensensmokkelaars trotseren ze de
grootste verschrikkingen. Maar ze hebben geen idee dat de grootste
verschrikking hen nog staat te wachten op het moment dat ze zijn aangekomen in
hun favoriete land van bestemming: de inwoners van het land zelf. Want je
vraagt je soms echt af waarom die vluchtelingen die helse tocht toch
ondernemen, want echt welkom zijn ze niet in Europa (een uitspraak met enig
gevoel voor understatement).
Inwoners van het land van hun favoriete bestemming zijn namelijk
bang voor ze. Bang dat ze hun banen inpikken. Bang dat ze meeliften op de
zorgvuldig opgebouwde verzorgingsstaat. Bang de Islam. Bang voor globalisering.
Bang voor aanslagen. Bang voor het onbekende. Bang voor de toekomst. Maar
vooral bang dat de mannen onder de vluchtelingen zich gaan uitwerken op Westerse vrouwen. Nederlandse vrouwen. Onze
vrouwen. Onze dochters. De mannen hebben immers maandenlang gelopen zonder seks
te hebben en die behoefte aan seks zouden ze nu wel eens kunnen uitwerken op de
vrouwen in het westen. Vrouwen in het Westen kunnen daarom niet meer veilig
over straat want ze lopen het risico een penis van een testosteronbom tussen
hun benen te krijgen. Die vluchtelingen komen uit Syrië, Irak en Afghanistan.
Daar heerst de Islam en die onderdrukt vrouwen, zo is de mening van de bange
inwoners. Daar heerst de Sharia, de strenge Islamistische wetgeving. Geen van
die bange inwoners denkt erover na dat die vluchtelingen juist op de vlucht zijn
geslagen voor diezelfde onderdrukking van die Sharia. Immers willen
terroristische groeperingen de macht overnemen in Syrië, Irak en Afghanistan door
middel van het invoeren van de strenge Sharia. Die vluchtelingen zijn dat niet
en zijn daarom juist op de vlucht geslagen. Juist daarom hebben ze huis en
haard achtergelaten. Vaak ook nog eens familie en vrienden; kennissen en soms
ook nog eens opa en oma.
Maar als je nou precies kijkt naar wie die mensen zijn
die bang zijn, dan schrik je echt. Zijn dit nou de Nederlanders? Zijn dit nou
mijn landgenoten? Is deze groep mensen nou echt een afspiegeling van de
Nederlandse samenleving? Die vette koppen? Die volgevreten lijven waar bijna
geen tatoeage meer op kan zo vol is het getekend? Bange hersenloze inwoners die
het denken volledig is vergaan, met gezichten die zo somber staan dat ze ieder
moment hun leven kunnen beëindigen door voor een trein te springen. Mensen die
zo dik, vet, volgevreten, lelijk en vadsig zijn dat ze geen idee hebben in wat
voor welvaart ze leven. Mannen met dikke winterjassen aan, stekeltjeshaar en
veel te grote sportschoenen. Mannen gekleed in veel te wijde broeken en met
capuchons op hun hoofd. Mannen die doorgaans door het leven gaan als hooligan
van één of andere voetbalclub, waar ze iedere week de tribune afbreken omdat ze
het niet eens zijn met de beslissing van de scheidsrechter. Mannen met een buik
zo dik en vet dat ze hun eigen penis niet eens kunnen zien! Laat staan die van
een asielzoeker. Vrouwen met een onderuitgezakt vadsig lijf waar nog geen
asielzoeker zich aan zal wagen al mag ‘ie het. Al wordt zo’n wandelende
testosteronbom verplicht die vrouw te bespringen dan loopt ‘ie nog liever terug
naar Syrië om zich daar standrechtelijk te laten executeren, zo lelijk is ze.
Vrouwen waarbij Ma Flodder en moeder Tokkie schoonheden zijn. Het zijn
ontevreden mensen die elkaar napraten. Het zou de schrijver van dit stukje
niets verbazen als het iedere keer dezelfde mensen zijn die vergaderingen plat
leggen en bijeenkomsten verstoren. Ze zien er immers bijna allemaal hetzelfde
uit en spreken elkaar allemaal woord voor woord na. Vorige week hoorde de
schrijver van dit stukje drie verschillende vrouwen op de televisie, uit drie
verschillende steden in het land precies hetzelfde roepen. Alle drie hadden de
vrouwen een alleenstaande dochter met een kind, die nauwelijks kon rond komen
van haar inkomen. Zo erg dat ze haar zorgverzekering niet eens meer kon
betalen. 'En die moslims krijgen alles betaald! Van onze belastingcenten!'.
Drie vrouwen uit drie verschillende woonplaatsen, die alle drie een
alleenstaande dochter hadden met financiële problemen. Dat kan geen toeval
zijn. Eén van die vrouwen was dermate jong dat zij gewoon nooit een
alleenstaande dochter met kind kon hebben. Of ze moest op haar achtste jaar al
zwanger zijn geworden. Niet elke vrouw is natuurlijk op dezelfde leeftijd rijp.
Dat kan natuurlijk ook.
De PVV staat momenteel huizenhoog in de peilingen. De PVV
is groter dan VVD en PvdA samen en als deze trend zich doorzet over een paar weken
ook nog groter dan VVD, PvdA en SP samen. Onder politieke volgers bestaat bijna
geen twijfel meer dat de anti-Islambweging van Geert Wilders na de landelijke
verkiezingen van maart 2017 als grootste uit de strijd al komen. Enkele
politieke volgers menen zelfs dat de PVV afgemeten als grootste zal eindigen en
regeringsverantwoordelijkheid zal nemen. Maar willen we als Nederland het land
hebben geregeerd door een stel bangeriken? Willen we de macht overdragen aan
een stel wereldvreemde figuren die bang is om morgen überhaupt uit bed te
komen? Gaan we stemmen op een partij waarvan de medewerkers een langer
strafblad hebben dan een lid van een gemiddelde motorclub? Is dit nou het land
waarin we willen leven? Is dit de wereld waarin we morgen wakker willen worden?
In een wereld waarin we elkaar begroeten met het opsteken van een dikke
middelvinger? In een wereld waarin we agressief worden als onze blik op de
maatschappij ook maar enigszins wordt verstoord?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten