Sinds enkele dagen stromen er miljoenen liters ruwe olie de zee in, in de Golf van Mexico. Een boorplatform vatte vorige week vlam, zonk en nu loopt de olie rechtstreeks de zee in; Zoveel zelfs, dat er 6.000 vaten per dag mee kunnen worden gevuld. Er wordt stilletjes geroepen dat dat aantal wel eens zou kunnen vertienvudigen. Met als gevolg een olievlek met de oppervlakte van de provincies Utrecht, Gelderland en Overijssel samen. De Amerikaanse regering probeert met man en macht om de olievlek te stoppen, maar nu al driegt de grootste milieuramp sinds de ramp met de Exxon-Valdez, eind jaren '80. De Amerikaanse regering heeft gezegd dat BP, de gebruiker van het olieplatform, de economische- en ecologische schade zal moeten gaan betalen. Maar Exxon-Mobil, de eigenaar van de Exxon-Valdez, ging daar tegen in beroep en hoefde na 10 jaar procederen 'slechts' 24 miljoen dollar te betalen aan de duizenden mensen die schade hadden geleden door de ramp met dat schip. 24 miljoen dollar is een schijntje voor een oliemaatschappij, die 2 tot 3 miljard dollar per 3 maanden aan 100% pure winst op zijn bankrekening mag beschrijven. De ecologische schade werd geschat op enkele honderden miljoenen dollars, maar daar hebben de advocaten van Exxon-Mobil succesvol tegen geprocedeerd. En dat gaat met BP nu ook gebeuren.
BP claimde namelijk al eerder dat het niet de eigenaar was van het boorplatform. BP huurde het boorplatform van een firma genaamd Trans Ocean. BP zegt dat het dus niet aansprakelijk is, maar Trans Ocean. En Trans Ocean op haar beurt zegt alle regels van de Amerikaanse overheid keurig te hebben gevolgd. Maar volgens de regels in het huurcontract is BP verantwoordelijk. Immers, als je een auto huurt is de bestuurder van de auto verantwoordelijk voor het rijgedrag als hij een ongeluk veroorzaakt, niet de verhuurder. En zo gaat het, zoals het altijd gaat: Als alles goed loopt, wil iedereen verantwoordelijkheid nemen en geld vangen. Maar als het even slecht gaat, geeft niemand thuis. En zo ontaardt zich een politieke- en juridische strijd over de ruggen van honderden soorten beesten en planten die het gebied rijk is. En terwijl de verschillende belanghebbende partijen elkaar straks de rechtszaal uit vechten, sterven duizenden planten en dieren aan de ruwe olie die de zee in stroomt. BP mag dan hebben verklaart dat het alles zal doen, om de olie mee te helpen opruimen. Het zal nooit op hoeven draaien voor de ecologische schade.
De ramp met dit booreiland toont maar weer eens aan hoe afhankelijk de wereld nog steeds is van olie. Eerder toonde dat de oorlogen in Irak en Koeweit al aan. Ook in Afghanistan wordt gevochten. Niet vanwege de wereldvrede, maar omdat Afghanistan op een strategisch punt ligt voor de doorvoer van olie en gas. Een andere oorlog dreigt in het Noordpoolgebied. Daar vestigen Amerikanen, Canadezen, Noren en Russen zich op strategische punten. Vanwege het smelten van de ijskappen, komt een enorme olie- en gasvoorraad tevoorschijn die van de kwakkelende Russische havenstad Moermansk weer een welvarende gemeenschap kan maken. En daarmee wordt het Kremlin weer een stukje rijker. Maar ook de regeringen in Oslo en Ottawa claimen het gebied. De Amerikanen zien ondertussen dat de olievoorraden in het Midden Oosten afnemen en willen een nieuw infuus.
Tijdens de verschillende oorlogen om olie zijn honderdduizenden menselijke doden gevallen en een veelvoud van hen leeft in pure armoede, terwijl de Westerse wereld de olie met scheepsladingen tegelijkertijd weg haalt. Het geld dat ervoor wordt betaald, blijft hangen bij een stel corrupte generaals en dictators. De plaatselijke bevolking ziet er vrijwel niets van terug. Een systeem zoals in Noorwegen, waar alle publieke voorzieningen worden betaald uit de verkoop van olie door staatsoliebedrijf Statoil, is er helaas niet in alle landen. In veel landen betaalt de plaatselijke bevolking zelfs mee aan de eeuwige Westerse dorst naar olie. Een groot deel van de plaatselijke bevolking kan niet meer vissen in meren en zeeën, omdat bij de winning van olie giftige stoffen vrij komen en de oliemaatschappijen het niet zo nauw nemen met de plaatselijke milieuregels... als die er al zijn. De plaatselijke bevolking gaat dan maar verder met vissen, want er is niets anders te eten. Door het eten van vissen vol met cadmium en kwik wordt de plaatselijke bevolking ziek en sterft. En daarmee betaalt de lokale bevolking te hoogste prijs mee aan de immer groter wordende Westerse dorst naar olie.
Het toestoppen van een miljoentje hier en een miljoentje daar aan plaatselijke autoriteiten garandeert een vrije doortocht voor de oliemaatschappijen. Zij worden niet gehinderd en zien de lokale bevolking niet afsterven. China pakt het iets anders aan: in ruil voor het bouwen van wegen, scholen en andere publieke voorzieningen krijgen de Chinezen toegang tot Afrikaanse olie. Dit lijkt een ideale oplossing van de Chinezen, maar ook zij verliezen hun eigen zakelijke belangen niet uit het oog. De lokale dictator is de eerste die profiteert van de Chinese steun en bovendien steunt de Chinese regering de lokale dictator ook nog eens. China neemt het immers zelf ook niet zo nauw met de mensenrechten.
Hoewel er al meer dan tien jaar prachtige oplossingen zijn voor de steeds duurder wordende olie, worden die alternatieven nog steeds als te links gezien. En links is gevaarlijk en dus luistert niemand naar dat verhaal, en gaat stug door met het winnen van olie; Een tijdrovende, dure en erg gevaarlijke operatie, die dit soort rampen kan veroorzaken. Maar er zijn mogelijkheden voor windmolenparken, zonnecellen, waterkrachtcentrales en ga zo maar door. Allemaal oplossingen die de wereldwijde honger naar energie kunnen stillen, maar door een groot deel van de bevolking als te links wordt gezien. 5 windturbines kunnen een dorp of stadsdeel van pl/min 25.000 inwoners en jaar lang voorzien van de broodnodige energie. Maar windturbines zijn hoog en dat belemmert het uitzicht en dus gaan de prijzen van huizen naar beneden, zo klaagt de lokale bevolking van een stad of dorp. Alsof die vuilnishopen aan de rand van de stad een veraangenaming zijn. Alsof de stank van uitlaatgassen beter voor je gezondheid is, dan een paar windmolens voor je huis. Waar blijft in dat geval het vaak gehoorde cliché dat je gezondheid niet in geld uit te drukken is?
Of de ogen van de wereld door de catastrofale gebeurtenis in de Golf van Mexico nu geopend zijn, is echter nog maar de vraag. Blijkbaar voert de wereld liever oorlog na oorlog waarbij tientallen duizenden doden vallen en worden rampen zoals in de Golf van Mexico allemaal gewoon geslikt. Juist nu is het tijd om dit soort rampen te voorkomen. De oplossingen liggen zó voor je neus op straat. Maar de wereld wil per se afhankelijk blijven van dodelijke olie. Maar dat zal allemaal wel weer te links klinken en daarom gaan we maar weer gewoon over tot de orde van de dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten