Onafhankelijke informatie op internet bestaat niet

Welke briljante geest op het idee kwam om Independer.nl over te nemen, weet ik niet. Het zal wel een snelle manager zijn, die dacht via een briljante zet even een prachtige carrière te maken. Tenminste, zo stel ik me dat voor. Net afgestudeerd van het HBO of de universiteit komt zo'n wannabe manager de werkkamer van zijn baas binnen gestormd, waarna hij helemaal buiten adem in al zijn enthousiasme roept dat ze Independer.nl moeten overnemen. Een slimme zet van verzekeraar Achmea is het allerminst. Independer.nl werd in Nederland gezien als één van de weinige onafhankelijke adviseurs op het gebied van verzekeringen. Aan het opbouwen van het imago als onafhankelijke adviseur is jarenlang gewerkt en heeft miljoenen euro’s gekost. Kosten noch moeite werden gespaard en uiteindelijk gaf zelfs de Consumentenbond haar zegen aan de onafhankelijke adviseur Independer.nl. Op radio en televisie werd Independer.nl ook als onafhankelijk aangeprezen: TROS Radar, KASSA van de VARA en NOS Radio 1 Journaal liepen weg met de onafhankelijke adviezen van Independer.nl. En het klonk ook allemaal erg legitiem, wat de adviseurs van Independent.nl te melden hadden. Het kwam geloofwaardig over. Tot en met vandaag.

Want vandaag werd bekend dat verzekeraar Achmea de vergelijkingssite voor driekwart (77%) opslokt. Weg onafhankelijkheid! Weg vertrouwen met alle klanten, die je de afgelopen jaren zorgvuldig hebt opgebouwd. Weg klanten.

Toch is de situatie rond Achmea en Independer.nl niet nieuw, noch op zichzelf staand. Bekend en bewezen is dat veel zelfbenoemde onafhankelijke vergelijkingssites in werkelijkheid onderdeel zijn van de verkopende partij; dus is hun advies dus totaal ongeloofwaardig. En het is vrij eenvoudig uit te zoeken, welke zogenaamde onafhankelijke vergelijkingssite onderdeel is van welke verkopende partij (bank, verzekeraar,energiemaatschappij, enzovoorts). Voer een verzekering in en kijk welke verzekeraar als beste uit de bus komt. Een vergelijkingssite voor energie is onderdeel van een energieconcern en een vergelijkingssite voor elektronica is onderdeel van een fabrikant of groothandel in elektronica... enzovoorts, enzovoorts. Je denkt met een onafhankelijk adviseur van doen te hebben, omdat je niet ziet, wat er achter de schermen gebeurd. Achter de schermen zit vaak de verkoper, die jou voorziet van zogenaamd onafhankelijk advies. Independer.nl was al niet anders. Maar als de Consumentenbond zegt, dat het goed is, dan gelooft iedereen het meteen. Nog niet zo gek lang geleden ging je voor de juiste verzekering, het juiste huis of de perfecte auto alle winkels af, die er in de buurt waren. Je onderhandelde de prijs onderuit de kan en legde de verkoper over tafel. Tegenwoordig lever je je over aan een computer, waardoor je jezelf vleugellam maakt. Door je over te leveren aan vergelijkingssites als bijvoorbeeld Independer.nl, vergelijk.nl, Easyswitch.nl of KiesKeurig, ben je overgeleverd aan commerciële partijen, die grof geld verdienen met de informatie die je zoekt. Onafhankelijke informatie op internet bestaat namelijk niet.

Het is een aloude truuk op internet. Een truuk die al bestaat, zolang er onafhankelijke vergelijkingssites bestaan. Niet alleen voor verzekeringsproducten, maar ook voor elektronica, hotels, auto’s, energie, meubels, huizen… noem maar op. Als je van energieleverancier wilt veranderen en je gaat naar een vergelijkingssite, dan is het heel goed mogelijk dat die vergelijkingssite onderdeel is van je eigen energieleverancier. Het is een handige marketingtruuk. Achmea zal met Independer.nl hetzelfde voor ogen hebben. Op veel vergelijkingssites staan ook productbesprekingen (zgn. 'reviews'), die al helemaal onbetrouwbaar zijn. Het is de producenten van de besproken producten er alles aangelegen, dat hun producten zo goed mogelijk voor de dag komen. Dus doen veel verkopers van deze producten zich voor als consumenten en melden zich aan onder valse namen, zoals zo ongeveer iedereen dat op het internet doet (per slot van rekening willen we allemaal anoniem blijven, dus dan doet de producent mee). En terwijl veel mensen het product verkeerd vinden of er nare ervaringen mee hebben, zijn er steeds een paar gebruikers bij, die het product juist fantastisch vinden en er prima ervaringen mee hebben. Let op specifieke omschrijvingen van het product, zoals bijvoorbeeld gebruikte technieken of technische specificaties. Als die te duidelijk zijn omschreven in de bespreking, dan is deze betreffende consument de producent. Maar ook zonder die specifieke bespreking is de informatie op kieskeuring.nl of independer.nl verre van betrouwbaar. De beheerders van deze websites zijn gebaat bij veel bezoekers, die veel informatie plaatsen. Door hun product te bespreken op de betreffende website, weet de beheerder van de website dat u het apparaat bezit, die vakantie hebt geboekt of die auto hebt gekocht (ga zo maar door). Als u op een vergelijkingssite zoekt naar een bepaalde productbespreking, dat u van plan bent te kopen, dan weet de beheerder, dat u naar dit product op zoek bent. Hij (of zij) kan deze informatie doorspelen aan de verkopende partij of is (in veel gevallen) zelf de verkopende partij. Uw computer beschikt namelijk over een uniek adres, dat geen enkele andere computer ter wereld heeft. Dat adres heet een IP-adres en is gekoppeld aan uw huisadres. Als u op een website een productbespreking plaatst van bijvoorbeeld een Acer A500 tablet pc, dan weet de beheerder van deze site, dat de persoon achter dit betreffende IP-adres een Acer Tablet PC A500 heeft gekocht en kan die informatie door veel geld doorspelen aan Acer. U heeft uzelf verraden door uw eigen productbespreking. In het ergste geval in de betreffende vergelijkingssite onderdeel van Acer. En zo werkt het bij Independer.nl ook. Onafhankelijke informatie op internet bestaat niet.

Dat Independer.nl verre van onafhankelijk en dus absoluut niet betrouwbaar is, dat kan iedere idioot vermoeden. Maar blijkbaar willen we graag worden gefopt; in de tijd dat DSB nog bestond, sloten we massaal “goedkope” leningen af bij die bank. Met televisiereclames waarin “de ideale familie” werd getoond, lieten we ons verleiden tot het afsluiten van een in werkelijkheid peperdure lening bij DSB. Want bovenop de in de reclame genoemde ultra lage terugbetaalpremie, kwamen nog zevenendertig aparte verzekeringen. Die maakten de lening ongeveer tien keer duurder, dan wanneer we gewoon bij onze eigen bank waren gebleven. Alleen kwamen we daar pas achter, als de handtekening al was gezet. DSB moest zich de markt in vechten; een markt die (in Nederland) al jaren werd (en wordt nog steeds!!) gedomineerd door Rabobank en ABN AMRO. Buitenlandse partijen maken in Nederland bijna geen kans.

Independer.nl was ook vóór de overname door Achmea niet onafhankelijk. Onafhankelijkheid bestaat niet op het internet. Niemand kan leven van de lucht; ook Independer.nl niet. En terwijl consumentenprogramma’s op de televisie en nieuwsprogramma’s op de radio massaal riepen, hoe onafhankelijk de website Independer.nl was, zorgde ieder sprankje aandacht in de media voor extra bezoekers, dus voor extra afsluitingen via de website… dus extra provisie voor Independer.nl voor ieder verkocht verzekeringsproduct. Elk optreden van deze zogenaamde onafhankelijke website bracht kassa in het laatje; gratis publiciteit en weer een paar verkochte verzekeringsproducten. Independer.nl was gebakken lucht, is gebakken lucht en door de overname van Achmea wordt het er niet veel beter op.

Juist vandaag kwam het nieuws naar buiten, dat de Autoriteit Financiële Markten de vergelijkingssites op de vingers tikt. De toezichthouder vindt de websites ook erg afhankelijk van verzekeraars en wil meer spreiding. Die spreiding geeft meer marktwerking en dat is beter voor de consument. Perfecte timing van de AFM, maar geloofwaardig is het allerminst. Zou de AFM ook vermoeden dat veel vergelijkingssites onderdeel zijn van een groter geheel, zodals een verzekeraar of energieconcern? Dus als u uw keuze nog af laat hangen van vergelijkingssites als Independer.nl, dan bent u een heerlijke prooi voor de banken en verzekeraars. Het is dan ook te hopen, dat Achmea een zwaar boekverlies lijdt op de overname van Independer.nl. Boycot de zogenaamde onafhankelijke website Independer.nl daarom; de informatie is verre van onafhankelijk en daardoor onbetrouwbaar. Onafhankelijke informatie op internet bestaat namelijk niet.

Politicus van het Jaar is een gestolen titel

Tenzij u onder een steen heeft gelegen, van een andere planeet komt of op z’n minst van plan was, daar naar toe te reizen, zal u het niet zijn ontgaan dat “onze” minister-president Mark Rutte wederom is verkozen tot politicus van het jaar. In 2010 kreeg hij de titel ook al, omdat hem de positie van minister-president “paste als een jas”. Persoonlijk had in verwacht dat Geert Wilders in 2011 de titel toebedeeld zou krijgen, omdat zijn colbertjasje zo goed zat of Maxime Verhagen, omdat zijn stropdas hem zo goed stond. Maar nee, de zogenaamde onafhankelijke Nederlandse parlementaire pers koos in meerderheid andermaal voor Mark Rutte. Voor zijn gulle lach; voor zijn duidelijke taalgebruik. Omdat hij in zware tijden als deze er toch weer in slaagt meerderheden te vinden voor zijn minderheidskabinet CDA-VVD. Omdat hij zichzelf in deze gure tijden toch altijd weer weet te presenteren met een gulle lach; glimlachend kan roepen, dat we opnieuw 10 miljard euro gaan bezuinigen. Niemand die daartegen in het verweer komt. Nederland accepteert de forse bezuiniging slaafs. Leuk, he? De zogenaamde onafhankelijke parlementaire pers smult ervan; net als het voltallige Nederlandse volk. Een politicus laten winnen, die tegen dit kabinet is, zou in de ogen van het steeds stommer wordende Nederlandse volk overkomen als partijdigheid. Men zou schande spreken en niettemin is de Nederlandse pers massaal bang geworden voor de snoeiharde woorden van niemand minder dan dictator Geert Wilders, die meteen zou roepen dat de Nederlandse parlementaire pers op handen is van de PvdA, dus links en dus fout. Dat wil de Nederlandse parlementaire pers kosten wat het kost voorkomen. Dus verkoos het andermaal Mark Rutte verkozen tot politicus van het jaar. Dan blijft het volk ook stil; verliezen ze geen kijkers en/of lezers aan De Telegraaf. Adverteerders blijven adverteren en banen blijven behouden. Iedereen gelukkig, toch? Iedereen, op één na: uw Opinie Paultje.

Rutte is van de VVD. Dat is de partij, die steelt van de armen en gul geeft aan de rijken. Dat is de partij, die door de marktwerking in de zorg zo ongeveer elk ziekenhuis in Nederland vrijwel failliet heeft laten gaan. Dat is de partij, die door diezelfde marktwerking in de zorg de hele Nederlandse zorgstaat heeft uitgekleed, mensen de voedselbanken heeft ingejaagd en premies voor velen vrijwel onbetaalbaar heeft gemaakt. Dat is de man die, de bijstand verlaagde en de WW-duur verkortte, terwijl er wel 1,5 miljard euro vrij kwam voor een nieuwe rondweg om Utrecht en 800 miljoen voor het doortrekken van de A4 bij Midden-Delfland. Dat is de man, die even vrolijk laat weten, dat leraren in het speciaal onderwijs massaal worden ontslagen, terwijl er in datzelfde onderwijs elders honderden vacatures zijn. Dat is de man, die een recessie met een gulle lach kan aankondigen, zonder daarvoor te worden bekritiseerd door de Nederlandse parlementaire pers. Wat een positie heeft die man!

Toegegeven – zonder enige discussie –; Mark Rutte doet het als minister-president beter, dan zijn voorganger Jan-Peter Balkenende. Vergeleken met Balkenende is Rutte een verademing; is duidelijker dan Balkenende. Rutte heeft betere leidinggevende capaciteiten dan Balkenende en slaat een minder slecht pleefiguur dan Balkenende. Maar, zeg eens eerlijk: slechter dan Balkenende kon ook eigenlijk niet meer.

Maar het is ook de man, die oud-minister Donner via de bekende politieke achterkamertjes onderkoning van Nederland maakte. Politiek zwaargewichten Ernst Hirsch-Ballin (CDA) en Alexander Ronooy-Kan (D’66) waren zogenaamd niet geschikt bevonden. Rutte durft niet te zeggen, dat Ernst Hirsch-Ballin en Alexander Ronooy-Kan buiten de boot vallen vanwege hun weerzin tegen het kabinet Rutte-Wilders (Verhagen en zijn CDA doen voor spek en bonen mee, zoveel is duidelijk). Als onderkoning kan Piet-Hein Donner nu zijn eigen wetten goedkeuren en het kabinet Rutte-Wilders moeiteloos door deze regeerperiode heen helpen. Van onafhankelijkheid kan geen sprake zijn. Rutte geeft leiding aan een kabinet, dat bijstandsmoeders de helft kort op hun uitkering, maar tegelijkertijd met een lachend gezicht 1,5 miljard euro op tafel smijt voor een nieuwe snelweg. Rutte is ook de man, die zich deze zomer liefst 60 miljard euro misrekende. Het was de voormalige Italiaanse premier en opperpedofiel Silvio Berlusconi, die Rutte moest voorrekenen, dat de banken 50 miljard euro mee betaalden aan Griekenland en Nederland voor nog eens 60 miljard euro garant zou staan. Rutte is ook de man, die Wouter Bos najoeg dat deze een gat in zijn hand had, omdat Bos teveel geld uit gaf aan het redden van de economie. Rutte had de economische recessie van 2008 al in 2007 zien aankomen, zo liet hij tijdens de kiezer destijds trots weten. Nu Nederland opnieuw in een recessie dreigt te geraken, geeft de toch immer vrolijke VVD’er niet thuis.

Persoonlijk had ik niet verwacht, dat de immer aimabele en fatsoenlijke Job Cohen de titel politicus van het Jaar zou krijgen. Cohen, altijd keurig gemanierd en netjes in woordgebruik, maakte vooraf al geen schijn van kans. In een tijd, dat mensen in de maatschappij elkaar naar het leven staan, omdat ze een bepaalde huidskleur hebben, een bepaald geloof aanhangen of een bepaalde politieke partij stemmen, past het niet dat Cohen door de steeds rechtser wordende parlementaire pers zou worden verkozen tot beste politicus van 2011. In een tijd, dat Geert Wilders de PvdA vergelijkt met het nazistische regime uit de Tweede Wereldoorlog (hij verwart de socialistische NDAP stelselmatig met de fascistische NSDAP), past het niet, dat een redelijke vent als Cohen politicus van het jaar wordt. Zo zit Nederland niet in elkaar; zo zit de immer zeer op de PVV-hand zijnde parlementaire pers niet in elkaar. Want het is heel simpel: na alle kritiek van Geert Wilders dat de Nederlandse parlementaire pers te partijdig is, wordt vrijwel elke scheet die de dictator laat, breed uitgemeten in alle media. Dus daar heeft hij zijn zin, in ieder geval.

Rutte bindt het land niet; Rutte laat het land als een kristallen vaas uiteen vallen in duizenden stukjes. Rutte doet zaken met de PVV; een partij, die haat zaait, discrimineert en mensen tegen elkaar opzet, voor eigen politiek gewin. Tijdens de Arabische Lente worden de grootste dictators door het volk uit hun ambt verjaagd; mensen willen zelfs hun leven geven voor meer vrijheden. In Nederland ontvangt dit rechtse kabinet de dictator juist met open armen. Vinden we het als maatschappij heerlijk, als we in onze vrijheden worden beknot. Zolang we maar van die verschrikkelijke buitenlanders af zijn. Rutte doet zaken met het CDA, een partij die worstelt met haar eigen identiteit en daardoor elke economische vooruitgang tegenhoudt. Rutte is geen man die Nederland bij elkaar houdt; Rutte drijft de mensen alleen maar uit elkaar. En dat doet hij allemaal met een gulle lach. Met diezelfde gulle lach verdedigt hij zijn VVD-beleid, die voorstander is van marktwerking. Alles overlaten aan de markt. Is goed voor de consument. Met dat marktgerichte denken maakt de VVD Nederland helemaal kapot en geeft het een vrijhaven aan machtsmisbruikers. Maar dat vindt meneer Rutte allemaal goed.

De Nederlandse pers is al lang niet meer onafhankelijk, maar laat zich leiden door de grillen van Wilders en de roep, om rechtsere berichtgeving. Ze is bang voor zij n snoeiharde woorden. Kritische geluiden worden de mond gesnoerd, of kunnen een sneer verwachten. De Nederlandse maatschappij is grof in de bek, ruw in zijn manieren en keihard in zijn denken (voor zover je van denken kunt spreken). Mensen, die opkomen voor anderen, die iets over hebben voor anderen of die hun leven geven voor de vrijheid, worden met de nek aangekeken. Mensen die niet mee (kunnen) lopen in de pas van de maatschappij, worden als verliezers aangezien. Als uitschot, dat het land maar zo snel mogelijk moet verlaten. Mensen die door hun handicap of persoonlijke situatie gedwongen worden tot een ander leven, dan het even standaard als degelijke huisje-boompje-beestje, horen hier niet thuis. Dat zijn niet mijn woorden, maar de woorden van de maatschappij, waarvoor Mark Rutte en zijn VVD hebben gezorgd. Mark Rutte.

Daarom vind ik, dat de titel politicus van het Jaar niet veel meer of minder is, dan een gestolen titel.

he, fijn; Recessie!

Tenzij u de afgelopen dagen onder een steen heeft gelegen, c.q. op Mars heeft geleefd, zal het u niet zijn ontgaan: Nederland zit in een recessie. Officieus, want voor een officiële recessie moet de economie twee minstens kwartalen achtereen krimpen en dat is nog niet het geval. Officieel is er sprake van nog maar één kwartaal krimp; het derde kwartaal van 2011. In het vierde kwartaal van een jaar groeit de economie gewoontegetrouw, vanwege de bestedingen van consumenten tijdens de feestdagen. Kerstmis is immers verworden van een religieus feest onder Christenen, tot een Amerikaans vreetfestijn. Het Centraal Planbureau voorspelt voor 2012 een krimp in de economie en dus is er nú al sprake van een recessie. Alsof we het met z’n allen lekker vinden, dat die recessie er dan eindelijk is. Tijdens het vorige kabinet, het kabinet Balkenende MCMXVII, was officieel ook nog geen sprake van een recessie, omdat er slechts één kwartaal sprake was van krimp. Maar het Centraal Bureau voor de Statistiek (weer een andere rekenmeester) gaf een rekenfout toe en corrigeerde het voorgaande kwartaal ook, waardoor de groei in dat kwartaal ineens een krimp werd, zodat er officieel sprake was van een recessie.

Blijkbaar vinden we het met z’n allen heerlijk, om in doemscenario’s te denken en te roepen dat het recessie is. Alsof onze maatschappij het eeuwige negatieve zelfbeeld na streeft, zodat we met z’n allen weer kunnen gaan klagen. Want doemdenken en klagen horen nou eenmaal bij de Nederlander als staken bij Fransen en degelijkheid bij Duitsers; het zit in de genen. Het woord recessie roept in velen van ons een bepaalde vorm van blijdschap op; alsof het rampscenario past als een op maat gemaakte jas. Lang hebben we gestreefd naar het moment, dat het eindelijk zo ver was. Deskundigen, zoals hoogleraren, professoren, economisch journalisten, ministers en analytici, verdrongen zich de laatste maanden voor diverse televisiecamera’s en radiomicrofoons, om te vertellen dat er een doemscenario zit aan te komen. De vorige economische crisis heeft niemand zien aankomen (ook de zogenaamde deskundigen niet!), dus om maar de eerste te zijn, tuimelden de deskundigen de laatste maanden over elkaar heen om de nieuwe te voorspellen. In de media ging het op gegeven moment nergens anders meer over. En dan doet zich een eenvoudige psyche voor: als je iedere dag voorde spiegel gaat staan, om te zeggen dat je een idioot bent, dan ga je daar op gegeven moment in geloven. Ook al is dat niet zo. In het geval van de Mexicaanse Griep maakten deskundigen de hele wereld gek. Alsof er een Sodom en Chomorra zat aan te komen, waarbij miljoenen mensen het leven zouden laten, waakten deskundigen (op voorspraak van de farmaceutische industrie) voor een uitbraak van het griepvirus. Mensen gingen die onzin geloven en dus kochten overheden wereldwijd voor miljarden aan vaccins; niet geheel toevallig gefabriceerd door één en dezelfde fabrikant: het Zwitserse farmacieconcern Roché. Uiteindelijk zijn er wereldwijd ‘slechts’ een paar honderd mensen overleden aan de Mexicaanse Griep, in landen waar men het toch al niet zo nauw nam met hygiëne. Dat die mensen zijn overleden, is verschrikkelijk. Maar een paar honderd mensen op een wereldbevolking van 7 miljard is relatief weinig. Aan honger en ondervoeding gaan dagelijks meer dan tweeduizend mensen dood en daar hoor je verder niemand over. Maar zoals VVD-premier Mark Rutte vorige week al zei:”Armoede bestaat niet”.

Oplossingen komen er vooralsnog niet. De deskundigen zijn al lang blij, dat ze gelijk hebben gekregen en eisen nu hun plek op in de geschiedenisboekjes. Bijkomend probleem daarbij is, dat het er zoveel waren, dat moeilijk te voorspellen is, wie nou precies de eerste was, die sprak over een economische teruggang die zou beginnen in deze periode, zo eind december 2011. De deskundigen snappen dat niet (hoe deskundig ook). Het ging hen om de eer: Allemaal wilden ze namelijk de eersten zijn, die deze recessie heeft zien aankomen. Ze hebben het altijd al gezegd; we vroeg of laat krijgen we een economische teruggang. Na de bankencrisis van 2008 kon iedere gek voorspellen dat er snel een nieuwe recessie zal aankomen en die kwam er ook. In rond Hollands heet dit een ‘double dip’; twee keer snel achter elkaar een economische teruggang. Een kind van vier kon deze rampspoed nog wel voorspellen, maar de diverse deskundigen eisen nu hun plekje op in de geschiedenisboekjes. Aan de deskundigen deze rampspoed hebben voorspeld: Bedankt! De eer zal wel weer toe komen aan een Amerikaanse professor van een of andere prestigieuze universiteit, want die hebben immers altijd gelijk. Tenminste: we geven ze gelijk. Misschien doen we dat wel, om van het gezeur af te zijn. Zo voorspellen we elkaar allemaal hel en verdoemenis, zonder dat we echt met oplossingen komen voor de toekomst. PVV-leider en dictator in spe Geert Wilders maakt zich daar schuldig aan, maar ook de PvdA.

Een recessie heeft iedereen een vrijbrief om plotseling handelingen uit te voeren, waar eigenlijk niemand zich in kan vinden. Zo ontslaan werkgevers ineens bij bosjes hun veel te dure personeel, om aan de achterkant weer goedkoper personeel terug aan te nemen. Tijdelijke contracten worden plotseling niet verlengd en de overheid gaat nog harder bezuinigen, dan ze in eerste instantie van plan was. Maatregelen voor de zwakkeren in de samenleving komen nóg harder aan, onder de smoes dat het recessie is en iedereen moet meebetalen aan het herstel van de economie. Toch houdt deze ultrarechtse regering van het kabinet Rutte-Wilders de rechtse hobby’s overeind: handen af van de hypotheekrente-aftrek, meer geld naar wegen en we mogen straks allemaal 130 km/u rijden op de autosnelweg (kosten E 360 miljoen). Er wordt 240 miljoen euro besteed aan een gevechtsvliegtuig dat totaal nutteloos in een hangar staat te pronken en wordt er 2,5 miljard euro in de vrijwel tot stilstand gekomen huizenmarkt gepompt. De mensen die het toch al moeilijk hebben, worden het hardst gepakt: sociale werkplaatsen gaan massaal op slot, zorgpremies en premies ziektewet gaan omhoog en de WW-duur wordt verkort. Ondertussen blijft de overheid villa’s in ‘t Goy massaal sponsoren. Banken worden niet gestraft voor hun aandeel in de kredietcrisis en bankdirecteuren kunnen vrolijk verder met hun criminele praktijken. Het is immers allemaal VVD-volk. Geert Wilders is er niet meer voor Henk en Ingrid, maar voor Marie-Antoinette en Lodewijk-Willem. Het CDA klaagde vandaag dat de verhoging van de maximum snelheid ‘fatsoenlijk en verantwoordelijk’ moest gebeuren. Datzelfde CDA werkt nu samen met twee partijen, die de woorden ‘fatsoenlijk’ en ‘verantwoordelijk’ zo ongeveer nog moeten uitvinden.

De VVD ging er altijd prat op, dat ze de vorige recessie in 2008 mijlenver heeft zien aankomen. Toenmalig fractievoorzitter Mark Rutte riep destijds PvdA-leider Wouter Bos op, om direct maatregelen te nemen omdat er een recessie aan zat te komen. Volgens de VVD deed Bos te weinig; er moest harder worden gesnoeid in sociale verzekeringen, want het geld was gewoon op. Nu de VVD in de regering zit, is het minstens net zo traag of misschien wel trager, want het wil per se zaken doen met Geert Wilders, die elke vooruitgang in de economie tegen houdt, vanwege zijn immer grote haat aan linkse partijen in het algemeen en de PvdA in het bijzonder. Ondertussen zijn Geert Wilders en zijn PVV in 1,5 jaar tijd vaker gedraaid dan Wouter Bos in zeven levens. Er is Wilders blijkbaar veel aan gelegen, om de PvdA zo lang mogelijk uit de regering te houden. Diezelfde PvdA voorspelde de huidige recessie, omdat het regeringsbeleid 100.000 extra werklozen zou opleveren. Nederland gaat het nieuwe jaar in met bijna een half miljoen geregistreerde werklozen. In werkelijkheid zijn het er meer, want er zitten meer dan een miljoen mensen in de bijstand.

Opvallend is dat de altijd zo opgewekte premier Rutte nu geen idee heeft wat hij moet doen. Ingeklemd tussen Wilders, die elke vooruitgang blokkeert, en het CDA, dat worstelt met zijn eigen identiteit, moet Rutte laveren op een dun koord. Komende week zal duidelijk worden waar de extra 8 miljard euro vandaan moet komen, die het Kabinet Rutte-Wilders extra moet bezuinigen. Maak u niet ongerust: het kabinet zal meer korten op mensen, die het toch al moeilijk hebben. De VVD’er heeft daar voorlopig geen last van.

Mijn punt van bovenstaand betoog: als je steeds hetzelfde bericht krijgt te horen van mensen, die geacht worden deskundig te zijn op dit gebied, ga je erin geloven. Dat was met de Mexicaanse Griep zo; dat is met de huidige recessie precies zo. We praten elkaar de ellende alleen maar aan.

Ik wens u een fijne recessie, toe!

PvdA KAN WEL WAT VVD GEBRUIKEN

Nu het Kabinet Rutte-Wilders echte maatregelen gaat nemen om Nederland niet nóg verder in een recessie te laten geraken, wordt de roep om het kabinet te laten vallen, steeds luider. De publieke opinie pikt het niet langer meer, dan er geen geld is om sociaal zwakkeren, werklozen en ouderen te onderhouden, terwijl er wel miljarden naar Griekenland gaan, de villasubsidie blijft gehandhaafd en rechtse hobby’s als autorijden miljarden staatssteun ontvangen. Het Kabinet Rutte-Wilders staat nog steeds achter haar besluit om een JSF testtoestel te kopen; het wil dus graag 220 miljoen euro neertellen voor een apparaat, waarvan zelfs de fabrikant heeft gezegd dat het niet goed werkt. Ondertussen sluit het Kabinet Rutte-Wilders sociale werkplaatsen en snijdt het behoorlijk in de kosten; gemeenten krijgen steeds minder geld en steeds meer taken. Nu de storm rond de problemen van Griekenland een beetje is gaan liggen, doemen Italië en België op. In Europa is de Frans-Duitse as aan het roesten: Merkel is overal op tegen en Sarkouzy durft niets, omdat er verkiezingen aankomen en impopulaire maatregelen is koren op de molen van de Franse socialisten.

U zult denken: Kabinet Rutte-Wilders? Waar heeft die gek het over? Het is toch VVD-CDA met gedoogsteun van de PVV? En dáár heeft u een punt. Waar is Verhagen, hoor ik u denken? Precies: Waar is de strateeg Verhagen..? Het probleem is alleen dat het CDA nauwelijks zichtbaar is en de strateeg Verhagen in geen velden of vegen te bekennen is. Het CDA doet in dit kabinet alleen maar mee voor de cijfers; voor spek en bonen. Het CDA mag aanschuiven, om mee te stemmen met VVD en PVV. Feitelijk is de PVV een bijwagen van de VVD, alleen dan wat radicaler. In het binnenland steunt de PVV vrijwel alle VVD-maatregelen en in het buitenland geeft de PVV niet thuis. Voor de PVV telt alleen het eigen volk en dat eigen volk gaat vóór. Als het om buitenlands beleid gaat, kan de PVV niet anders doen, dan schreeuwen, tieren, schelden maar vooral stuntelen.

Een sleutelrol in de zware maatregelen is weggelegd voor de PvdA. De sociaaldemocraten worstelen al jaren met zichzelf. Samen met het CDA vecht de PvdA om de twijfelachtige eer, de kleinste partij van Nederland te worden. Sinds de laatste Kamerverkiezingen staan de sociaaldemocraten steevast op 16 tot 18 zetels in de peilingen. Vooralsnog lijkt het CDA het gevecht te hebben gewonnen: de christendemocraten verliezen in de peilingen wéér de helft van hun huidige zetelaantal en komen uit op 10 zetels. Daar, waar de PvdA de laatste weken weer wat aan het stijgen is, blijft het CDA hopeloos achter. Het CDA heeft de slag om wie de kleinste partij gaat worden, vooralsnog gewonnen.

Toch kunnen ze zich aan de Herengracht 52 in Amsterdam niet op de borst kloppen. De PvdA staat mijlenver af van de samenleving, vooral nadat ze de banden met de FNV heeft doorgesneden. Tot ven in de jaren ’90 hadden de sociaaldemocraten hun wortels binnen allerlei maatschappelijke organisaties in de samenleving. Onder druk van de PVV en de daarop volgende publieke opinie zijn die banden vrijwel allemaal doorgesneden. De PvdA had in de VARA altijd een prima spreekbuis; meer dan de helft van alle VARA-medewerkers stemde PvdA. Bestuurders van de FNV waren altijd verzekerd van een plekje in de partijtop van de PvdA. Dat is nu niet meer. PVV-stemmers zal dit goed doen, omdat het de PvdA niet veel goeds heeft gedaan.

Het zou goed voor de PvdA zijn, als ze de tijd die nog rest tot de volgende verkiezingen, gebruikt om zich te herpakken. Ten eerste zou het de partijtop goed doen, een goed antwoord te verzinnen op de ruziezoekers van de PVV. Een goed antwoord te verzinnen op de scheldkanonnades van Geert Wilders en het gestuntel van Dion Graus. Daarnaast zou de PvdA weer eens aansluiting moeten zoeken bij de andere linkse partijen: GroenLinks, SP en (in mindere mate) D’66. Links is in de Kamer hopeloos verdeeld en na meer dan 1,5 jaar wortelschieten hebben de linkse partijen nog geen deuk in een pakje boter kunnen schieten. De banden met vooral de vakbonden en (in mindere mate) de VARA zouden weer moeten worden aangehaald. Al was het alleen maar, omdat VVD en PVV in De Telegraaf, diens websites Telegraaf.nl en GeenStijl en televisiezenders PowNed en WNL hun eigen spreekbuis hebben. In dat perspectief is een spreekbuis als de VARA helemaal niet zo’n probleem, als de partijtop doet voorkomen. Rechts Nederland wil geen inmeninging van de politiek in het medialandschap, maar vindt het tegelijkertijd totaal niet erg als De Telegraaf zich mengt in diezelfde politiek. Met de nieuwe strategie van het weer aanhalen van banden met grote maatschappelijke organisaties, kan de PvdA zich weer terugvechten in de strijd. Terug daar, waar het altijd was en hoort: midden in de samenleving. En verhuizing van het grachtenpand aan de Herengracht 52 naar een grauw kantorenbouw achter de rug van God (en verder) levert niet veel meer stemmen op. Terugkeren in de samenleving echter wel.

U voelt ‘m al hangen, maar ik zal mijn punt verduidelijken: Mocht het Kabinet Rutte-Wilders nu vallen, dan is dat niet alleen rampzalig voor het CDA, maar ook desastreus voor de PvdA. Afgaand op de peilingen betekent dit alleen maar nog zwaardere tijden voor de sociaaldemocraten. Het wordt tijd dat de PvdA uit dat grachtenpand komt, en terugkeren de samenleving in. Dat het weer het gesprek aangaat met vakbonden en andere maatschappelijke organisaties. In dat licht is het alleen maar slecht, als het Kabinet Rutte-Wilders nu al struikelt. De tijd die het nog rest, ca. 2 jaar, moeten de sociaaldemocraten gebruiken om orde op zaken te stellen, wil het niet alsnog de strijd met het CDA winnen, om de kleinste partij van het land te worden.

De PvdA kan dus wel wat VVD gebruiken.

OV Shitcard

Sinds een klein maandje leeft heel Nederland met (alweer) een nieuw prijswaarderingssysteem: de OV-chipkaart. Met het voortschrijden der techniek moet iedere Nederlander, die met zich het Openbaar Vervoer wil verplaatsen, dat doen met een klein kaartje, ter grootte van een credit card, die is te gebruiken voor trein, tram, bus en metro. Dat laatste is overigens niet helemaal waar, want om de nieuwe vinding te gebruiken in trein, tram, bus en metro moet je de kaart wel bij alle vervoersmaatschappijen aanmelden, ofwel activeren. Dat activeren kan alleen maar met een brief en een stapel aan identiteitskaarten of papieren, waarmee jij kan bewijzen dat jij toch echt jij bent. De papieren worden vervolgens gecontroleerd door een man of vrouw, die eigenlijk geen idee heeft wat hij of zij nou moet controleren.

De introductie van de OV-chipkaart is uitgelopen op een fiasco. Niet alleen vanwege de vele kinderziektes, maar er is ook een hoop onduidelijk. Dat niet alleen: het reizen met de OV-chipkaart is soms tot wel 40% duurder geworden. Nu kun je als sociaaldemocraat een warm pleidooi gaan houden voor het Openbaar Vervoer, maar met de introductie van dit nieuwe systeem valt toch moeilijk vol te houden, dat het hier om een vooruitgang gaat. De kaart is nog niet geïntroduceerd, of het geklaag van de mensen is niet van de lucht. En nu kunnen we met z'n allen gaan roepen dat klagen bij de Nederlanders hoort, als staken bij Fransen en seks met minderjarigen bij Italianen. Nederlanders, die niet klagen, zijn geen Nederlanders meer en dienen volgens de definitie van de Grote Geert per direct de landsgrenzen te worden overgezet.

Toch zit er een kern van waarheid in de klaagzang. Naast onhandige aanmelden en de forse prijsverhoging is het nog altijd niet helder wat een ritje precies kost. Ook is er een keur aan abbonnementen, die per regio in Nederland ook nog eens verschillen. In regio X kun je wel met een mandabbonnement reizen, waar je dat bij dezelfde busmaatschappij in regio Y weer niet kan. Ook voelt het voor veel Nederlanders - uw Opinie Paultje incluis - niet fijn, dat busmaatschappijen en overheidsinstanties met enig gemak kunnen meekijken in uw rittenlijst. Doordat de kaart persoonsgebonden is, is duidelijk waar de bezitter zich op welk moment van de dag begeeft. Handig, om terrorsten op te sporen. Handig, om te weten dat iedereen in Nederland potentieel wordt aangezien voor crimineel of terrorist. Immers, reist u iedere dag met de trein van Amsterdam naar 's-Hertogenbosch, dan is het al goed mogelijk dat de alarmbellen bij de AIVD gaan rinkelen, als u op een dag niet meer naar 's-Hertogenbosch, maar naar Den Haag reist. Ook als u een treintje later neemt, dan u doorgaans neemt, is al aanleiding voor de AIVD om uw gangen na te gaan. U bent schuldig, totdat het tegendeel is bewezen. Kassa voor de overheid.

De OV-hipkaart is een hel. Voor een maandkaart op een dagelijks ritje van ongeveer 17 kilometer betaalde je vóór de introductie van de OV-chipkaart E 103,95. Ná de introductie van de OV-chipkaart is de prijs gestegen naar 132,16. Rekent u mee: een enkele rit kost 3,05 dus E 6,10 per dag. Voor een forens die een week werkt, kost dat dus E 30,50 per week, te weten 396,50 voor 13 weken. 13 weken staat gelijk aan 3 maanden, dus E 396,50 delen door drie wordt 132,17 per maand. Een stijging van 27% tenopzichte van het oude tarief. Kassa voor de OV-bedrijven. Nieuw prijswaarderingssysteem; nieuwe prijzen. En altijd prijsverhogingen.

Voor wie een persoonlijke OV-kaart heeft, kan het automatisch laten opwaarderen. Ook zo'n term uit 2011. Opwaarderen houdt in, dat de waarde op de kaart automatisch wordt bijgesteld, als het bedrag op de kaart te laag wordt. Er wordt dan automatisch geld van uw bankrekening afgeschreven, waarna het wordt bijgeschreven op uw OV-Chipkaart. Handig, zeg! Toch is dit minder handig, dan u denkt. Immers, het restbedrag is van uw kaart afgeschreven en wordt automatisch aangevuld. Er blijft dus voor altijd en eeuwig een bedrag op de kaart staan, dat de OV-bedrijven wel van uw bankrekening hebben afgeschreven, maar u nooit van uw leven zult gebruiken. Kassa voor de OV-bedrijven.

Last but not least, bent u zelf verantwoordelijk voor het in- en uitchecken van uw OV-Chipkaart. Dat gaat relatief eenvoudig, door de OV-Chipkaart vóór een apparaatje te houden op de plaats van aankomst, en op de plaats van vertrek. Probleem is echter, dat de apparaten negen van de tien keer niet werken en u de kaart echt een paar seconden lang doodstil tegen de lezer moet houden, want anders kan het apparaat de chip op de kaart niet lezen. Te snel in- of uitchecken houdt alleen maar in, dat u waarschijnlijk niet bent in- of uitgecheckt, waardoor u alsnog de volle rit kunt betalen, ook al maakt u gebruik van slechts een paar haltes. Wanneer het in- of uitchecken niet goed verloopt, dan kunt u bij de eerstevolgende rit niet opnieuw in-of uitchecken. U zult dan via internet of per aangetekende brief aan uw OV-bedrijf moeten vertellen dat ze het kaart weer moeten deactiveren, waarna u de kaart weer kunt activeren door middel van het inleveren van een stapel papieren, waarmee u aantoont dat u toch echt u bent.

De Tweede Kamer riep in koor dat de OV-Chipkaart geen melkkoe mocht worden van de OV-bedrijven. Met het overleveren aan de vrije markt door de VVD is dit echter wel gebeurd. Met alle nare gevolgen van dien. Tarieven worden niet meer bepaald door de overheid, zoals vóór 3 november 2011 gebeurde. De tarieven worden nu bepaald door de OV-bedrijven en die verbloemen de onderlinge tariefsverschillen, door niet duidelijk te zijn over de prijssteling. De OV-chipkaart is te kraken, waardoor whizzkids eenvoudig enkele honderden euro's op de kaart kunnen zeten. Ook kunnen de chips worden gekopieerd, waardoor iemand anders op uw saldo en/of bankrekening kan reizen. De OV-chipkaart is een ramp.

Daarom noem ik hem vanaf vandaag: OV-SHITCARD

Nieuw prijswaarderingssyteem; dus nieuwe prijzen

Is er nieuws aan de uitspraak dat Geert Wilders en zijn PVV totaal niet van deze wereld zijn? Is het nieuws, dat Wilders met zijn plan om de gulden terug te halen, het leven alleen maar duurder maakt? Is het nieuws dat – zoals altijd – niemand in Nederland (de oppositie incluis) een goed antwoord heeft op dit snode plan? Is het nieuws dat dit slechts een idee is, dat nooit ten uitvoer wordt gebracht? Is het nieuws, dat Wilders hiermee wederom inspeelt op het sentiment en weer wat zetels heeft toegevoegd aan zijn onmetelijke succes? Nee, eigenlijk niet.

Het zal u niet zijn ontgaan: Nederland zit officieus in een recessie. Het afgelopen kwartaal kromp de economie met 0,3% en voor dit kwartaal ziet het er niet veel beter uit. De Nederlandse consument houdt massaal de hand op de knip; geeft geen geld meer uit aan dure zaken zoals vakanties, auto’s, keukens, badkamers en elektronica. Door de aanhoudende negatieve berichtgeving over de economie en de probleemlanden, die in aantal alleen maar lijken toe te nemen, heeft de Nederlandse consument banger gemaakt. Tel daarbij op, dat talloze economen over elkaar heen tuimelen om maar op tijd een nieuwe economische recessie te voorspellen (“I have told you so!”). Omdat die economen later de morele prijs willen ontvangen, dat zij toch echt deze economische crisis hebben voorspeld, verdringen ze zich voor iedere camera en/of microfoon om te vertellen dat er zware economische tijden aan zitten te komen. Onze huidige minister-president, Mark Rutte, ging er altijd prat op, dat hij deze economische malaise heeft zien aankomen. Nu we er middenin zitten, ontbreekt het Rutte aan daadkracht. En misschien is Rutte wel van goede wil – de VVD is immers een fatsoenlijke partij – ; Rutte zit gevangen in het web van Geert Wilders en zijn PVV, die met zijn populistische praatjes iedere economische vooruitgang tegenhoudt en de mensen alleen nog maar angstiger maakt. Angst zaaien is namelijk de drijfveer van de PVV en de basis van het succes.

Het maakt de consument er op z’n zachtst gezegd niet veel positiever op. Het geeft geen geld meer uit; alle geld blijft op de spaarrekening. Voor zover er nog geld is, overigens. Veel consumenten hebben de afgelopen jaren namelijk onbegrensd geld kunnen lenen bij diverse banken, om al die dure spullen te kopen. Aangestoken door de buurman, vriend of ander (vooral mannelijk) familielid, namen ze weer een nieuwe lening om een nog duurdere televisie te kopen. Want de buurman moest de ogen worden uitgestoken. DSB is met dit soort leningen groot geworden; tegen een woekerrente kleine, kortlopende kredieten verstrekken. Toen DSB daar te groot mee werd, gingen ook andere banken over op deze zogenaamde Persoonlijke Lening. Toen bleek, dat veel mensen deze Persoonlijke Lening niet meer konden terugbetalen, ontstond de kredietcrisis.

Dat landen als Griekenland, Italië, Ierland, Spanje en Portugal in zwaar weer zitten, is u waarschijnlijk niet ontgaan. Door politiek gekonkel en het overtreden van de eigen gemaakte en opgelegde regels kunnen ze nu de rekening niet meer betalen. Jarenlang konden deze landen de euro misbruiken om eigen financiële problemen te verbloemen. Nu de kredietcrisis is aangebroken, moesten ook zij de waarheid onder ogen zien. Griekenland en Italië zijn nagenoeg failliet. Ierland, Spanje en Portugal moeten zwaar bezuinigen, anders gaat het ook daar goed mis. Nieuwe kandidaat is België, dat net als de eerder genoemde landen onder geen enkele voorwaarde deel had mogen nemen aan de euro. België voldeed, net als eerder genoemde landen, aan geen enkele regel als genoemd in het Verdrag van Maastricht (schuld, rente, bruto nationaal product) en is door het IMF aangewezen als volgend risicoland. Door de hechte banden met de zuiderburen is nu ook Nederland aan de beurt.

Tijd voor de Grote Geert om te roepen dat de gulden weer terug moet. Nederland moet zich terugtrekken achter de dijken; niets meer met Europa van doen hebben en daar hoort de herinvoering van de gulden bij. Volgens veel PVV-kiezers (liefst 85%) een prima idee, omdat in de tijd van de gulden alles zo betaalbaar was. Voor een fatsoenlijke prijs kon je een huis kopen, zonder dat je daarvoor meer dan de helft van de netto loon af moest staan aan banken, die de hele wereldeconomie de vernieling in hebben geholpen. Wat veel PVV’ers vergeten is dat, als je een nieuw prijswaarderingssysteem (moeilijk woord voor veel PVV’ers) invoert, je ook nieuwe prijzen gaat krijgen. Recentelijk hebben we dat nog meegemaakt bij de invoering van de ov-shitkaart… euh… ov-chipkaart, waarbij aangetoond werd, dat de prijzen in het openbaar vervoer sinds de invoering ervan, tot liefst 40% zijn gestegen. Aanleiding is het stoppen met het gebruik van de strippenkaart en de invoering van de ov-shitkaart.. . euh… ov-chipkaart natuurlijk. Nieuw prijswaarderingssyteem; dus nieuwe prijzen.

Het is heel simpel: Vóór de invoering van de gulden kostte een biertje op het terras 2,50 gulden. In euro zou dit omgerekend 1,35 euro moeten zijn. Toch kost een biertje geen 1,35 euro, maar 1,85 euro, in oude guldens 4,08 gulden. Ander voorbeeld: voor een rit van ongeveer 17 kilometer betaalde je voor een maandkaart in de bus E 103,95. Met de invoering van de ov-shitkaart… euh.. ov-chipkaart, is die prijs gestegen naar E 132,40 per maand. Nieuw prijswaarderingssyteem; dus nieuwe prijzen.

Een nieuw prijswaarderingsysteem betekent, dat consumenten de pijn in eerste instantie niet zullen voelen. Ook bij de herinvoering van de gulden zal dat het geval zijn. 4,08 gulden is namelijk geen prijs, die je betaalt. Dus maken slimme ondernemers daar F 4,09 of zelfs F 4,19 van. Gevolg zijn prijsstijgingen. Prijsstijgingen ook bij de aankoop van een huis; kijk maar naar wat je vóór de invoering van de euro kon kopen voor 140.000 gulden. Voor 140.000 euro koop je nu niet eens een hondenhok. Wilders maakt dezelfde fout, toen hij predikte voor het teruggeven van het Kwartje van Kok aan de consument. Tien jaar na de invoering hebben we 4 rechtse kabinetten gehad en is het Kwartje van Kok nog steeds niet terug naar de consument. Nieuw prijswaarderingssyteem; dus nieuwe prijzen.

De gulden zal nooit terug komen, ook al willen we dat zo graag. Herinvoering is simpelweg te duur en er is in Nederland geen meerderheid voor te krijgen. 85% van 1,5 miljoen mensen is 1,2 miljoen mensen en dat is minder dan 8% van wat er in Nederland aan mensen woont. Met het terugdraaien van de klok los je de problemen niet op. Het maakt je alleen maar kortzichtiger. Aan de andere kant: hoeveel kortzichtigheid kan een PVV’er nog hebben?

Maar de Grote Geert heeft opdracht gegeven voor een eigen onderzoek en natuurlijk pakt dat door hem betaalde onderzoek in zijn voordeel uit. Uit het onderzoek, uitgevoerd door een eurosceptisch Brits bureau, waarvan de eigenaar een geestverwante is van Wilders’ doldwaze ideeën, zal natuurlijk blijken dat de gulden terug moet en de euro weg. De Grote Geert zal zijn eigen onderzoek niet gaan afkraken. Vervolgens ontstaat er weer een discussie tussen allerlei professoren, tot in de Tweede Kamer aan toe. Iedereen houdt zich bezig met het onderzoek en de naam van Geert Wilders is weer genoemd. Niemand staat erbij stil, dat het idee totaal ridicuul is en nergens op slaat. De blondine uit Venlo weet ook wel, dat herinvoering van de gulden een onbegonnen zaak is, maar hij wint er weer wat zeteltjes mee in de peilingen. Een paar simpele rekenvoorbeelden met een biertje en een ov-shitkaart… euh... ov-chipkaart tonen aan, dat Wilders en zijn PVV er helemaal naast zitten. De uitspraak van het herinvoeren van de gulden is het zoveelste proefballonnetje van de PVV. Kiezers, die denken dat de gulden inderdaad terug komt, komen bedrogen uit. Net als zoveel PVV-standpunten, die niet zijn uitgevoerd. Erover nadenken is een aan de PVV en zijn kiezers niet besteed; de eerste PVV’er die nadenkt moet ik nog tegen komen. Geert Wilders maakt met de herinvoering van de gulden het leven alleen maar duurder. Maar maak dat een PVV’er maar eens wijs.

Harmonie tussen mens en machine

Komend jaar zullen de zorgpremies met gemiddeld 10% stijgen. U betaalt voor een vrijwel uitgekleed basispakket dan meer dan 100 euro per maand. Dat is geen nieuws, maar wel een schrikbarend hoog bedrag, als je kijkt naar wat je ervoor terug krijgt. Toch mag je als sociaaldemocraat niet zo denken: immers is het hele systeem van zorgpremies een bedenksel van Ome Willem Drees en ergens is dat systeem ook wel goed. De laatste jaren echter gaat het helemaal de verkeerde kant op, mede dankzij VVD’er Hans Hogervorst. Mede dankzij de hele VVD. Het marktgerichte denken van de VVD breekt ons allemaal op; het maakt zorg onbetaalbaar en eigenlijk alleen maar betaalbaar voor de Nederlanders die over het algemeen goed bij kas zitten; dus VVD-stemvee.

Alsof dat allemaal nog niet voldoende is, doet de VVD er nu een schepje bovenop . De liberalen sturen aan op een nieuwe wet, waarbij u na afloop van uw ziekenhuisbezoek een rekening krijgt thuisgestuurd. Misschien gaat u zich dan realiseren hoeveel uw kankerbehandeling heeft gekost en kijkt u wel twee keer uit, als de ziekte in de toekomst onverhoopt weer de kop op steekt. Mocht u zwanger zijn van uw eerste kindje, dan krijgt u van het ziekenhuis een rekening thuis gestuurd, waarin staat wat de eerste levensdagen van uw pasgeboren koter heeft gekost. Misschien denkt u dan wel twee keer na over een tweede; of brengt u de tweede koter maar zelf ter wereld. In een eerder kabinet ijverde ChristenUnie nog voor ophoging van het aantal kinderen per gezin van 2,4 naar 2,5 om de verzoringsstaat leven te houden. De VVD heeft blijkbaar lak aan die verzoringsstaat. U moet kostenbewuster zijn met de zorg. Dat u een kwaal krijgt en naar de dokter gaat om die kwaal te laten verhelpen, vindt de VVD blijkbaar een grote schande. U zou zich moeten schamen als u een beroep gaat doen op de zorgsector. Dat is de eerste gedachte, die voort komt uit het plan van de VVD.

Dat we in Nederland elkaar terecht gaan wijzen omdat we zwaar ziek zijn en daarom naar de dokter gaan, is walgelijk. Het plan van de VVD dient dan ook direct en zonder verdere discussie naar de prullenbak te worden verwezen. Het is de VVD helemaal naar het hoofd geschoten, sinds ze zijn begonnen met het uitkleden van de zorgstaat. Ziekenhuizen zitten tegenwoordig bomvol directeuren, managers en ander VVD-gespuis, dat er gewoonweg niet thuis hoort. Het eerste ziekenhuis (zoals we het vandaag de dag kennen) in Nederland ontstond in Delft, in het jaar 600 na Christus. We hebben in Nederland dus meer dan 1.000 jaar geleefd zonder managers en dik betaalde directeuren. Zonder spreadsheets, PowerPoint-presentaties en duur betaalde consultants en andere luchtverkopers. Daar kan best nog 1.000 jaar bij. Tegenwoordig hebben zorgverzekeraars een dikke vinger in de pap, waarbij ze op de stoel van de dokter gaan zitten, om vervolgens te bepalen welke medicijnen mevrouw Jansen of meneer Pietersen mag hebben. Die medicijnen mogen niet te duur zijn, want de zorgverzekeraar wil aan het eind van het jaar wel winst maken, om die in dikbetaalde bonussen weer uit te keren aan de directeuren en managers aldaar.

Zorgverzekeraar VGZ (een bedrijf waar ik toch al braakneigingen van krijg) heeft nu zelfs de co-patiënt geïntroduceerd. Deze co-patiënt geeft aanvullende informatie aan de echte patiënt over hoe om te gaan met zijn of haar ziekte. De co-patiënt is een vrijwilliger, die dezelfde ziekte heeft gehad als de echte patiënt, of zelf uit de zorgsector komt. Deze vinding lijkt een nobel streven. Het is immers altijd goed, om mensen bij te staan als ze een ernstige ziekte hebben. Toch zal VGZ dit project niet starten uit compassie met haar 4 miljoen verzekerden. Niet zonder commercieel doel. Immers, de VVD heeft de zorg vrijgegeven aan de markt en dus kunnen verzekeraars zoals VGZ zich niet veroorloven, om patiënten lang bij te staan in hun ziekte. Hoe sneller de patiënt af is van zijn of haar ziekte, hoe beter het is voor commerciële zorgverzekeraars als VGZ. Het feit alleen al dat een concern als VGZ met in 2010 een omzet van 11 miljard euro en daarbij een winst behaalde van 150 miljoen (bron: Medifacts) een beroep doet op mensen die zich voor dit doel gratis en voor niets inzetten, is al belachelijk voor woorden. Het is VGZ te doen om de poen; om die 150 miljoen op te schroeven. Patiënten zo snel mogelijk het ziekenhuis uit donderen, om de volgende binnen te laten. Het op het eerste gezicht nobele streven van VGZ dient dan ook direct naar de prullenmand te worden verwezen. Nooit meer over praten; doodzwijgen!

Helaas kunnen Nederlandse ziekenhuizen niet meer zonder initiatieven als die van VGZ. Sterker nog; de commerciële zorgverzekeraars vinden het tegenwoordig heel normaal als ze ziekenhuizen uitsluiten, omdat de ziekenhuizen te duur zijn. Ik kreeg bijna een hartverzakking toen ik hoorde, dat geen enkele politieke partij in Den Haag hier tegen was. Het is immers de markt, zo redeneren naast de VVD ook CDA, PvdA en D’66. Weerzinwekkend om te horen dat een partij als de PvdA, die toch in zou moeten staan voor de medemens, een ziekenhuis ziet als een commerciële instelling, die uit is op winstbejag. Weerzinwekkend dat een partij als D’66, die zich toch afficheert als een alternatief op links, de zorgverzekeraar laat bepalen welke patiënt naar welke ziekenhuis toe gaat. Misschien is dat wel omdat vrijwel alle zorgverzekeraars worden geleid door D’66’ers (Els Borst, Roger van Boxtel, etc.). Het kan dus zijn, dat u vlakbij ziekenhuis X woont, maar voor uw kwaal naar ziekenhuis Y een tiental kilometers verderop moet, omdat uw zorgverzekeraar uw dichtstbijzijnde ziekenhuis gewoonweg te duur vindt. Alsof we het over de reparatie van een auto hebben. Weerzinwekkend!

Het doel van het sturen van rekeningen zoals de VVD voorstelt is de eerste stap in een voor de VVD ideaal systeem, zoals dat ook in de VS gebeurd. In de Verenigde Staten krijgt ook iedere ziekenhuisbezoeker een factuur thuis, waarop staat wat de behandeling heeft gekost. Mensen die erg goed zijn verzekerd, sturen deze factuur door naar hun verzekering en het probleem is opgelost. Het zal u niet verbazen dat de mensen die slecht – of helemaal niet – zijn verzekerd (en dat zijn er in de VS nogal wat!), kunnen beginnen met het verkopen van hun auto, huisraad, huis of juist hun hele lichaam, om de ziekenhuisrekening maar te kunnen betalen. En die kant gaat het met de VVD ook op. De VVD vertegenwoordigt namelijk bij uitstek de mensen die de ziekenhuisrekening zonder blikken of blozen kunnen betalen. Mark Rutte (VVD) wilde een minister-president voor alle Nederlanders zijn. Toegegeven, zijn functioneren is duizend keer beter dan dat van Balkenende (maar het kon ook niet veel slechter dan Balkenende), maar Rutte is niet een minister-president voor alle Nederlanders. Het is een minister-president voor de welgestelde Nederlanders met een goedgevulde buidel geld. Hij belichaamt het VVD beleid; een beschamenlijk beleid, dat direct naar de prullenmand moet worden verwezen.

Een ziekenhuis is een ziekenhuis en dat moet zo blijven. Een ziekenhuis is een instantie, waar mensen binnen komen met een kwaal en naar buiten gaan zonder die kwaal. Idiote directeuren en managers moeten zo snel mogelijk worden verwijderd uit dat ziekenhuis. Zij zijn de oorzaak, dat de zorg tegenwoordig bijna niet meer te betalen is. Het sturen van rekeningen helpt niet; het maakt de mensen niet kostenbewuster, maar schuldbewuster. Kotsneigingen kreeg ik van een recent uitgezonden radiospotje van de Toyota Auris, waarin de autobouwer mensen feliciteert met hun nieuwe baan. De Auris is een op zich niet onaardige auto, bedoeld voor jonge managers in de leeftijd van ongeveer halverwege de dertig. U voelt ‘m al hangen, denk ik: In één van die radiospotjes feliciteert Toyota een manager met zijn aanname als manager bij de Isala Klinieken. Voor de mensen die minder bekend zijn met de Isala Klinieken; dat is een groep ziekenhuizen in en rond de stad Zwolle. Toyota zou de manager niet feliciteren, als de nieuwbakken manager geen leasebak onder zijn kont zou zijn geschoven. Waar heeft die man die Toyota Auris eigenlijk voor nodig? Wat is het doel van die leasebak?! Die leasebak wordt betaald met belastinggeld! Ik wil het salaris van die kerel niet eens weten! En dat in tijden van crisis..! Weerzinwekkend… Dit kan helemaal niet. De Isala Klinieken zouden zich diep moeten schamen, dat ze iemand aannemen met dergelijke arbeidsvoorwaarden. Terug met die leasebak en weg met die kerel. Ik vraag me af: Zou zo'n zorgverzekeraar als VGZ dáár niet eens aan kunnen doen? VGZ kan zich in deze onmogelijk beroepen op een interne aangelegenheid voor Isala, want ze gaat wel op de stoel van de dokter zitten om te bepalen welke medicijnen er worden uitgegeven aan welke patiënt. Maar een totaal overbodige manager (we hebben immers 1.000 jaar gedaan zonder die onzinnige managers!) die een Toyota Auris onder zijn kont krijgt geschoven, mag dan weer wel van VGZ en de zijnen. Een ziekenhuis is geen NV of BV, mensen! Het wordt tijd dat ze dat bij de VVD gaan inzien. Dit laatste zeg ik overigens tegen beter weten in.

Conclusie van mij betoog mag duidelijk zijn: Het kostenbewust maken van mensen is prima, daar ben ik het het de PvdA en D’66 eens. Maar mensen ter verantwoording roepen,omdat ze een bepaalde kwaal hebben, is verkeerd. Mensen gaan niet voor hun plezier naar het ziekenhuis; al denkt de VVD van wel. Een mens is geen machine. Het wordt tijd dat ze zich dat bij de VVD gaan realiseren. Maar ook dat zeg ik tegen beter weten in.

Betekent 'Mauro' het einde van het CDA?

Terwijl u op zaterdagochtend nietsvermoedend uw boodschappen doet bij de supermarkt, vecht in Utrecht iemand voor zijn leven. Terwijl u straks lekker een kopje koffie drinkt in het lokale eetcafé, vraagt in Utrecht iemand zich af, of hij wel toekomst heeft. En terwijl u straks een paar schoenen uit kiest in de schoenenwinkel of dan eindelijk die nieuwe tablet pc aanschaft bij de elektronica grootgrutter, is het niet zeker of die persoon in Utrecht aan het einde van het dag nog wel levensvatbaar is. Niet dat artsen zich ondertussen druk maken of deze patiënt nog wel kan worden gered. Sterker nog: ze staan aan de rand van het bed en zien de patiënt langzaam sterven. Niemand die ook maar naar de reanimatieapparatuur kijkt. Deze patiënt heeft inmiddels een naam: Christen Democratisch Appél; C.D.A..

Nederland is een coaltitieland; een land, waar iedereen een mening heeft. Tegelijkertijd beseffen we ons dat, willen we vooruit komen, we water bij de wijn zullen moeten doen. Om verder te komen, moeten we allemaal een beetje van ons standpunt inleveren. Zo komen we dichterbij elkaar en kan er worden bestuurd. In die cultuur is er maar één politieke partij, die daar sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog van heeft geprofiteerd, in optima forma. Er is in dit land maar één partij, die altijd water bij de wijn heeft gedaan, om zo met alle winden mee te waaien. Nergens echt een mening over; nooit echt een hard standpunt. Deze partij heeft inmiddels een naam: Christen Democratisch Appél; C.D.A..

Het CDA is volledig uit de tijd. Het past niet meer in een land, waar je vóór of tegen Geert Wilders bent; vóór of tegen Job Cohen. Voorheen kon het CDA zich nog schuilen achter zijn christelijke gedachtegoed. Dat gedachtegoed paste zowel bij de VVD als bij de PvdA. Het CDA kon met iedereen regeren, omdat het nergens echt een (goed onderbouwde) mening over had. Het CDA is een partij zonder belangen; zonder goed standpunt en zonder duidelijk gedachtegoed. De maatregelen van het CDA zijn halfslachtig; men is zelden echt duidelijk. Het partijprogramma is links noch rechts; vlees noch vis. Het is niet voor niets dat het CDA samen met de PvdA wedijvert over de twijfelachtige eer wie de kleinste partij wordt. Tot nu toe wint het CDA die prijs met vlag en wimpel van de PvdA; de christendemocraten staan in de peilingen op 13 zetels; een verlies van 8 zetels ten opzichte van het huidige aantal. Al die zetels gaan momenteel over naar PVV, VVD en in mindere mate ChristenUnie. Zij hebben wel een duidelijk verhaal – al is dat verhaal niet mijn keuze – en zijn duidelijk naar de kiezer. PVV, VVD en ChristenUnie zijn straks geleide partijen met een ijzeren discipline. Bij de PVV wil die discipline wel eens een keertje doorslaan. De VVD is een oase van rust, net als de ChristenUnie. Het zijn partijen waaraan het CDA al zijn zetels verliest. Het CDA is al lang niet meer de grootste en moet oppassen, dat het de huidige coalitie Rutte-Wilders niet in gevaar brengt. Het CDA doet in deze coalitie toch al mee voor spek en bonen; in het geweld van Wilders en Rutte hebben ze helemaal niets in te brengen. Ze hebben niets te vertellen. Ze doen mee voor de lol; voor de cijfers. Dat is precies de reden, waarom Job Cohen een coalitie met VVD, CDA en zijn partij niet zag zitten. De PvdA zou meedoen voor de cijfers; voor spek en bonen. Om de boel op te leuken. Die rol is nu weggelegd voor het CDA. Het CDA moet oppassen, dat het een nieuw kabinet Rutte-Wilders onmogelijk maakt. De komende jaren zal het hoogstwaarschijnlijk genoegen moeten nemen met de oppositiebankjes.

Het CDA staat op omvallen en is daarmee de belangrijkste bedreiging van het kabinet Rutte-Wilders. Het kan geen keuzes maken, omdat het gewend is altijd te kunnen schipperen. Er is commentaar genoeg over het standpunt van de PvdA inzake Europa. Maar het is tenminste wel een standpunt. Dat is geen populair standpunt, maar het is een standpunt. Inzake de Angolese asielzoeker Mauro is de PvdA ook helder: Mauro moet blijven. Als er één allochtoon is, die volledig is ingeburgerd, dan is het wel Mauro. De jongen praat Nederlands met een zwaar Limburgs accent, doet mee met de voetbalvereniging en gaat redelijk mee op school. Als fan van voetbalclub PSV zit hij er regelmatig op de tribune de spelers aan te moedigen en heeft inmiddels een aardige groep vrienden om zich heen verzameld. Het is het ideale beeld wat PVV-opperhoofd Geert Wilders graag ziet; aanpassen. Mauro is volledig aangepast aan de Nederlandse samenleving en toch moet die jongen de grens worden overgezet. Niet van het CDA, maar van de PVV. Gerd Leers, als burgemeester van Maastricht nog redelijk liberaal en vooral sociaal, loopt volledig aan de leidraad van Geert Wilders. Leers - in zijn tijd als Maastrichtse burgervader bejubeld door vriend en vijand - moest eerdere uitspraken over de multiculturele samenleving in Nederland op last van de PVV al terugtrekken. Hij en zijn collega Bleker mochten op audiëntie komen bij de Grote Geert om te vertellen dat ze toch echt een hekel hadden aan die vervloekte Moslims. Het geeft maar weer eens aan hoe verdeeld het CDA is en hoe slecht de patiënt CDA er aan toe is.

De zaak ‘Mauro’ is voor het CDA het zoveelste akkefietje. Van een geoliede partij, die mensen uit alle lagen van de bevolking vertegenwoordigde, is het CDA een afstandelijke partij geworden, dat zich van akkefietje naar akkefietje worstelt. Eigenlijk wilde het CDA niet meewerken aan de huidige coalitie VVD-PVV, maar deed het toch, in de hoop de PVV in te kapselen en ontevreden kiezers terug te halen. Die strategie lijkt nu te zijn mislukt. Iets, wat uw Opinie Paultje destijds al voorspelde. Het probleem met het CDA is, dat het een sterke rechtse- en een sterke linkse stroming heeft. Tot nu toe is daar altijd een consensus in gevonden en kon het CDA moeiteloos elke coalitie leiden. Het CDA is altijd de grootste partij van het land geweest en deed in alle bestuurslagen mee. Het had de meeste burgemeesters, de beste commissarissen en de meeste oud-politici op hoge posten, zoals bij de Verenigde Naties. Maar de burgemeestersposten zijn voor het grootste deel afgestaan aan de PvdA, de zetel in de provincie aan de PVV en de sollicitatiepogingen van Balkenende werden de partij bij de laatste verkiezingen fataal. De grootste partij van Nederland werd ineens de vijfde partij van het land. Waar de PvdA na het affaire-Ploumen de weg omhoog weer heeft gevonden, blijft het CDA in de peilingen laag staan. Maar de weggelopen kiezers waren niet alleen ontevreden over de sollicitatiepogingen van Balkenende; ze waren ook boos over de richtingloosheid van het partijbestuur. Het succesverhaal waarmee het CDA decennialang elke coalitie kon leiden, is de christendemocraten noodlottig en uiteindelijk fataal geworden. De zaak Mauro laat zien, dat het CDA worstelt met zijn eigen identiteit en zo lang het CDA geen duidelijk antwoord heeft op het gescheld van de PVV, zal het klein blijven. Het einde van het CDA is dan echt ingezet en misschien was Mauro wel het laatste zetje.

Het congres van vandaag zal daarop antwoord moeten geven.

Peppi & Kokki en het geheim van de Televizierring

Tussen 1973 en 1978 zond de KRO een kinderserie uit over twee suffe matrozen, genaamd Peppi & Kokki. Het duo, gespeeld door Herman Kortekaas en Gerard de Vries, speelde platvloerse slapsticks, gebaseerd op Laurel & Hardy. Niet dat ik die periode echt bewust heb meegemaakt – ik was iets te jong –, maar de serie is herhaald in de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw en die heb ik wel weer bewust meegemaakt. Niet dat ik me echt hele afleveringen kan herinneren, maar het duo is inmiddels een begrip geworden voor hedendaagse duo’s, die zich eveneens dom en suf gedragen, of gelijksoortige opmerkingen naar elkaar maken.

Aan dat duo moest ik ook even denken, toen ik op rtlgemist.nl de bekroonde aflevering van Voetbal International zat te kijken. Wilfred Genée en Johan Derksen doen me erg denken aan het duo uit de jaren ’70 van de vorige eeuw. Hun spel is net zo suf, achterbaks en dom. De humor die ze uitkramen is platvloers en opmerkingen zijn vaak wel erg kort door de bocht. Iedere idioot kan van een afstand van 75 kilometer (ongeveer de afstand tussen mijn huis en de studio in Hilversum) ruiken dat het allemaal doorgestoken kaart en gespeeld is, en de humor onbedoeld slecht. Alsof je naar een hele foute Amerikaanse comedy zit te kijken, waarin slappe seksueel getinte grappen of lichamelijk letsel erg op de lachspieren moet werken. Het programma Voetbal International doet me daar ook erg aan denken. Het is een theekransje zonder goedgeklede Engelse stijve dames op leeftijd aan de thee, maar met vier slecht geklede Hollandse idioten aan een pot bier. Nog erger is het, als de mannen gaan lachen om hun eigen flauwe grappen. Vooral Genee schijnt zichzelf hierin erg grappig te vinden. Na de zoveelste schoffering in de richting van Derksen begint Genee nog net niet in zijn broek te plassen van ellende. Derksen is zelf ook redelijk van de tongriem gesneden en plaatst dan een even lompe opmerking terug, waarna het (over het algemeen mannelijke) publiek begint te schaterlachen en Genee gaat hierin hard mee. Dat is ronduit irritant. Derksen verroert vervolgens geen vin; Hij blijft Genee strak aankijken van onder zijn slechte kapsel en snor, die al weken niet lijken te zijn bijgehouden. Derksen denkt alleen maar aan de cheque die hij na afloop van het programma krijgt. En zo gaat het de hele avond (het programma duurt bijna 90 minuten) door.

Voetbal International is een platvloers programma, dat je kijkt met het verstand op nul, blik op oneindig en met een glas pils in de hand. Ondertussen zorgt moeder de vrouw voor warme pantoffels en een zak chips, terwijl op de achtergrond de radio aan staat op Radio Hollandio of Radio538. Hier komt de vergelijking met Peppi & Kokki om de hoek kijken. Voetbal International is platvloerse en vooral schrikbarend waardeloze humor. Je kijkt er niet naar voor de inhoud; je leert er zelden iets van. Hoogstens hoe je elkaar kunt sarren, zieken en afzeiken. Dit is bij meer programma´s met een politiek rechtse inslag het geval (van Derksen is bekend dat hij lid is van en stemt op de VVD); ook de programma’s van publieke omroep PowNed zijn behoorlijk rechts en komen niet verder dan zieken, sarren, afzeiken en goedkope grappen – met name over de PvdA – . Maar mannen vinden dat zieken nou eenmaal leuk; het is grappig, want mannen stemmen iedere maandag- en vrijdagavond massaal af op het programma. Het maken van goedkope toespelingen is bij Genee en Derksen aan de orde van de dag. Je leert er wat hele foute humor is, zonder dat je een bioscoopkaartje hoeft te kopen voor de zoveelste foute Amerikaanse comedyfilm; een soort film die me zelden of nooit aan het lachen krijgt. Ik mijdt dit genre dan ook principieel. De gasten die Voetbal International met enige regelmaat uitnodigt – o.a. Aad de Mos, Johan Boskamp en Hans Kraaij Jr. – blaken uit van slechte smaak, net als de kleding en het kapsel van Derksen. Genee kan zich over het algemeen wel redelijk kleden.

Genee en Derksen zijn hard en grof naar elkaar; maken elkaar uit voor rotte vis en vooral Genee is bij tijd en wijlen vreselijk arrogant. De chemie tussen die twee is gemaakt; dat kan niet echt zijn. Het is een nagespeelde poppenkast en Genee heeft als hoofdpresentator gesprekken zelden of nooit onder controle. De besproken spelsituaties zijn zelden te volgen. De uitleg van de volledig uit de gratie geraakte De Mos (Aadje Afkoop), Boskamp en Kraaij draagt niet echt bij aan ook maar enige verduidelijking. Dat kan ook niet de bedoeling zijn, want Voetbal International trekt typisch voetbalpubliek: over het algemeen bestaat het publiek uit mannelijke kijkers, die nog geen twee zinnen van een liedje uit zijn hersenpan krijgt geperst (“Kampioenuhhh, Kampioenuhhh, … olé, olé, olé…”). Een publiek dat blijkbaar smult van het achterbakse en arrogante gedrag van Genee en Derksen. Een publiek dat uren kan praten over een rode kaart aan speler X in de 16de minuut van de wedstrijd voetbalclub Y tegen voetbalclub Z, met hoog intelligente opmerkingen als:”Als die rode kaart niet was gegeven, dan was het een heel andere wedstrijd geweest”. Nogal logisch, want dat had die speler nog gewoon meegedaan!

Toch verkoos het Nederlandse publiek de arrogante opmerkingen in het voetbalprogramma Voetbal International boven andere even inhoudsloze, maar vooral pretentieloze programma’s als 'The Voice of Holland' en 'Wie is De Mol?'. De opmerking die Derksen maakte na het winnen van de ring was even inhoudsloos en arrogant als het programma zelf. In niet mis te verstane bewoordingen gaf Derksen aan, dat hij (ik citeer) “in een circus getrokken, waar hij geen deel van wil uitmaken en het winnen van de felbegeerde tv-prijs van de Lage Landen deed hem helemaal niets”. Derksen was ook nog genomineerd voor de personality prijs, maar moest daar de eerste plaats over laten aan Jeroen van Koningsbrugge. Ook daarop reageerde Derksen arrogant, flauw, irritant, platvloers en pretentieloos. Blijkbaar vindt Derksen zichzelf heel wat, aangezien zijn arrogante meningen in de voetbalwereld erg zwaar wegen. Als Derksen iets vindt, dan vindt over het algemeen heel Nederland dat. Derksen kan met zijn arrogantie spelers, trainers en directeuren maken en breken. Hij heeft autoriteit in de voetbalwereld, zo toonde het VARA-programma Zembla aan.

Felicitaties naar Genee en Derksen, die iets meer dan een jaar geleden nog moesten vechten om te overleven, nadat de directie van mannenzender RTL7 geen toekomst meer zag in voorganger Voetbal Insite, waarin Genee en Derksen ook al acteerden (let hier op de opmerking ‘acteren’, want het is allemaal gespeeld). Voetbal Insite werd immers op alle fronten afgetroefd door het veel betere Studio Voetbal, onder leiding van Jack van Gelder en (af en toe) Tom Egberts. Zowel Egberts als Van Gelder zijn met afstand veel betere gespreksleiders en vooral Van Gelder heeft een veel strakkere controle op de situatie. Van Gelder maakt – net als Genee – ook flauwe opmerkingen, maar Van Gelder weigert te lachen om zijn eigen grappen. Gesprekken die Van Gelder leidt, zijn korter en hebben meer inhoud, dan de flauwekul die Genee leidt. Waar Genee op de vlakte blijft, gaat Van Gelder dieper op de zaken in. Van Gelder houdt zijn gesprekspartners strak en kort en heeft veel meer overzicht over de situatie, dan Genee. Toch hebben Genee en Derksen gewonnen niet Van Gelder en Egberts. Als democraat in hart en nieren steun ik de meerderheid alleen maar; Voetbal International heeft de prijs meer dan verdiend. Zo werkt democratie; meeste stemmen gelden. Persoonlijk vind ik het voetbalprogramma ook de minst slechte van de drie genomineerden.

Dat Genee en Derksen hebben gewonnen is ook niet zo verwonderlijk. Ze vertegenwoordigen de hedendaagse maatschappij, waarin mensen graag rechts, kort door de bocht, irritant, arrogant en platvloers zijn. Mensen maken elkaar graag uit voor rotte vis en lachen op hun eigen onnozele, pretentieloze opmerkingen. Voetbal International is een programma van deze tijd. Tien jaar geleden zou een dergelijk plat programma van de beeldbuis zijn afgeschoten. Maar door de verharding van de (Nederlandse) samenleving is het algemeen geaccepteerd. Derksen was eerder een fel voorstander van het steunen van voetbalclubs met gemeenschapsgeld. Want, zo redeneerde hij, musea worden ook gesteund met gemeenschapsgeld. Hij ging liever naar een voetbalwedstrijd, dan naar een museum en heel Nederland was het daarmee eens. Nederland gaat liever dom voor de televisie liggen, dan dat het zich bijvoorbeeld laat informeren over de geschiedenis van het eigen land. Het programma Voetbal International is een goede afspiegeling van de hedendaagse maatschappij. Het laat goed zien, hoe Nederland er vandaag de dag uit ziet. Hoe mensen met elkaar omgaan en hoe verschrikkelijk laag het gemiddelde denkniveau van mensen kan zijn. Het is wat dat betreft is Voetbal International een geheel terechte winnaar, want het laat goed ziet hoe fout we vandaag de dag met z’n allen bezig zijn.

Heren, toch gefeliciteerd met je prijs!

JAN-PETER BALKENENDE WORDT MINISTER VAN AFSPRAKEN NAKOMEN

Terwijl ministers Henk Bleker en Gerd Leers op hangende pootjes bij de Grote Geert aan zijn bureau zitten en uitleggen dat ze toch echt een hekel hebben aan al die vervloekte Moslims en hartstikke anti-Europa zijn, vliegt hun pseudo-baas Mark Rutte Europa rond, om zich hard te maken voor een Eurocommissaris, die gaat toezien op de begrotingen van de eurolanden. Deze speciale eurocommissaris voor begrotingsdiscipline in de eurozone moet landen ook boetes opleggen, als ze de begrotingsafspraken zoals gemaakt in het Verdrag van Maastricht niet nakomen. Deze eurocommissaris heeft speciale bevoegdheden en staat eigenlijk gelijk aan voorzitter Barosso en EU-president Van Rompuy. Het instellen van een dergelijk instituut moet financiële rampen als nu gebeuren in Griekenland, Portugal, Italië, Ierland en in mindere mate Spanje en Frankrijk in de toekomst voorkomen.

Een nobel streven van Rutte, zo lijkt het en alle partijen in Nederland lijken de VVD’er te steunen. Van zijn eigen VVD tot aan de linkse oppositie PvdA, D’66 en GroenLinks en zelfs de zwarte kousen van de SGP staan op de banken de klappen. SP en PVV (vanzelfsprekend) niet; voor hen houdt de wereld op bij Breda, Venlo en/of Maastricht. De Duitse bondskanselier Angela Merkel klapte tevreden in haar handjes en vandaag sloot ook de Franse rokkenjager Sarkozy zich bij het gezelschap aan. Mark heeft de belanrijkste beslissers aan zijn zijde. Wat een eenheid in dit Kabinet: Geert succes in Nederland en Mark succes in Europa!

En het lijkt ook een goed idee. Immers, niemand wil een herhaling van de eurocrisis. Totdat je wat dieper op de zaken in gaat. De baan slaat eigenlijk helemaal nergens op. Iemand die er op toe ziet, dat afspraken worden nagekomen; waar gaat het over? Komt er straks ook een minister van Bankzaken? Het is te hopen van niet, want dan zou je voor iedere ramp een speciale minister moeten installeren, die dergelijke rampen in de toekomst moet voorkomen. Tegelijkertijd moet je je afvragen, of een dergelijke speciale eurocommissaris voor begrotingsdiscipline in de eurozone wel echt nodig is. Het antwoord daarop is volmondig N-E-E! Het is eigenlijk te gek voor woorden, dat diezelfde Mark Rutte in Nederland alle ambtenaren op straat smijt, terwijl hij diezelfde ambtenaren in Europa weer aanneemt. Maar het gaat verder dan dit.

Als we kijken naar hoeveel afspraken we hebben gemaakt om tot een gezamenlijke Europese Unie te komen, heb je 16.000 pagina’s A4 nodig om door te worstelen. Een paar verdragen op een rijtje: Verdrag van Wenen, Verdrag van Lissabon, Verdrag van Maastricht, Verdrag van Versailles, Verdrag van Amsterdam, Verdrag van Malta, Verdrag van Nice, Verdrag van Rome… en ga zo maar door. Talloze afspraken, maar eigenlijk houdt niemand zich er aan. En omdat niemand zich er aan houdt, of – nog erger – de afspraken naar eigen voordeel interpreteert, is de Europese Unie verworden tot een doolhof aan Verdragen, waar geen mens meer uit komt. Één ding staat voorop: niemand komt de afspraken echt na. Alleen Nederland.. Nederland is het braafste jongetje van de Europese klas en komt elk regeltje in al die verdragen keurig na. Nederland verkocht al haar tafelzilver, omdat het vooruit wilde lopen op EU-afspraken. Veel van die afspraken gingen niet door en daarom zijn Essent en NUon nu in respectievelijk Duitse- en Zweedse handen. Die bedrijven (RWE en Vattenfall) zijn op hun beurt weer staatsbedrijven. Ook de nationale posterijen (TNT Post of één van die 37 andere namen die het ooit had) zijn volledig verkwanselt, terwijl het grootste postbedrijf ter wereld, DHL, gewoon nog een staatsbedrijf is. Ook het grootste autoconcern ter wereld (Volkswagen) is voor het grootste deel nog steeds in handen van de Duitse deelstaat Baden-Würtemberg. De grootste luchtvaartmaatschappij van Europa, Air France, is gewoon in handen van de Franse staat. Diverse banken en verzekeraars kunnen zonder de helpende hand van de belastingbetaler niet overleven en dus heeft de staat ze opgekocht: In Nederland gebeurde dat bij ABN AMRO, in België bij Dexia, in Duitsland bij de Hypovereinsbank en in Frankrijk bij BNP Parisbas, Credit Agricole en Credit Lyonais. Daar sta je dan als VVD met je marktwerking…

Als we nou eens beginnen met het nakomen van al die afspraken die op 16.000 pagina’s A4 staan en elkaar erop aanspreken, als dat niet gebeurd, dan zijn we als EU al een heel stuk verder. Dat niet alleen, maar we moeten elkaar ook eens recht in de ogen aan durven kijken en de waarheid zeggen; ook al heten de overtreders Frankrijk of Duitsland. Immers, Frankrijk en Duitsland waren de eersten die hun eigen begrotingsregels met voeten traden, om vervolgens hun eigen regels in hun eigen voordeel op te rekken. Nee, Nederland hoeft in deze situatie zich niet aan alle regeltjes te houden; maar Nederland geilt nou eenmaal op regeltjes. Dat was zo, dat is zo en dat zal nog wel even zo blijven. Vandaar dat de Nederlandse regering vindt, dat er een speciale eurocommissaris voor begrotingsdiscipline in de eurozone moet komen van regeltjes. Alsof er nog niet genoeg regeltjes staan op die 16.000 pagina’s A4.

Het is geen vanzelfsprekendheid dat de nieuwe supereurocommissaris er ook daadwerkelijk komt. Er zal nog veel water door de Rijn, Donau en Seine moeten, vóór daar een beslissing over valt. De nationaliteit van de nieuwe superspeciale eurocommissaris voor begrotingsdiscipline in de eurozone is echter al wel bekend; Vanzelfsprekend wordt het een Nederlander. Het hele idee is immers een Nederlands idee en dus zullen alle belangrijkste regeringsleiders het erover eens zijn, dat die eer toe komt aan Nederland. Zelfs zijn identiteit is al bekend. Want wie tovert Nederland dan als een konijn uit de hoge hoed? Precies, Jan-Peter Balkenende. Want wat dat betreft zijn ze bij de VVD hun vrienden van het CDA nog lang niet vergeten. Het CDA is de laatste maanden zo verguist door vriend en vijand; het CDA staat met 13 zetels historisch laag in de peilingen en dreigt daardoor een nieuw Kabinet Rutte-Wilders in gevaar te brengen. Maar bij de VVD hebben CDA’ers nog altijd een speciaal plaatsje in hun hart. Bovendien heeft Balkenende een minder prestigieuze baan dan zijn aartsvijand Wouter Bos, die juist door vriend en vijand wordt geprezen. Waar Bos met de grote directeuren der aarde eet, staat Balkenende als een schooljuffrouw dagelijks voor een veredeld soort kleuterklasje. Dus wordt het tijd om Balkenende uit de voorleeshoek te halen en hem te deponeren tot minister van Afspraken Nakomen. Donner wordt zorgvuldig door Rutte naar de baan van Minister van Staat gedirigeerd; Balkenende mag toch nog naar de EU. Na verwoede sollicitatiepogingen lukte het Balkenende niet om een baan bij de EU te bemachtigen; Rutte helpt hem nu een handje. Een totaal overbodige en ridicule baan; maar de baan lijkt Balkenende op het lijf geschreven. De oppositie – die Rutte eerst steunde – zal zich bij de neus genomen voelen. Als de positie vacant komt, zal vooral GroenLinks er een vrouw op willen hebben en de PvdA één van hun uitgerangeerde politici. Het zal weer een gebruikelijk Haags gekrakeel worden wie de positie mag invullen, terwijl de kandidaat al lang bekend is. Eigenlijk net als bij de vacature van Minister van Staat; iedereen mag solliciteren, maar uiteindelijk wordt Donner het toch. Bij het CDA zullen ze Mark Rutte tot in lengte van dagen op een voetstuk plaatsen. Mark Rutte en zijn VVD kunnen bij het CDA niet meer stuk. En Wilders heeft het nakijken.

En zo kan Jan-Peter Balkenende alsnog Europa in en geeft hij Wouter Bos weer het nakijken. Hoewel… met zijn baan en met zijn reputatievan niet erg daadkrachtig minister-president zou ik me niet zo erg schamen, als ik Wouter Bos zou heten.

Jan Peter, alvast gefeliciteerd met je nieuwe baan!

Vette pech

Job is een fatsoenlijke man. Hij is vriendelijk, aardig en tolerant. Aimabel, integer en een prima bestuurder.... Alleen al daarom past hij niet meer in deze tijd. In deze tijd moet je namelijk een enorme schreeuwer zijn; een hufter. Een van de pot gerukte aan lager wal geraakte straatjongen die niets anders kan dan schelden, sarren, zieken, schofferen en treiteren, zonder met een echt alternatief te komen voor de economische problemen waar de wereld voor staat. Je moet mensen uitmaken voor rotte vis en keihard meppen, als je het ergens niet mee eens bent. De dialoog aangaan met elkaar en uiteindelijk met elkaar tot een oplossing komen, is wel Job's stijl maar past niet meer in deze tijd. Dit is een tijd van schreeuwen om het hardst, waar alle fatsoensnormen zijn verdwenen. En de mensen in het land vinden dat nog leuk ook! U, de kiezer, vindt het allemaal prachtig. Hoe harder die linkse idioten worden aangepakt, hoe beter, vindt u. En het kan u allemaal niet hard genoeg. Immers, als u het ergens niet mee eens bent, dan begint u ook te schreeuwen, te zieken en de sarren. Als het u dan uw zin nog niet krijgt, dan begint u te stampen en daarna te slaan. Dat is heel normaal, tegenwoordig. U gaat overal de confrontatie aan. Nog even, en u neemt een wapen ter hand, en gaat overal heen met een doorgeladen pistool. Als u uw zin niet krijgt, dan gaat u schieten.

Bingo, voor de ultra-super-rechts-populistische PVV, die nergens echt een goed antwoord op heeft, dan alleen maar gescheld en getier; discriminerende en fascistische opmerkingen kan maken aan het adres van Moslims. Terugtrekken achter de dijken en vooral ons niet bemoeien met wat er allemaal in de wereld speelt. Maak elkaar uit voor bedrijfspoedel of andere scheldpartijen. Maak de Turkse premier maar uit voor aap; geeft niets. Hoort er gewoon bij. Ondertussen vergeten we dat Nederland met al dit geziek, gezeik, gediscrimineer en gesar economisch gewoon stil staan en Turkije opstoomt in de vaart der volkeren.

Job Cohen ligt onder vuur. Binnen zijn eigen PvdA zijn er al diverse mensen die hem een mes in de rug hebben gestoken. Willem Vermeend, Bram Peper en sinds deze week komt die twijfelachtige eer ook Lilianne Ploumen toe. De rechtse pers – rechts geworden door Wilders’ uitspraken dat de pers veel te links is en dus Wilders te weinig aandacht geeft – smult ervan en registreert moeiteloos alle scheldkanonnades van Wilders richting Cohen. Cohen heeft daar niet afdoende antwoord op; is niet fel genoeg in de debatten. Cohen probeert alles met de mantel der liefde te bedekken en kruipt terug in zijn schulp. Omdat Cohen weet, dat je met schelden en schreeuwen niet zo ver komt. Cohen is een nette man. Maar tegelijkertijd kan Cohen de verschrikkelijke opmerkingen van Wilders niet de baas. Hij weet zich geen raad met de scheldkanonnades van Geert Wilders. Het publiek smult inmiddels van dit asociale gedrag en waardeert dit met extra stemmen. Massaal lopen ze weg bij de PvdA, over naar de partijen op de flanken, zoals dat zo mooi heet. De partijen die niets anders kunnen doen dan sarren en zieken, maar tegelijkertijd geen oplossing hebben voor de problemen waar de wereld voor staat.

En daar komt de zwakte van de Partij van de Arbeid om de hoek kijken. Het probleem van Job Cohen en zijn PvdA is, dat ze geen antwoord hebben op het nieuwe rechtse signaal. Ze kunnen er geen goed verhaal tegenover stellen. Job Cohen kan niet duidelijk genoeg zijn in zijn verhaal dat de PVV zichzelf terug trekt op een eilandje en eigenlijk niets anders kan doen dan schelden, discrimineren, zieken en sarren. Als het aankomt op het nemen van verantwoordelijkheden, geeft de PVV niet thuis. De PvdA kan niet duidelijk maken, dat de PVV niet thuis geeft bij belangrijke beslissingen. Beslissingen die uw en mijn leven van alle dag beïnvloeden. Cohen heeft geen antwoord op de scheldpartijen van Wilders; net als Ad Melkert dat destijds ook niet had bij het nieuwe rechtse signaal van wijlen Pim Fortuyn. Hoewel Cohen een heel ander figuur is, is die parrallel wel te trekken. De de PvdA gaat echt niet uit zichzelf weer stijgen in de peilingen; dat gebeurt alleen, als de PvdA een goed verhaal heeft en dat – in de traditie van Wilders – blijft herhalen, totdat de langspeelplaat sleets is gedraaid. De PvdA moet nou eindelijk eens duidelijk maken aan de Nederlandse bevoling, dat de PVV niets meer dan symboolpolitiek bedrijft en dat de gevolgen voor Nederland desastreus zijn, als de PVV het in Nederland voor het zeggen krijgt. De PvdA moet – net als de SP – het kabinet uitdagen en vragen of fatsoenlijke partijen als VVD en – in mindere mate – CDA wel willen samenwerken met een partij, waarvan de leider eigenlijk alleen maar kan schelden op anderen; onfatsoenlijk en asociaal is. Wil je met een dergelijke partij wel samenwerken? Dat verhaal ontbreekt momenteel bij de PvdA. En natuurlijk geloven we allemaal in Cohens bestuurlijke capaciteiten; maar het debat aangaan is aan Cohen niet besteed. Dat zal hij echt moeten veranderen, want anders komt het nooit meer goed met hem.

Het is duidelijk dat het populisme Europa langzaam maar zeker kapot maakt. Het bevordert het herstel van de Europese economie. Regeringsleiders durven geen beslissingen meer te nemen. Knopen door te hakken, omdat er in het verleden de verkeerde knopen zin doorgehakt en de kiezers thuis het niet langer meer pikken. Kiezers stemmen vandaag de dag op scheldende politici (Nederland) of politieke partijen, die vinden, dat je op je 14de al seks moet hebben en moet kunnen stemmen (Duitsland), of partijen, die zich helemaal terug willen trekken uit Europa (Finland). En zolang de tegenstand zo slap is, als dat-ie nu is, hebben deze partijen niets te vrezen. Ze kunnen gewoon doorgaan op de oude voet. Partijen als de PVV (Nederland), Freiheitspartei (Duitsland) of Echte Finnen (Finland) zijn enorm populair en winnen alleen maar aan populariteit, naarmate de crisis en onrust in de Europese Unie toeneemt. En ergens doet Europa zichzelf dat ook wel aan: In de plaats van banken te straffen, krijgen de banken alleen nog maar meer geld van de Europese belastingbetaler en dat is inderdaad fout. Maar tegelijkertijd snappen de kiezers niet, dat de populistische partijen geen echte oplossing hebben voor het probleem. Niet voor niets is de PVV slechts gedoogpartner van dit kabinet. Ze kunnen de verantwoordelijkheid niet aan, omdat ze de capaciteit noch de oplossingen in huis hebben. De SP zal na de eerstvolgende verkiezingen groter zijn, dan de PvdA. Maar meedoen zullen ze niet, omdat ze nog nooit hebben geregeerd. Dus zullen zij het nationale kabinet dat er dan zit, vanuit de flanken steunen.

In die wereld hoort Job Cohen niet thuis. Helaas...

Ik wil een volksopstand!!!

Ik wil een volksopstand! Ik wil actie. Ik wil mensen in actie zien komen tegen een maatregel die toch onmogelijk kan worden gesteund. Ik wil bloed zien; offers. Ik wil mensen achter tralies; berecht, omdat ze stalen van de armen en dat vervolgens aan de rijken gaven (een omgekeerde Robin Hood, zeg maar). Ik wil mensen voor de rechter verantwoording af zien leggen. Ik wil doden en gewonden; mensen die smeken om vergiffenis. Ik wil keiharde actie vanuit de bevolking. Een bevolking die keihard pijn moet lijden; zorgpremies die inmiddels zo hoog zijn, dat bijna geen mens ze nog kan betalen. Tienduizenden ontslagen bij Defensie, bij de gemeentelijke overheden en sociale werkplaatsen. Mensen kunnen hun hypotheek bijna niet meer betalen omdat de hoogte van de OZB de pan uit rijst. En dat alles om een paar VVD’ers in hun leasebakken te laten rijden? De maat is vol! Dit kan zo niet langer. We moeten als Nederlanders in opstand komen. Hoe kan de PvdA nou aan de ene kant opkomen voor de sociaal zwakkeren, terwijl het aan de andere kant goedkeuring heeft aan steun aan een paar zwaarlijvige bankdirecteuren, die toch nooit PvdA zullen stemmen maar altijd VVD?? Hoe kan Ronald Plasterk nu een vlammend betoog houden over PGB’s en sociale werkplaatsen (waarbij ik respect toonde voor de man); roepen dat dit kabinet een asociaal beleid voert en tegelijkertijd steun geven aan banken??? Ronald Plasterk, een man die ik huizenhoog heb zitten; voor wie ik respect heb en alleen maar kan buigen… Toen ik hem daar bezig zag in De Lichtfabriek in Haarlem, samen met Mohammed Mohandis, dacht ik maar één ding: die man krijgt mijn stem! Hoe kan die man nou een stelletje criminele bankdirecteuren steunen?? Dit vraagt om drastische maatregelen! De limiet is bereikt!

Wat is er loos? Eergisteren kwam de Frans/Belgische bank Dexia met het bericht, dat het wel eens om zou kunnen vallen, omdat het heeft geïnvesteerd in Griekse staatsobligaties. De Belgische bank heeft maar liefst 3,5 miljard euro aan leningen uitstaan in Griekenland; evenveel als de vier grote Nederlandse banken samen aan Griekenland hebben uitstaan. Dexia had al een berg Amerikaanse prutshypotheken in portefeuille en nou komt dit er nog eens bij. Gevolg: De Frans/Belgische bank wordt met miljarden bankensteun gered door de Franse- en Belgische overheden en het Belgische deel wordt genationaliseerd. België staat ook garant voor de bankrekeningen bij de bank. België, dat zelf al jaren geen cent meer op zijn kont te krabben heeft en bijna twee jaar geen regering (als er eenmaal een regering is gevormd, kunnen de Belgen alweer naar de stembus), neemt de schulden van de bankdirecteuren van Dexia op zich; alle slechte leningen worden in één onderneming gestopt en dat deel wordt een soort staatsbank.

Kan het nóg gekker? Jawel! De problemen bij Dexia dreigen nu over te slaan naar de rest van Europa. Een nieuwe bankencrisis dreigt en dus kwam de Duitse bondskanselier Angela Merkel vandaag met het werkelijk BRILJANTE idee om 200 miljard euro in de banken te pompen, omdat die anders zouden bezwijken onder de waardeloze staatsobligaties, die ze in bezit hebben. Naast die van Griekenland, hebben ze ook nog staatsobligaties van Italië, Spanje, Portugal en Ierland. De waarde van de Italiaanse staatsobligaties is nog maar 3 stappen verwijderd van een junkstatus. Het bezit ervan betekent dus, dat je eigenlijk niets waardevols bezit. Slecht inkoopbeleid door de bankdirecteuren en -managers wordt gesteund (en beloond) door de nationale overheden met een kapitaalinjectie van liefst 200 miljard euro, zo is het briljante idee van Merkel. Ik geloof, dat ik helemaal gek ga worden…

Als ik u even mee terug mag nemen in de tijd, dan schrijven we nog niet zo gek lang geleden: het is 23 juni 2011 (pak ‘m beet 5 maanden geleden) als de Europese Commissie een zogenaamde bankenstresstest laat uitvoeren; ik word al zenuwachtig bij het horen van het woord ‘bankenstresstest’. Bij zo'n test wordt een scenario op de banken los gelaten waarbij de economie slecht draait, de aandelenkoersen erg laag staan, de werkloosheid omhoog schiet en de schulden bijna niet meer kunnen worden terugbetaald. 91 Europese grootbanken doorstonden deze test; ook de Nederlandse banken. Dexia slaagde zelfs met vlag en wimpel bij deze test, die nu meer dan waardeloos blijkt te zijn. En nu heeft datzelfde Dexia ineens geld nodig van de belastingbetaler? Het is nooit echt duidelijk geworden, waarop de banken destijds precies zijn getest en of de test überhaupt wel goed is uitgevoerd. Nu blijkt, dat Dexia destijds niet is getest op de toen al waardeloze Griekse staatsleingen. Dat lag politiek te gevoelig. Die bankenstresstest was dus inderdaad een farce. Niets waard; zoals uw Opinie Paultje destijds al voorspelde. De bankenstresstest is onvoldoende uitgevoerd en met echt zware scenario´s is geen rekening gehouden, omdat men toen al wist dat de banken bij echt slecht weer wederom een beroep zouden moeten doen op de portemonnee van de blastingbetaler. Dat lag niet lekker in de bevolking, dus werden de waardeloze Griekse staatsobligaties niet getest. Zo ook de Italiaanse, Spaanse, Portugese en Ierse staatsobligaties, die nu ook meer dan waardeloos zijn geworden en dus werden die tijdens de test buiten beschouwing gelaten. Je vraagt je af, wat er nog méér buiten de test is gelaten. Dit is een APK die niet volledig is uitgevoerd en dus is de auto nog steeds niet waardig om deel te nemen aan het verkeer. Sterker nog; de hele APK klopt niet. Er is getest op de verkeerde punten; als er überhaupt al is getest… Misschien is het wel zo, dat een of ander duur consultancybureau een ingewikkeld rapport heeft geschreven over een ingewikkelde materie, waar de argeloze belastingbetaler toch niet meer uit zou komen door de ingewikkelde taal in het rapport. Men zou een zin dertig keer over moeten lezen en vóór het überhaupt doorheeft, wat er wordt bedoeld. Voor veel geld schrijven consultancybureaus graag ingewikkelde rapporten, die over het algemeen nergens over gaan. Zo ook het rapport over de bankenstresstest, die slechts half of helemaal niet is uitgevoerd.

Wie kan het nog langer verkroppen, als je de baas van Dexia, Jos Clijsters, met zijn dikke buik ziet rond hobbelen en dan tegelijkertijd denkt aan de bijna tienduizenden arbeidsplaatsen die komen te vervallen. Die meneer Clijsters gaat vanavond in zijn leasebak naar huis, naar zijn dikke villa in Brasschaat en is er zeker van, dat de Belgische belastingbetaler zijn miljoenenloon aan het eind van de maand weer kan ophoesten. En anders is er nog wel de Europese belastingbetaler, die zich met handen en voeten heeft gebonden aan Dexia en 91 andere banken in Europa. Meneer Clijsters en zijn collega’s vinden het zo langzamerhand heel normaal, dat ze hun hand weer kunnen ophouden bij de belastingbetaler, die eerder al 1.600 miljard dollar in hun bedrijf pompte. "Geen probleem, als onze bank in de problemen komt; de belastingbetaler redt ons wel". Nu snap ik ook, waarom die banken destijds met vlag en wimpel slaagden voor die bankenstresstest (JEUK, JEUK!!!); bij problemen kunnen ze toch nog terugvallen op de belastingbetaler. Alsof je met een auto, die niet APK gekeurd is, geen boete krijgt van de politie. En kon bij de dames en heren bankdirecteuren nog een bedankje vanaf. Er kon niet eens een excuus vanaf. Er kon niet eens “sorry” vanaf. Een beleidswissel of misschien zelfs een bosje bloemen als dank dat hun klanten ze hadden gered. Halvering van hun megasalarissen of afzien van bonussen. Helemaal niets! Ze zwommen met een lichaam vol open wonden tussen een school piranha's, werden gered en er kon niet eens een bedankje vanaf. Tja, dan ga je toch wel even anders kijken naar euh.. "een bank met ideeën". Kotsen moet ik, ieder keer als ik die reclame hoor of zie, waarin de Rabobank trots zegt, dat ze “een bank met ideeën” is. Misschien is het een goed idee, om die hele slogan even in de vrieskist te smijten en op te houden met het steunen op belastinggeld?! Misschien kunnen de vetbetaalde managers van de Rabobank hun collega’s eens wijzen op hun verantwoordelijkheden?

Kan iemand mij bij VVD, CDA, PvdA, GroenLinks en/of D'66 vertellen waar die bankenstresstest voor nodig was? Kan iemand mij het nut van die bankenstresstest uitleggen? Kan iemand mij uitleggen, waarom de Europese belastingbetaler destijds gewoon voor de gek is gehouden? Kan iemand mij uitleggen, waarom er wordt geroepen dat we met z’n allen rustig kunnen gaan slapen; nergens zorgen over maken, en ondertussen staat er weer 200 miljard euro klaar om een stelletje criminelen uit de brand te helpen? Is het een zoethoudertje, zoals Opinie Paultje destijds al beweerde? Is het een actie van de almachtige bankenlobby om de onrustig geworden belastingbetaler stil te houden? Geen twijfel over mogelijk: bankdirecteuren zijn regelrechte criminelen in krijtstreepjes- of mantelpak. Het is smerig voetvolk, omhooggevallen VVD'ers, dat in de gevangenis thuis hoort. Ze horen zich op z'n minst te verantwoorden voor de rechter, of anders wel voor de argeloze belastingbetaler, die nu alweer moet klaarstaan met een emmer met geld, om ze van de ondergang te redden. De belastingbetaler, die extra zorgpremie kan gaan ophoestem; arbeidsgehandicapten die thuis komen te zitten omdat de sociale werkplaats wordt opgedoekt; de gemeente, die geen plantsoen meer kan bijhouden; mensen, die hun eigen huis niet meer kunnen betalen; 35.000 militairen die worden ontslagen of die ouderen in verzorgingstehuizen, die liggen te ronken in hun eigen uitwerpselen. Bijstandsmoeders die worden gekort op hun inkomen of werklozen, die niet meer kunnen rondkomen. En ondertussen steunen we met 200 miljard euro de banken?! "De bank met ideeën zegt sorry”! In de plaats van (opnieuw) belastinggeld in die banken te steken, moeten die banken een bankenheffing betalen en wel zo snel mogelijk! Als ABSOLUTE VOORWAARDE stellen, dat werkelijk alle bankdirecteuren en -managers hun salarissen verlagen tot geen cent méér dan de Balkenendenorm, zo lang ze van de belastingbetaler trekken. En de eerste de beste bankdirecteur of -manager, die daar tegen in opstand komt, moet gewoon worden teruggeworpen tussen diezelfde school piranha's, en door hen levend worden opgevreten. Zijn ze helemaal gek geworden, daar bij die banken? Ze hebben de hele wereldeconomie naar de g*dverd*mme geholpen en dan gaan ze ook nog eens lopen protesteren tegen een bankenheffing? Het is godgeklaagd! We moeten als belastingbetaler hiertegen in opstand komen!

Dit vraagt om een volksopstand. Ook tegen "de bank met ideeën". We gaan de baricades op, met gebalde vuist. Wanneer verzamelen we op het Malieveld??

Vrienden van het CDA...

Ik heb nog nooit zo goed geslapen als dit weekeinde. Niet alleen omdat ik in de nadagen van mijn vakantie zit, of omdat het nu eindelijk lekker weer is. Ook niet, omdat ik helemaal in de wolken ben over de opstartperiode van mijn eigen bedrijf; een uitgeverij van mijn eigen werk. Nee, ik ben helemaal gelukkig omdat nu langzaam maar zeker duidelijk wordt, dat Geert Wilders nooit minister-president van dit land zal worden. Mijn grootste angst is dit weekeinde weggenomen, met dank aan – ik zou bijna willen zegen – mijn vrienden van het CDA. Ik ben altijd redelijk kritisch geweest op deze partij en dat ben ik nog; ik zal dat ook blijven doen. Maar nu ik zie, dat het CDA langzaam in tweeën wordt gespleten, wordt langzaam duidelijk dat het CDA ervoor zorgt, dat Geert Wilders geen minister-president meer wordt van Nederland. Heerlijk, want nu kunnen we ons gaan richten op echte zaken. Belangrijke zaken, die er echt toe doen. Misschien wel zaken, die nodig zijn, om Nederland door de crisis heen te helpen.

Wat is er dit weekeinde gebeurd? Eigenlijk twee dingen: 1) Binnen het CDA is de achterban erg kritisch over de samenwerking met de ziekende, sarrende, scheldende en schofferende Geert Wilders van de PVV. Eerst richtte Wilders zijn pijlen voornamelijk op de PvdA, wat de CDA’ers wel konden waarderen. Maar nu het verhaal van Wilders richting de PvdA wat sleets begint te worden en de PVV (heel langzaam) in de peilingen zetels begint te verliezen, richt Wilders zijn pijlen nu ook op zijn eigen gedoogpartners; zijn coalitiepartners. En dat kunnen de Christenen van het CDA minder waarderen. Wilders is nu ook aan het schelden, trappen, schoppen, schofferen en slaan aan het adres van de VVD (“Doe eens normaal man!”) en aan het adres van oud CDA-bewindslieden als Ernst Hirsch-Ballin, Ab Klink en Ruud Lubbers; mensen die tegen de huidige samenwerking met de PVV zijn. Hirsch-Ballin was kandidaat voor de Raad van State, maar is tegen de PVV en dus mag hij niet meedoen in de sollicitatieronde. Politici uit de voor het CDA belangrijke provincie Noord-Brabant vinden een samenwerking met de PVV uit den boze. Het protest binnen het CDA klinkt steeds harder. Want, zo redeneren de zwaar gelovigen; de Heer zou het nooit hebben goedgekeurd, dat de ene apostel de andere apostel zou schofferen, uitschelden, sarren en zieken. Ab Klink waarschuwde al vóór aantreden van dit kabinet voor deze praktijken in een brandbrief aan het partijbestuur; maar die wilde er niets van weten. Die krijgen dus nu de deksel op hun neus.

Het zal u niet zijn ontgaan, dat de PvdA in de peilingen hard achteruit gaat in zetels. PvdA en CDA strijden om de twijfelachtige eer wie bij de volgende verkiezingen de kleinste wordt. Op zich iets om je zorgen over te maken. Ware het niet, dat de PvdA in de peilingen altijd slecht staat, maar in verkiezingstijd toch altijd weer overeind weet te krabbelen. De laatste twintig jaar is de PvdA altijd de belangrijkste partij geweest op links, waar altijd een rechtse partij tegenover stond. Traditiegetrouw was dit het CDA, met de laatste jaren een haperende Jan Peter Balkenende als tegenstander. De laatste verkiezingen maakte het CDA plaats voor de VVD. Het CDA was in zetelaantal tot drie keer toe gehalveerd: landelijk, provinciaal en gemeentelijk. Die zetels zijn bijna allemaal overgegaan naar de PVV. Overeenkomst met de PvdA is, dat het CDA in de peilingen het net zo slecht deed als de sociaaldemocraten; bij het CDA kwam de nachtmerrie echter ook uit. De schade bij de PvdA bleef beperkt tot een verlies van 2 zetels, waar het CDA halveerde van 45 naar 21 zetels. En de toekomst ziet er voor het CDA niet al te best uit. Of toch wel?

Onmiskenbaar doet het CDA aan deze coalitie mee voor spek en bonen. CDA voert beleid uit, dat door VVD en PVV is gemaakt. Het CDA is er puur voor de vorm. Ze mogen het Kabinet Rutte-Wilders aan een meerderheid helpen en verder moeten Verhagen en zijn mensen slikken of stikken. Het CDA stemde in met het boerkaverbod en mag op hoofdlijnen de begroting steunen. Alle bezuinigingen mag het CDA gedogen. Verder hebben de mannen van Verhagen helemaal niets te zoeken in dit kabinet Rutte-Wilders; de koers die het CDA zo graag uitzet, is helemaal verdwenen. Het CDA is onzichtbaar en veel CDA-kiezers kunnen zich helemaal niet meer vinden in het beleid van dit kabinet. Dus gaan de christendemocraten in de peilingen van 21 naar 13 zetels; er is een moment geweest dat het er minder dan 10 waren. Door die keizers is het gedoogkabinet Rutte-Wilders II nu al geen optie meer. Er bestaat geen draagvlak voor in de Nederlandse samenleving. Een nieuw kabinet Rutte-Wilders (of Wilders-Rutte, zo u wilt) komt er simpelweg niet, omdat het CDA de twee VVD’ers niet aan een meerderheid kan helpen. Ook met gedoogsteun van de SGP – de partij die vrouwen net zo minderwaardig vindt, als de door de PVV zo gehate Moslims – komt er geen kabinet Rutte-Wilders II (of Wilders-Rutte I). Het CDA heeft gedaan, wat het wilde: het heeft hiermee Geert Wilders en zijn PVV uitgeschakeld. Dat is het eerste goede nieuws.

Omdat er geen andere partijen in de Tweede Kamer zijn, die een samenwerking met de PVV willen aangaan, zal Geert Wilders geen minister-president worden. Probleem één is, dat het CDA de twee niet aan een meerderheid kan helpen; al zou ze het willen. Probleem twee is misschien nog wel erger: nu Geert Wilders er niet voor terugdeinst zijn eigen zakenpartners te schofferen, sarren en zieken, zullen CDA’ers de buik vol hebben en de stekker uit de samenwerking trekken. Eerder achtte ik de kans groot, dat de VVD dit zal doen, maar inmiddels dicht ik ook het CDA een goede kans toe. Mocht dat gebeuren (en die kans is vrij groot), dan is er nog maar één partner in crime over voor de PVV. Hiermee heeft Geert zijn kans verkeken om minister-president te worden. Het gaat simpelweg niet. Maar er is méér…

Omdat er nog maar één partij over is, die met de PVV wil samenwerken, zijn er dus meerdere partijen, die dit niet willen. De kans dat de PVV in zijn eentje 76 zetels haalt, is erg klein (doch niet onaannemelijk). In dat geval zouden alle zetels van het CDA en een groot deel van de VVD moeten overgaan naar de PVV en dat zie ik nog niet zo snel gebeuren. Dus na de eerstvolgende verkiezingen kan er dus niet anders dan een nationaal kabinet komen, met daarin VVD, CDA, PvdA, GroenLinks en D’66, eventueel gesteund door de SP. Misschien wel, dat de VVD zal moeten plaatsmaken voor de SP. Maar ook hier mag het CDA ook weer meedoen voor spek en bonen; voor de vorm. Het is niet zeker of de christendemocraten dat wel willen. Aan de andere kant is de SP geen bestuurderspartij; anders dan de PvdA. Het kan dus zijn, dat de SP zijn goedkeuring geeft aan de PvdA.

Hoe het ook zij; Met het gesar en getier wordt Geert Wilders geen minister-president. Sterker nog; zal de PVV hierdoor verdwijnen in de marge. Want wat CDA en PvdA nu meemaken – daling in de peilingen - gaat de PVV ook nog overkomen. De 24 zetels van de PVV moeten als hoogtepunt in zijn bestaan worden beschouwd. Veel meer zal het niet worden. Punt is wel, dat dankzij het CDA de rechtse wind in Nederland een beetje is gaan liggen. We zagen het al eerder in Denemarken, waar nu een centrum-linkse regering het stokje heeft overgenomen van een ultra-rechtse regering. En dat wat in Denemarken is gebeurd, is een voorbode voor wat er in Nederland staat te gebeuren. Dankzij mijn vrienden van het CDA…