KIESDREMPEL IN NEDERLAND ONHAALBAAR

Als u in mei 2017 naar de stembus sjokt om uw burgerplicht te doen heeft u de keuze uit zoveel partijen dat het stembiljet dikke wordt dan een gemiddelde encyclopedie. Na Jan Roos en de Piratenpartij heeft zich nu ook het Forum voor Democratie aan de start gemeld. Oh nee, ook voormalig 50 Plus medewerker Norbert Klein is een rechtse partij gestart; de Vrijzinnig Liberale Partij. En dan zijn er al de partij DENK en de Partij voor de Dieren. Ook PEGIDA heeft aangegeven dat ze een gooi willen doen naar de rechtse kiezer; al hebben ze zich officieel nog niet aan de start gemeld. Daar bovenop komen dan nog eens de PvdA, VVD, D66. CDA en GroenLinks. Vooral die laatste drie houden elkaar angstvallig in de gaten want met een dergelijk gefragmenteerd politiek landschap en een PVV als winnaar van de verkiezingen wordt het nieuwe Kabinet vrijwel zeker een samenwerkingsverband tussen deze grote vijf. Niet voor niets spraken D66 en SP elkaar deze week in het geheim om te kijken of ze elkaar kunnen steunen in ene komende kabinetsperiode. De SP is harder nodig dan ooit.

Jan Roos, Thierry Baudet, Piratenpartij en Nortbert Klein zijn partijtjes die feitelijk alleen maar hun eigen hobby zitten uit te oefenen en geen idee hebben hoe ze moeten omgaan met grote kwesties. Wat vindt Jan Roos bijvoorbeeld van de toekomstige energievoorziening en hoe staat DENK tegenover de oprukkende zelfrijdende auto? Hoe denkt Norbert Klein de macht van grote bedrijven te beteugelen en kan de Piratenpartij de vluchtelingencrisis oplossen? Wat vindt PEGIDA over de steeds dichter slibbende Nederlandse infrastructuur?

Zoveel mensen, zoveel meningen en voor het Nederlandse parlement geldt vanaf nu ook zoveel partijen. Want er is altijd wel ergens iemand die ontevreden of boos is op iets. In iedere stad, in ieder dorp is op iedere straathoek wel ergens iemand te vinden die het oneens is met iets. Al die splinterpartijtjes willen die ontevreden kiezer maar al te graag bedienen. Want er is een markt voor de ontevreden, bange, blanke (meestal) man die het leven in zijn huidige vorm totaal niet meer ziet zitten. Voorheen waren het vooral PVV en VVD die deze standaard overal ontevreden blanke mannen bedienden. Maar de VVD is voor veel van dit soort kiezers te links geworden (‘een kopie van D66) en de PVV te radicaal. Anderen (onder wie de schrijver van dit stukje) vinden dat de VVD juist teveel meegaat in de radicale koers van de PVV. Het gat dat de VVD achter laat wordt opgevuld door Jan Roos, Thierry Baudet, Norbert Klein en PEGIDA.

Het roept zo langzamerhand de vraag op of er ook niet in Nederland een kiesdrempel moet worden geïntroduceerd. Een drempel die er in de ons omringende landen al decennia is. In sommige landen is die weer hoger dan in andere, maar het houdt splinterpartijtjes zoals Jan Roos, Thierry Baudet, Piratenpartij en Nortbert Klein buiten de deur. Het zorgt voor een minder gefragmenteerd parlement en een snelle, makkelijke en soepele formatie van een nieuwe regering. Het zorgt er ook voor dat de nieuwe regering slagvaardiger besluiten kan nemen wat de stabiliteit en economie van een land alleen maar ten goede komt. Het zorgt er echter ook voor dat bestaande partijen die al decennia in het parlement vertegenwoordigd zijn plotseling uit het parlement kunnen verdwijnen omdat ze de kiesdrempel niet haalden. In Duitsland is de FDP bij de laatste verkiezingen niet in de Bondsdag gekomen. Ook in enkele Duitse deelstaten is het Duitse zusje van de VVD niet meer vertegenwoordigd.

De kans dat Jan Roos, Thierry Baudet, Nortbert Klein en PEGIDA in het parlement komen is vreselijk klein. Zij moeten namelijk al een drempel over en die is ca. 65.000 stemmen halen om tenminste één zetel in het parlement te bemachtigen. Om die reden zullen ook de knechten van Erdogan, partij DENK, uit de Tweede Kamer verdwijnen.

Nederlandse partijen staan niet zo staan te springen om een kiesdrempel. Het druist in tegen de liberale gedachte van de VVD dat iederen in dit land alles moet kunnen doen, zolang hij of zij binnen de wet blijft. De VVD deelt al 35 jaar lang de lakens uit in politiek Den Haag en is daarom een beslissende factor. Maar ook kleinere partijen zoals GroenLinks, Partij voor de Dieren en waarschijnlijk de Partij van de Arbeid zullen geen voorstander zijn van een kiesdrempel omdat ook zij de kans lopen uit de Tweede Kamer te verdwijnen. Een kiesdrempel is daarom in Nederland onhaalbaar.

In de aanloop naar Prinsjesdag had de ING Bank nogal wat commentaar op Rutte II; Mag dat?

In de aanloop naar Prinsjesdag kwam ING Bank met een quasi kritisch rapport over de prestaties van het Kabinet Rutte II. In dat rapport concludeert ING's hoofd econoom Marieke Blom de bank dat de bezuinigingsmaatregelen te hard zijn en onnodig veel banen hebben gekost. De economie had sneller en harder aangejaagd kunnen worden had het Kabinet niet zo hard gesneden in de zorg en pensioenen, zo meent Blom. Ook heeft het Kabinet de werkloosheid te hard laten oplopen en had het minder rigoureus moeten snoeien in de belastingen. Snoeiharde woorden dus van de ING Bank, die later in het Financieele Dagblad met woorden van min of meer gelijke strekking nog eens werden ondersteund door hoogleraar Bas Jacobs. Ik vond het getuigen van nogal wat lef.

Laten we rustig beginnen: Als eerste moet worden gezegd dat – of je nu vóór of tegen Rutte bent – dit het eerste Kabinet is sinds 1998 (!) dat de hele kabinetsperiode uit zit. De afgelopen vier jaar verdrongen politiek deskundigen zich voor de radiomicrofoon om te krakelen dat dit Kabinet de kerst niet zou halen. Het Kabinet haalde – weliswaar met vallen en opstaan – liefst vijf keer de kerst. Je kunt je afvragen wat de woorden van deze deskundigen nog waard zijn.

Maar dan de woorden van Marieke Blom van de ING Bank: De ING Bank is één van vijf grote banken van Nederland. Een bank die zijn tentakels overal in de economie en dus een leidende rol heeft. Er wordt geen weg aangelegd, geen brug gebouwd of huis gekocht zonder tussenkomst van de ING Bank. In zo’n geval zou je kunnen zeggen dat het rapport van Marieke Blom wel hout snijdt, ware het niet dat de bank samen met ABN AMRO, SNS en AEGON in 2008 met liefst 70 miljard euro belastinggeld moest worden gered. Plotseling en in minder dan een weekeinde tijd moesten toenmalig minister van Financiën Wouter Bos en bankpresident Nout Wellink 70 miljard euro ergens vandaan toveren om ING, ABN AMRO, SNS en AEGON van de ondergang te redden. In de dagen en maanden daarna bleek dat deze instellingen eigenlijk niets hadden geleerd van hun fouten. Met het geredde geld werden bonussen uitgedeeld en gouden handdrukken betaald, met als triest dieptepunt de 27 miljoen euro die toenmalig ABN AMRO topman Rijkman Groenink meekreeg bij zijn ontslag. De bedoeling van die 70 miljard euro staatssteun was om dat geld door  te geven aan de rekeninghouder. Aan de belastingbetaler die geen lening meer kreeg omdat de banken dat geld nodig hadden. 

Het Kabinet Balkenende MCMXVII – beter bekend als Balkenende/Bos – was vooral bezig met het redden van de banken. Het nieuwe Kabinet – Rutte-Wilders I – mocht puin gaan ruimen maar slaagde daar nauwelijks in door de instabiele houding van vooral Wilders. Nog altijd ging Nederland gebukt onder een enorme staatsschuld. Schuld die was opgebouwd om de banken (waaronder dus de ING Bank) te redden. Bezuinigingsplannen om dat probleem te herstellen kon Wilders niet steunen en de PVV trok zich terug uit het eerste Kabinet Rutte-Wilders I. Wilders maakte zich in één klap onbetrouwbaar als coalitiepartner. Het is hoogst onwaarschijnlijk dat er een ooit nog een nieuw Kabinet met Wilders erin gaat komen. Bovendien heeft Wilders gemerkt dat hij vanuit de oppositiebankjes meer gedaan krijgt dus het hoeft van hem niet zo nodig meer.

Het Kabinet Rutte-Asscher I bezuinigde snoeihard op zorg, uitkeringen en onderwijs. In de eerste jaren  liep de werkloosheid torenhoog op tot ver boven de 500.000. Precies wat de ING Bank aangeeft. Het Kabinet Rutte-Asscher heeft alle zeilen moeten bijzetten en flinker offers gevraagd van de belastingbetaler. Diezelfde belastingbetaler die al offers heeft gebracht omdat banken zoals ING Bank er een puinhoop van hebben gemaakt. De acties die het Kabinet Rutte-Asscher uitvoerde helpen en de crisis lijkt in de kiem te zijn gesmoord. Mede door de aantrekkende wereldhandel, waar Nederland met zijn havens in Amsterdam, Rotterdam en IJmuiden en luchthaven Schiphol in grote mate van afhankelijk is. Nederland verdient honderden miljarden per jaar aan de in- en uitvoer van producten.

Het rammelende ING verhaal van mevrouw Blom: Het Kabinet Rutte-Asscher heeft Nederland met keiharde bezuinigingen weer op de rit gekregen. De aanleiding voor die snoeiharde bezuinigingen was de bankencrisis van 2008, (mede) veroorzaakt door diezelfde ING. De ING, die liefst 9 miljard euro staatssteun kreeg en daarmee vooral dik betaalde managers en directeuren betaalde en bonussen uitdeelde. Bonussen voor buitengewone prestaties, terwijl de bank door de belastingbetaler moest worden gered. Conclusie is dat de ING Bank dus is wel de laatste in de rij die ook maar een klein beetje recht van spreken heeft. Het zou ING Bank sieren als ze de oorzaak van die bezuinigingen eerst eens gaan opzoeken. Vooral bij zichzelf. Een dik mea culpa zou ze eerder sieren dan kritiek hebben op het beleid van Rutte- Asscher, waarvan ING Bank immers zelf de oorzaak is.

Twitter is verworden tot een vuilnishoop waar de ratten nog niet willen leven

Twitter is jarig en dat zal de gebruiker weten ook. Vanaf vandaag geeft het sociale medium de gebruikers een cadeautje: als gebruikers een foto of filmpje willen plaats dan telt dat niet meer mee in de maximaal te hanteren 140 tekens. De 140 tekens zijn dus echt 140 tekens. Het sociale medium hoopt hiermee weer een stukje van zijn glans terug te krijgen maar stiekem hoopt het ook op een overnamekandidaat. Het gaat namelijk bijzonder slecht met Twitter. Het aantal gebruikers keldert met de minuut. Voor veel internetgebruikers is het medium al lang niet meer het belangrijkste nieuwsmedium. Laat dat nou de unieke eigenschap zijn die Twitter ooit had: even snel door een lange lijst met volgers scannen om in korte tijd op de te zijn wat er gebeurd in de wereld. Als de gebruikers meer wilde weten dat kon het op een linkje klikken zodat het verder kon lezen. Ideaal.

Maar de laatste jaren heeft Twitter vooral last van haatdragende opmerkingen. Niet van concurrenten maar van gebruikers. Politici weten er inmiddels alles van; zij worden vrijwel ieder uur geconfronteerd met teleurgestelde kiezers die zich niet kunnen inhouden. Mafketels die de meest afgrijselijke kreten het web op gooien. Natuurlijk volledig anoniem, want openlijk in discussie gaan durven ze niet. De gebruikers weten immers ook wel dat deze opmerkingen kwetsend zijn en dat kan hen in de toekomst opbreken bij het zoeken naar een partner of een baan. Bekend is dat werkgevers de Twitter accounts van hun medewerkers scannen om zo te zien of de medewerker in kwestie geen bedrijfsgeheimen op het wereldwijde web gooit. Bekend is dat werknemers berispingen hebben gekregen omdat hun werkgever niet geassocieerd wilde worden met haatdragende, kwetsende en racistische opmerkingen van hun medewerkers.

Nog geen jaar geleden beloofden Google (YouTube), Facebook (Facebook, Instagram) en dus ook Twitter strenger te zullen optreden tegen gebruikers die racistische en haatdragende teksten het web op spuien. Google lag net als Twitter onder vuur omdat het geen blote borsten toeliet maar wen filmpjes met daarin  de meest vreselijke haatdragende beelden en racistische opmerkingen. Google trok één lijn: geen blote borsten dan ook geen haatdragende filmpjes op YouTube. Op Facebook kunnen haatdragende en racistische verwijzingen worden gerapporteerd en Facebook doet daar ook wat mee.

Van Twitter is bekend dat ze nagenoeg dezelfde gebruikersvoorwaarden heeftt als YouTube, Facebook en Instagram. Haatdragende en racistische opmerkingen zouden moeten worden geweerd. Echter gebeurd dit op Twitter maar hoogst zelden waardoor het sociale medium van een nieuwsmedium is veranderd in één grote vuilishoop waar zelfs ratten niet willen leven. Gebruikers  zitten helemaal niet te wachten op extra tekens, maar op kordaat optreden die haatdragende teksten direct van het web verwijderd. Gebruikers kunnen op Twitter haatdragende en racistische teksten wel melden maar in de praktijk doet Twitter daar nauwelijks iets mee. Tweede probleem van Twitter is dat volgers vaak nep zijn. Dat zijn inactieve accounts die zelf geen volgers hebben omdat ze nauwelijks berichten op het web gooien. Barack Obama had tijdens de presidentsverkiezingen van 2008 ongeveer een kwart nep volgers. Geert Wilders heeft ongeveer een vijfde namaakvolgers. Maar die kan ook niet meer dan 140 tekens uitspreken. Daarna wordt het te moeilijk voor hem en zijn volgers.

Als  Twitter de vuilnishoop niet weet op te ruimen en bijhouden dan is het ten dode opgeschreven. De afkeer van het medium wordt steeds groter en dat komt niet omdat de boodschap van gebruikers slechts beperkt blijft tot 140 tekens. Het komt vanwege de haatdragende en racistische teksten en de namaak volgers. Alleen die rommel opruimen zou Twitter terug kunnen brengen aan de top.

9/11

Ik denk niet dat er iemand in de wereld is die niet beweert dat 11 september 2001 de wereld voorgoed veranderde. Er zal niemand zijn die deze datum niet aanmerkt als een keerpunt in de geschiedenis. Nooit eerder waren de Verenigde Staten aangevallen op eigen bodem. Dat leek ook onmogelijk gezien het enorme militaire apparaat dat de Amerikanen hadden opgebouwd om het territorium te verdedigen. Een apparaat met de modernste snufjes, het grootste en modernste leger ter wereld en ook nog eens de best getrainde mensen. Want als de Amerikanen er al vanuit gingen dat ze zouden worden aangevallen op eigen bodem, dan zou dat door Rusland gebeuren. Dus bouwden de Amerikanen apparatuur die Russische boten en vliegtuigen van duizenden kilometers afstand al kon ruiken. Niemand vermoedde dat de aanval zou plaatsvinden met burgervliegtuigen. Het gebeurde toch.

Niemand die doorhad dat extremistische moslims al jaren daarvóór trainden om die aanslag tot in perfectie te laten verlopen. De wereld keek machteloos toe hoe 3.000 mensen de dood in werden gejaagd door Saudische terroristen die een nauwgezet en strak geregisseerd draaiboek volgden.

Boze tongen beweren sindsdien dat de Amerikanen de aanval doelbewust hebben opgezet om de Amerikaanse defensie-industrie weer opdrachten te gunnen. Immers waren de vredige jaren ’90 net voorbij.  Een tijd waarin de hele wereld goed ging. Een wereld waarin iedereen vredig met en naast elkaar leefde. Maar in die jaren ’90 was de grootste vijand van de Amerikanen, de Russen, weggevallen als grootste vijand. Het oude Sovjet leger was ernstig verzwakt, beschikte over slecht onderhouden materieel en de soldaten waren slecht getraind en hopeloos verdeeld over het doel dat ze nastreefden. Bovendien was het de defensie-industrie die George Walker Bush met veel geld in het zadel heeft geholpen en die verlangde daarvoor nu iets terug. Bij gebrek aan een aartsvijand omdat de Russen waren weggevallen moest een nieuwe vijand worden gecreëerd: de moslims.

Feit is dat moslims en iedereen die hen ook maar enigszins een warm hart toedraagt sinds die tijd in een verdomhoekje zitten. Sinds die tijd maakte de wereld ook kennis met een betrekkelijk nieuw fenomeen: het rechts-populisme. Uitgevonden eind jaren ’90 in België door Filip Dewinter, geperfectioneerd door Pim Fortuyn en zijn navolgelingen. Wars van de standpunten van de traditionele middenpartijen durven rechts-populisten extreme standpunten in te nemen. Meeregeren hoeft niet. Dat roepen ze wel, maar hoeft niet. Het doel is te zorgen dat andere partijen hun standpunten overnemen en dat gebeurd inmiddels in grote getale.

Feit is ook dat vliegen sinds die tijd geen lolletje meer is. Nog vóór je het vliegtuig in stapt is door diverse inlichtingendiensten je doopceel al helemaal gelicht. Als je speciale wensen aan de luchtvaartmaatschappij hebt doorgegeven dan loop je buiten die gebaande paden en dus ben je mogelijk van plan een aanslag te plegen en dus ben je een terrorist.

Feit is ook dat de vrijheid blijheid uit de jaren ’90 van de vorige eeuw helemaal is weggeslagen. De bewegingsvrijheid is er niet meer. Tegenwoordig verlangen overheden dat iedereen in de pas loopt; binnen de gebaande paden. Doe je dat niet, dan ben je een potentiële vijand van het vrije westen. Een vriend van de Islam. Een steunpilaar van de Sharia. Een terrorist.

Feit is ook dat mensenrechtsen met voeten worden getreden en dat kan ons eigenlijk weinig schelen. Sinds die tijd wereldwijd honderdduizenden onschuldige mensen zijn opgepakt, in de gevangenis gegooid of zelfs zijn vermoord omdat ze volgens de politiek leiders de democratie bedreigden. Alleen al in Frankrijk worden iedere maand zo’n 3.000 – 3.500 mensen om niets opgepakt, ondervraagd en dagenlang in de cel gezet alleen maar omdat hun gedrag afwijkt van het normale. Voornamelijk niet-blanken moeten hieraan geloven. Als blijkt dat ze onschuldig zijn dan worden ze weer vrijgelaten. Naar enige schadevergoeding of compensatie kunnen ze fluiten.

Tot zover de feiten. De complottheorieën laat ik graag aan u over.

Met de Apple Tax wil de Europese Unie laten zien dat ze zich niet alleen zorgen maakt om de zuigkracht van een stofzuiger

Links Nederland kon weer even meesmuilend in zijn handjes wrijven: Margrethe Vestager – Eurocommissaris voor Mededinging – heeft computergigant Apple een megaboete opgelegd. Het zijn achterstallige belastingen van de afgelopen 15 (!!!) jaar die de computergigant heeft ontdoken door geld dat buiten de Verenigde Staten was verdiend weg te sluizen via Nederland en Ierland. De belastingconstructie is berucht onder de noemer “Double Irisch with a Dutch sandwich” en komt erop neer dat het miljardenbedrijf slechts 0,0052% belasting betaalt. Dat komt neer op een paar miljoen euro terwijl het bedrijf enkele miljarden omzet en winst maakt. Onbegrijpelijk, vindt Margrethe Vestager en dus legde ze Apple aan de ketting: 13 miljard euro betalen.

Apple topman Tim Cook noemde de constructie moreel aanvaardbaar en verbaast zich over de Europese bemoeienis. Het is een afspraak met de Ierse regering. Wat heeft de Europese Unie daar nou mee te maken? De Ierse regering ziet de bui al hangen. Naast Apple hebben ook Abbott Laboratories, Adobe Systems, Eli Lilly and Company, Facebook, Forest Laboratories, General Electric, Google, IBM, Johnson & Johnson, Microsoft, Oracle Corp., Pfizer Inc., Starbucks, Yahoo! en Medtronic Inc. dergelijke constructies. Die kunnen binnenkort dus allemaal een brief van Vestanger tegemoet zien.

Waarom gaat Vestanger nu pas achter deze bedrijven aan? In de pers wordt gesproken over ongeoorloofde staatssteun en belemmering van de interne markt. Maar dit is natuurlijk slechts ten dele waar. Goed, de 0,0052% die de Ierse regering Apple liet betalen is inderdaad belachelijk laag. De gewone Ier kan opdraaien voor de rest die de Ierse staatskas tekort komt omdat megabedrijven als Apple veel te weinig afdragen. Voor de Nederlandse variant berekende vakbond FNV dat de gemiddelde Nederlander per jaar E 3.500,00 extra belasting betaalt omdat grote bedrijven zich tegoed doen aan afspraken met overheden.

In de media alleen maar lof over Vestanger, die laat zien niet bang te zijn voor (dreigementen van) grote bedrijven zoals Apple, Facebook, Google, etc.. Maar hoe kan het gebeuren dat een megabedrijf als Apple liefst 15 jaar lang slechts 0,0052% belasting betaalde? Misschien wel omdat het eurocommissarissen zoals diezelfde Vestanger jarenlang in de tas had. Misschien wel omdat de Europese Unie al 15 jaar lang wist van die speciale afspraken. Misschien wel omdat diezelfde bedrijven de eurocommissarissen mooie baantjes en commissariaten beloven als hun politieke carrière erop zit. De bancaire sector doet dit immers ook en dat heeft hen tussen 2008 en 2012 liefst 1.600 miljard euro staatssteun opgeleverd. Dan wil de bancaire wereld zo’n voormalige eurocommissaris graag in huis halen voor een salaris van 2,5 miljoen dollar per jaar (voor een driedaagse werkweek).

De waarheid om Apple aan te pakken zit ‘m echter helemaal niet in het laten zien van de tanden aan grote bedrijven. De waarheid zit ‘m in de impopulariteit van de Europese Unie. De Europese burger is de Europese Unie helemaal beu en dat beseft men in Brussel maar al te goed. Niet alleen omdat er dagelijks duizenden vluchtelingen het Europese vaste land op stromen, maar ook omdat Europa niet in staat is grote crises op te lossen. Het wil laten zien dat het grote bedrijven zoals de bancaire sector maar ook Apple, Facebook en Google flink kan aanpakken. Met de Apple Tax wil de Europese Unie laten zien dat ze zich niet alleen zorgen maakt om de zuigkracht van een stofzuiger, de maat van een hamburger of het entreekaartje van EuroDisney. De Europese Unie is wel degelijk in staat is grote bedrijven aan te pakken.Vindt ze.

De vraag kan echter worden gesteld of er daadwerkelijk 13 miljard euro wordt betaald door Apple aan de Europese staatskas. Hoogstwaarschijnlijk wordt de zaak geschikt voor de helft en gaat Apple gewoon door met het betalen van 0,0052% belasting.  De lijst van bedrijven die bijna geen belasting afdragen is lang. Heel lang. De vraag is of die bedrijven ooit zullen worden aangepakt.