In deze korte versie van ‘ Opinie Paultje ’ een nabeschouwing op het eerste televisiedebat gisterenavond op RTL4. Een slecht geleid debat, waarin journalist en voormalig CDA-prominent Frits Wester (Wester was ooit persvoorlichter bij het CDA) Nederland voorstelde aan vier mogelijke minister-presidenten na de verkiezingen van 9 juni aanstaande; Wilders (PVV), Cohen (PvdA), Balkenende (CDA) en Rutte (VVD). Vier? Nee, drie! Want na de verkiezingen keert de huidige minister-president Jan Peter Balkenende niet meer terug. Zoveel is zeker
Omdat er geen leiding was, zaten alle vier de heren de hele tijd door elkaar heen te kleppen. Het was vrijwel onverstaanbaar wat de heren zeiden. Cohen (PvdA) had zich redelijk goed voorbereid op de aanvallen van vooral Balkenende en Wilders. Alsof hij wist dat deze twee heren constant de aanval met hem zouden gaan zoeken. In de twee confrontaties die Balkenende en Wilders met Cohen zochten, weerde Cohen zich vrij aardig. Hij liet zich niet opnieuw uit zijn tent lokken door in te gaan op de vragen van Wilders en Balkenende, of er nog aanpassingen waren geweest in het PvdA-verkiezingsprogramma. Hoewel de PvdA-voorman erg zenuwachtig begon aan de avond, groeide hij naar mate de avond vorderde, in zijn rol. Hij had zich wat beter kunnen voorbereiden op het zorgvraagstuk en hij hakkelde en stamelde de eerste minuten maar wat, waardoor hij zich uit zijn tent liet lokken door Wilders en Balkenende. Het was moedig van Cohen om tot twee keer toe de strijd aan te binden met Wilders, maar totaal onnodig. Wilders vormt al lang geen bedreiging meer voor de PvdA. Het zou Cohen goed doen, om de confrontatie op te zoeken met Rutte. Immers; Rutte is in de peilingen de grootste omdat rechtse CDA-kiezers, die zijn overgelopen naar de PVV, nu bij de VVD zitten. Verder was het debat geen debat, maar rechtse propaganda. Frits Wester liet Cohen nauwelijks uitspreken en gaf Wilders, Balkenende en in mindere mate Rutte uitgebreid de kans om Cohen met de grond gelijk te maken. Wilders had de onbeschofte neiging door tijdens de tweede confrontatie met Cohen te gaan schreeuwen en toen Cohen wilde reageren, weg te lopen van de tafel, terug naar zijn plaats. Hij wachtte het antwoord van Cohen niet eens af. Zo’n houding is onbehouwen en onbeschoft, maar tekent de PVV-voorman wel af. De arme Cohen bleef staan en maakte zijn verhaal af. Wilders gaf daarna nog een sneer naar Cohen door samenwerking met de PvdA uit te sluiten, waarna Cohen echt los kwam en tegen Wilders riep:”Dat is dan wederzijds”. Ook Balkenende gaf een sneer door aan te geven dat een samenwerking met de PvdA de grootste fout was, die hij ooit had gemaakt. En zo’n fout zal hij niet weer maken, meende de CDA-voorman. Wilders noemde Cohen diverse malen een ‘thee drinker’; een term die onder andere net zo afgezaagd is als de term ‘draaikont’ die Balkenende steeds bezigt. Probleem is alleen dat de keiharde aanvallen van Balkenende en Wilders op Cohen niet echt hebben gewerkt. Cohen werd niet de schlemiel van de avond; dat werden Wilders en Balkenende. Zij kwamen met een populariteit van 18% als slechtste uit de bus; 36% ging voor Rutte (nogal logisch, want met Rutte werd nauwelijks de confrontatie gezocht; Wilders en Balkenende hadden hun pijlen duidelijk alleen maar gericht op Cohen) en 23% ging voor Cohen. Het af fikken van Cohen en de rustige houding die Cohen daarbij aannam, heeft Cohen mogelijk dus alleen maar stemmen opgeleverd en geen stemmen gekost, zoals Wilders en Balkenende hoopten.
Door het slechte optreden van Wilders tijdens de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart dit jaar heeft Wilders zichzelf en zijn PVV vrijwel volledig buitenspel gezet. Door het twijfelachtige optreden van Wilders gisteravond is dat mogelijk alleen maar erger geworden. Alleen Rutte (VVD) kon de moed verzamelen om Wilders erop te wijzen dat de PVV eigenlijk helemaal niet wil regeren. En daar had de VVD-voorman een heel sterk punt. Waar Rutte ook erg sterk was, was de vraag van presentator Frits Wester of Rutte garanties wilde afgeven voor de hypotheekrente-aftrek. Waar Cohen (PvdA) tijdens een eerder onderwerp de garantie gaf op koopkrachtbehoud, gaf Rutte het enig juiste antwoord op de vraag of er garanties konden worden afgegeven: ”Garantie heb je op stofzuigers en wasmachines” ,antwoordde Rutte geheel terecht. Cohen had ook geen garanties mogen geven; evenals Balkenende geen breekpunt in de formatie had mogen maken van de hypotheekrente-aftrek. Ook zette hij zichzelf buitenspel door een nieuwe coalitie met de PvdA uit te sluiten. Daarmee zette hij deur naar een nieuwe Paars-kabinet nog een stukje verder open. Cohen herhaalde maar weer eens dat wat de PvdA betreft de hypotheekrente-aftrek ook niet wordt afgeschaft, maar wordt beperkt voor huizen van een miljoen euro of meer. Wilders , Balkenende en in mindere mate Cohen verweten de PvdA onduidelijk te zijn over de hypotheekrente-aftrek.
De enige keer dat Balkenende echt sterk uit de hoek kwam, was zijn aanval op Rutte over het premierschap. Rutte had geroepen dat hij geen premier wordt, als er een minderheidskabinet gaat komen. Dan wordt huidige VVD-eurocommissaris Neelie Kroes de nieuwe minister-president van Nederland. Hoewel Kroes een prima leidinggevende is, had Balkenende een punt met het weglopen van verantwoordelijkheden van Rutte. Maar Rutte paradeerde deze aanval prima en sneeuwde Balkenende helemaal onder. Tot aan het irritante toe: Zowel Rutte als Wilders bleven maar door kakelen met rechtse propaganda, zonder dat gespreksleider Wester er echt tussen kwam. Hierdoor hadden Balkenende maar vooral Cohen vrijwel niets in te brengen in het debat. Het debat was daarom monotoon en rechts van aard en waar Balkenende geen zier meer gaf om wat er zich allemaal afspeelde tussen deze drie heren (hij verlaat immers na de verkiezingen de Tweede Kamer), probeerde Cohen het heertje uit te hangen en netjes te luisteren naar zijn tegenstanders. Dat was niet wederzijds. Toen Cohen dat eenmaal door had, begon hij te groeien en gaf hij de eerder genoemde sneer naar Wilders. Ook Balkenende moest het ontgelden. Cohen vroeg aan Balkenende of deze kon vertellen welke van zijn 5 kabinetten de rit had afgemaakt. Balkenende reageerde boos en verwaand en riep dat het Kabinet Kok II de dit ook niet had afgemaakt, waarop Cohen antwoordde dat Kok I de rit wel had afgemaakt en Kok II twee weken vóór de verkiezingen viel over de val van de Moslimenclave Srebenica in Bosnië.
Conclusie van het kippenhok van afgelopen avond was, dat een nieuw Paars kabinet weer een stukje dichterbij is gekomen. Balkenende en Wilders konden het ook niet eens worden over het sluiten van alle moskeeën in Nederland en Rutte laakte de hoofddoekjesbelasting van Wilders. Feit is dat Balkenende een zeer ongeïnteresseerde houding tentoon spreidde. Dezelfde ongeïnteresseerde houding als die hij al 8 jaar lang tentoon spreidt. Het kan best een goede debater zijn en een intelligente man; leiderschapskwaliteiten heeft hij niet en die heeft Cohen duidelijk wel. Cohen bleef in het geweld van Balkenende en Wilders de rust zelve en dat gaat hem stemmen opleveren en Balkenende en Wilders stemmen kosten. Balkenende wilde het premierschap van Nederland gebruiken om als springplank te dienen voor een internationale politieke carrière. In die missie is hij gefaald. En die afgang begon met de Algemene Beschouwingen van september 2009, waarin Balkenende de toestand van het land totaal koud liet. Balkenende kampt momenteel niet alleen met slechte peilingen, maar ook met een slecht imago van eeuwig solliciterende minister-president. Dat straalde hij de afgelopen 8 jaar uit en daarmee ging hij gisterenavond vrolijk door. Balkenende wist in zijn achterhoofd dat een nieuwe termijn als minister-president er eigenlijk niet meer in zit. Zeker nu zijn trouwe adjudanten Donner (geen kandidaat meer), De Vries (buitenechtelijke affaire en stapte op als staatssecretaris van Defensie en als persoonlijk adviseur) en Verhagen (wil Balkenende opvolgen) hem niet meer steunen in zijn strijd. Dus, wie doet hem wat? En juist omdat Balkenende eigenlijk alleen nog maar minister-president wil worden, keert hij na de verkiezingen van 9 juni zo goed al zeker niet terug als lid van de Tweede Kamer. Hij wordt dan directeur van een lobbyclub, of iets dergelijks; net als zijn illustere voorgangers Eelco Brinkman (CDA) en oud commissaris van de Koningin in de provincie Utrecht, Boele Staal (D’66), die nu directeur zijn van de lobbyclub van bouwend Nederland (Brinkman) en de criminele bankdirecteuren (Staal). Burgemeester is voor Balkenende te min en een hoge functie in Washington,New York of Brussel – waar hij 8 jaar lang naar heeft gesolliciteerd – zit er echt niet meer in.
De strijd gaat al niet meer tussen Wilders, Balkenende, Cohen en Rutte, maar eigenlijk alleen nog maar tussen Cohen en Rutte. Daarbij zijn die twee gedoemd tot samenwerking, omdat een CDA/VVD/PVV-kabinet er gewoonweg niet in zit; de PVV en het CDA liggen mijlenver uiteen met hun standpunten. Bovendien heeft Wilders met de excessen in Den Haag en Almere aangetoond eigenlijk helemaal niet te willen regeren. Bovendien heeft de combinatie op dit moment te weinig zetels en Wilders’ haperende anti-Islambeweging is alleen nog maar aan het verliezen in de peilingen. Omdat D’66 zich heeft uitgesproken voor een nieuw Paars-kabinet met VVD/PvdA/D’66 en eventueel GroenLinks zal de club van Pechtold niet zomaar in een CDA/VVD/D’66-kabinet gaan zitten. Ook die combinatie heeft in de peilingen overigens geen meerderheid. CDA wil niet met de PvdA in één regering gaan zitten en de VVD wil zó graag deelnemen, dat ze zelfs met de PvdA wil gaan regeren. Vreemd dus, dat Wilders wel mee mocht doen en Pechtold niet. Want D’66 wordt straks in de formatie erg belangrijk. En dat zag Frits Wester gisteren totaal over het hoofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten