Rutger Castricum is vooral heel blij met zichzelf

Het Amsterdamse D66 gemeenteraadslid Jan Bert Vroege vond dat demonstrerende Pegida aanhangers het geweld met linkse betogers vooral aan zichzelf te danken hadden. Het zijn de Pegida aanhangers die met hun geschreeuw het geweld uitlokken, zo liet de D66’er weten op zijn Twitter account. Vrijheid van meningsuiting, zou je zeggen. Maar PowNed journalist Rutger Castricum dacht daar anders over en toog naar het Amsterdamse stadhuis om verhaal te halen. Of, liever gezegd, om Jan Bert Vroege de les te lezen. Met bruut en grof taalgebruik liet hij een collega raadslid weten dat ‘ze moest oprotten’, waarna hij als een dolle tekeer ging tegen Jan Bert Vroege. Kan niet. Doen we niet. Willen we niet. Excuses, nu! Het raadslid wilde ook verder met zijn leven en bood onder grote druk van Castricum zijn excuses aan. Pas daarna mocht hij de raadszaal in.

Het oerhollandse winkelbedrijf HEMA (nog één van de weinig overlevenden in de winkelstraten) wilde haar nieuwe folder geen ‘Paasfolder’ noemen, maar ‘Voorjaarsfolder’. Pasen zou immers teveel wijzen op Christelijke waarden en de HEMA (in handen van het Britse Lion Capital Partners) wilde ook niet-Christenen aanspreken. Dat is hun eigen goed recht, zou je zeggen. Een bedrijf mag zelf haar eigen reclame-uitingen bedenken. Hoe een bedrijf zich positioneert in de markt is immers aan het bedrijf zelf. Maar PowNed journalist Rutger Castricum dacht daar anders over en toog naar het Amsterdamse hoofdkantoor om verhaal te halen. Ook hier weer gebruikte hij bruut en grof taalgebruik om de woordvoerder de les te lezen. Niet buigen voor moslims! Kan niet. Doen we niet. Willen we niet. Excuses, nu! De concernwoordvoerder wilde ook verder met zijn leven en bood onder grote druk van Castricum zijn excuses aan. Pas daarna verdween de roze plofkap.

Vandaag meldde het NOS Journaal dat een teamleider van het Amsterdamse stadsdeel Nieuw West zijn medewerkers had opgedragen niet al teveel bloot te laten zien. Laarsjes mochten ook niet meer. Dat zouden de moslims niet leuk vinden. Maar PowNed journalist Rutger Castricum dacht daar anders over en toog naar het Amsterdamse stadsdeelkantoor om verhaal te halen. Ook hier weer gebruikte hij bruut en grof taalgebruik om de inderhaast aangestormde woordvoerder de les te lezen. De beveiliging gaf hem een koekje van eigen deeg en zette hem uiteindelijk met bruut geweld op straat.

Het zal duidelijk zijn: PowNed is in verval geraakt. De riooljournalistiek die eerst in handen was van de roddelpers kon blijkbaar niet slechter. Maar Rutger Castricum bewijst dat het allemaal nog veel erger, slechter en bruter kan dan de slechtste vorm van journalistiek die er bestaat. Deed Castricum voorheen nog wel aardige interviews; vandaag de dag is het platvloers en nog lager dan laag bij de grond. Maar PowNed moet wel, want het verliest in hoog tempo kijkers aan andere weblogs en vormen van rechtse journalistiek zoals GeenStijl en The Post Online. Ook zij zijn vrij grof in de bek, maar blijven nog redelijk binnen de perken. Wat Castricum in bovenstaande interviews doet zijn geen ondervragingen, maar het afsteken van een verhaal. Een mening. Zijn mening. De ondervraagde krijgt nauwelijks kans om zelf te reageren. Eigen inbreng is niet gewenst, tenzij je de mening deelt van de interviewer, in casu Castricum. Pas als je het met hem eens bent of diep door de knieën gaat (zoals in het voorbeeld van Jan Bert Vroege) dan druipt Castricum af.

Het is wanstaltig. Het is slecht. Maar het is precies zoals de PVV denkt over de maatschappij. Je bent het met ze eens. Zo niet, dan komt je dat duur te staan. Niet eens met de standpunten van de PVV, dan staat je een tirade (zoals in het geval van Castricum), scheldkanonnade of een doodsbedreiging te wachten. Als je het niet eens bent met de standpunten van de PVV dan is het voor de PVV aanhang blijkbaar toegestaan om te dreigen en andermans eigendommen kapot te maken. Het is toegestaan om voor een draaiende camera iemand helemaal de huid vol te schelden en als die persoon het niet met jou eens is, over te gaan op fysiek geweld. Dat is de Kom in Verzet Tour van de PVV. Dat is de nieuwe stijl van interviewen: hard, grof en bruut. Met gestrekt been.

Nou lopen er gauw geteld iedere dag zo’n 114 journalisten op en rond het Binnenhof. Van NOS tot RTL via De Telegraaf tot Volkskrant. Je kunt je toch niet voorstellen hoe de wereld eruit gaat zien als ze  alle 114 zo grof, bruut en hard zijn als Rutger Castricum. Geen mens zou een carrière in de politiek ook nog maar overwegen.