Wat er ook wordt gestemd op 6 april; Hoe meer verdeeldheid, hoe beter

Dank voor alle uiterst vriendelijke reacties op mijn aankondiging via mijn Twitter account @opiniepaultje dat ik op 6 april niet ga stemmen. Zo schreef een reaguurder me dat ik ‘voor altijd wel vrijgezel zal blijven’. Ondernemer Erik de Vlieger riep dat ik ‘maar moest gaat fietsen’. Iets dat door nog 25 anderen klakkeloos werd overgenomen. Een volgende verweet me ‘een gebrek aan hersenscellen’. Fijn dat ik een mening mag hebben rond het Oekraïne referendum. U weet wel, dat rechtse feestje van GeenStijl… euh… GeenPeil natuurlijk. Want het heeft natuurlijk niets te maken met de afkeer van Jan Roos en Thierry Baudet van de Europese Unie. Het is geen verkapte PVV campagne, betaald door de belastingbetaler. Het is ook absoluut geen stem tegen een lidmaatschap van de Europese Unie. Dat is het allemaal echt niet.Wat dan wel?

In het hele JA- of NEE kamp ontbreekt ook maar enige vorm van nuance. Het JA kamp wordt door het NEE kamp uitgescholden voor 'linkse anti fascisten', 'Poetin lovers', 'moslimkuffelaars' en 'linkse theedrinkers'. Het NEE kamp wordt verweten zich terug te willen trekken achter de dijken en zo de Nederlandse economie om zeep te helpen. Het NEE kamp 'zijn fascisten die terug willen naar een dictatoriaal regime'. Van enige vorm van debat tussen de twee is geen sprake. Van enig vorm van vertrouwen in elkaar is ook geen sprake. Maar misschien is wel het ergste dat het gescheld van beide kampen op elkaar maar niet ophoudt. ‘Jij stemt NEE? O, dan zul jij wel…’. Of: ‘Jij stemt JA? O, dan zul jij wel…’. Dat over en weer gescheld vindt (vanzelfsprekend) vooral (anoniem) plaats via het internet. Da’s lekker veilig debatteren van achter je toetsenbord. Iemand recht in de ogen kijken en een fatsoenlijk gesprek aan gaan zodat je hoort waarom iemand JA of NEE (of, zoals de schrijver van dit stukje, helemaal niet) stemt is er niet bij. Schelden bevordert het debat, zoals meneer De Vlieger vindt.

Of dat de schrijver van dit stukje heeft gemotiveerd vooral niet te stemmen? Nee, dat niet. Het is vooral de materie en de hogere krachten en machten waarop een klein landje als Nederland totaal geen invloed kan hebben. Want geloven Jan Roos en de zijnen in een ‘signaal’ en een ‘afschrikwekkende werking’; van allebei zal weinig terecht komen. Het is vooral de angst dat landen als Oekraïne en Turkije straks volwaardig lid worden van de Europese Unie. De angst dat hordes Oekraïners en Turken naar noordwest Europa trekken om daar banen in te pikken, gebedshuizen op te richten en vrouwen te verkrachten. Misschien is dit referendum wel een referendum van angst. We zijn met z’n allen zo bang voor de veranderingen die in hoog tempo op ons af komen dat we overal maar tegen stemmen. Alsof dat de verandering op zich kan tegenhouden.

Helaas voor Jan Roos en de zijnen zijn deze veranderingen niet tegen te houden. Europa zal niet angstig naar dat kleine landje aan de Noordzee kijken of het vóór of tegen het associatieverdrag met de Oekraïne zal stemmen. Het zal de Europese Unie ook worst wezen of dat kleine landje aan de Noordzee vóór of tegen het verdrag met Turkije is. De verdragen liggen er nou eenmaal en kunnen (en zullen dan ook) niet worden teruggedraaid. Is dat licht is dan alle moeite van Jan Roos en de zijnen voor niets geweest en 25 miljoen euro belastinggeld voor niets uitgegeven. Signaal, meneer Roos? U denkt dat het een signaal is? De bollebozen van de Europese Unie halen hun schouders op bij dit ‘signaal’. Er is niemand in de top van de Europese Unie of in de Oekraïense regering die ook maar een zier geeft over wat de uitslag zal gaan worden. Als dat namelijk zo zou zijn, dan zouden Europese en Oekraïense bobo’s de deur plat lopen in Nederland maar dat gebeurt niet. Op Frans Timmermans na is er geen enkel Europees kopstuk naar Nederland gereisd om de bevolking te overtuigen van een JA stem. Geen enkele Oekraïner heeft het ook maar in zijn hoofd gehaald op het vliegtuig naar Amsterdam te stappen om campagne te voeren voor het JA kamp. Behoudens wat buitenlandse giften speelt het onderwerp over de landsgrenzen nauwelijks. En dat zal na 6 april zo blijven. Wat de uitslag ook gaat worden.

Dit speelt alleen de Russen in de kaart. De politiek is vóór; de bevolking is tegen. De Russen vinden het alleen maar geweldig. Zij kunnen rustig doorgaan met hun staatspropaganda en landjepik omdat eigenlijk niemand weet hoe het daadwerkelijk zit. Want zowel het JA kamp als het NEE Kamp, als de politiek weet de diepere bedoeling achter het associatieverdrag met de Oekraïne. Die is namelijk olie- maar vooral gasdistributie. Goed, is de Oekraïne wordt geen olie en gas gewonnen. Maar de Oekraïne zijn wel belangrijk voor de doorvoer daarvan naar West Europa. Nu de Oekraïne zelfstandig is moeten de Russen peperdure pijpleidingen aanleggen om het land heen omdat de pijpleidingen in het land sinds de onafhankelijkheid onbruikbaar zijn. Wie de Oekraïne in handen heeft (de EU of Rusland) controleert die olie- en gasdistributie, de levensader van de Russische economie. Want verder produceert Rusland weinig en dat wat Rusland maakt wil bijna niemand hebben.

Dus wat er ook wordt gestemd op 6 april; de Russen vinden het prima. Hoe meer verdeeldheid, hoe beter. Die Russen weten zich namelijk wel raad met verdeeldheid. Zie het landjepik op de Krim, in Oost Oekraïne en in Zuid Osetië. Toch kost het referendum de belastingbetaler 25 miljoen euro en na 6 april zijn we feitelijk geen stap verder.

Dat is de reden waarom de schrijver van dit stukje op 6 april niet gaat stemmen.

Fijn om een eigen mening te mogen hebben!

Wat is het ideale recept dat nieuwe aanslagen als vandaag in Brussel zou kunnen voorkomen?

Je zult vanochtend maar eens opstaan en gewoon aan een nieuwe werkdag beginnen. Douchen, aankleden, eten en je stapt in de metro naar je werk. Tot op dat moment een dag als alle andere. Geen vuiltje aan de lucht. Plotseling een lichtflits. Een paar tienden van een seconde hoor je angstaanjagend gegil. Daarna gaat het licht uit. Je hoort niets meer. Je ziet niets meer. Dit was je leven. Het is voorbij. Je hebt geen idee wat er is gebeurd. Maar je bent dood.

Het overkwam vandaag 35 onschuldige Belgen. Dat is de teller van de aanslagen in Brussel. Mensen die gewoon op vakantie of zakenreis dachten te gaan werd bruut uit het leven gerukt. Mensen die gewoon naar hun kantoorbaan dachten te gaan werden eveneens bruut uit het leven gerukt. De teller van het aantal gewonden staan op 80. Zowel het aantal doden als het aantal gewonden kan nog worden bijgesteld. Maar tot nu toe is dit de trieste stand na een dag van bloedige aanslagen in het politieke hart van Europa.

Het is na Parijs, Kopenhagen, Londen, Madrid en drie keer Ankara de zoveelste keer dan terroristen de kans zien onschuldige mensen de stuipen op het lijf te jagen alleen maar omdat… Tja, waarom eigenlijk? Vanwege macht? Vanwege religie? Omdat een paar oude Westerse mannen die zich regeringsleider noemen een volk van miljoenen mensen diverse oorlogen in jagen, alleen maar omdat die Westerse regeringsleiders uit zijn op olie en gas om hun eigen economieën mee te versterken?

Hoe gaan die regeringsleiders al dat geweld afstoppen? Wat is hun recept voor een vredige en respectvolle samenleving? De samenleving heeft sinds de aanslagen op het World Trade Center op 11 september 2001 behoorlijk wat privacy ingeleverd. Inlichtingendiensten hebben verregaande bevoegdheden gekregen om eigenlijk iedereen over de gehele wereld op te sporen, te volgen en zo nodig vast te nemen. Dat vastnemen kan zonder enige vorm van proces. Overheden kunnen zonder enige aanleiding computers kraken, huizen binnen vallen, eigendommen vernietigen en paspoorten afnemen. In Frankrijk alleen al zijn op die manier na de aanslagen in Parijs in december vorig jaar meer dan 3.500 huizen binnen gevallen en meer dan 5.000 personen opgepakt. Ook mensen die helemaal niets van plan waren. We kennen allemaal de documenten die brave mannen Edward Snowden en Julian Assange openbaar hebben gemaakt waaruit blijkt dat overheden heel ver gaan om de samenleving veiliger te maken. Daarbij is het afluisteren van GSM’s nog maar kinderspel. De wet die bedrijven als Google, Facebook, Microsoft en Apple gebied alle gegevens van hun gebruikers over te dragen aan de NSA heeft tot nu toe niet echt geholpen. Het uitlezen van navigatiesystemen in auto’s werkte ook niet echt. Evenmin werkte de ‘patriot act’, die de Amerikaanse overheid de mogelijkheid geeft overal ter wereld (desnoods militair) in te grijpen als de Amerikaanse belangen in gevaar zijn. Internetproviders zijn al tien jaar verplicht het surfgedrag van de laatste 6 maanden van hun klanten vast te leggen.

Probeer een vliegtuig in te stappen en je krijgt nog net geen rectaal onderzoek. Het zal niet lang meer duren of passagiers mogen alleen nog poedelnaakt het vliegtuig in. Slechts getooid in een doorzichtig plastic tenue in de vorm van een broek en een jasje.

Wat helpt dan wel? Een vier meter hoge muur om Nederland bouwen en vervolgens zwaarbewapende soldaten erlangs te laten patrouilleren, zoals Israël deed? Grenzen potdicht? Iedereen die ooit in Syrië is geweest preventief opsluiten? Alle mannen die in een asielzoekerscentrum zitten preventief opsluiten? Permanent drones in de lucht om alles en iedereen in de gaten te kunnen houden? Camera's op iedere straathoek? Politieke partijen verbieden? Boeken verbieden? Geloven verbieden? Democratisch gekozen bestuurders doodsbedreigingen toe werpen? Andermans eigendommen kapot maken? Varkenskoppen naar gebedshuizen werpen? Dode varkens ophangen in een boom? Moeten we op iedere hoek van de straat een tot de tanden toe bewapende soldaat zetten?

De afgelopen tien, vijftien jaar zijn er in hoog tempo allerlei anti terroristenwetten door verschillende parlementen gejaagd, waardoor overheden meer bevoegdheden kregen en gewone burgers juist minder. Maar overheden geven hun burgers steeds weer het idee dat de overheid kan zorgen voor totale veiligheid, zolang de argeloze burger maar op deze regeringsleiders stemt. De maatregelen die worden bedacht worden steeds extremer, harder en gaan steeds verder. Maar het helpt niet de terroristen af te stoppen. Het wordt alleen maar erger. Overheden creëren het gevoel van veiligheid bij de argeloze burger dat het aanslagen kan voorkomen. Overal ter wereld worden mensen opgepakt onder het mom van terrorisme. Niet veel later brengt de overheid een persbericht naar buiten waarin de zegt dat ze een aanslag heeft kunnen voorkomen .Maar details ontbreken en daarom is zo’n persbericht onbetrouwbaar. Wat voor aanslag? Wanneer? Wie? Wat? De burger tast volledig in het duister.

Maar wat helpt dan wel? Als we mensen in Syrië, Irak, Eritrea, Afghanistan en Libië zou eens niet hun olie en gas zouden afpakken maar hun een eerlijke toekomst gaven? Als we nou eens mensen de kans gaven zichzelf te zijn. Als we al die keiharde maatregelen die we de laatste 10 – 15 jaar hebben genomen nou eens zouden afschaffen. Als we nou eens niet zouden inzetten op ‘regime changes’, waardoor we miljoenen mensen oorlogen in jagen waardoor onze defensie industrie weer miljarden in zijn zakken kan steken… Zou dat nieuwe aanslagen als vandaag in Brussel kunnen voorkomen?

De hele wereld heeft de elektrische auto omarmd… Behalve de VVD

Het was eind jaren ’90 van de vorige eeuw. De eerste navigatiesystemen in auto’s…. Ze waren onbetaalbaar, de weergave niet te volgen en functioneerden ook nog eens slecht. Maar begin deze eeuw werd de weergave van de navigatiesystemen al gauw een stuk beter. Er kwamen losse kastjes voor prijzen tussen de EUR 300,00 en EUR 800,00. Dure kastjes, maar het was een genot dat een computer jou als bestuurder navigeerde van A naar B. Tegenwoordig zijn die kastjes met onder de honderd euro spotgoedkoop. Iedere autobouwer levert in vrijwel al haar modellen standaard een navigatiesysteem. Gewoon omdat de klant anders naar een ander merk overstapt als er geen navigatiesysteem in zit. En – toegegeven – die apparaten zijn inderdaad erg handig

Zo verschenen begin deze eeuw ook de eerste elektrische auto’s. Auto’s die niet meer op benzine of diesel reden maar op elektriciteit. Niemand die zich rond 2000 – 2001 ook maar een voorstelling kon maken dat er ooit auto’s op Neerlands wegen zouden rondrijden die op elektriciteit reden. De eerste auto’s die op accu’s reden waren klein, onhandig en ook nog eens peperduur. De elektrische auto leek geen lang leven beschoren. Het Italiaanse FIAT deed een dappere poging. Maar de destijds toch al wankele FIAT kreeg ook deze modellen aan de straatstenen niet verkocht. Om het bedrijf te redden van de ondergang sneed de concernleiding in het modellengamma en dus moest ook de elektrische auto eraan geloven. Het zou nog ruim 10 jaar duren voordat het Japanse Toyota met een model zou komen die wel rijp was voor de markt: de Prius. Of toch niet?

Inderdaad. Niet helemaal. Want het Amerikaanse Tesla was veel eerder dan Toyota. Alleen was Tesla destijds een nietsbetekenend bedrijfje dat hier en daar kleine aantallen auto’s verkocht. Autobouwers letten niet op Tesla en zo kon het bedrijf rustig verder gaan met het ontwikkelen van modellen die wél aansloegen in de markt. Met behulp van de kennis en de miljarden van de gedreven Elon Musk werd de Model S ontwikkeld: een volledig elektrisch aangedreven auto. Geen half benzine/half elektrisch zoals de Prius. Maar 100% elektra. Inmiddels kan Tesla de Model S niet meer aanslepen. De Europese productie vindt plaats in Tilburg. Daar is in december de productie verhoogd van 500 naar 600 stuks per week. De Model S is een dermate doorslaand succes dat Tesla later dit jaar in de Verenigde Staten de markt op gaat met een middenklasser: de Model 3. In de volksmond ook wel de ‘Tesla for Everyone’ genoemd. Moet de Model S nog zo’n 92.000 euro kosten. De Model 3 gaat iets minder dan de helft kosten: 35.000 euro.

In aanloop naar die introductie hebben Volkswagen(e-Golf) en Ford (E-Focus) al aangekondigd met 100% elektrische modellen te zullen komen. Ford – de tweede grootste autoproducent ter wereld, maar tot nu toe fel tegenstander van de 100% elektrische auto – kondigde in januari dit jaar aan vier miljard euro te zullen investeren in de ontwikkeling van 100% elektrische auto’s. 's Werelds grootste autobouwer, Toyota, gaat binnenkort zelfs stoppen met de productie van diesels. Volvo, BMW, Mercedes en Audi introduceren in 2017 allemaal half benzine/half elektrische auto’s. Ze moeten wel want ze verliezen marktaandeel aan Tesla. Verwacht wordt dan rond 2020 de helft van alle nieuwe auto’s die dan wordt verkocht 100% elektrisch zal worden aangedreven. De benzine auto is op zijn retour. Niet in de laatste plaats ingegeven door het dieselschandaal bij Volkswagen.

Bij de VVD denken ze daar blijkbaar anders over. Want toen PvdA Tweede Kamerlid Jan Vos deze week een dappere poging ondernam om auto’s die op benzine en diesel reden van de weg af te rijden kwamen de liberalen meteen in actie:’De PvdA bindt de strijd aan met de automobilist!’ schreef VVD Tweede Kamerlid Barbara Visser op Twitter. Voor de snorrende camera van de NOS kraakte ze het hele plan af. Ze vond dat ‘de PvdA haar grip op de realiteit had verloren’. Politieke verslaggevers smulden van deze zoveelste fittie fittie tussen de twee coalitiepartners, die in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen van maart 2017 elkaar maar al te graag in de haren vliegen. Door het verhaal van Visser werd de inhoud van het plan van Vos plotseling onbelangrijk. Bovendien had een aantal PvdA Tweede Kamerleden geklaagd dat ze vooraf niet waren geïnformeerd over het plan. De klagers klaagden anoniem natuurlijk. Anders durven die schijtluizen het niet.

De VVD had deze week haar eigen Kodak-momentje. U weet het: Eastman Kodak heeft nooit geloofd in digitale fotografie. Kodak had een berg patenten en octrooien op film en verdiende daar miljarden mee. Zo konden concurrenten Canon en Nikon de markt met enig gemak van Kodak overnemen. Kodak is inmiddels nagenoeg failliet en Canon is veruit de grootste producent van digitale fotocamera's en alles wat daaraan vast hangt. De vergelijking met de VVD is heel simpel: de ontwikkeling van de elektrische auto is niet meer te stoppen. De PvdA gaat de strijd met de automobilist helemaal niet aan, maar legt juist een visie op tafel. Laten we daar blij mee zijn want zo vaak gebeurt dan niet bij de sociaaldemocraten. De PvdA ziet dat de markt steeds meer elektrische auto’s koopt en daar moet de overheid op inspelen door bijvoorbeeld voldoende laadpalen aan te leggen of daarvoor de infrastructuur te verbeteren. De Overheid moet ook helpen in het faciliteren voor de aanleg van bijvoorbeeld windmolenparken, of centrales waar energie wordt opgewekt via zonne-energie. Kolencentrales worden volledig overbodig – of zijn dat eigenlijk al –. Het staat allemaal in het plan van Jan Vos. Alleen ziet de VVD er niets in. Die gaan liever door met benzineslurpers. De olie die daarvoor nodig is komt uit landen als Rusland, Irak, Iran, Saoedi-Arabië en Syrië. Landen waar mensen worden onderdrukt, gemarteld en vermoord om niets.

Na deze week kunnen we dus de conclusie trekken dat de hele wereld de komst van de elektrische auto heeft omarmd. Behalve de VVD.

Rutger Castricum is vooral heel blij met zichzelf

Het Amsterdamse D66 gemeenteraadslid Jan Bert Vroege vond dat demonstrerende Pegida aanhangers het geweld met linkse betogers vooral aan zichzelf te danken hadden. Het zijn de Pegida aanhangers die met hun geschreeuw het geweld uitlokken, zo liet de D66’er weten op zijn Twitter account. Vrijheid van meningsuiting, zou je zeggen. Maar PowNed journalist Rutger Castricum dacht daar anders over en toog naar het Amsterdamse stadhuis om verhaal te halen. Of, liever gezegd, om Jan Bert Vroege de les te lezen. Met bruut en grof taalgebruik liet hij een collega raadslid weten dat ‘ze moest oprotten’, waarna hij als een dolle tekeer ging tegen Jan Bert Vroege. Kan niet. Doen we niet. Willen we niet. Excuses, nu! Het raadslid wilde ook verder met zijn leven en bood onder grote druk van Castricum zijn excuses aan. Pas daarna mocht hij de raadszaal in.

Het oerhollandse winkelbedrijf HEMA (nog één van de weinig overlevenden in de winkelstraten) wilde haar nieuwe folder geen ‘Paasfolder’ noemen, maar ‘Voorjaarsfolder’. Pasen zou immers teveel wijzen op Christelijke waarden en de HEMA (in handen van het Britse Lion Capital Partners) wilde ook niet-Christenen aanspreken. Dat is hun eigen goed recht, zou je zeggen. Een bedrijf mag zelf haar eigen reclame-uitingen bedenken. Hoe een bedrijf zich positioneert in de markt is immers aan het bedrijf zelf. Maar PowNed journalist Rutger Castricum dacht daar anders over en toog naar het Amsterdamse hoofdkantoor om verhaal te halen. Ook hier weer gebruikte hij bruut en grof taalgebruik om de woordvoerder de les te lezen. Niet buigen voor moslims! Kan niet. Doen we niet. Willen we niet. Excuses, nu! De concernwoordvoerder wilde ook verder met zijn leven en bood onder grote druk van Castricum zijn excuses aan. Pas daarna verdween de roze plofkap.

Vandaag meldde het NOS Journaal dat een teamleider van het Amsterdamse stadsdeel Nieuw West zijn medewerkers had opgedragen niet al teveel bloot te laten zien. Laarsjes mochten ook niet meer. Dat zouden de moslims niet leuk vinden. Maar PowNed journalist Rutger Castricum dacht daar anders over en toog naar het Amsterdamse stadsdeelkantoor om verhaal te halen. Ook hier weer gebruikte hij bruut en grof taalgebruik om de inderhaast aangestormde woordvoerder de les te lezen. De beveiliging gaf hem een koekje van eigen deeg en zette hem uiteindelijk met bruut geweld op straat.

Het zal duidelijk zijn: PowNed is in verval geraakt. De riooljournalistiek die eerst in handen was van de roddelpers kon blijkbaar niet slechter. Maar Rutger Castricum bewijst dat het allemaal nog veel erger, slechter en bruter kan dan de slechtste vorm van journalistiek die er bestaat. Deed Castricum voorheen nog wel aardige interviews; vandaag de dag is het platvloers en nog lager dan laag bij de grond. Maar PowNed moet wel, want het verliest in hoog tempo kijkers aan andere weblogs en vormen van rechtse journalistiek zoals GeenStijl en The Post Online. Ook zij zijn vrij grof in de bek, maar blijven nog redelijk binnen de perken. Wat Castricum in bovenstaande interviews doet zijn geen ondervragingen, maar het afsteken van een verhaal. Een mening. Zijn mening. De ondervraagde krijgt nauwelijks kans om zelf te reageren. Eigen inbreng is niet gewenst, tenzij je de mening deelt van de interviewer, in casu Castricum. Pas als je het met hem eens bent of diep door de knieën gaat (zoals in het voorbeeld van Jan Bert Vroege) dan druipt Castricum af.

Het is wanstaltig. Het is slecht. Maar het is precies zoals de PVV denkt over de maatschappij. Je bent het met ze eens. Zo niet, dan komt je dat duur te staan. Niet eens met de standpunten van de PVV, dan staat je een tirade (zoals in het geval van Castricum), scheldkanonnade of een doodsbedreiging te wachten. Als je het niet eens bent met de standpunten van de PVV dan is het voor de PVV aanhang blijkbaar toegestaan om te dreigen en andermans eigendommen kapot te maken. Het is toegestaan om voor een draaiende camera iemand helemaal de huid vol te schelden en als die persoon het niet met jou eens is, over te gaan op fysiek geweld. Dat is de Kom in Verzet Tour van de PVV. Dat is de nieuwe stijl van interviewen: hard, grof en bruut. Met gestrekt been.

Nou lopen er gauw geteld iedere dag zo’n 114 journalisten op en rond het Binnenhof. Van NOS tot RTL via De Telegraaf tot Volkskrant. Je kunt je toch niet voorstellen hoe de wereld eruit gaat zien als ze  alle 114 zo grof, bruut en hard zijn als Rutger Castricum. Geen mens zou een carrière in de politiek ook nog maar overwegen.