Maandenlang wordt er al gespeculeerd over het eventuele vertrek van PvdA-leider Job Cohen. Vooral de rechtse pers (De Telegraaf, Sp!ts, WNL en PowNed) maakt zich hier schuldig aan. De rechtse pers haalt er allerlei professoren bij, die worden genoemd als vrienden van Cohen. Deze zogenaamde vrienden geven aan dat Cohen erg met zichzelf in de knoop zit en denkt aan opstappen (als je een echte vriend bent, dan ga je niet in de landelijke sensatiebladen uithalen naar die vriend, is mijn wellicht bekrompen redenering). Maar alle rechtse retoriek ten spijt; Cohen zit er nog en blijft volharden in zijn verhaal. Het lijkt effect te hebben, want de PvdA lijkt weer iets op te krabbelen in de peilingen. Zelfs in die van PVV’er van het eerste uur Maurice de Hond. De uittocht bij de door de rechtse pers zo geliefde PVV lijkt inmiddels begonnen; de een na de ander blaast de aftocht. Nu gaat Eshan Jami weer weg bij de dictatoriaal geleide anti-Islambeweging. De sociaaldemocraten lijken ondertussen vooral te profiteren van de steun die partner GroenLinks gaf aan de zogenaamde politiemissie in Kunduz, Afghanistan. Ook de affaire Marikko Peeters doet de GroenLinkers geen goed. Het lijkt net, alsof partijleider Jolande Sap haar wittebroodsweken heeft gehad en nu echt aan de slag moet. Natuurlijk; er zijn nog gene verkiezingen en peilingen zijn ook maar peilingen. Het is voor de GroenLinksers een doekje voor het bloeden: de PvdA is al jaren dood gewaand door de rechtse pers, maar nog steeds de tweede partij van het land. Ook al jaren.
Toch vraagt ook de linkse pers (uw Opinie Paultje incluis) zich zo langzamerhand af, of Sap nu een uitgekookte strateeg is, of ontzettend dom. Met het Kunduz-debat heeft Sap aangetoond een strateeg te zijn: Zij en haar partij waren er belangrijk voor steun aan de door het CDA zo gewilde missie in Afghanistan. Jammer dat GroenLinks niet even met de PvdA had gepraat, want die hadden partijleider Sap dan haarfijn kunnen uitleggen dat dit een meer dan kansloze missie is. Een CDA-feestje. Het is een paradepaardje van het CDA en een manier, om CDA’ers straks aan een mooi internationaal baantje te helpen. Ook had de PvdA haar partner in crime kunnen vertellen, dat het CDA een partij is, die zich niet of nauwelijks aan afspraken houdt, c.q. kan houden. Immers was de PvdA altijd faliekant tegen de missie in Uruzgan en stemde Wouter Bos in me de door het CDA zo gewilde verlenging, onder de voorwaarde, dat Nederland zich in Augustus 2010 zou terugtrekken uit Uruzgan. Het CDA verbrak die in het regeerakkoord afgesproken belofte echter in december 2009 al, door te stellen dat het voorstander is van een verlenging van de missie. Hiermee gaf het CDA aan een totaal onbetrouwbare partner te zijn, want ze hielden zich niet aan de afspraken in het regeerakkoord.
Maar Balkenende’s ambtstermijn liep op zijn einde en Balkenende moest even aan een nieuw internationaal baantje worden geholpen. Alle sollicitatiepogingen ten spijt, is de oud-premier nu slechts leraar op een basisschool en niet directeur van het IMF, of secretaris-generaal van de Europese Unie, NAVO of VN. Alle uithalen naar Wouter Bos ten spijt, is Balkenende nu de gene, die het onderspit delft en niet Bos. En van die lessen moet Jolande Sap hebben geleerd. Maar dat heeft ze niet.
Wouter Bos had GroenLinks kunnen vertellen dat het CDA bij monde van die hoogst onbetrouwbare CDA-baas Balkenende heeft volgehouden, dat de missie in Urizgan een opbouwmissie was. Er werd niet gevochten, zo hield Balkenende steeds vol. De parallel die te trekken is met de huidige premier Mark Rutte, die onder druk van GroenLinks ook niet het hele verhaal zal vertellen. De Griekenland-affaire heeft ons al geleerd, dat Rutte moet laveren op een dun koord. Ook in de Kunduz-zaak zal Rutte balanceren op een dun koord, waar hij ogenblikkelijk vanaf kan vallen. Want bleek tijdens de opbouwmissie in Uruzgan niet, dat Nederlanders toch deelnamen aan gevechten? Bleek gedurende de opbouwmissie niet, dat door soldaten gebouwde scholen werden opgeblazen door de Taliban? Bleek gedurende de opbouwmissie niet, dat Nederland niet veel meer was geworden dan een schoothondje van de Amerikanen, die uit geldgebrek Nederland onder druk zette, om langer in Afghanistan te blijven? Bleek niet achteraf gezien, dat zowel Bush als Obama het GSM nummer van Wouter Bos hadden gekregen, om de PvdA-leider onder druk te zetten toch in te stemmen met een langer verblijf? Datzelfde staat Jolande Sap nu ook te wachten.
Kunduz is geen politiemissie. Kunduz is gewoon ordinair knokken met keiharde wapens. Afghanistan is een levensgevaarlijk land, waar Nederland helemaal niets te zoeken heeft. Het is een CDA en vooral een Amerikaans feestje; ellende die de Amerikanen hebben veroorzaakt, omdat zij de wereld wilden tonen hoe daadkrachtig ze waren. De missie kostte de Amerikanen uiteindelijk zoveel geld, dat de staatsschuld inmiddels is opgelopen tot het exorbitant hoge bedrag van 1,4 biljoen dollar. Hoeveel zegt u? 1,4 biljoen waardeloze dollars! De Amerikanen hebben geen cent meer op hun dikke McDonald's kont te krabben, zijn nagenoeg failliet en daarom moeten landen als Nederland per se meedoen. De enige landen die nog een klein beetje hersenen hadden om na te denken, waren Spanje en Italië. Deze landen hebben inmiddels geen legers meer gevestigd in Afghanistan. Maar goed, zij hebben weer andere problemen. Misschien moeten we PVV'ers naar Afghanistan sturen; zij vechten immer graag tegen Moslims. En we hebben dan met 1,5 miljoen stemmen.. euh... soldaten het sterkste leger ter wereld.
Feit is, dat GroenLinks zichzelf nog gaat tegenkomen in de toekomst en dat het steunen van de Kunduz-missie misschien wel het stomste is, dat GroenLinks ooit heeft kunnen doen. Want uiteindelijk is Afghanistan een zandbak, waarin gevochten wordt op leven en dood en het Nederlandse leger wordt daar hoe dan ook, vroeg of laat in meegezogen. En als blijkt dat er toch wordt gevochten (want er wordt gewoon ordinair geknokt), zoals ook uiteindelijk bleek tijdens de opbouwmissie in Uruzgan, dan gaat dit GroenLinks stemmen en Jolande Sap haar kop kosten. Sap ging voor eigen belang en wilde haar naam op de politieke landkaart zetten. Nou, dat is haar inmiddels meer dan gelukt. Maar ten koste van wat..??
dinsdag 30 augustus 2011
donderdag 18 augustus 2011
De Slaafse Pers
De Nederlandse pers werd er lang van beschuldigd veel te links te zijn. Ze benaderden onderwerpen ‘onafhankelijk’ en gaven niet al teveel aandacht aan populistische uitspraken, van onder andere Geert Wilders (zijn naam is sinds deze week officieel geregistreerd bij het Benelux Merkenbureau als handelsmerk, maar verder is het ‘m niet naar het hoofd gestegen). Dat het voltallige Nederlandse journaille bijna geen aandacht schonk aan Wilders, zinde hem niet en dus begon hij een kruistocht tegen onder meer RTL en NOS, om meer zendtijd af te dwingen. Wilders waarschuwde het simpele Nederlandse volk, dat de pers ‘te links’ was, omdat hij vrijwel nooit werd geciteerd. Nou, dat heeft hij dusdanig veranderd, dat het Nederlandse journaille zo nodig helemaal naakt bij een persconferentie gaat zitten, als dat door de PVV wordt geëist.
Want vandaag maakte gratis dagblad De Pers bekend, dat journalisten bij persconferenties van de PVV en de Grote Geert hun voltallige gegevens moesten geven. Niet alleen hun naam en van welke krant ze afkomstig zijn, maar ook hun sofi-nummer (tegenwoordig bekend als Burger Servicenummer). Dat is een persoonlijk nummer, waar eigenlijk alleen je werkgever, de autoriteiten en de Belastingdienst naar kunnen en mogen vragen. De PVV voelt zich blijkbaar gelijk aan die autoriteiten en vraagt er ook naar. Zogenaamd op voorspraak van de Nationaal Coördinator Terroristenbestrijding. Wilders wordt immers bedreigd door die verschrikkelijke Moslims, zo verweert de PVV. Gelooft u het? Het is heel simpel: Dat de PVV zo brutaal is, om journalisten naar hun privégegevens te vragen, is tot daar aan toe. Ik kan ook aan iedereen de PIN-code vragen. Maar dat journalisten zo suf zijn, om het vervolgens nog te geven… tsja, dan ben je wel een ontzettende idioot.
Of het verhaal juist is, kan uw Opinie Paultje u niet zeggen. De Pers heeft niet echt een reputatie van een Wilders-gezinde krant. Gaat dan ook nooit naar zijn persconferenties, noch naar persconferenties van de PVV in het algemeen. Toch zit er een kern van waarheid in, aangezien het voltallige Nederlandse journaille zich volledig heeft overgeleverd aan de Grote Geert en zijn afschuwelijke PVV. Er gaat geen dag voorbij, of Geert laat een scheet en het voltallige Nederlandse journaille duikt erop. Zonder woord van kritiek of protest citeren ze zijn afschuwelijke en snoeiharde taalgebruik, waardoor inmiddels veel Nederlanders denken en vinden, dat zij dat ook mogen doen. Zij mogen respectloos schofferen, schelden, schoppen en slaan. Netals de Grote Geert. Er komt niemand meer tegen in opstand. Zelfs de linkse partijen PvdA, GroenLinks, SP en (voor zover links te noemen) D’66 vinden, dat Wilders rustig door kan gaan met deze maffiose praktijken. Niemand komt tegen Wilders in het verweer.
Een journalist naar zijn burgerservicenumer vragen is een praktijk, die bij de maffia thuis hoort. Niet in de Nederlandse politiek. Geen enkele politieke partij heeft tot dusver zulke persoonlijke informatie gevraagd aan journalisten. Wat is de volgende stap van de PVV; vrouwen die hun cupmaat moeten invullen? Allemaal naakt bij de persconferenties zitten? Persoonlijk worden gefouilleerd door één van Wilders’ 27 lijfwachten? Een pistool op je hoofd in het stemhokje? Hoever moet het gaan? Wie durft er op te staan en fel kritiek te uiten op die man? Niet alleen de PvdA heeft bijna geen antwoord op de PVV en hun verschrikkelijke ideeën; de hele oppositie lijkt intussen lamgeslagen. Dat CDA en VVD waren lamgeslagen en volledig in de tang van Wilders zitten, was al duidelijk. Dat Mark Rutte zijn Europabeleid heel voorzichtig overbrengt op het Nederlandse volk, is duidelijk onder druk van de PVV. Geert is verworden tot big brother. Dat De PvdA met Cohen niet echt een sterke debater in huis heeft gehaald, is zelfs op links duidelijk. Maar dat naast de volledige Haagse politiek nu ook het voltallige Nederlandse journaille zo lam is geslagen, dat ze Wilders slaafs volgen op zijn reis naar Engeland en hem moeiteloos citeren, is zorgelijk te noemen.
Het Nederlandse journaille is waardeloos geworden; afgezakt naar het bedenkelijke niveau van De Telegraaf; een VVD-gerelateerde krant. Als je dan als PVV spreekt van partijdige journalistiek, dan moet je daarop de De Telegraaf en zijn uithangborden PowNed en WNL aanspreken. Als er één journalistieke organisatie partijdig is, dan zijn zij het wel. Neem het item over de beschonken PVV'er Daniel van der Stoep. De Europarlementariër stapte beschonken in zijn auto en veroorzaakte ene ongeluk. Was dit iemand van de PvdA geweest - ik noem een voorbeeld: Guusje ter Horst -, dan hadden de moraalridders van De Telegraaf, PowNed en WNL wekenlang vol ongenoegen bericht over deze misstap. Dronken achter het stuur kan niet en dat is ook zo. Behalve wanneer het een PVV'er is; in dat geval is het "het braafste jongetje van de klas", zo berichtten zowel De Telegraaf als het aan De Telegraaf-gerelateerde Sp!ts vandaag, wan Van der Stoep heeft zich onmiddellijk teruggetrokken als Europarlementariër. Driewerf hoera voor deze racist, maar ondertussen heeft hij wel een misdrijf begaan. Geen rechtse krant, die daar nog verder over bericht. En wellicht zou de Grote Geert hier ook wel eens achter kunnen zitten? De Telegraaf is zich van geen kwaad bewust, omdat het lovende woorden spreekt over het aftreden van Van der Stoep. Over het beschonken achter het stuur kruipen wordt met geen woord gerept. Dat is partijdigheid, Geert!
Het is zorgelijk te noemen, als barbiepop Eva Jinek tijdens het NOS Journaal roept, dat Tom Schalken een gestoorde gek is en de Turkse premier Erdohan een gevaar vormt voor de Nederlandse samenleving. Jinek is van Amerikaanse komaf, dus begrijpelijkerwijs zitten daar niet veel hersenen in. Maar dat Jinek slaafs de woorden van Wilders citeert (inclusief scheldkanonnades) geeft aan, dat zelfs zij de grenzen van het fatsoen niet kent. Jinek is werkzaam bij de NOS, dus zou het niet eerlijk zijn om alleen de Amerikaanse barbiepop erop aan te spreken. De NOS treft net zoveel blaam. Zelfs RTL4, toch op de hand van De Telegraaf en vrij rechts (Frits Wester was ooit de persoonlijk assistent van Jan Peter Balkenende), geeft niet zoveel aandacht aan de dictator in spe, als de NOS. Het is af en toe een verschrikking om naar te kijken.
Wat zou uw Opinie Paultje toch graag zien, dat we weer terug gingen naar die veilige jaren ’90 naar eind vorige eeuw. Respect voor elkaar; mensen hebben weer lol in het leven en proberen elkaar te begrijpen. Het toen zo wereldberoemde poldermodel. Zelfs voormalig president Bill Clinton refereert nog vaak aan die Derde Weg. Eigenlijk zouden journalisten de persconferenties van de PVV massaal moeten boycotten, als de PVV zo brutaal is, naar zulke persoonlijke gegevens te vragen. Maar het tegendeel is waar: Men volgt slaafs. Het is te gek voor woorden dat de PVV in Nederland zoveel vrij krijgt en er zo weinig mensen tegen in opstand komen. Het is te gek voor woorden, dat Eva Jinek zonder enige vorm van protest de woorden van Wilders citeert, ook al zitten daar scheldwoorden in. Misschien is Jinek niet ingeburgerd in Nederland en moet haar even worden verteld, dat dit niet de juiste wijze is, om te communiceren. Indien ze niet goed is ingeburgerd, dan kan haar het Nederlanderschap worden ontnomen. Tenminste, als we de regels van de PVV volgen. Of draait de PVV hier, omdat Jinek uit de VS komt? Uit het land, waar de meeste sponsoren van de PVV zitten?
Want vandaag maakte gratis dagblad De Pers bekend, dat journalisten bij persconferenties van de PVV en de Grote Geert hun voltallige gegevens moesten geven. Niet alleen hun naam en van welke krant ze afkomstig zijn, maar ook hun sofi-nummer (tegenwoordig bekend als Burger Servicenummer). Dat is een persoonlijk nummer, waar eigenlijk alleen je werkgever, de autoriteiten en de Belastingdienst naar kunnen en mogen vragen. De PVV voelt zich blijkbaar gelijk aan die autoriteiten en vraagt er ook naar. Zogenaamd op voorspraak van de Nationaal Coördinator Terroristenbestrijding. Wilders wordt immers bedreigd door die verschrikkelijke Moslims, zo verweert de PVV. Gelooft u het? Het is heel simpel: Dat de PVV zo brutaal is, om journalisten naar hun privégegevens te vragen, is tot daar aan toe. Ik kan ook aan iedereen de PIN-code vragen. Maar dat journalisten zo suf zijn, om het vervolgens nog te geven… tsja, dan ben je wel een ontzettende idioot.
Of het verhaal juist is, kan uw Opinie Paultje u niet zeggen. De Pers heeft niet echt een reputatie van een Wilders-gezinde krant. Gaat dan ook nooit naar zijn persconferenties, noch naar persconferenties van de PVV in het algemeen. Toch zit er een kern van waarheid in, aangezien het voltallige Nederlandse journaille zich volledig heeft overgeleverd aan de Grote Geert en zijn afschuwelijke PVV. Er gaat geen dag voorbij, of Geert laat een scheet en het voltallige Nederlandse journaille duikt erop. Zonder woord van kritiek of protest citeren ze zijn afschuwelijke en snoeiharde taalgebruik, waardoor inmiddels veel Nederlanders denken en vinden, dat zij dat ook mogen doen. Zij mogen respectloos schofferen, schelden, schoppen en slaan. Netals de Grote Geert. Er komt niemand meer tegen in opstand. Zelfs de linkse partijen PvdA, GroenLinks, SP en (voor zover links te noemen) D’66 vinden, dat Wilders rustig door kan gaan met deze maffiose praktijken. Niemand komt tegen Wilders in het verweer.
Een journalist naar zijn burgerservicenumer vragen is een praktijk, die bij de maffia thuis hoort. Niet in de Nederlandse politiek. Geen enkele politieke partij heeft tot dusver zulke persoonlijke informatie gevraagd aan journalisten. Wat is de volgende stap van de PVV; vrouwen die hun cupmaat moeten invullen? Allemaal naakt bij de persconferenties zitten? Persoonlijk worden gefouilleerd door één van Wilders’ 27 lijfwachten? Een pistool op je hoofd in het stemhokje? Hoever moet het gaan? Wie durft er op te staan en fel kritiek te uiten op die man? Niet alleen de PvdA heeft bijna geen antwoord op de PVV en hun verschrikkelijke ideeën; de hele oppositie lijkt intussen lamgeslagen. Dat CDA en VVD waren lamgeslagen en volledig in de tang van Wilders zitten, was al duidelijk. Dat Mark Rutte zijn Europabeleid heel voorzichtig overbrengt op het Nederlandse volk, is duidelijk onder druk van de PVV. Geert is verworden tot big brother. Dat De PvdA met Cohen niet echt een sterke debater in huis heeft gehaald, is zelfs op links duidelijk. Maar dat naast de volledige Haagse politiek nu ook het voltallige Nederlandse journaille zo lam is geslagen, dat ze Wilders slaafs volgen op zijn reis naar Engeland en hem moeiteloos citeren, is zorgelijk te noemen.
Het Nederlandse journaille is waardeloos geworden; afgezakt naar het bedenkelijke niveau van De Telegraaf; een VVD-gerelateerde krant. Als je dan als PVV spreekt van partijdige journalistiek, dan moet je daarop de De Telegraaf en zijn uithangborden PowNed en WNL aanspreken. Als er één journalistieke organisatie partijdig is, dan zijn zij het wel. Neem het item over de beschonken PVV'er Daniel van der Stoep. De Europarlementariër stapte beschonken in zijn auto en veroorzaakte ene ongeluk. Was dit iemand van de PvdA geweest - ik noem een voorbeeld: Guusje ter Horst -, dan hadden de moraalridders van De Telegraaf, PowNed en WNL wekenlang vol ongenoegen bericht over deze misstap. Dronken achter het stuur kan niet en dat is ook zo. Behalve wanneer het een PVV'er is; in dat geval is het "het braafste jongetje van de klas", zo berichtten zowel De Telegraaf als het aan De Telegraaf-gerelateerde Sp!ts vandaag, wan Van der Stoep heeft zich onmiddellijk teruggetrokken als Europarlementariër. Driewerf hoera voor deze racist, maar ondertussen heeft hij wel een misdrijf begaan. Geen rechtse krant, die daar nog verder over bericht. En wellicht zou de Grote Geert hier ook wel eens achter kunnen zitten? De Telegraaf is zich van geen kwaad bewust, omdat het lovende woorden spreekt over het aftreden van Van der Stoep. Over het beschonken achter het stuur kruipen wordt met geen woord gerept. Dat is partijdigheid, Geert!
Het is zorgelijk te noemen, als barbiepop Eva Jinek tijdens het NOS Journaal roept, dat Tom Schalken een gestoorde gek is en de Turkse premier Erdohan een gevaar vormt voor de Nederlandse samenleving. Jinek is van Amerikaanse komaf, dus begrijpelijkerwijs zitten daar niet veel hersenen in. Maar dat Jinek slaafs de woorden van Wilders citeert (inclusief scheldkanonnades) geeft aan, dat zelfs zij de grenzen van het fatsoen niet kent. Jinek is werkzaam bij de NOS, dus zou het niet eerlijk zijn om alleen de Amerikaanse barbiepop erop aan te spreken. De NOS treft net zoveel blaam. Zelfs RTL4, toch op de hand van De Telegraaf en vrij rechts (Frits Wester was ooit de persoonlijk assistent van Jan Peter Balkenende), geeft niet zoveel aandacht aan de dictator in spe, als de NOS. Het is af en toe een verschrikking om naar te kijken.
Wat zou uw Opinie Paultje toch graag zien, dat we weer terug gingen naar die veilige jaren ’90 naar eind vorige eeuw. Respect voor elkaar; mensen hebben weer lol in het leven en proberen elkaar te begrijpen. Het toen zo wereldberoemde poldermodel. Zelfs voormalig president Bill Clinton refereert nog vaak aan die Derde Weg. Eigenlijk zouden journalisten de persconferenties van de PVV massaal moeten boycotten, als de PVV zo brutaal is, naar zulke persoonlijke gegevens te vragen. Maar het tegendeel is waar: Men volgt slaafs. Het is te gek voor woorden dat de PVV in Nederland zoveel vrij krijgt en er zo weinig mensen tegen in opstand komen. Het is te gek voor woorden, dat Eva Jinek zonder enige vorm van protest de woorden van Wilders citeert, ook al zitten daar scheldwoorden in. Misschien is Jinek niet ingeburgerd in Nederland en moet haar even worden verteld, dat dit niet de juiste wijze is, om te communiceren. Indien ze niet goed is ingeburgerd, dan kan haar het Nederlanderschap worden ontnomen. Tenminste, als we de regels van de PVV volgen. Of draait de PVV hier, omdat Jinek uit de VS komt? Uit het land, waar de meeste sponsoren van de PVV zitten?
zondag 14 augustus 2011
De Rekenmeesters van de VVD
Ik geloof dat de VVD tijdens de laatste Tweede Kamerverkiezingen er prat op ging, dat ze zo goed waren met cijfers. Misschien inderdaad: waren, want eenmaal in het zadel van de regering blijkt dat minister president Mark Rutte goochelt met cijfers, dat het een lust voor het oog is. Tijdens de verkiezingscampagne bleek al, dat de VVD zeer creatief is met cijfers. De VVD meende, dat de middeninkomens niet werden gepakt met hun partijprogramma. Actualiteitenrubriek EenVandaag (toch een vrij rechts programma en dus ‘vrinden’ van de VVD) rekende voor van wel. Daarop rekende de VVD weer voor, dat EenVandaag er helemaal naast zat. De kiezer was de weg kwijt en de discussie verstomde volledig. Één-nul voor de VVD. Na een jaar VVD in de regering, blijkt dat alleen de hogere inkomens hebben genoten van het huidige regeringsbeleid. Geen echt nieuws, want het is en blijft wel de VVD; een partij die er alleen is voor de welgestelden. Een partij, die er nooit echt was voor de middeninkomens en al helemaal niet voor de minderbedeelden. Op rechts hebben we daar het CDA voor, maar die houden zich angstaanjagend stil. Ze zijn al blij dat ze mogen meeregeren.
Voor de zoveelste keer misrekende de VVD zich: de VVD’er Mark Rutte verrekende zich in dit geval liefst 50 miljard euro. De vraag was hoeveel de Europese landen precies bijdroegen aan het steunpakket voor de Grieken. Er was namelijk op aangeven van de PvdA in Nederland en de voltallige Duitse regering vriendelijk doch dringend verzocht om de banken ook te laten meebetalen aan het steunpakket voor Griekenland. De PvdA moet dit hebben gedaan, omdat de PvdA tijdens de eerste bankencrisis in 2008 – 2009 de banken massaal steunde met 70 miljard Nederlandse belastingeuro´s. Nu moesten de banken ook wat terug doen, zo vond de PvdA en de Duitse regering deed met ze mee. De banken stonden in eerste instantie niet zo te trappelen, want ze wisten dat hun Griekse steun nooit meer terug zou komen. Het zou een aanslag zijn op de miljoenenbonussen, die eind dit jaar moesten worden uitgekeerd aan de toch al arme bankdirecteuren. Maar onder druk van de internationale regeringen en de opinie deden ze dan toch maar mee.
Daar kwam Mark Rutte niet helemaal meer uit: Hoeveel geven de banken nu? Geven ze nu 50 miljard en de EU 109 miljard of is die 109 miljard nu inclusief 50 miljard euro bankensteun? Het begon in het hoofd van de VVD’er te tollen. Eindelijk, want in de hoofden van de gemiddelde Nederlander tolt het al maanden. De miljarden vliegen over tafel en de kiezer is wederom de weg kwijt; Twee-nul voor de VVD, zou je zeggen. Maar schijn bedriegt. In totaal hebben de Grieken nu voor 359 miljard euro aan steun ontvangen en het blijkt nog steeds niet genoeg te zijn. De VVD’er, die tot nu toe altijd zo prat ging op zijn parate kennis en een ‘economie, die wel wat VVD kon gebruiken’, viel op zijn gat. De rekenmeester meende, dat de 109 miljard euro inclusief 50 miljard euro bankensteun was. De Italiaanse premier Silvio Berlusconi, zelf ook niet vies van een miljardje meer of minder, corrigeerde zijn Nederlandse collega direct en zei dat 109 miljard euro uit de EU kwam en daar bovenop nog eens 50 miljard euro bankensteun kwam. Uiteindelijk moest minister van Financiën Jan Kees de Jager zijn baas corrigeren en de Italiaanse premier gelijk geven: het totale steunpakket is 159 miljard euro, waaronder 50 miljard euro bankensteun.
Banken… bankmanagers en bankdirecteuren… Het is allemaal VVD- volk. Het is allemaal tuig van de richel. Bankdirecteuren zijn niet veel meer of minder dan criminelen in een strak pak met krijtstreepjes. Bankdirecteuren en –managers zijn schorem. Ze hebben de hele wereldeconomie naar de kloten geholpen en werden daar alleen al in Nederland uiteindelijk voor beloond met 70 miljard euro belastinggeld. Dit soort volk hoort eigenlijk achter tralies. Opgesloten in een diepe kerker, waarvan de sleutel moet worden weggesmeten in de Stille Oceaan, diepste zee ter wereld. In de plaats daarvan, wordt dit smerige volk door de VVD in de directiekamers gehouden. Als de PVV alle Moslims het land uit wil zetten, omdat ze allemaal crimineel zijn, dan moeten ze eens kijken naar de bankdirecteuren. Dat zijn pas echte criminelen! Maar het is de VVD, die de banken en hun directeuren niet aanpakt. Logisch, het is hun achterban. Natuurlijk zijn er bankdirecteuren vertrokken, naar aanleiding van het debacle rond de kredietcrisis. Maar die bankdirecteuren gingen vervolgens bij een andere bank weer aan de slag. Het probleem is dus niet aangepakt, maar het probleem wordt verschoven. De VVD staat erbij en kijkt ernaar. Ze doet niets, want dan verliest ze stemmen.
Misschien kunt u zich het RTL4-debat nog herinneren, waarin Mark Rutte PvdA-leider Job Cohen honderduit vroeg over de economie. Cohen moest uiteindelijk erkennen, dat hij de cijfers niet allemaal paraat had. Het leidde bij rechts Nederland tot hoongelach. “Zie je wel, dat die socialisten alleen maar geld kunnen uitgeven en geen idee hebben wat het is, om geld te verdienen?” De aloude rechtse riedel kwam weer om de hoek kijken en rechts Nederland vermaakte zich kostelijk, met de rekenfouten van de PvdA-voorman.
Helaas slaat de PvdA nu niet terug naar de VVD, door ze nog eens rustig te wijzen op dat ene debat die avond. Wel meende PvdA’er Ronald Plasterk, dat Rutte geen idee had, wat hij precies had ondertekend. Of wilde Rutte de roeptoeters van de PVV kalm houden. De PVV is immers faliekant tegen elke vorm van steun aan welk land dan ook. Terug naar die avond, waarop Cohen vergat, dat de VVD wel vaker een klein rekenfoutje heeft gemaakt; VVD’ers die zich misrekenen, heeft al eens geleid tot de val van een hele bank: DSB. De halve VVD-top zat namelijk in de directie van diezelfde bank: Ed Nijpels, Hans Dijkstal, Robin Linschoten en Gerrit Zalm waren voormannen bij die DSB-bank. Dat niet alleen: Kunt u zich nog mevrouw Leemhuis-Stout herinneren? Juist, dat was die Commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, die begin deze eeuw moest aftreden, omdat ze had liggen bankieren met overheidsgeld. Ze had een misrekening gemaakt met een lening aan een commercieel bedrijf, dat niet meer in staat bleek het belastinggeld terug te betalen en failliet ging. Weg belastinggeld en uiteindelijk ook weg, mevrouw LEENhuis-Stout. Meer recentelijk misrekende de VVD zich in het korten op het PGB, het Persoonsgebonden Budget. Ook deze bezuiniging pakt slechter uit, dan de VVD vooraf had uitgerekend.
Natuurlijk, über-rat Maxime Verhagen kwam eindelijk weer eens uit zijn holletje, om te roepen dat de oppositie alleen maar loopt te roeptoeteren. Het is ketelmuziek, zo riep de CDA’er vanuit zijn regeringsbankjes. Makkelijk praten voor Verhagen, wiens partij de laatste 3 verkiezingen iedere keer bijna dan de helft van zijn zetels moest afstaan aan de PVV. En ondanks dat verlies, zit het CDA toch in de regering. Niemand gelooft nog in het CDA… behalve het CDA zelf, dan. Wat het CDA in de regering doet, is de grote vraag. Want het beleid wordt toch vooral bepaald door de VVD en in iets mindere mate, maar toch duidelijk aanwezig, de PVV. Het CDA heeft helemaal niets te zeggen en is er alleen maar bijgehaald, omdat de Grote Geert niet wil samenwerken met de ‘linkse kerk’. Overigens staat het CDA in de peilingen nog altijd op een fors verlies: Van de 21 zetels die de zogenaamde christendemocraten nu hebben, zijn er in de peilingen slechts 14 over. Alle kritiek van het CDA op vooral de PvdA ten spijt, lopen de kiezers sneller weg bij het CDA, dan bij de PvdA. Jammer, Maxime. Andere strategie bedenken! De PvdA was en is nog altijd de tweede grootste partij van het land. Dat kan van het CDA moeilijk worden gezegd.
De kiezer is echter kort van memorie en hoogstwaarschijnlijk zult u dit betoog snel vergeten. Toch is er een wijze les te trekken uit de rekenmeesters van de VVD: Het zijn net zulke slechte rekenmeesters als Job Cohen. Misschien nog wel slechter…
Voor de zoveelste keer misrekende de VVD zich: de VVD’er Mark Rutte verrekende zich in dit geval liefst 50 miljard euro. De vraag was hoeveel de Europese landen precies bijdroegen aan het steunpakket voor de Grieken. Er was namelijk op aangeven van de PvdA in Nederland en de voltallige Duitse regering vriendelijk doch dringend verzocht om de banken ook te laten meebetalen aan het steunpakket voor Griekenland. De PvdA moet dit hebben gedaan, omdat de PvdA tijdens de eerste bankencrisis in 2008 – 2009 de banken massaal steunde met 70 miljard Nederlandse belastingeuro´s. Nu moesten de banken ook wat terug doen, zo vond de PvdA en de Duitse regering deed met ze mee. De banken stonden in eerste instantie niet zo te trappelen, want ze wisten dat hun Griekse steun nooit meer terug zou komen. Het zou een aanslag zijn op de miljoenenbonussen, die eind dit jaar moesten worden uitgekeerd aan de toch al arme bankdirecteuren. Maar onder druk van de internationale regeringen en de opinie deden ze dan toch maar mee.
Daar kwam Mark Rutte niet helemaal meer uit: Hoeveel geven de banken nu? Geven ze nu 50 miljard en de EU 109 miljard of is die 109 miljard nu inclusief 50 miljard euro bankensteun? Het begon in het hoofd van de VVD’er te tollen. Eindelijk, want in de hoofden van de gemiddelde Nederlander tolt het al maanden. De miljarden vliegen over tafel en de kiezer is wederom de weg kwijt; Twee-nul voor de VVD, zou je zeggen. Maar schijn bedriegt. In totaal hebben de Grieken nu voor 359 miljard euro aan steun ontvangen en het blijkt nog steeds niet genoeg te zijn. De VVD’er, die tot nu toe altijd zo prat ging op zijn parate kennis en een ‘economie, die wel wat VVD kon gebruiken’, viel op zijn gat. De rekenmeester meende, dat de 109 miljard euro inclusief 50 miljard euro bankensteun was. De Italiaanse premier Silvio Berlusconi, zelf ook niet vies van een miljardje meer of minder, corrigeerde zijn Nederlandse collega direct en zei dat 109 miljard euro uit de EU kwam en daar bovenop nog eens 50 miljard euro bankensteun kwam. Uiteindelijk moest minister van Financiën Jan Kees de Jager zijn baas corrigeren en de Italiaanse premier gelijk geven: het totale steunpakket is 159 miljard euro, waaronder 50 miljard euro bankensteun.
Banken… bankmanagers en bankdirecteuren… Het is allemaal VVD- volk. Het is allemaal tuig van de richel. Bankdirecteuren zijn niet veel meer of minder dan criminelen in een strak pak met krijtstreepjes. Bankdirecteuren en –managers zijn schorem. Ze hebben de hele wereldeconomie naar de kloten geholpen en werden daar alleen al in Nederland uiteindelijk voor beloond met 70 miljard euro belastinggeld. Dit soort volk hoort eigenlijk achter tralies. Opgesloten in een diepe kerker, waarvan de sleutel moet worden weggesmeten in de Stille Oceaan, diepste zee ter wereld. In de plaats daarvan, wordt dit smerige volk door de VVD in de directiekamers gehouden. Als de PVV alle Moslims het land uit wil zetten, omdat ze allemaal crimineel zijn, dan moeten ze eens kijken naar de bankdirecteuren. Dat zijn pas echte criminelen! Maar het is de VVD, die de banken en hun directeuren niet aanpakt. Logisch, het is hun achterban. Natuurlijk zijn er bankdirecteuren vertrokken, naar aanleiding van het debacle rond de kredietcrisis. Maar die bankdirecteuren gingen vervolgens bij een andere bank weer aan de slag. Het probleem is dus niet aangepakt, maar het probleem wordt verschoven. De VVD staat erbij en kijkt ernaar. Ze doet niets, want dan verliest ze stemmen.
Misschien kunt u zich het RTL4-debat nog herinneren, waarin Mark Rutte PvdA-leider Job Cohen honderduit vroeg over de economie. Cohen moest uiteindelijk erkennen, dat hij de cijfers niet allemaal paraat had. Het leidde bij rechts Nederland tot hoongelach. “Zie je wel, dat die socialisten alleen maar geld kunnen uitgeven en geen idee hebben wat het is, om geld te verdienen?” De aloude rechtse riedel kwam weer om de hoek kijken en rechts Nederland vermaakte zich kostelijk, met de rekenfouten van de PvdA-voorman.
Helaas slaat de PvdA nu niet terug naar de VVD, door ze nog eens rustig te wijzen op dat ene debat die avond. Wel meende PvdA’er Ronald Plasterk, dat Rutte geen idee had, wat hij precies had ondertekend. Of wilde Rutte de roeptoeters van de PVV kalm houden. De PVV is immers faliekant tegen elke vorm van steun aan welk land dan ook. Terug naar die avond, waarop Cohen vergat, dat de VVD wel vaker een klein rekenfoutje heeft gemaakt; VVD’ers die zich misrekenen, heeft al eens geleid tot de val van een hele bank: DSB. De halve VVD-top zat namelijk in de directie van diezelfde bank: Ed Nijpels, Hans Dijkstal, Robin Linschoten en Gerrit Zalm waren voormannen bij die DSB-bank. Dat niet alleen: Kunt u zich nog mevrouw Leemhuis-Stout herinneren? Juist, dat was die Commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, die begin deze eeuw moest aftreden, omdat ze had liggen bankieren met overheidsgeld. Ze had een misrekening gemaakt met een lening aan een commercieel bedrijf, dat niet meer in staat bleek het belastinggeld terug te betalen en failliet ging. Weg belastinggeld en uiteindelijk ook weg, mevrouw LEENhuis-Stout. Meer recentelijk misrekende de VVD zich in het korten op het PGB, het Persoonsgebonden Budget. Ook deze bezuiniging pakt slechter uit, dan de VVD vooraf had uitgerekend.
Natuurlijk, über-rat Maxime Verhagen kwam eindelijk weer eens uit zijn holletje, om te roepen dat de oppositie alleen maar loopt te roeptoeteren. Het is ketelmuziek, zo riep de CDA’er vanuit zijn regeringsbankjes. Makkelijk praten voor Verhagen, wiens partij de laatste 3 verkiezingen iedere keer bijna dan de helft van zijn zetels moest afstaan aan de PVV. En ondanks dat verlies, zit het CDA toch in de regering. Niemand gelooft nog in het CDA… behalve het CDA zelf, dan. Wat het CDA in de regering doet, is de grote vraag. Want het beleid wordt toch vooral bepaald door de VVD en in iets mindere mate, maar toch duidelijk aanwezig, de PVV. Het CDA heeft helemaal niets te zeggen en is er alleen maar bijgehaald, omdat de Grote Geert niet wil samenwerken met de ‘linkse kerk’. Overigens staat het CDA in de peilingen nog altijd op een fors verlies: Van de 21 zetels die de zogenaamde christendemocraten nu hebben, zijn er in de peilingen slechts 14 over. Alle kritiek van het CDA op vooral de PvdA ten spijt, lopen de kiezers sneller weg bij het CDA, dan bij de PvdA. Jammer, Maxime. Andere strategie bedenken! De PvdA was en is nog altijd de tweede grootste partij van het land. Dat kan van het CDA moeilijk worden gezegd.
De kiezer is echter kort van memorie en hoogstwaarschijnlijk zult u dit betoog snel vergeten. Toch is er een wijze les te trekken uit de rekenmeesters van de VVD: Het zijn net zulke slechte rekenmeesters als Job Cohen. Misschien nog wel slechter…
zondag 7 augustus 2011
Inkt op een stukje papier
Gisteren verlaagde het kredietratingbureau Standard & Poors de kredietwaardigheid van de Verenigde Staten van AAA naar AA+. Dat wil zeggen dat het risico je je geld niet terug krijgt, als je dat aan Amerikanen leent, groter is geworden. Ook wordt het voor de Amerikanen duurder, om geld te lenen op de kapitaalmarkt. Standard & Poors is wereldwijd een toonaangevend kredietwaardigheidsbureau, samen met Fitch en Moody’s. Die laatste twee hebben de kredietwaardigheid van de VS nog niet verlaagd. Maar verwacht wordt, dat dit slechts een kwestie van tijd is. Het is voor het eerst in de financiële geschiedenis dat de VS een afwaardering van haar kredietwaardigheid krijgt. En hoewel het slechts een papieren afwaardering is, komt het bij de voormalige politieman van de wereld hard aan. De VS zijn voor het westen de belangrijkste afzetmarkt. Dat niet alleen; China, Japan, Duitsland en Nederland hebben honderden miljarden aan schulden uit staan bij de Amerikanen. De kans dat die schulden ooit zullen worden terugbetaald door de Amerikanen, is met de afwaardering een stuk kleiner geworden. En dat gaan we hier in Nederland merken.
Iets meer dan tien jaar geleden groeiden de bomen nog tot in de hemel; de beruchte wereldwijde internetbubbel. Kunt u zich dat nog herinneren? De economieën in de wereld draaiden op volle toeren en niemand leek het slecht te hebben. Overal ter wereld werd met geld gesmeten, dat het een lust voor het oog was. Bedrijven namen elkaar voor miljarden dollars over; overheden deden daarin mee en smeten eveneens met miljarden. Het was op dat moment (1999), met de toelating van een aantal landen tot de eurozone, dat de grootste financiële fout uit de geschiedenis is gemaakt. Op dat moment woedde er een zwaar politieke strijd in Europa, waarbij vooral de grote landen Frankrijk, Duitsland, Spanje en Italië het niet eens bleken te zijn met hun eigen afspraken. In 1992, tijdens de ondertekening van het Verdrag van Maastricht, hadden de op dat moment 12 lidstaten van de Europese Gemeenschap (tegenwoordig: Europese Unie) met elkaar keiharde afspraken gemaakt over wanneer een land mocht deelnemen aan de euro; de Europese eenheidsmunt. Één van de criteria was, dat de staatsschuld niet groter mocht zijn dan 60% van het bruto nationaal product (voor de Wilders-stemmers onder ons: het bruto nationaal product is het bedrag, dat alle Nederlanders bij elkaar verdienen). Ook mocht de rente niet hoger zijn dan 3,4%. De peildatum zou 1 januari 1999 worden en alleen de landen die op dat moment aan deze eisen voldeden, mochten worden toegelaten tot de eurozone. Alleen deze landen, mochten de Europese eenheidsmunt invoeren.
Frankrijk (meer dan 120%), Duitsland (69%), Italië (meer dan 200%), Portugal (meer dan 100%), België (meer dan 250%), Spanje (150%) en Griekenland (280%) voldeden niet aan die criteria. De enige landen die op dat moment voldeden aan de in het Verdrag van Maastricht afgesproken eisen, waren Nederland (met 59% op het randje), Ierland (39%) en Luxemburg (20%). Tegenvallend, omdat vooral Frankrijk de laatste jaren erg zijn best had gedaan om de schuldenlast te verminderen. Diverse belangen in staatsbedrijven, zoals in autobouwer Renault, computerconcern Schneider en treinenbouwer GEC Alsthom werden in rap tempo verkocht. Bankenconcern Credit Lyonais moest het voortaan stellen zonder staatssteun en viel om. Bijna de helft van de CAC40, de aan de Parijse effectenbeurs genoteerde lijst van de 40 grootste Franse bedrijven, was deels of helemaal in staatshanden. De verkoopwoede van de Fransen was niet genoeg; de staatsschuld bleef boven de Europese afspraak van 60%. Er ontstond een politieke machtsstrijd, met als inzet de Europese eenheidsmunt. Duitsland meende namelijk, dat de eenheidsmunt zonder Duitse steun geen waarde had. Dus moest Duitsland meedoen. De Fransen reageerden verontwaardigd en riepen dat ze zo hard hun best hadden gedaan, om staatsbedrijven te verkopen en nog steeds niet aan de criteria voldeden. De Fransen vonden, dat ze moesten worden beloond voor die moeite en ook deel mochten nemen aan de Euro. U raadt het al: de chaos was compleet, want de andere landen die ook niet voldeden aan de criteria uit het Verdrag van Maastricht, begonnen te steigeren. Zij wezen de Fransen op hun staatsschuld, waarna de ruzie werd gesust en België, Italië, Spanje, Griekenland, Portugal en Duitsland alsnog mee mochten doen met de euro. De afspraken in het Verdrag van Maastricht was verworden tot niets meer, dan een beetje inkt op papier. Het waren waardeloze afspraken geworden.
Dat Europa nu zo in de financiële ellende zit, is terug te herleiden naar die ene dag, dat waardeloze landen als België, Frankrijk, Spanje en Griekenland werden toegelaten tot de Europese eenheidsmunt. Zij voldeden niet aan de afspraken uit het Verdrag van Maastricht en toch werden ze toegelaten. Ze hadden hun financiën niet op orde en toch werden ze toegelaten. Ze waren verwikkeld geraakt in een politiek machtsspel, waarna ze werden toegelaten tot de Europese eenheidsmunt. En in de plaats van de eisen, dat de landen hun bizar slechte boekhouding op orde zouden brengen, deed de Europese Commissie helemaal niets. Immers, de wereldwijde economie ging goed; het draaide op volle toeren. Maar er is nog een probleem: Italië en vooral België zijn landen, die bijna niet te besturen zijn. Politieke crises in deze landen stapelen zich op. De Italianen zijn bijna ieder jaar opnieuw naar de stembus, omdat ze zoveelste regering is gevallen over het zoveelste niemendalletje. In België is er al meer dan een jaar na de verkiezingen helemaal geen regering, omdat ze er niet uitkomen welke taal ze moeten spreken.
Totdat de bankencrisis toesloeg; Banken hadden jarenlang geld geleend, dat er niet was, aan mensen, die het niet konden betalen. In Nederland viel voor het eerst in veertig jaar een bank om; de DSB. Deze bank, waar de halve VVD-top aan het roer stond, werd het symbool voor de Nederlandse bankencrisis. DSB had jarenlang de markt bestormd met lage instaprentes op leningen. Je stapte laag in, waarna de rente jaar na jaar verder steeg en je uiteindelijk twee keer meer betaalde, dan wanneer je met je hypotheek gewoon bij je eigen bank was gebleven. Zo werkte het ook in de VS, waar zowat alle banken op deze manier werkten. Banken gingen aan het financiële infuus en werden door de belastingbetaler feitelijk beloont, voor het gevoerde wanbeleid. Grote autoconcerns, die elkaar een paar jaar eerder nog met miljarden overnamen, kwamen in de problemen. Zowel GM als Chrysler hadden hun auto’s met grote leningen verkocht en nu mensen hun huis niet meer konden betalen, konden ze de lening op hun auto ook niet meer betalen. Chrysler en General Motors gingen ook aan het staatsinfuus; de Amerikaanse overheid kocht General Motors (GM) in z’n geheel op en Chrysler deels; het andere deel viel in handen van de Italiaanse machinebouwer Fiat. De ironie wil, dat tien jaar eerder Fiat Automobili, de automobieltak van de machinebouwer, nog op het randje van een faillissement stond. Maar feitelijk kocht de Amerikaanse belastingbetaler al die schulden over en werden de mensen, die onverantwoorde leningen hadden verstrekt, werderom beloond voor het gevoerde wanbeleid. Autobouwer Ford ontsprong de dans, omdat het in de jaren voorafgaand aan de crisis, bijna geen auto's had verkocht.
Amerika moest onder George W. Bush zo graag ten strijde trekken tegen die vervloekte Moslims. Een oorlog die niet alleen veel levens, maar ook veel geld kostte en het land verder naar de afgrond bracht. Het is niet voor niets, dat George W. Bush er bij oud-premier Balkenende (CDA) zo op aan drong, zijn manschappen in Uruzgan te houden. Een missie, die Nederland financieel niet aan kon. Maar Balkenende wilde de Amerikanen helpen en hoopte vooral op Amerikaanse steun, wanneer hij zou solliciteren naar een hoge post bij de VN, Europese Unie, IMF of Wereldbank. Al die posten zijn inmiddels aan zijn neus voorbij gegaan; in de plaats van een hoge post bij de VN, EU, IMF of Wereldbank, staat Harry Potter wekelijks voor de klas.
Als George W. Bush even had gebeld met zijn voormalige aartsvijand, de Russen, dan hadden die hem haarfijn kunnen uitleggen dat Afghanistan een onneembare vesting is. De Russen vochten liefst vijftien jaar lang in het onherbergzame Afghanistan en verloren verhoudingsgewijs erg veel levens aan de Taliban.De Russen beschikten over (op dat moment) de meest moderne wapens en veel munitie; de Taliban kende de weg beter. De Taliban was de satellieten, helikopters en hypermoderne artillerie van de Russen te slim af, omdat ze elk weggetje, zandpaadje, grot of ravijn kende, als hun broekzak. De Russen hadden landkaarten nodig; de Taliban hadden hun hoofd. Die geschiedenis herhaalde zich, toen de Amerikanen met groot vertoon Afghanisatan binnen stormden. Het is een oorlog, die vandaag de dag nog altijd vele levens eist en vooral veel geld kost. En het probleem is nog altijd niet opgelost. De partijen strijden nog altijd en Nederland doet daaraan gewoon mee, omdat het een politiemissie uitvoert. Kortom: er wordt gewoon meegestreden met de Amerikanen. Al mogen we dat van de VVD natuurlijk niet zeggen. Dus vergeet ook even, dat het hier staat.
In eigen land verlaagde George W. Bush de belasting voor de allerrijksten, zodat er steeds minder belastinggeld binnen kwam. De Amerikanen leven al jaren op de pof en er komt een moment, dat zich dat gaat wreken. En dat moment is nu gekomen, nu Standard & Poors de kedietwaardigheid van de VS af waardeert. Onder druk van de zwaar conservatieve Tea Party gingen de belastingen voor de allerrijksten ook dit keer niet omhoog, waardoor de huidige maatregelen te zwak zijn om de Amerikaanse overheidsfinanciën er weer bovenop te helpen. Obama wil niets liever dan stoppen met de oorlogen in Irak en Afghanistan en manschappen terugtrekken. De voormalige politieman van de wereld is erg verzwakt en heeft geld noch de middelen om de strijd verder te voeren. Ook willen de Republikeinen hun rijke vriendjes niet verliezen. Wat de VVD in Nedeland met de bankdirecteuren doet, doen de Republikeinen in de VS met alle rijken; Hen wordt niet om een gunst gevraagd, om de belabberde staatsfinanciën er weer bovenop te helpen. In Nederland durft de VVD de banken niet aan te pakken, omdat vrijwel alle bankdirecteuren lid zijn van die VVD, of daar op z’n minst een behoorlijke invloed hebben. Dus kunnen we concluderen dat, zolang de VVD aan het bewind blijft, geen enkele bankdirecteur zal worden bestraft voor het kapot maken van de wereldwijde economie.
Dat de Amerikaanse- en Europese economieën er nu zo slecht voorstaan, is puur het gevolg van financieel wanbeleid en het niet houden aan afspraken. Een kwestie van doorpakken en aanpakken zou de zaken voor een groot deel kunnen oplossen. De bijna niet te beslechten barrière tussen links en rechts zou eens moeten verdwijnen. Links en rechts zouden samen moeten optrekken in de strijd tegen de Chinezen, die langs de zijlijn met de handen over elkaar staan te kijken hoe de twee voormalige supermachten langzaam in het moeras wegzakken. De Chinezen hebben meer dan 1100 miljard (dit is geen tikfout!) aan Amerikaanse staatsleningen en er komt een moment, dat ze die gaan verzilveren. Er komt een moment, dat de Amerikanen een kwart van hun land moeten afstaan aan de Chinezen. Want zo groot is de Amerikaanse schuld aan de Chinezen nu.
Ook hier in Nederland gaan we de verandering van krachten merken. Ook hier in Nederland gaan we de gevolgen van de politieke steekspel in de VS merken. Niet alleen zullen aandelen op de effectenbeurzen nog minder waard worden (De AEX in Amsterdam is inmiddels al onder de 300 punten gezakt) en ligt een nieuwe recessie op de loer... Geld zal minder waard worden en een nieuwe bankencrisis ligt op de loer, omdat vrijwel alle Nederlandse banken immense belangen hebben in de VS. Dat niet alleen; ook de Nederlandse overheid heeft – zoals eerder gezegd in dit stuk – grote geldleningen uitstaan in de VS. Die geldleningen waren al nagenoeg waardeloos; als de schuldencrisis in de VS niet snel wordt opgelost, dan is dat ook verworden tot niet meer dank wat inkt op een stukje papier.
Iets meer dan tien jaar geleden groeiden de bomen nog tot in de hemel; de beruchte wereldwijde internetbubbel. Kunt u zich dat nog herinneren? De economieën in de wereld draaiden op volle toeren en niemand leek het slecht te hebben. Overal ter wereld werd met geld gesmeten, dat het een lust voor het oog was. Bedrijven namen elkaar voor miljarden dollars over; overheden deden daarin mee en smeten eveneens met miljarden. Het was op dat moment (1999), met de toelating van een aantal landen tot de eurozone, dat de grootste financiële fout uit de geschiedenis is gemaakt. Op dat moment woedde er een zwaar politieke strijd in Europa, waarbij vooral de grote landen Frankrijk, Duitsland, Spanje en Italië het niet eens bleken te zijn met hun eigen afspraken. In 1992, tijdens de ondertekening van het Verdrag van Maastricht, hadden de op dat moment 12 lidstaten van de Europese Gemeenschap (tegenwoordig: Europese Unie) met elkaar keiharde afspraken gemaakt over wanneer een land mocht deelnemen aan de euro; de Europese eenheidsmunt. Één van de criteria was, dat de staatsschuld niet groter mocht zijn dan 60% van het bruto nationaal product (voor de Wilders-stemmers onder ons: het bruto nationaal product is het bedrag, dat alle Nederlanders bij elkaar verdienen). Ook mocht de rente niet hoger zijn dan 3,4%. De peildatum zou 1 januari 1999 worden en alleen de landen die op dat moment aan deze eisen voldeden, mochten worden toegelaten tot de eurozone. Alleen deze landen, mochten de Europese eenheidsmunt invoeren.
Frankrijk (meer dan 120%), Duitsland (69%), Italië (meer dan 200%), Portugal (meer dan 100%), België (meer dan 250%), Spanje (150%) en Griekenland (280%) voldeden niet aan die criteria. De enige landen die op dat moment voldeden aan de in het Verdrag van Maastricht afgesproken eisen, waren Nederland (met 59% op het randje), Ierland (39%) en Luxemburg (20%). Tegenvallend, omdat vooral Frankrijk de laatste jaren erg zijn best had gedaan om de schuldenlast te verminderen. Diverse belangen in staatsbedrijven, zoals in autobouwer Renault, computerconcern Schneider en treinenbouwer GEC Alsthom werden in rap tempo verkocht. Bankenconcern Credit Lyonais moest het voortaan stellen zonder staatssteun en viel om. Bijna de helft van de CAC40, de aan de Parijse effectenbeurs genoteerde lijst van de 40 grootste Franse bedrijven, was deels of helemaal in staatshanden. De verkoopwoede van de Fransen was niet genoeg; de staatsschuld bleef boven de Europese afspraak van 60%. Er ontstond een politieke machtsstrijd, met als inzet de Europese eenheidsmunt. Duitsland meende namelijk, dat de eenheidsmunt zonder Duitse steun geen waarde had. Dus moest Duitsland meedoen. De Fransen reageerden verontwaardigd en riepen dat ze zo hard hun best hadden gedaan, om staatsbedrijven te verkopen en nog steeds niet aan de criteria voldeden. De Fransen vonden, dat ze moesten worden beloond voor die moeite en ook deel mochten nemen aan de Euro. U raadt het al: de chaos was compleet, want de andere landen die ook niet voldeden aan de criteria uit het Verdrag van Maastricht, begonnen te steigeren. Zij wezen de Fransen op hun staatsschuld, waarna de ruzie werd gesust en België, Italië, Spanje, Griekenland, Portugal en Duitsland alsnog mee mochten doen met de euro. De afspraken in het Verdrag van Maastricht was verworden tot niets meer, dan een beetje inkt op papier. Het waren waardeloze afspraken geworden.
Dat Europa nu zo in de financiële ellende zit, is terug te herleiden naar die ene dag, dat waardeloze landen als België, Frankrijk, Spanje en Griekenland werden toegelaten tot de Europese eenheidsmunt. Zij voldeden niet aan de afspraken uit het Verdrag van Maastricht en toch werden ze toegelaten. Ze hadden hun financiën niet op orde en toch werden ze toegelaten. Ze waren verwikkeld geraakt in een politiek machtsspel, waarna ze werden toegelaten tot de Europese eenheidsmunt. En in de plaats van de eisen, dat de landen hun bizar slechte boekhouding op orde zouden brengen, deed de Europese Commissie helemaal niets. Immers, de wereldwijde economie ging goed; het draaide op volle toeren. Maar er is nog een probleem: Italië en vooral België zijn landen, die bijna niet te besturen zijn. Politieke crises in deze landen stapelen zich op. De Italianen zijn bijna ieder jaar opnieuw naar de stembus, omdat ze zoveelste regering is gevallen over het zoveelste niemendalletje. In België is er al meer dan een jaar na de verkiezingen helemaal geen regering, omdat ze er niet uitkomen welke taal ze moeten spreken.
Totdat de bankencrisis toesloeg; Banken hadden jarenlang geld geleend, dat er niet was, aan mensen, die het niet konden betalen. In Nederland viel voor het eerst in veertig jaar een bank om; de DSB. Deze bank, waar de halve VVD-top aan het roer stond, werd het symbool voor de Nederlandse bankencrisis. DSB had jarenlang de markt bestormd met lage instaprentes op leningen. Je stapte laag in, waarna de rente jaar na jaar verder steeg en je uiteindelijk twee keer meer betaalde, dan wanneer je met je hypotheek gewoon bij je eigen bank was gebleven. Zo werkte het ook in de VS, waar zowat alle banken op deze manier werkten. Banken gingen aan het financiële infuus en werden door de belastingbetaler feitelijk beloont, voor het gevoerde wanbeleid. Grote autoconcerns, die elkaar een paar jaar eerder nog met miljarden overnamen, kwamen in de problemen. Zowel GM als Chrysler hadden hun auto’s met grote leningen verkocht en nu mensen hun huis niet meer konden betalen, konden ze de lening op hun auto ook niet meer betalen. Chrysler en General Motors gingen ook aan het staatsinfuus; de Amerikaanse overheid kocht General Motors (GM) in z’n geheel op en Chrysler deels; het andere deel viel in handen van de Italiaanse machinebouwer Fiat. De ironie wil, dat tien jaar eerder Fiat Automobili, de automobieltak van de machinebouwer, nog op het randje van een faillissement stond. Maar feitelijk kocht de Amerikaanse belastingbetaler al die schulden over en werden de mensen, die onverantwoorde leningen hadden verstrekt, werderom beloond voor het gevoerde wanbeleid. Autobouwer Ford ontsprong de dans, omdat het in de jaren voorafgaand aan de crisis, bijna geen auto's had verkocht.
Amerika moest onder George W. Bush zo graag ten strijde trekken tegen die vervloekte Moslims. Een oorlog die niet alleen veel levens, maar ook veel geld kostte en het land verder naar de afgrond bracht. Het is niet voor niets, dat George W. Bush er bij oud-premier Balkenende (CDA) zo op aan drong, zijn manschappen in Uruzgan te houden. Een missie, die Nederland financieel niet aan kon. Maar Balkenende wilde de Amerikanen helpen en hoopte vooral op Amerikaanse steun, wanneer hij zou solliciteren naar een hoge post bij de VN, Europese Unie, IMF of Wereldbank. Al die posten zijn inmiddels aan zijn neus voorbij gegaan; in de plaats van een hoge post bij de VN, EU, IMF of Wereldbank, staat Harry Potter wekelijks voor de klas.
Als George W. Bush even had gebeld met zijn voormalige aartsvijand, de Russen, dan hadden die hem haarfijn kunnen uitleggen dat Afghanistan een onneembare vesting is. De Russen vochten liefst vijftien jaar lang in het onherbergzame Afghanistan en verloren verhoudingsgewijs erg veel levens aan de Taliban.De Russen beschikten over (op dat moment) de meest moderne wapens en veel munitie; de Taliban kende de weg beter. De Taliban was de satellieten, helikopters en hypermoderne artillerie van de Russen te slim af, omdat ze elk weggetje, zandpaadje, grot of ravijn kende, als hun broekzak. De Russen hadden landkaarten nodig; de Taliban hadden hun hoofd. Die geschiedenis herhaalde zich, toen de Amerikanen met groot vertoon Afghanisatan binnen stormden. Het is een oorlog, die vandaag de dag nog altijd vele levens eist en vooral veel geld kost. En het probleem is nog altijd niet opgelost. De partijen strijden nog altijd en Nederland doet daaraan gewoon mee, omdat het een politiemissie uitvoert. Kortom: er wordt gewoon meegestreden met de Amerikanen. Al mogen we dat van de VVD natuurlijk niet zeggen. Dus vergeet ook even, dat het hier staat.
In eigen land verlaagde George W. Bush de belasting voor de allerrijksten, zodat er steeds minder belastinggeld binnen kwam. De Amerikanen leven al jaren op de pof en er komt een moment, dat zich dat gaat wreken. En dat moment is nu gekomen, nu Standard & Poors de kedietwaardigheid van de VS af waardeert. Onder druk van de zwaar conservatieve Tea Party gingen de belastingen voor de allerrijksten ook dit keer niet omhoog, waardoor de huidige maatregelen te zwak zijn om de Amerikaanse overheidsfinanciën er weer bovenop te helpen. Obama wil niets liever dan stoppen met de oorlogen in Irak en Afghanistan en manschappen terugtrekken. De voormalige politieman van de wereld is erg verzwakt en heeft geld noch de middelen om de strijd verder te voeren. Ook willen de Republikeinen hun rijke vriendjes niet verliezen. Wat de VVD in Nedeland met de bankdirecteuren doet, doen de Republikeinen in de VS met alle rijken; Hen wordt niet om een gunst gevraagd, om de belabberde staatsfinanciën er weer bovenop te helpen. In Nederland durft de VVD de banken niet aan te pakken, omdat vrijwel alle bankdirecteuren lid zijn van die VVD, of daar op z’n minst een behoorlijke invloed hebben. Dus kunnen we concluderen dat, zolang de VVD aan het bewind blijft, geen enkele bankdirecteur zal worden bestraft voor het kapot maken van de wereldwijde economie.
Dat de Amerikaanse- en Europese economieën er nu zo slecht voorstaan, is puur het gevolg van financieel wanbeleid en het niet houden aan afspraken. Een kwestie van doorpakken en aanpakken zou de zaken voor een groot deel kunnen oplossen. De bijna niet te beslechten barrière tussen links en rechts zou eens moeten verdwijnen. Links en rechts zouden samen moeten optrekken in de strijd tegen de Chinezen, die langs de zijlijn met de handen over elkaar staan te kijken hoe de twee voormalige supermachten langzaam in het moeras wegzakken. De Chinezen hebben meer dan 1100 miljard (dit is geen tikfout!) aan Amerikaanse staatsleningen en er komt een moment, dat ze die gaan verzilveren. Er komt een moment, dat de Amerikanen een kwart van hun land moeten afstaan aan de Chinezen. Want zo groot is de Amerikaanse schuld aan de Chinezen nu.
Ook hier in Nederland gaan we de verandering van krachten merken. Ook hier in Nederland gaan we de gevolgen van de politieke steekspel in de VS merken. Niet alleen zullen aandelen op de effectenbeurzen nog minder waard worden (De AEX in Amsterdam is inmiddels al onder de 300 punten gezakt) en ligt een nieuwe recessie op de loer... Geld zal minder waard worden en een nieuwe bankencrisis ligt op de loer, omdat vrijwel alle Nederlandse banken immense belangen hebben in de VS. Dat niet alleen; ook de Nederlandse overheid heeft – zoals eerder gezegd in dit stuk – grote geldleningen uitstaan in de VS. Die geldleningen waren al nagenoeg waardeloos; als de schuldencrisis in de VS niet snel wordt opgelost, dan is dat ook verworden tot niet meer dank wat inkt op een stukje papier.
donderdag 4 augustus 2011
Waardeloze Dollars
U heeft als trouwe lezer van dit weblog, de zinderende thriller over het schuldenplafond van de Verenigde Staten ongetwijfeld gevolgd. Tot nu toe is het op dit weblog over de waanideeën van de PVV en Wilders gegaan, maar nu het reces is ingetreden, zet uw Opinie Paultje zijn blik wijder open en komt dan automatisch op het schuldenplafond van de Amerikanen. Het is geen geheim dat de Amerikanen eigenlijk al sinds de Tweede Wereldoorlog op de pof leven. Niet alleen de Amerikaanse consument, die gemiddeld met liefst 8 credit cards op zak zijn huis verlaat; de Amerikaanse overheid lust er ook wel pap van. De Amerikaanse overheid heeft een schuld open staan van liefst 1.400 miljard dollar. Hoeveel, zegt u..??? 1.400 miljard dolar. Dat is 1,4 biljoen… een niet te bevatten getal.
Terwijl we hier in Europa worstelen met het ene na het andere land, dat zichzelf failliet laat verklaren, gaan de Amerikanen steeds onzekerder tijden tegemoet. In Europa begon de ellende in Griekenland, dat op zijn beurt weer zwaar ziek werd door de economische crisis, als gevolg van de wantoestanden bij de banken. Na Griekenland volgden de EU-landen in financiële nood elkaar in rap tempo op: Portugal, Ierland, Spanje, Italie, Cyprus, … en het einde is nog lang niet in zicht. Uw Opinie Paultje voorspelde de ondergang van het Iberische schiereiland al eerder op dit weblog. Maar laten we elkaar nou niet op de borst kloppen, omdat uw Opinie Paultje een juiste voorspelling deed. Het was kinderlijk eenvoudig, aangezien er in 1999, bij de toelating van de landen tot de Euro, grote fouten zijn gemaakt. In de plaats van een stabiele munt, werd de euro een politiek speeltje en wilden alle landen worden toegelaten tot de Europese eenheidsmunt. De regels als afgesproken in het Verdrag van Maastricht werden gemakshalve even vergeten, waardoor we nu met de gebakken peren zitten.
De Amerikanen voelen die Europese crisis ook; Europa is – na China en Japan – de grootste investeerder in het land van de onbegrensde mogelijkheden. Als de VS niet meer aan zijn verplichtingen kan voldoen, moeten de Amerikanen een kwart van hun land verkopen aan de Chinezen en een even groot deel aan de Japanners en de Europeanen. Van die Europeanen zijn Duitsland en Nederland veruit de grootste geldschieters aan het ooit beloofde land. Dat de Amerikanen ongestoord kunnen doorgaan met het bijdrukken van waardeloze Amerikaanse dollars, hebben ze te danken aan de financiële steun uit Duitsland en Nederland. Immers, Duitsland en Nederland hebben hun munt (de DMark en de Gulden) nooit gebruikt als politiek middel. Dat was zelfs verboden. De minister van Financiën had niets te zeggen over de nationale munt; daar ging de bankpresident over. Die scheiding der machten maakten de Gulden en de Dmark destijds ijzersterke munten. Het valt moeilijk vol te houden, dat dat met de Euro nog steeds het geval is.
Met alleen dat verschil, dat de door mij genoemde landen - Portugal, Griekenland, Cyprus, Spanje en Italië – aan een streng Europees infuus liggen en de eerstgenoemde landen in dit rijtje onder streng Europees toezicht staan. Inmiddels is er 100 miljard euro in een Europees noodfonds gepompt en hebben de Grieken niet minder dan 329 miljard euro aan steun ontvangen van de Europese landen en dat is waarschijnlijk nog niet genoeg om de Griekse schulden op te lossen. Maar de 429 miljard euro, die in de Europese schuldencrisis is gestoken, staat in schril contrast met het probleem waar de Amerikanen voor staan. De Amerikanen zijn nagenoeg failliet en worden alleen maar overeind gehouden door China, Japan, Nederland en Duitsland, omdat failliet laten gaan deze landen alleen nog maar meer geld kost. Zonder de steun van China, Japan, Nederland en Duitsland... geen Amerikaanse dollar en daardoor ook geen Amerikaanse economie. Maar daar hoor je VVD en vooral PVV niet over. Deze partijen richten hun pijlen vooral op Griekenland. De bevolking spreekt nou eenmaal geen schande van de financiële wantoestanden in de VS, maar wel van die in Griekenland. Een groot deel van de PVV-stemmers heeft ook geen idee, hoe hoog de nood is in Amerika en geen idee, dat het Amerikaanse probleem (letterlijk) 10x erger is, dan het Griekse probleem. PVV-leider en dictator in spe Geert Wilders bracht enkele weken geleden een Drachme naar de Griekse ambassade in Den Haag. De Grieken voelden zich direct beledigd (wat natuurlijk de bedoeling was van beroepsbelediger Wilders). Ik heb Wilders nog niet met een waardeloze Amerikaanse dollar naar de Amerikaanse ambassade in Den Haag zien lopen. En dat, terwijl de Nederlandse bijdrage aan Griekenland niet eens in de schaduw kan staan, van de Nederlandse bijdrage aan een waardeloze dollar.
De Amerikanen zijn in de financiële problemen geraakt, omdat rechts Amerika zo nodig op oorlogspad moest en de belastingen voor de superrijken de afgelopen tien jaar steeds naar beneden zin bijgesteld. Het onderwijs in de VS behoort tot een van de slechtste ter wereld, omdat basisscholen moeten leven van giften en donaties van ouders en oud-leerlingen met een goed hart. De privatisering is tot op het bot doorgevoerd. De overheid heeft totaal geen geld meer om het uit te geven aan haar eigen mensen, omdat het zo nodig dorpen en steden moest platgooien in Irak, Afghanistan en elders op de wereld. Inmiddels is zelfs het prestigieuze ruimtevaartproject met de Space Shuttle stopgezet, omdat de overheid zelfs daar geen geld meer voor heeft. De Amerikanen zijn voor hun ruimtevluchten voorlopig aangewezen op hun vroegere aartsvijand; de Russen. Die hebben een ruimtevaartuig dat al 40 jaar zonder problemen heen en weer vliegt tussen Baycunur in Kazachstan en de ruimte. Houston, we have a problem!
Inmiddels lijken de Amerikanen zelf ook wel te beseffen dat het zo niet langer kan; ze moeten een oplossing vinden voor de steeds verder oplopende staatsschuld. De Amerikanen moeten schoon schip maken. De Amerikaanse consument mag dan wel tot inkeer zijn gekomen, de Amerikaanse overheid moet er nu ook aan geloven. De Amerikaanse consument werd volgestopt met credit cards met een gemiddelde bestedingsruimte van tienduizend dollar (!) en kocht er met gemak een auto mee; met beschouwde de ongevraagd toegezonden credit card als gevonden geld en besefte niet, dat dat geld ook nog terug moest naar de credit cardmaatschappij. De Overheid geeft niet echt het juiste voorbeeld; sinds de Tweede Wereldoorlog heeft de Amerikaanse overheid hun eigen spelregels al 50 keer (!) veranderd, waardoor het nu onvoorstelbaar hoge bedrag van 2.400 miljard dollar in de kasboeken staat, aan de schuldenkant. Gelukkig beseffen de Amerikanen nu ook, dat het beter is, de schulden af te bouwen. Links en rechts zijn het daar wel over eens, maar de vraag is nog even hoe. President Obama had de superrijken graag een paar procent meer belasting laten betalen, maar is gezwicht voor de zware politieke lobby, aangevoerd door de Tea Party. Als compromis hebben links en rechts nu een overeenstemming bereikt, dat een commissie instelt. Die commissie moet maar gaan uitzoeken, hoe de schuldenlast kan worden verminderd; terwijl de oplossingen voor het oprapen liggen. Hoe het eindeloos blijven drukken van Amerikaanse dollar een halt kan worden toegeroepen, want in tegenstelling tot de aloude DMark en de Gulden, staat er geen goud tegenover de dollar. U weet wel; voorheen was iedere Gulden afgedekt met een paar gram goud. Een gulden was ook daadwerkelijk een gulden waard. Een Amerikaanse dollar is niet meer afgedekt en in feite niets meer waard. De munt wordt overeind gehouden met steunaankopen uit… jawel… China, Japan, Nederland en Duitsland. Maar daar bericht De Telegraaf niet over. Kritiek op de Amerikanen is – net als kritiek op de PVV – verboden. Het wordt weggehouden uit de maatschappelijke discussie; net als de snoeiharde taal van Geert Wilders en zijn rechtse vrienden.
Dus de eerstvolgende keer dat u De Telegraaf weer leest over de zoveelste bijdrage van Nederland aan Griekenland of Wilders met een waardeloze Drachme door Den Haag ziet marcheren, kijkt u dan ook even een paar straten verderop, want aan de de Korte Voorhout zit een ambassade waar Wilders zijn Drachmes kan omwisselen voor geld, dat nog veel waardelozer is, dan die Drachme: Waardeloze Amerikaanse dollars.
Terwijl we hier in Europa worstelen met het ene na het andere land, dat zichzelf failliet laat verklaren, gaan de Amerikanen steeds onzekerder tijden tegemoet. In Europa begon de ellende in Griekenland, dat op zijn beurt weer zwaar ziek werd door de economische crisis, als gevolg van de wantoestanden bij de banken. Na Griekenland volgden de EU-landen in financiële nood elkaar in rap tempo op: Portugal, Ierland, Spanje, Italie, Cyprus, … en het einde is nog lang niet in zicht. Uw Opinie Paultje voorspelde de ondergang van het Iberische schiereiland al eerder op dit weblog. Maar laten we elkaar nou niet op de borst kloppen, omdat uw Opinie Paultje een juiste voorspelling deed. Het was kinderlijk eenvoudig, aangezien er in 1999, bij de toelating van de landen tot de Euro, grote fouten zijn gemaakt. In de plaats van een stabiele munt, werd de euro een politiek speeltje en wilden alle landen worden toegelaten tot de Europese eenheidsmunt. De regels als afgesproken in het Verdrag van Maastricht werden gemakshalve even vergeten, waardoor we nu met de gebakken peren zitten.
De Amerikanen voelen die Europese crisis ook; Europa is – na China en Japan – de grootste investeerder in het land van de onbegrensde mogelijkheden. Als de VS niet meer aan zijn verplichtingen kan voldoen, moeten de Amerikanen een kwart van hun land verkopen aan de Chinezen en een even groot deel aan de Japanners en de Europeanen. Van die Europeanen zijn Duitsland en Nederland veruit de grootste geldschieters aan het ooit beloofde land. Dat de Amerikanen ongestoord kunnen doorgaan met het bijdrukken van waardeloze Amerikaanse dollars, hebben ze te danken aan de financiële steun uit Duitsland en Nederland. Immers, Duitsland en Nederland hebben hun munt (de DMark en de Gulden) nooit gebruikt als politiek middel. Dat was zelfs verboden. De minister van Financiën had niets te zeggen over de nationale munt; daar ging de bankpresident over. Die scheiding der machten maakten de Gulden en de Dmark destijds ijzersterke munten. Het valt moeilijk vol te houden, dat dat met de Euro nog steeds het geval is.
Met alleen dat verschil, dat de door mij genoemde landen - Portugal, Griekenland, Cyprus, Spanje en Italië – aan een streng Europees infuus liggen en de eerstgenoemde landen in dit rijtje onder streng Europees toezicht staan. Inmiddels is er 100 miljard euro in een Europees noodfonds gepompt en hebben de Grieken niet minder dan 329 miljard euro aan steun ontvangen van de Europese landen en dat is waarschijnlijk nog niet genoeg om de Griekse schulden op te lossen. Maar de 429 miljard euro, die in de Europese schuldencrisis is gestoken, staat in schril contrast met het probleem waar de Amerikanen voor staan. De Amerikanen zijn nagenoeg failliet en worden alleen maar overeind gehouden door China, Japan, Nederland en Duitsland, omdat failliet laten gaan deze landen alleen nog maar meer geld kost. Zonder de steun van China, Japan, Nederland en Duitsland... geen Amerikaanse dollar en daardoor ook geen Amerikaanse economie. Maar daar hoor je VVD en vooral PVV niet over. Deze partijen richten hun pijlen vooral op Griekenland. De bevolking spreekt nou eenmaal geen schande van de financiële wantoestanden in de VS, maar wel van die in Griekenland. Een groot deel van de PVV-stemmers heeft ook geen idee, hoe hoog de nood is in Amerika en geen idee, dat het Amerikaanse probleem (letterlijk) 10x erger is, dan het Griekse probleem. PVV-leider en dictator in spe Geert Wilders bracht enkele weken geleden een Drachme naar de Griekse ambassade in Den Haag. De Grieken voelden zich direct beledigd (wat natuurlijk de bedoeling was van beroepsbelediger Wilders). Ik heb Wilders nog niet met een waardeloze Amerikaanse dollar naar de Amerikaanse ambassade in Den Haag zien lopen. En dat, terwijl de Nederlandse bijdrage aan Griekenland niet eens in de schaduw kan staan, van de Nederlandse bijdrage aan een waardeloze dollar.
De Amerikanen zijn in de financiële problemen geraakt, omdat rechts Amerika zo nodig op oorlogspad moest en de belastingen voor de superrijken de afgelopen tien jaar steeds naar beneden zin bijgesteld. Het onderwijs in de VS behoort tot een van de slechtste ter wereld, omdat basisscholen moeten leven van giften en donaties van ouders en oud-leerlingen met een goed hart. De privatisering is tot op het bot doorgevoerd. De overheid heeft totaal geen geld meer om het uit te geven aan haar eigen mensen, omdat het zo nodig dorpen en steden moest platgooien in Irak, Afghanistan en elders op de wereld. Inmiddels is zelfs het prestigieuze ruimtevaartproject met de Space Shuttle stopgezet, omdat de overheid zelfs daar geen geld meer voor heeft. De Amerikanen zijn voor hun ruimtevluchten voorlopig aangewezen op hun vroegere aartsvijand; de Russen. Die hebben een ruimtevaartuig dat al 40 jaar zonder problemen heen en weer vliegt tussen Baycunur in Kazachstan en de ruimte. Houston, we have a problem!
Inmiddels lijken de Amerikanen zelf ook wel te beseffen dat het zo niet langer kan; ze moeten een oplossing vinden voor de steeds verder oplopende staatsschuld. De Amerikanen moeten schoon schip maken. De Amerikaanse consument mag dan wel tot inkeer zijn gekomen, de Amerikaanse overheid moet er nu ook aan geloven. De Amerikaanse consument werd volgestopt met credit cards met een gemiddelde bestedingsruimte van tienduizend dollar (!) en kocht er met gemak een auto mee; met beschouwde de ongevraagd toegezonden credit card als gevonden geld en besefte niet, dat dat geld ook nog terug moest naar de credit cardmaatschappij. De Overheid geeft niet echt het juiste voorbeeld; sinds de Tweede Wereldoorlog heeft de Amerikaanse overheid hun eigen spelregels al 50 keer (!) veranderd, waardoor het nu onvoorstelbaar hoge bedrag van 2.400 miljard dollar in de kasboeken staat, aan de schuldenkant. Gelukkig beseffen de Amerikanen nu ook, dat het beter is, de schulden af te bouwen. Links en rechts zijn het daar wel over eens, maar de vraag is nog even hoe. President Obama had de superrijken graag een paar procent meer belasting laten betalen, maar is gezwicht voor de zware politieke lobby, aangevoerd door de Tea Party. Als compromis hebben links en rechts nu een overeenstemming bereikt, dat een commissie instelt. Die commissie moet maar gaan uitzoeken, hoe de schuldenlast kan worden verminderd; terwijl de oplossingen voor het oprapen liggen. Hoe het eindeloos blijven drukken van Amerikaanse dollar een halt kan worden toegeroepen, want in tegenstelling tot de aloude DMark en de Gulden, staat er geen goud tegenover de dollar. U weet wel; voorheen was iedere Gulden afgedekt met een paar gram goud. Een gulden was ook daadwerkelijk een gulden waard. Een Amerikaanse dollar is niet meer afgedekt en in feite niets meer waard. De munt wordt overeind gehouden met steunaankopen uit… jawel… China, Japan, Nederland en Duitsland. Maar daar bericht De Telegraaf niet over. Kritiek op de Amerikanen is – net als kritiek op de PVV – verboden. Het wordt weggehouden uit de maatschappelijke discussie; net als de snoeiharde taal van Geert Wilders en zijn rechtse vrienden.
Dus de eerstvolgende keer dat u De Telegraaf weer leest over de zoveelste bijdrage van Nederland aan Griekenland of Wilders met een waardeloze Drachme door Den Haag ziet marcheren, kijkt u dan ook even een paar straten verderop, want aan de de Korte Voorhout zit een ambassade waar Wilders zijn Drachmes kan omwisselen voor geld, dat nog veel waardelozer is, dan die Drachme: Waardeloze Amerikaanse dollars.
dinsdag 2 augustus 2011
Schaakgrootmeester Wilders verliest zijn wilde haren
De Noorse terrorist Anders Breivik had bewondering voor Geert Wilders. En sinds hij bewondering voor Neerlands politieke schaakgrootmeester heeft, probeert Wilders uit alle macht te laten zien, geen bewondering voor de Noor te hebben. Toch delen de beide heren dezelfde denkbeelden: ze haten alles wat niet-Westers is, aanbidden Israël, vinden Moslims een gevaar voor de wereldvrede en koestert een haat jegens de PvdA. Met dien verschil dat Wilders de politieke arena betreedt met woorden en de Noor met kogels. Breivik schoot iedereen overhoop, die ook naar dacht aan de PvdA (of de Noorse evenknie ervan); Wilders heeft iedereen, die aan de PvdA denkt, verbannen uit de dagelijkse discussie.
En terwijl Breivik een heel land heeft ontwricht, heeft hij met zijn bewondering voor dictator in spe Wilders meer schade aangericht, dan verwacht. Na een week van politieke discussies over de keiharde taal die de dictator in spe soms bezigt, kwam Wilders-aanhanger Maurice de Hond afgelopen weekeinde alleen met cijfers over de VVD. Immers had VVD-premier Mark Rutte zich een beetje verkeken op de bijdrage die Nederland moest leveren aan een vrijwel failliet Griekenland. De totale som die de EU aan het bijna failliete land leent, bedroeg geen 109 miljard euro, zoals Rutte eerder had aangegeven, maar ‘slechts’ 50 miljard meer. Het verschil bleek ‘m in de bijdrage van de banken te zitten. De fout is Rutte vergeven. Immers zijn bankdirecteuren vrijwel allemaal lid van de VVD en anders stemmen ze er wel op . De VVD ziet even door de vingers dat deze achterban de hele wereldeconomie naar de kl*ten heeft geholpen en herstelt de door hun leden/stemmers aangerichte schade, door middel van de laagste inkomens nog harder aan te pakken. Het zij de VVD vergeven; immers heeft een groot deel van Nederland op ze gestemd en dus kunnen ze ongestoord hun gang gaan; de Grote Geert kijkt over de schouders van ome Rutte mee.
Maar of de Grote Geert daar nog zoveel tijd voor heeft, lijkt eerder een vraag dan een antwoord. De Grote Geert zit in een lastig parket, sinds Anders Breivik in zijn manifest op internet heeft aangegeven de PVV-leider en zijn (waan)ideeën te aanbidden. De Grote Geert was ooit een politiek schaakgrootmeester; bewondert door vriend en vijand. De laatste dagen echter maakt hij fout na fout, onder andere door de PvdA keihard aan te vallen. De schaakgrootmeester beschuldigt de sociaaldemocraten er namelijk van, de aanslagen in Noorwegen te misbruiken voor eigen politiek gewin. Alleen maar, omdat PvdA-leider na een dagenlange stilte heel voorzichtig heeft gezegd, dat er eens moet worden gekeken naar de toon, waarop politici het debat voeren. Letterlijk zei e oud-burgemeester van Amsterdam:”Politici moeten opletten op hun woordgebruik”. Alleen al die zin deed Wilders de haren recht overeind staan: Zie je wel, dat die vervloekte PvdA de aanslagen misbruikt voor eigen politiek gewin? In zijn eeuwige drang naar het haten van de PvdA vergeet Wilders, dat Cohen de PVV zelfs in bescherming heeft genomen. Letterlijk zei Cohen op Radio 1:”Natuurlijk kunnen we Wilders of de PVV onmogelijk verantwoordelijk houden, voor het drama in Noorwegen”. Het waren rechts-conservatieve denkers als Jan Spruyt en Dirk-Jan Baar (maar ook VVD’er Mark Verheijen), die zij aan zij met Wilders vechten tegen alles wat ook maar naar links riekt, die de grootste kritiek uitten op Wilders. Maar blijkbaar wegen hun keiharde aanvallen op de PVV minder zwaar, dan de zalvende woorden van Job Cohen. Alles wat Cohen zegt, is fout in de ogen van de schaakgrootmeester.
Maar inmiddels is vriend en vijand het erover eens, dat Wilders veel te ver gaat in zijn bewoordingen en aanvallen op de PvdA. Zowel van links, maar vooral van rechtse huize, wordt Wilders gemaand zijn taal te matigen. De enigen, die dat van linkse huize doen, zijn Tofik Dibi en Alexander Pechtold. Geen van beiden zijn lid van de PvdA. Sterker nog; de PvdA past bescheidenheid in dit debat. De PvdA houdt zich kranig. Dat vindt ook vriend en vijand. Dibi, Pechtold en de rechtse denkers zijn het daarover eens. Wilders vindt van niet.
Sinds de gebeurtenissen op 22 juli 2011 stuurt de PVV-voorman onophoudelijk persberichten de wereld in, waarin hij (geheel terecht) afstand neemt van de terreurdaden. Toch draait hij alle feiten naar zijn hand, waarmee de feiten geen feiten meer zijn, maar verzinsels. Zoals aangegeven beschuldigt Wilders de PvdA ervan, politiek voordeel te halen uit de discussie. Maar de enige die daar tot nu toe gebruik van maakt, is Wilders zelf. Hij draait de rollen om, om zelf politieke munt te slaan uit de ontstane situatie. De fouten waar hij de PvdA van beschuldigt, maakt hij zelf. Wilders kiest voor de slachtofferrol, maar huilt feitelijk mee, met de wolven in het bos. Eigenlijk hetzelfde, als waar hij de PvdA al jaren van beschuldigt. Maar er is iets veel ergers aan de hand met Wilders: Hij weigert de oorlogsretoriek, die hij tot nu toe bezigde naar alles wat links of Moslim (of beiden) is, uit te leggen. Natuurlijk zal een journalist van De Telegraaf, waaraan Wilders deze week een ‘exclusief interview’ gaf, daar niet op doorvragen. De Telegraaf is op de hand vande VVD; de grootste partij in dit kabinet, die de PVV nodig heeft voor de noodzakelijke meerderheid.
Als er iemand een smerig spelletje speelt en daarvoor 77 dode Noren misbruikt, dan is dat Wilders zelf en niet links in het algemeen, laat staan de PvdA in het bijzonder. Ondertussen worden de vele persberichten en uitspraken van Wilders op diverse websites en weblogs gezien als zielig gezwam, eerder dan een toevoeging aan het debat. Veel lezers geven aan dat Wilders moet ophouden met zijn kinderachtige gedrag en uit de slachtofferrol komen. Waar is die Wilders, die altijd keiharde taal bezigde? Waar is die man, die altijd op de barricades stond, om links de zoveelste veeg uit de pan te geven? Ondertussen lijkt Nederland genoeg te hebben van het kinderachtige gedrag en de daarbij behorende opmerkingen. Wilders moet nu eigenlijk doen, wat hij niet kan: Zijn mond houden.
Zowel GroenLinks als D’66 willen een debat in de Tweede Kamer over de oorlogstaal van Wilders en weten, hoe CDA en VVD hier tegenover staan. De vraag is, of dat debat er ooit komt.
En terwijl Breivik een heel land heeft ontwricht, heeft hij met zijn bewondering voor dictator in spe Wilders meer schade aangericht, dan verwacht. Na een week van politieke discussies over de keiharde taal die de dictator in spe soms bezigt, kwam Wilders-aanhanger Maurice de Hond afgelopen weekeinde alleen met cijfers over de VVD. Immers had VVD-premier Mark Rutte zich een beetje verkeken op de bijdrage die Nederland moest leveren aan een vrijwel failliet Griekenland. De totale som die de EU aan het bijna failliete land leent, bedroeg geen 109 miljard euro, zoals Rutte eerder had aangegeven, maar ‘slechts’ 50 miljard meer. Het verschil bleek ‘m in de bijdrage van de banken te zitten. De fout is Rutte vergeven. Immers zijn bankdirecteuren vrijwel allemaal lid van de VVD en anders stemmen ze er wel op . De VVD ziet even door de vingers dat deze achterban de hele wereldeconomie naar de kl*ten heeft geholpen en herstelt de door hun leden/stemmers aangerichte schade, door middel van de laagste inkomens nog harder aan te pakken. Het zij de VVD vergeven; immers heeft een groot deel van Nederland op ze gestemd en dus kunnen ze ongestoord hun gang gaan; de Grote Geert kijkt over de schouders van ome Rutte mee.
Maar of de Grote Geert daar nog zoveel tijd voor heeft, lijkt eerder een vraag dan een antwoord. De Grote Geert zit in een lastig parket, sinds Anders Breivik in zijn manifest op internet heeft aangegeven de PVV-leider en zijn (waan)ideeën te aanbidden. De Grote Geert was ooit een politiek schaakgrootmeester; bewondert door vriend en vijand. De laatste dagen echter maakt hij fout na fout, onder andere door de PvdA keihard aan te vallen. De schaakgrootmeester beschuldigt de sociaaldemocraten er namelijk van, de aanslagen in Noorwegen te misbruiken voor eigen politiek gewin. Alleen maar, omdat PvdA-leider na een dagenlange stilte heel voorzichtig heeft gezegd, dat er eens moet worden gekeken naar de toon, waarop politici het debat voeren. Letterlijk zei e oud-burgemeester van Amsterdam:”Politici moeten opletten op hun woordgebruik”. Alleen al die zin deed Wilders de haren recht overeind staan: Zie je wel, dat die vervloekte PvdA de aanslagen misbruikt voor eigen politiek gewin? In zijn eeuwige drang naar het haten van de PvdA vergeet Wilders, dat Cohen de PVV zelfs in bescherming heeft genomen. Letterlijk zei Cohen op Radio 1:”Natuurlijk kunnen we Wilders of de PVV onmogelijk verantwoordelijk houden, voor het drama in Noorwegen”. Het waren rechts-conservatieve denkers als Jan Spruyt en Dirk-Jan Baar (maar ook VVD’er Mark Verheijen), die zij aan zij met Wilders vechten tegen alles wat ook maar naar links riekt, die de grootste kritiek uitten op Wilders. Maar blijkbaar wegen hun keiharde aanvallen op de PVV minder zwaar, dan de zalvende woorden van Job Cohen. Alles wat Cohen zegt, is fout in de ogen van de schaakgrootmeester.
Maar inmiddels is vriend en vijand het erover eens, dat Wilders veel te ver gaat in zijn bewoordingen en aanvallen op de PvdA. Zowel van links, maar vooral van rechtse huize, wordt Wilders gemaand zijn taal te matigen. De enigen, die dat van linkse huize doen, zijn Tofik Dibi en Alexander Pechtold. Geen van beiden zijn lid van de PvdA. Sterker nog; de PvdA past bescheidenheid in dit debat. De PvdA houdt zich kranig. Dat vindt ook vriend en vijand. Dibi, Pechtold en de rechtse denkers zijn het daarover eens. Wilders vindt van niet.
Sinds de gebeurtenissen op 22 juli 2011 stuurt de PVV-voorman onophoudelijk persberichten de wereld in, waarin hij (geheel terecht) afstand neemt van de terreurdaden. Toch draait hij alle feiten naar zijn hand, waarmee de feiten geen feiten meer zijn, maar verzinsels. Zoals aangegeven beschuldigt Wilders de PvdA ervan, politiek voordeel te halen uit de discussie. Maar de enige die daar tot nu toe gebruik van maakt, is Wilders zelf. Hij draait de rollen om, om zelf politieke munt te slaan uit de ontstane situatie. De fouten waar hij de PvdA van beschuldigt, maakt hij zelf. Wilders kiest voor de slachtofferrol, maar huilt feitelijk mee, met de wolven in het bos. Eigenlijk hetzelfde, als waar hij de PvdA al jaren van beschuldigt. Maar er is iets veel ergers aan de hand met Wilders: Hij weigert de oorlogsretoriek, die hij tot nu toe bezigde naar alles wat links of Moslim (of beiden) is, uit te leggen. Natuurlijk zal een journalist van De Telegraaf, waaraan Wilders deze week een ‘exclusief interview’ gaf, daar niet op doorvragen. De Telegraaf is op de hand vande VVD; de grootste partij in dit kabinet, die de PVV nodig heeft voor de noodzakelijke meerderheid.
Als er iemand een smerig spelletje speelt en daarvoor 77 dode Noren misbruikt, dan is dat Wilders zelf en niet links in het algemeen, laat staan de PvdA in het bijzonder. Ondertussen worden de vele persberichten en uitspraken van Wilders op diverse websites en weblogs gezien als zielig gezwam, eerder dan een toevoeging aan het debat. Veel lezers geven aan dat Wilders moet ophouden met zijn kinderachtige gedrag en uit de slachtofferrol komen. Waar is die Wilders, die altijd keiharde taal bezigde? Waar is die man, die altijd op de barricades stond, om links de zoveelste veeg uit de pan te geven? Ondertussen lijkt Nederland genoeg te hebben van het kinderachtige gedrag en de daarbij behorende opmerkingen. Wilders moet nu eigenlijk doen, wat hij niet kan: Zijn mond houden.
Zowel GroenLinks als D’66 willen een debat in de Tweede Kamer over de oorlogstaal van Wilders en weten, hoe CDA en VVD hier tegenover staan. De vraag is, of dat debat er ooit komt.
Abonneren op:
Posts (Atom)