Discriminatie bestaat in Nederland wel degelijk

Ja, hoor. Daar is ‘ie weer! Het is bijna september en dus steekt hij de kop weer op: de discussie over wel of geen zwarte Piet. Enfin, de opmerkingen over wel of geen zwarten, wel of geen kinderfeest en wel of discriminatie steekt de kop weer op. Dat is al zo sinds de VN drie jaar geleden een brief stuurde aan de Nederlandse regering dat ze moet overwegen om Zwarte Piet af te schaffen. Hij zou teveel refereren aan het slavernijverleden. Een verleden waaraan Nederland bijna driehonderd jaar lang goed geld heeft verdiend. Ook toen de slavernij in Nederland al officieel was afgeschaft verdienden Nederlandse organisaties nog goed aan deze mensenhandel. Afijn, de VN vindt dus dat Zwarte Piet daaraan refereert en wil dat hij wordt verboden.

Dat is dus de Verenigde Naties. Dat is een organisatie die oorspronkelijk is opgericht om oorlogen in de wereld te voorkomen. Dat is dus een organisatie die met de armen over elkaar toekijkt hoe Palestijnen en Israëliërs elkaar de pan in hakken, hoe de Russen aan ordinair landjepik doen in Georgië en de Oekraïne en hoe miljoenen vluchtelingen een ware volksverhuizing op gang hebben gebracht vanwege aanslagen en oorlogen in Irak, Afghanistan, Eritrea en Syrië. Dat is dus een organisatie die met de handen over elkaar toekijkt hoe een passagiersvliegtuig vol onschuldige mensen door Rusland uit de lucht wordt geschoten. Dat is de organisatie die geen poot uitsteekt bij hongersnoden en oorlogen in de wereld. Die Verenigde Naties maken zich dus druk over een kinderfeestje in Nederland.

Als je plat kijkt is dat inderdaad de realiteit van vandaag. Maar het VN-rapport over discriminatie in Nederland is vandaag overschaduwd omdat ze al drie jaar lang in staat zijn om tegen het eind van de zomer de discussie over Zwarte Piet weer op te rakelen. Maar wie verder kijkt dan z’n neus lang is ziet dat de Verenigde Naties zich zorgen maken over discriminatie in Nederland. Natuurlijk valt Zwarte Piet daar totaal niet onder. Maar de rest wel. Discriminatie in Nederland bestaat wel degelijk en dat vinden de VN rapporteurs een gevaarlijke ontwikkeling. Daar hebben ze natuurlijk wel weer een punt, want Nederland doet openlijk aan rassenscheiding en haat zaaien. Alleen zien de Nederlanders dat niet als discriminatie, maar als vrijheid van meningsuiting. Het ongebreidelde gescheld op zogenaamde niet-Westerse allochtonen is gewoon discriminatie.

Het geroeptoeter van Geert Wilders en zijn volgelingen is gewoon keihard discriminatie. Alleen heeft de rechter in 2010 geoordeeld dat dit valt onder de vrijheid van meningsuiting. Het probleem daarbij is echter dat de rechter erbij heeft verteld dat het vrijheid van meningsuiting is zolang het wordt geroepen in de Tweede Kamer. Dat is een democratisch huis en daar mag in principe alles worden gezegd en geroepen wat de volksvertegenwoordigers denken. Saillant detail is echter dat er overal grote camera’s op staan die alles wat er wordt gezegd en geschreven registreren. Dat ziet vervolgens heel Nederland en die denken dan dat dit gemeengoed is geworden. Immers, de volksvertegenwoordigers matten elkaar af voor een draaiende camera. Dan mogen de burgers het op straat ook. Het is een vrij land, dus je mag zeggen wat je denkt en roepen wat je zegt.

Tot op zekere hoogte mag dat inderdaad. Zolang je een ander maar niet kwetst of discrimineert. Alles daarbuiten valt onder de vrijheid van meningsuiting. Maar de grens tussen vrijheid van meningsuiting en pure discriminatie is in Nederland sinds de eeuwwisseling behoorlijk vervaagd. Wat is discriminatie en wat is vrijheid van meningsuiting? De meningen daarover lopen nogal uiteen. Links en rechts Nederland zullen het daar eigenlijk nooit over eens worden. Tot diep in de jaren ’90 van de vorige eeuw werd daar over gesproken en kwam er uiteindelijk een compromis uit. Beide partijen deden water bij de wijn, schudden elkaar de hand en dronken samen een biertje. Het wereldberoemde poldermodel. Maar sinds de eeuwwisseling is dat poldermodel niet meer. Het is vervangen door keihard roepen wat je denkt en er alles maar uit flappen. Hier, daar ligt het. Doe ermee wat je wilt.

Het had de VN gesierd als ze eens goed zouden kijken naar de oorsprong van zowel het Sinterklaas feest als de oorsprong van de discriminatie. Daar zijn ze nu al drie jaar lang over bezig en in die drie jaar hadden ze makkelijk kunnen uitvinden dat Sinterklaas en Zwarte Piet helemaal niets te maken hebben met discriminatie. Dan hadden ze kunnen uitvinden dat de opkomst van figuren zoals Pim Fortuyn, Geert Wilders en (in mindere mate) Rita Verdonk en Joost Eerdmans ervoor heeft gezorgd dat de grens tussen wat discriminatie is en wat vrijheid van meningsuiting in Nederland helemaal niet meer bestaat. Door het sterk gefragmenteerde politieke landschap moeten politici niet alleen harder schreeuwen om bij de kiezer in beeld te komen, maar ook nog eens een steviger toon aanslaan. Ze moeten harder uit de hoek komen anders stapt de kiezer over naar die andere rechtse partij. Want de concurrentie op rechts is inmiddels moordend, want 'rechts' is hot, hip en happening. Naast VVD en PVV zijn er nu ook CDA, D66 maar ook VNL en de Leefbaren. Dat is het grote probleem in Nederland en dat is wat de Nederlandse overheid weigert te onderkennen. Daar waar de Nederlanders hun jonge kroost angstvallig beschermen voor alles wat naakt of bloot is, worden ze niet beschermd tegen excessief geweld; verbaal en fysiek.

Dus het rapport dat nu is geschreven door een hele groep schriftgeleerden slaat de plank dus finaal mis door over Zwarte Piet te beginnen als uitgangspunt voor discriminatie. Dat is niet waar. De politiek is het uitgangspunt. Niet Zwarte Piet. Zij worden als voorbeeld genomen. Wat zij in de Tweede Kamer voor al die draaiende camera’s roeptoeteren wordt direct overgenomen op straat.

Discriminatie bestaat dus wel degelijk.